-
1 антипатия
сущ.• animozja• antypatia• awersja• idiosynkrazja• niechęć• niesmak• niezgodność• obrzydzenie• odpychanie• odraza• odstręczenie• okropność• przerażenie• wstręt• zgroza* * * -
2 неприязнь
сущ.• animozja• antagonizm• antypatia• awersja• idiosynkrazja• niechęć• nienawiść• nieprzyjaźń• odraza• uraza• wrogość• wstręt• żal* * *animozja, niechęć -
3 отвращение
сущ.• abominacja• antypatia• awersja• brzydzenie• niechęć• nienawiść• niesmak• niezgodność• obmierzłość• obrzydliwość• obrzydnięcie• obrzydzenie• odciągnięcie• odpychanie• odraza• odrzut• odstręczenie• okropność• paskudztwo• przerażenie• wstręt• zgroza* * *awersja, niesmak, obrzydzenie, odraza, wstręt -
4 нелюбовь
сущ.• antypatia• idiosynkrazja• niechęć• odraza -
5 несовместимость
сущ.• antypatia• niechęć• niekompatybilność• niezgodność• sprzeczność• wstręt
См. также в других словарях:
antypatia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. antypatiatii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczucie silnej niechęci, awersji, wstrętu, wrogości do kogoś lub czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odnosić się do kogoś z antypatią.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
antypatia — ż I, DCMs. antypatiatii; lm D. antypatiatii (antypatiatyj) 1. «uczucie niechęci, wstrętu do kogoś albo do czegoś» Czuć, mieć do kogoś antypatię. 2. «osoba, do której się czuje niechęć, odrazę» Być czyjąś antypatią. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
idiosynkrazja — ż I, DCMs. idiosynkrazjazji; lm D. idiosynkrazjazji (idiosynkrazjazyj) med. «wrodzona, swoista nadwrażliwość organizmu na pewne substancje zawarte w powietrzu lub w pokarmach» przen. «wstręt, antypatia» Mieć, odczuwać idiosynkrazję do czegoś. ‹gr … Słownik języka polskiego
odraza — ż IV, CMs. odrazaazie, blm «uczucie niechęci, wstrętu, obrzydzenia do kogoś lub czegoś; antypatia» Głęboka, instynktowna, nieprzezwyciężona odraza. Budzić, czuć, mieć do kogoś odrazę. Coś napełnia kogoś odrazą. Wzbudzać w kimś odrazę. Odwrócić… … Słownik języka polskiego
zdecydowany — zdecydowanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zdecydować (p.) zdecydowany w użyciu przym. 1. «taki, który się zdecydował, który umie się decydować; stanowczy» Był człowiekiem energicznym, zdecydowanym. Był zdecydowany na wyjazd. ◊ Być… … Słownik języka polskiego
animozja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. animozjazji, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} niechętne nastawienie do kogoś; uraza, pretensja, antypatia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzajemne animozje. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
idiosynkrazja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. idiosynkrazjazji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}med. {{/stl 8}}{{stl 7}} nadwrażliwość organizmu człowieka na pewne czynniki (np. pokarmy, substancje chemiczne), objawiająca… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niechęć — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niechęćęci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewykazywanie chęci do czegoś; brak ochoty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niechęć do wysiłku, do podróżowania, do zabaw, do papierkowej … Langenscheidt Polski wyjaśnień
