anortyt

См. также в других словарях:

• anortyt — m IV, D. u, Ms. anortytycie; lm M. y miner. «glinokrzemian wapnia, minerał z grupy plagioklazów, bezbarwny, biały lub żółtawy, często przezroczysty; występuje w niektórych skałach magmowych» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• an- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, w których drugi człon zaczyna się na samogłoskę (odpowiednik członu a przed spółgłoską), oznaczający zaprzeczenie, brak czegoś, obojętność względem czegoś, np. anaeroby, anastygmat, anorganiczny, anortyt» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego