-
1 antiquarius
antiquārĭus, a, um d'antiquité, relatif à l'antiquité. - antīquārĭus, a, Tac. Juv.: celui ou celle qui a la passion de l'antiquité. - antīquārĭus, ii, m. Aug.: copiste, celui qui transcrit les livres anciens.* * *antiquārĭus, a, um d'antiquité, relatif à l'antiquité. - antīquārĭus, a, Tac. Juv.: celui ou celle qui a la passion de l'antiquité. - antīquārĭus, ii, m. Aug.: copiste, celui qui transcrit les livres anciens.* * *Antiquarius, Adiect. vnde Antiquarii homines dicti sunt. Sueton. Qui sont curieux d'user de mots anciens.\Antiquarius. Iuuenal. Un homme curieux d'avoir ou scavoir choses antiques. -
2 antiquarius
antīquārius, a, um (antiquus, s. Prisc. 14, 32), zum Altertume gehörig, es betreffend, I) adi.: ars, die Kunst, alte (mit Unzialbuchstaben geschriebene) Handschriften zu lesen u. abzuschreiben, Hier. ep. 5, 2. – II) subst., antīquārius, ī, m., a) (φιλαρχαιος Vet. Onomast.) der Anhänger u. Kenner altröm. (voraugust.) Sprache u. Literatur, der Altertümler (nicht »Altertumsforscher«), Tac. dial. 21 u. 42. Suet. Aug. 86, 2. – und antīquāria, ae, f., die Anhängerin u. Kennerin altröm. (voraugust.) Sprache und Literatur, die Altertümlerin, Iuven. 6, 454. – b) der Kenner u. Abschreiber alter (mit Unzialbuchstaben geschriebener) Handschriften, Cod. Theod. 4, 8, 2 u.a. Spät.
-
3 antiquarius
antīquārius, a, um (antiquus, s. Prisc. 14, 32), zum Altertume gehörig, es betreffend, I) adi.: ars, die Kunst, alte (mit Unzialbuchstaben geschriebene) Handschriften zu lesen u. abzuschreiben, Hier. ep. 5, 2. – II) subst., antīquārius, ī, m., a) (φιλαρχαιος Vet. Onomast.) der Anhänger u. Kenner altröm. (voraugust.) Sprache u. Literatur, der Altertümler (nicht »Altertumsforscher«), Tac. dial. 21 u. 42. Suet. Aug. 86, 2. – und antīquāria, ae, f., die Anhängerin u. Kennerin altröm. (voraugust.) Sprache und Literatur, die Altertümlerin, Iuven. 6, 454. – b) der Kenner u. Abschreiber alter (mit Unzialbuchstaben geschriebener) Handschriften, Cod. Theod. 4, 8, 2 u.a. Spät.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antiquarius
-
4 antiquarius
antīquārĭus, a, um, adj. [antiquus], pertaining to antiquity.I. II.Subst.: antīquārĭus, ii, m.A.One that is fond of or employs himself about antiquities, an antiquarian, antiquary (post-Aug.):B.nec quemquam adeo antiquarium puto, ut, etc.,
Tac. Or. 21; * Suet. Aug. 86.—Also * antī-quārĭa, ae, f., she that is fond of antiquity, a female antiquarian, Juv. 6, 454.—One that understands reading and copying ancient MSS., Cod. Th. 4, 8, 2; Aus. Ep. 16 al. -
5 antiquarius
antiquarius ī, m an antiquarian, Ta., O.* * *Iantiquarian, student of the pastIIantiquaria, antiquarium ADJreading/copying ancient manuscripts (w/ars)III -
6 antiquarius
I antīquarius, a, um II antīquārius, ī m.2) переписчик, писец (как знаток старинного унциального письма) CTh -
7 antiquarius
переписчик (1. 10. C. 12, 19).Латинско-русский словарь к источникам римского права > antiquarius
-
8 antiquaria
antīquārĭus, a, um, adj. [antiquus], pertaining to antiquity.I. II.Subst.: antīquārĭus, ii, m.A.One that is fond of or employs himself about antiquities, an antiquarian, antiquary (post-Aug.):B.nec quemquam adeo antiquarium puto, ut, etc.,
Tac. Or. 21; * Suet. Aug. 86.—Also * antī-quārĭa, ae, f., she that is fond of antiquity, a female antiquarian, Juv. 6, 454.—One that understands reading and copying ancient MSS., Cod. Th. 4, 8, 2; Aus. Ep. 16 al. -
9 антиквар
antiquarius[ii, m]; rerum antiquarum amator [oris, m] -
10 ANTIQUARIAN
[N]ANTIQUARIUS (-I) (M)ANTIQUARIA (-AE) (F)ANTIQUARIUS: RERUM ANTIQUARUM STUDIOSUS (M)ANTIQUARIUS: RERUM ANTIQUARUM PERITUS (M) -
11 ANTIQUARY
[N]ANTIQUARIUS (-I) (M)ANTIQUARIA (-AE) (F)ANTIQUARIUS: RERUM ANTIQUARUM STUDIOSUS (M)ANTIQUARIUS: RERUM ANTIQUARUM PERITUS (M) -
12 antiquaris
antīquāris = antiquarius, Virg. gramm. p. 150, 19.
-
13 antiquaris
antīquāris = antiquarius, Virg. gramm. p. 150, 19.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antiquaris
-
14 FRÆÐI
f. and n. [fróðr; qs. Ulf. fraþi, n. = νους, νόημα, σύνεσις, φρήν, and froþei, f. = φρόνησις, σύνεσις, σοφία]:I. fem. knowledge, learning, lore; sannindi fræðinnar, Fms. iv. 4, Magn. 430; margháttuð f., Rb. (pref.); mann-fræði, personal history, genealogy, Bs. i. 91, Bárð. 24 new Ed., Fms. viii. 102; landnáma-sögur ok forn fræði, old lore, Ísl. ii. 189; forna fræði, Fb. i. 397; hann lærði Ara prest, og marga fræði sagði hann honum, þá er Ari ritaði síðan; Ari nam ok marga fræði at Þuríði. Ó. H. (pref.): in mod. usage as compd in many words, as, guð-fræði, theology; mál-f., philology; eðlis-f., or náttúru-f., physiology, etc.;—hence are formed, guð-fræðingr, a theologian; mál-fræðingr, a philologer; náttúru-fræðingr, a naturalist, etc.;—these words are now common, but are of late growth, even in the Nucl. Latin, of 1738 they are unknown, vide the Latin headings antiquarius, theologicus, etc.II. neut., esp. in pl. records; hin spaklegu fræði er Ari Þorgilsson hefir á bækr sett, Skálda 161 (Thorodd); hvatki er missagt es í fræðum þessum, Íb. 3; í sumum fræðum, in some old records, Edda 7: Fræði (pl.) with the earliest Christians was the lore to be learnt by neophytes, as the Lat. Credo and Pater Noster, cp. the curious story in Hallfr. S. Fs. 93; since the Reformation the same name was given to Luther’s short Catechism (to be learnt by heart next after the Lord’s Prayer), læra Fræðin; það stendr í Fræðunum; Fræða-kver, n. Luther’s Catechism, (kver, = quire, means in Icel. a little book.)2. with the notion of witchcraft; þau kváðu þar fræði sín, en þat vóru galdrar, Ld. 142: of a poem, hafa kátir menn sett f. þat er, Grett. 119 new Ed.COMPDS: fræðibækr, fræðimaðr, fræðinám, fræðinæmi. -
15 antiquaire
m. (lat. antiquarius "relatif а l'antiquité") 1. антиквар; 2. ост. археолог.
См. также в других словарях:
ANTIQUAR — antiquarius … Abbreviations in Latin Inscriptions
Johann Christian von Stramberg — Portrait von Johann Christian von Stramberg, Stadtarchiv Koblenz Johann Christian Hermenegild Joseph Franz de Paula Benjamin Stramberger von Grosberg (* 13. Oktober 1785 in Koblenz; † 20. Juli 1868 ebenda) war ein deutscher Historiker und… … Deutsch Wikipedia
Bad Neuenahr-Ahrweiler — Wappen Deutschlandkarte … Deutsch Wikipedia
ANTIQUAIRE — Le terme d’antiquaire désigne aujourd’hui un marchand d’objets d’art, d’ameublement et de décoration anciens. Mais le nom avait autrefois un sens voisin de celui que nous attribuons maintenant à archéologue. L’Encyclopédie de Diderot proposait la … Encyclopédie Universelle
Remagen — Wappen Deutschlandkarte … Deutsch Wikipedia
Philipp II. Kratz von Scharfenstein — Familienwappen des Bischofs Philip … Deutsch Wikipedia
Rudolph Friedrich Christian Hergt — (* 5. Mai 1790 in Hadamar; † 11. Juni 1862 in Koblenz) stammte aus einer Buchhändler, Drucker und Verlegerfamilie. Er war von 1824 bis zu seinem Tod 1862 Inhaber der Buchhandlung und Buchdruckerei von R. F. Hergt in Koblenz. Sein Vater war der… … Deutsch Wikipedia
Heinrich I. (Sponheim-Starkenburg) — Graf Heinrich I. von Sponheim (* zwischen 1235 und 1240; † 1. August 1289) entstammte dem Adelsgeschlecht der Sponheimer und regierte die Grafschaft Sponheim von 1266 bis 1289 insgesamt 23 Jahre lang. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Nachkommen 3… … Deutsch Wikipedia
Johann IX. Philipp von Walderdorff — Johann Philipp von Walderdorff, Bild um 1800 Johann Philipp Reichsgraf von Walderdorff (* 24. Mai 1701 auf Schloss Molsberg bei Montabaur; † 12. Januar 1768) war als Johann IX. von 1756 bis 1768 Erzbischof und Kurfürst von Trier, so … Deutsch Wikipedia
антиквар — а; м. [от лат. antiquarius любитель, знаток древностей]. 1. Торговец антиквариатом; продавец антикварных вещей в специализированном магазине или отделе. 2. Знаток и собиратель антиквариата. * * * антиквар (лат. antiquarius любитель, знаток… … Энциклопедический словарь
антиквар — (лат. antiquarius любитель, знаток древностей) любитель или продавец антикварных предметов. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009. антиквар [лат. antiquarius] – торговец старинными предметами, картинами, книгами и т. д.; в старину… … Словарь иностранных слов русского языка