Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

analogia

  • 1 analogia

    analogia, ae, Akk. an, f. (ἀναλογία), I) das gleiche Verhältnis, die Proportion zwischen zwei od. mehreren Dingen, die Analogie (rein lat. comparatio proportiove b. Cic. Tim. 4. § 13), Varr. LL. 8, 32; 9, 9 (im Plur.). Sen. ep. 120, 3 (4). – II) als gramm. t.t.: 1) die Gleichmäßigkeit ähnlicher Fälle in der Wortbildung, die Analogie (Ggstz. anomalia), Varr. LL. 9, 1 sqq. (wo es durch aequabilitas übersetzt wird). Quint. 1, 5, 13. Gell. 15, 9, 4. – 2) (in der Stilistik) die Einheit u. Gleichförmigkeit der Darstellung, die Analogie, wie Cäsars Schrift de Analogia, Suet. Caes. 56, 5 (Cic. Brut. 253 de ratione Latine loquendi).

    lateinisch-deutsches > analogia

  • 2 analogia

    analogia, ae, Akk. an, f. (ἀναλογία), I) das gleiche Verhältnis, die Proportion zwischen zwei od. mehreren Dingen, die Analogie (rein lat. comparatio proportiove b. Cic. Tim. 4. § 13), Varr. LL. 8, 32; 9, 9 (im Plur.). Sen. ep. 120, 3 (4). – II) als gramm. t.t.: 1) die Gleichmäßigkeit ähnlicher Fälle in der Wortbildung, die Analogie (Ggstz. anomalia), Varr. LL. 9, 1 sqq. (wo es durch aequabilitas übersetzt wird). Quint. 1, 5, 13. Gell. 15, 9, 4. – 2) (in der Stilistik) die Einheit u. Gleichförmigkeit der Darstellung, die Analogie, wie Cäsars Schrift de Analogia, Suet. Caes. 56, 5 (Cic. Brut. 253 de ratione Latine loquendi).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > analogia

  • 3 analogia

    ănălŏgĭa, ae, f., = analogia, the resemblance or agreement of several things; in gram., the analogy of language, analogy, Varr. L. L. 9, 4 al. (in Cic. Att. 6, 2, written as Greek).

    Lewis & Short latin dictionary > analogia

  • 4 ănălŏgĭa

    ănălŏgĭa, ae, f. [st2]1 [-] conformité, rapport, analogie. [st2]2 [-] analogie (t. de gram.).    - [gr]gr. ἀναλογία.    - analogiae, Varr.: les proportions.

    Dictionarium latinogallicum > ănălŏgĭa

  • 5 ANALOGIA

    analogy - соответствие, сходство, подобие; противопоставляется Бонавентурой univocation (одноименности). Применяется тогда, когда слово имеет различные значения, однако, подразумевает принцип от которого зависит общее, объединяющее эти значения. Так о здоровье говорят, по аналогии соотнося с животным, медициной, пульсом, так как все это имеет отношение к здоровью. Произошло от греч. analogia, proportion. Сравн. AEQUIVOCA, UNIVOCA.

    Латинские философские термины > ANALOGIA

  • 6 analogia

    ae f. (греч. ; лат. aequabilitas)
    1) соразмерность, пропорциональность, соответствие, тж. единство, подобие, сходство (лат. comparatio proportiove C) Vr, Sen
    2) грам. равномерность, аналогия Vr, Su, Q, AG

    Латинско-русский словарь > analogia

  • 7 analogia

    s f 1
    analogie

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > analogia

  • 8 analogia

    ratio, proportion; analogy/similarity (in inflections/derivations of words)

    Latin-English dictionary > analogia

  • 9 ANALOGIA ATTRIBUTIONIS

    attributive analogy - атрибутивная аналогия; аналогия, в которой понятия выводятся из того, к чему относится обозначаемое; к чему понятия обращены как к основанию, например, пища, медицина, пульс имеют отношение к здоровому образу жизни по атрибутивной аналогии, потому что слово "здоровый" происходит от слова "здоровье", которое присуще животному существу.

    Латинские философские термины > ANALOGIA ATTRIBUTIONIS

  • 10 ANALOGIA PROPORTIONIS

    proportional analogy - пропорциональная аналогия; аналогия, в которой понятия проистекают из одного общего имени, где обозначаемое выражается другими понятиями через сходство или порядок, существующий между терминами, например, живое существо и пища, или живое существо и пульс - имеют отношение к здоровью по пропорциональной аналогии, потому что здоровье хотя и выражается различными терминами - присутствует в них.

    Латинские философские термины > ANALOGIA PROPORTIONIS

  • 11 ANALOGIA (ANALOGY, PROPORTION)

    соответствие, сходство, подобие; противопоставляется Бонавентурой одноименности (univocatio). Применяется тогда, когда при различных значениях слова подразумевается принцип, от которого зависит общее, объединяющее эти значения. Так, о здоровье говорят, по аналогии соотнося его с животным, медициной, пульсом, ибо все это имеет отношение к здоровью. Ср. AEQUALITAS, CONVENIENTIA, IMAGO, PROPORTIO, SIMILITUDO.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > ANALOGIA (ANALOGY, PROPORTION)

  • 12 ANALOGIA ATTRIBUTIONIS (ATTRIBUTIVE ANALOGY)

    атрибутивная аналогия; аналогия, по которой понятия выводятся из того, к чему относится обозначаемое; к чему понятия обращены как к основанию, например, пища, медицина, пульс имеют отношение к здоровому образу жизни по атрибутивной аналогии, потому что слово «здоровый» происходит от слова «здоровье», которое присуще животному существу.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > ANALOGIA ATTRIBUTIONIS (ATTRIBUTIVE ANALOGY)

  • 13 ANALOGIA PROPORTIONIS (PROPORTIONAL ANALOGY)

    пропорциональная аналогия; аналогия, в которой понятия проистекают из одного общего имени, где обозначаемое выражается другими понятиями через сходство или порядок, существующий между терминами, например, живое существо и пища, или живое существо и пульс имеют отношение к здоровью по пропорциональной аналогии, потому что здоровье, хотя и выражается различными терминами, присутствует в них.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > ANALOGIA PROPORTIONIS (PROPORTIONAL ANALOGY)

  • 14 AEQUALITAS

    equality - равенство; вещи равны тогда, когда они согласуются в количестве; это может происходить двумя путями: по размерам и по сущности, так количество бывает двух видов: модальным и сущностным. По Фоме Аквинскому (In lib. 1 Sent. d.19, q.1, a.1sol.): "Поскольку равенство основано на единстве количества, оно одно и тоже для вещи: быть равной чему-то еще или иметь свое количество; это одно и то же: быть подобной чему-то, либо иметь свое качество". Равенство вещей может быть количественным (по закону коммутативности) или пропорциональным (по закону дистрибутивности). Поскольку пропорциональность есть равенство пропорций, то принципиальным из двух словоупотреблений является строгое определение, согласно которому те вещи равны, у которых одинаковое количество, равенство является родом пропорции, т.к. само равенство есть пропорция вещей, имеющих единое количество. Сравн. SIMILITUDO, QUANTITAS, ANALOGIA, PROPORTIO, AEQUIPARANTIA.

    Латинские философские термины > AEQUALITAS

  • 15 analogicus

    analogicus, a, um (ἀναλογικός), zur Analogie gehörig, analog, libri, die Bücher Cäsars »über die Analogie« (s. analogia no. II, 2), Gell. 4, 16, 9: ratio, Mam. Claud. de stat. anim. 1, 8.

    lateinisch-deutsches > analogicus

  • 16 anomalia

    anōmalia, ae, f. (ἀνωμαλία), als gramm. t.t., die »Abweichung von der Regel in der Form«, die Ausnahme, Anomalie (Ggstz. analogia), rein lat. inaequalitas, Varr. LL. 9, 1 sqq.; vgl. Gell. 2, 25, 1 sqq.

    lateinisch-deutsches > anomalia

  • 17 Anticato

    Anticato, ōnis, m., der Antikato, eine schmähende Gegenschrift des C. Jul. Cäsar in zwei Büchern gegen Ciceros (Cato betitelte) Lobschrift auf Kato von Utika, Quint. 1, 5, 68 (vgl. 3, 7, 28). Gell. 4, 16, 8: Plur. (weil zwei Bücher) duo Anticatones, Iuven. 6, 338: reliquit (C. Caesar) et de analogia duos libros et Anticatones totidem, Suet. Caes. 56, 5: u. dixit Caesar in Anticatone priore (im 1. Buche des Antic.), Cael. b. Prisc. 6, 82.

    lateinisch-deutsches > Anticato

  • 18 calumnior

    calumnior, ātus sum, ārī (calumnia), ränkevoll verfahren, schikanieren, Ränke schmieden, Lug und Trug üben, das wahre Sachverhältnis verdrehen, ränkevoll an etw. deuteln, mäkeln, etw. od. jmd. übertrieben od. böswillig kritisieren, aufmutzen, bekritteln, bemäkeln, gegen jmd. od. etw. übertriebene od. böswillige Kritik üben, a) im allg.: α) absol., in Rechtssachen, calumniandi quaestus, Cic.: iacet res in controversiis isto calumniante biennium, Cic.: Romam Ψαμμακόσιοι, non qui in urbe inter nundinum calumniarentur, Varr. fr. – gegen sich selbst, calumniabar ipse; putabamet c., ängstigte mich selbst ohne Not, Cic. ep. 9, 2, 3. – β) m. Acc.: quod antea te calumniatus sum, indicabo malitiam meam, Cic.: c. ius civile, ICt. – non verba nec vultus, Sen.: festinationem alcis, Quint. – cal. se, Quint. 8. prooem. § 31; 10, 3, 10. – γ) m. Dat.: non solum filio, sed etiam patri, Ambros. de inc. dom. sacr. 8, 83: deo, Augustin. quaest. in genes. 2. qu. 8: de talibus verbis veteri testamento, Augustin. de genes. c. Manich. 1, 17, 27 extr. – δ) m. folg. indir. Fragesatz, calumniari si quis voluerit, quod arbores loquantur, Phaedr. 1. prol. 5. – b) insbes., durch falsche Anklage schikanieren, fälschlich-, trügerisch anklagen, accusator calumniatur, Cornif. rhet.: poena calumniantium, Suet. – / Aktive Nbf. calumnio, āvī, āre, Itala (Cant.) Luc. 3, 14 u. 19, 8. Arnob. 1, 13 cod. P: passiv, non esse positiones regulae, a quibus interdum analogia calumniatur (συκοφαντειται), Staber. bei Prisc. 8, 18.

    lateinisch-deutsches > calumnior

  • 19 cogito [1]

    1. cōgito, āvī, ātum, āre (eig. coigito, aus co = com u. agito), im Geiste (dah. auch mit dem Zusatz cum animo, in animo, secum) zusammenstellen, denken, I) im allg., etw. denken, s ich vorstellen, an etw. denken, auf etw. denken, sinnen, auf od. für etw. bedacht sein, etw. bedenken, berechnen, erwägen, über etwas nachdenken, a) absol. (Ggstz. facere, dicere): vis cogitandi, Quint.: cui vivere est cogitare, Cic.: qui cum cogitasset facere auderet et prius cogitare quam conari consuesset, Nep.: duas res non modo agere uno tempore, sed ne cogitando quidem explicare quisquam potest, Cic.: ita sum irritatus, animum ut nequeam ad cogitandum instituere, Ter.: alci (id) cogitandum dare, zu bedenken geben, Cic.: sprichw., non animo, sed auribus cogitant, Apul. de deo Socr. 19. – m. Ang. wie? durch Advv., c. acutissime, Cic.: callide, Nep.: stulte (Ggstz. stulte dicere), Quint.: si vere cogitare volumus (als Parenthese), die Sache richtig betrachtet, Cic. – u. sic cogitabam m. folg. Gedankenreihe in direkter Rede, s. Ter. Andr. 110: ebenso coepi egomet mecum sic cogitare, Sulpic. in Cic. ep. 4, 5, 4: u. sic cogitabam mit folg. indirekten Rede, Cic. Quint. 77: quo magis cogito cum meo animo m. direkter Rede ( si etc.), Plaut. most. 702. – b) m. Acc., u. zwar: α) m. Acc. rei: c. nihil abiectum, Cic.: nihil nisi triste, Cael. in Cic. ep.: diu omnia, Curt.: deus nihil aliud quam »Mihi pulchre est« cogitans, Cic.: si quid aliud attentius cogitet, Cic. – c. insulam Britanniam, Cic.: pacem, Cic.: beneficia alcis, Cic.: nihil his in locis nisi saxa et montes, Cic.: ultima, sich das Schrecklichste vormalen, Amm.: eam rem sibi cogitandam et suscipiendam esse, Caes. – hoc tu facito cum animo cogites, Ter.: id potestis cum animis vestris cogitare, Cic.: quae in animo cogitat irata, Ter.: haec si voles in animo vere cogitare, Ter.: id, quod muliebri cogitabat animo, Liv.: semper secum c. pericula, damna, uxoris mortem, Ter.: sive quid mecum ipse cogito, sive aliquid aut scribo aut lego, Cic.: cogito ad verbum (meditiere Wort für Wort) nunc pauciora, nunc plura, Plin. ep.: animal non videtur, sed cogitatur, wird bloß gedacht, besteht bloß in der Vorstellung, Sen. – Partiz. cogitatus prägn. = durchdacht, wohl erwogen, res multum et diu cogitatae, Cic.: sapientis hominis cogitata ratio, Cic. – neutr. Partic. subst., das Gedachte, quo neque acutius ullius imperatoris cogitatum neque celerius factum usquam legimus, Nep. Dat. 6, 8. – bes. im Plur., das Gedachte, die Gedanken, optime ab ipso cogitata (Ggstz. male facta collegarum), Vell.: cogitata praeclare eloqui, Cic.: cogitata proloqui non posse, Ter.: u. ex quo et ex ceteris dictis, factis cogitatisque quivis potest intellegere etc., Cic. – β) m. Acc. pers., teils = sich jmd. denken, Catonem tantum (nur) c., Tac. dial. 2: Regulum cogita, Plin. ep. 4, 2, 2: matrem, patrem, propinquos tantum cogitasti, Ps. Quint. decl. 6, 22 extr.: mit dopp. Acc., quem ultimae gentes castiorem, moderatiorem, sanctiorem non modo viderunt, sed aut sperando umquam aut optando cogitarunt? Cic. Balb. 9. – teils = an jmd. denken, te vero, M. Scaure, equidem video, video inquam, non cogito solum, Cic. Scaur. 49: c. Scipionem, Laelium, Cic. de fin. 5, 2: et maiores et posteros cogitate, Tac. Agr. 32, 7: si principem cogitares, Plin. ep. 6, 31, 31: cum Persas et Orientem cogitaret, Flor. 2, 8, 2: iuvenis te quietam semper nominatus cogitatusque (indem du oft ihn nennst u. an ihn denkst) faciat, Sen. ad Marc. 3, 4: o felicem illum, qui non praesens tantum, sed etiam cogitatus (wenn man nur an ihn denkt) emendat, Sen. ep. 11, 9. – c) m. Acc. u. Infin.: uxor te amare cogitat, Ter.: cogitat assidue beatum esse se, Cic.: homines ea sibi accĭdere posse non cogitant, Cic.: fac memineris et cum animo tuo cogites G. Caesarem atrocissimo bello Gallico cum alia multa militaria, tum etiam duos de analogia libros scrupulosissimos scripsisse, Fronto de bell. Parth. p. 221, 8 N. – mit vorhergeh. allg. Acc., denique illud cogita: quod offensae fuerit in ista cunctatione, te subisse, Cael. in Cic. ep. – d) m. de u. Abl., u. zwar teils zugl. m. allg. Acc., nihil posse de dis immortalibus cogitare, Cic.: non de pace, sed de me ipso et de meo officio ut aliquid cogitet, Cic.: eadem de profectione cogitans, quae ante senserat, Caes. – teils absol. = denken an usw., nachdenken über usw., de deo, Cic.: de te et de Ser. Sulpicio cogitans, Cic.: cum de tuis cogitas, Cic.: mihi de rationibus tuis cogitanti, Cic. – u. = an etw. denken, auf etw. bedacht sein, de Scapulanis hortis toto pectore cogitemus, Cic.: c. spe atque animo de se et gloria sua, Cic.: toto animo de te ac de tuis commodis c., Cic.: de salute, non de victoria c., Cic. – e) m. folg. indir. Fragesatz: quid agam cogito, Ter.: cogita, qui sis, quo loco sis, Cic.: fac cogites in quanta calamitate sis, Sall.: nec quibus rationibus superare possent, sed quemadmodum uti victoriā deberent, cogitabant, Caes.: si cogitaverimus, unde et quousque provecta sit orandi facultas, Quint. – Ciceronem secum cogitasse, utrumne Brutum an Cassium peteret, Sen. suas. 6, 19. – cogitate cum animis vestris, si quid vos per laborem recte feceritis, labor ille a vobis cito recedet, Cato oratt. 5. fr. 1. b. Gell. 16, 1, 4: itaque diebus noctibusque cogito, si quā me quoque possim tollere humo, Plin. ep. 5, 8, 3. – f) mit ad u. Akk.: ad haec igitur cogita, vel potius excogita, Cic. ep.: ut ne esset spatium cogitandi ad disturbandas nuptias, Ter.: quod ad perniciem suam fuerat cogitatum, id ad salutem convertit, Nep. – g) m. ut od. ne u. Konj., darauf denken = darauf od. dafür bedacht sein, das im Auge haben, neque iam, ut aliquid acquireret proelioque hostes lacesseret, sed ut incolumem exercitum Agedincum reduceret, cogitabat, Caes. b. G. 7, 59, 4 (u. so m. ut u. Konj. Cic. Tusc. 1, 32. Nep. Dion. 9, 2. Curt. 10, 6 [19], 8): ne quam occasionem rei bene gerendae dimitteret, cogitabat, Caes. b. G. 5, 57, 1. – h) m. pro u. Abl.: non minus pro adversa parte, quam pro mea cogitabam, Quint. 7, 1, 4. – i) elliptisch: ut (wie) saepe cogitavissent (verst. fieri), Caes. b. c. 3, 86, 5.

    II) insbes.: a) etw. ausdenken, quantum ille potuit cogitare commode (geschickt), Ter. heaut. prol. 14: et cogitavi plura quam reliquerat, Phaedr. 3. prol. 39: aliud agendum ac cogitandum, quo modo resistatur patribus, Liv. 2, 55, 2. – b) auf od. an etw. denken, auf etw. sinnen, etw. zu tun gedenken, = etw. beabsichtigen, vorhaben, im Sinne haben, Willens sein, α) m. Acc.: nihil cogitant nisi caedes, nisi incendia, Cic.: c. proscriptiones et dictaturas, Cic.: c. accusationem, Cic.: quod iam diu cogito, Cic. – m. Ang. mit wem? durch cum u. Abl., sunt qui mecum rem pulcherrimam cogitaverunt, Curt. 8, 7 (25), 9. – mit Ang. gegen wen? durch in od. adversus m. Akk., tantum nefas in alqm, Curt. 6, 7 (27), 30 u. 8, 6 (24), 3: si qua aut cogitarentur gravius adversus se aut dicerentur, Suet. Caes. 75, 4. – v. personif. lebl. Subjj., quid cogitet umidus auster, was der f. Au. im Schilde führe (Schlimmes bringe), Verg. georg. 1, 462. – dah. Partiz. cogitatus = beabsichtigt, gewollt, vorbedacht, facinus (Ggstz. facinus perfectum), Cic.: furores, Cic.: in noverca commissum stuprum et parricidium cogitatum, Val. Max.: utrum perturbatione aliqua animi, an consulto et cogitata fiat iniuria, Cic.: u. Partiz. n. pl. subst., das Gedachte = das Vorhaben, die Absichten, cogitata patefacere, Nep.: cogitata perficere, Cic. – β) m. Infin.: quid nunc facere cogitas? Ter.: qui nocere alteri cogitat, Cic.: impeditos in agmine adoriri cogitabant, Caes. – γ) m. de u. Abl.: magis de reliqua fuga quam de castrorum defensione, Caes.: de parricidio, de alcis interitu, Cic.: de reditu, Frontin.: de nuptiis, Apul.: de laqueo et suspendio, Val. Max.: de toto senatu trucidando, Sen.: cum de pernicie populi Romani et exitio huius urbis tam acerbe tamque crudeliter cogitarit, Cic. – v. personif. lebl. Subjj.: cum spiritus coepit de exitu cogitare, Sen. nat. qu. 6, 25, 1. – δ) elliptisch (im Briefstil), m. in od. ad u. Akk. od. m. bl. Acc. der Städtenamen = zu reisen, zu gehen gedenken (verst. iter facere, ire, proficisci), inde cogito in Tusculanum, deinde Arpinum, Romam ad Kal. Iun., Cic.: etiam Lepidus cras cogitabat, Cic.: inde ad Taurum cogitabam, Cic. – m. in u. Abl. = wo zu sein gedenken (verst. esse), eo die cogitabam in Anagnino, postero autem in Tusculano, Cic. – c) so u. so denken = so u. so gesinnt sein, m. Ang. wie? durch Advv., male c., Cic. u.a. – m. Ang. gegen wen? durch in u. Akk., si humaniter et sapienter et amabiliter in me cogitare vis, Cic. – m. Ang. in Betreff wessen? durch de m. Abl., male de alqo c., Cael. in Cic. ep.: si quid amice de Romanis cogitabis, Nep.

    lateinisch-deutsches > cogito [1]

  • 20 confiteor

    cōn-fiteor, fessus sum, ērī (con u. fateor), eingestehen, zugestehen, gestehen (Ggstz. infitiari), I) eig.: 1) im allg.: ignosce, orat confitetur purgat, Ter.: hic ego non solum confiteor, sed etiam profiteor, Cic. fr.: tacendo loqui, non infitiando confiteri videbantur, Cic.: reus confitens (der geständige), Cic.: confessae manus, die sich durch ihre bittende Haltung für überwunden erklären, Ov. met. 5, 215. – m. Ang. wem? gegen wen? durch Dat., Nicomacho confessus, Curt. – mit Ang. was? durch Acc., peccatum suum (Ggstz. celare p. s.), Curt.: facinus, Curt.: hoc crimen, novum crimen, Cic.: quid confitetur, atque ita libenter confitetur, ut non solum fateri (zu bekennen), sed etiam profiteri (frei herauszusagen) videatur? Cic.: u. zugleich mit Ang. wem? durch Dat., amorem nutrici, Ov.: amorem patris nutrici, Quint. – od. durch dopp. Acc., se victos, Caes.: se imperitum, Quint.: causam Caesaris meliorem, Quint. – od. durch Acc. u. Infin., multa se ignorare, Cic.: me abs te cupisse laudari aperte atque ingenue confitebar, Cic.: cui debere (me) salutem confiteor, Ov.: vinci se confitentur, sie erklären sich für besiegt, Plin. – u. zugl. mit Ang. in betreff wessen? durch de u. Abl., aliquid de veneno, Cic.: hoc de statuis, Cic.: summam infirmitatem de se, Quint. – u. bl. m. Ang. in betreff wessen? durch de u. Abl., de se, Cic.: de maleficio, Cic.: de patriae parricidio, Cic.: de caede alcis, Tac. – Partic. Perf. confessus, a, um, a) aktiv = der sein Verbrechen, seine Schuld eingestanden hat, geständig, gladiatores c., Cic.: quinque homines comprehensi atque confessi, Cic.: c. in iudicio reus, ICt.: c. reus, Phaedr. u. Ov.: pro confesso haberi, als g. angesehen werden, ICt.: de confessis (civibus), sicut de manifestis (überführten) rerum capitalium more maiorum supplicium sumere, Sall.: nunc ab nobis et confessio culpae exprimitur, et ut a confessis res extemplo repetuntur, Liv. – b) passiv = eingestanden, aes (Schuld) confessum, XII tabb. b. Gell. 15, 13, 11 u. 20, 1, 45: ut omnes intellegant, quam improbam quam manifestam, quam confessam rem pecuniā redimere conetur, Cic. Verr. 3, 130. – später übh. allgemein zugestanden, -eingeräumt, anerkannt, ausgemacht, unzweifelhaft (Ggstz. controversus, controversiosus, dubius; vgl. Burmann Phaedr. 4, 25, 22), quasi confessa nec dubia signa, Col.: c. hostium obsequia, Plin, pan. – u. subst., confessum, ī, n., in den Kasus obliqu., in confessum venire, allgemein zugestanden werden, Plin. ep.: ad liquidum confessumque perducere omnia, Quint.: in confesso esse, unzweifelhaft sein, zB. horum merita in confesso sunt, Sen.: ebenso quod apud me in confesso est m. folg. Acc. u. Infin., Vell., Plin. u. Tac.: ex confesso turpia esse, unzweifelhaft, Sen.: vita cervis in confesso (unzweifelhaft) longa est, Plin.: ab alqo pro confesso et indubitato habitum esse, Lact. – u. im Plur., de confessis disserere, Plin.: adhuc versamur in confessis, Quint.: a confessis transeamus ad dubia, Sen. – 2) insbes. (bei den Eccl.) sich zu jmd. od. etw. bekennen, bes. preisend, lobend, dankend, Christum, Prud. perist. 5, 40: deum summum, Lact. 2, 1, 6: omne euangelium (Ggstz. negare unum euangelium), Tert. de cor. 11. – mit Dat., tibi, domine, Vulg. psalm. 137, 1: nomini tuo, ibid. 141, 8. – II) übtr., durch die Tat kundgeben, offenbaren, zu erkennen (zu verstehen) geben, se, Ov.: deam (sich als G.), Verg.: suam inscientiam, Quint.: vultibus iram, Ov.: motum animi lacrimis, Quint.: admirationem suam non acclamatione tantum, sed etiam plausu, Quint. – m. folg. Acc. u. Infin., sublatis oculis agitatoque corpore vivere se confitetur, Plin. ep.: praeterito tempore varie formari verba ipsa analogia confitetur, Quint. – / Parag. Infin. Praes. confiterier, Plaut, cist. 170. – Akt. Fut. confitebimus, Itala (Psalt. Ver.) psalm. 78, 3.

    lateinisch-deutsches > confiteor

См. также в других словарях:

  • Analogía — Saltar a navegación, búsqueda En muchas culturas el sol es una analogía con Dios. Para otros usos de este término, véase Analogía (desambiguación). Analogía significa comparación o relación entre varias razones o conceptos; comparar o relacionar… …   Wikipedia Español

  • analogia — /analo dʒia/ s.f. [dal lat. analogĭa, gr. analogía, relazione di somiglianza, uguaglianza di rapporti , der. di análogos analogo ]. 1. [relazione fra due cose somiglianti, con le prep. di, tra (o fra ) o assol.: a. fra due situazioni ]… …   Enciclopedia Italiana

  • analogía — sustantivo femenino 1. Relación de semejanza entre dos cosas: Algunos verbos españoles se formaron por analogía con otros. Hay cierta analogía entre esos dos delitos …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • analogía — (Del lat. analogĭa, y este del gr. ἀναλογία, proporción, semejanza). 1. f. Relación de semejanza entre cosas distintas. 2. Razonamiento basado en la existencia de atributos semejantes en seres o cosas diferentes. 3. Biol. Semejanza entre partes… …   Diccionario de la lengua española

  • analogía — relación de semejanza entre cosas distintas Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010. analogía Semejanza entre dos cosas que tienen cierto grado de similitud en su función o forma, aunque se diferencian estructuralme …   Diccionario médico

  • analogia — s. f. 1. Relação de semelhança entre objetos diferentes. 2. Investigação da causa das semelhanças. 3. Razão da formação das palavras.   ‣ Etimologia: latim analogia, ae …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • analogia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. analogiagii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbieżność, odpowiedniość, podobieństwo cech, rzeczy, zjawisk, procesów itp., skądinąd różnych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zauważyć,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • analogia —    analogìa    (s.f.) Rispetto di regole rigorosamente stabilite per la produzione linguistica. A questo concetto soggiace il criterio dell imitazione di ciò che è già stato fatto e scritto e detto. tema …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • Analogía — (Del lat. analogia < gr. analogia, proporción, semejanza.) ► sustantivo femenino 1 Relación de semejanza o parecido entre cosas distintas: ■ destacó la analogía entre sus doctrinas. 2 BIOLOGÍA Relación de correspondencia que ofrecen entre sí… …   Enciclopedia Universal

  • analogia — (аналогия | analogie | Analogie, Angleichung | analogy | analogia) Термин ana logia «соразмерность значения или выражения» был заимствован у греков римскими грамматиками для обозначения тенденции к сохранению или установлению соответствия между… …   Пятиязычный словарь лингвистических терминов

  • Analogia — Infobox Album | Name = Analogia Type = Album Artist = Liricas Analas Background = Orange Released = 2004 Recorded = ??? Genre = Hip hop Length = ??? Label = eisbrand Producer = Liricas Analas Reviews = Last album = This album = Analogia (2004) |… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»