-
1 antibiotic
antybiotyk -
2 antibiotic
['æntɪbaɪ'ɔtɪk]n* * *(a medicine which is used to kill the bacteria that cause disease.) anybiotyk -
3 adriamycin
adriamycyna antybiotyk -
4 carbomycin
karbomycyna antybiotyk -
5 chlorellin
chlorelina antybiotyk -
6 citrinin
cytrynina antybiotyk -
7 gramicidin
gramicydyna antybiotyk -
8 grisein
gryzeina antybiotyk -
9 iodinin
jodynina antybiotyk -
10 neomycin
neomycyna antybiotyk -
11 nystatin
nystatyna antybiotyk -
12 polymyxin
polimyksyna antybiotyk -
13 spiramycin
spiramycyna antybiotyk -
14 sulfactin
sulfaktyna antybiotyk -
15 triacetyloleandomycin
trójacetylooleandomycyna antybiotykEnglish-Polish dictionary for engineers > triacetyloleandomycin
-
16 tyrothricin
tyrotrycyna antybiotyk
См. также в других словарях:
antybiotyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} substancja chemiczna, np. penicylina, streptomycyna, produkowana przez różnego rodzaju drobnoustroje, głównie grzyby, lub uzyskiwana syntetycznie, hamująca rozwój innych mikroorganizmów… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
antybiotyk — m III, D. u, N. antybiotykkiem; lm M. i biol. farm. «substancja wytwarzana przez niektóre drobnoustroje, zwłaszcza pewne bakterie i pleśnie, wstrzymująca wzrost lub zabijająca inne drobnoustroje; stosowana w lecznictwie» Stosować antybiotyki.… … Słownik języka polskiego
antybiotykowy — przym. od antybiotyk Kuracja antybiotykowa … Słownik języka polskiego
aureomycyna — ż IV, CMs. aureomycynanie, blm farm. «antybiotyk z grupy tetracyklin stosowany w licznych chorobach zakaźnych, także zewnętrznie jako środek odkażający; chlorotetracyklina» ‹łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
chlorotetracyklina — ż IV, CMs. chlorotetracyklinanie, blm farm. «antybiotyk z grupy tetracyklin, otrzymywany z hodowli bakterii (promieniowców) Streptomyces aureofaciens, stosowany (dziś rzadziej) w leczeniu niektórych chorób zakaźnych; aureomycyna» … Słownik języka polskiego
erytromycyna — ż IV, CMs. erytromycynanie, blm farm. «antybiotyk o zakresie działania podobnym do penicyliny, działający również na szczepy bakteryjne oporne na penicylinę» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
penicylina — ż IV, CMs. penicylinanie; lm D. penicylinain «antybiotyk wytwarzany przez pędzlaki, będący skutecznym lekiem przeciwko chorobom wywołanym przez gronkowce, paciorkowce i krętki» Zastrzyk z penicyliny. Leczyć się penicyliną. Uczulenie na penicylinę … Słownik języka polskiego
spektrum — n VI; lm M. spektrumra, D. spektrumrów 1. «zakres, zasięg, rozpiętość» Antybiotyk o szerokim spektrum działania. 2. fiz. «widmo optyczne» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
streptomycyna — ż IV, CMs. streptomycynanie, blm farm. «antybiotyk wytwarzany przez promieniowce z rodzaju Streptomyces, stosowany w leczeniu wielu chorób, zwłaszcza gruźlicy» … Słownik języka polskiego
doustnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} do ust, przez usta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podać antybiotyk doustnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kapsułka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kapsułkałce; lm D. kapsułkałek {{/stl 8}}{{stl 7}} rozpuszczalne opakowanie, zazwyczaj z żelatyny, zawierające dawkę leku doustnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Witamina, antybiotyk w kapsułce. Zażyć dwie kapsułki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień