Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

an+opening

  • 61 caulae

    caulae or caullae, ārum, f. [apparently contr. from cavile, Varr. L. L. 5, § 20, p. 8 Bip., from cavus; cf. Paul. ex Fest. p. 46].
    I.
    In gen., an opening, hole, passage (so most freq. in Lucr.), Lucr. 2, 951; 3, 707:

    per caulas corporis,

    id. 3, 255; 3, 702; 6, 839:

    per caulas palati,

    id. 4, 620; 4, 660:

    per caulas aetheris,

    id. 6, 492: intra caulas (aedis Saturni), Lex Corn. XX Quaest. 2, 41; cf.:

    caulae (Jani) pace clauduntur,

    Macr. S. 1, 9; v. Lucr. 2, p. 374 sq. Lachm. —Hence,
    II.
    Esp.
    A.
    A sheepfold or cote, Verg. A. 9, 60 Serv.—
    * B.
    An enclosure, Inscr. Murat. 191, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > caulae

  • 62 caullae

    caulae or caullae, ārum, f. [apparently contr. from cavile, Varr. L. L. 5, § 20, p. 8 Bip., from cavus; cf. Paul. ex Fest. p. 46].
    I.
    In gen., an opening, hole, passage (so most freq. in Lucr.), Lucr. 2, 951; 3, 707:

    per caulas corporis,

    id. 3, 255; 3, 702; 6, 839:

    per caulas palati,

    id. 4, 620; 4, 660:

    per caulas aetheris,

    id. 6, 492: intra caulas (aedis Saturni), Lex Corn. XX Quaest. 2, 41; cf.:

    caulae (Jani) pace clauduntur,

    Macr. S. 1, 9; v. Lucr. 2, p. 374 sq. Lachm. —Hence,
    II.
    Esp.
    A.
    A sheepfold or cote, Verg. A. 9, 60 Serv.—
    * B.
    An enclosure, Inscr. Murat. 191, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > caullae

  • 63 chasma

    chasma, ătis, n., = chasma, an opening of the earth, a chasm, abyss, Sen. Q. N. 6, 9, 2; Dig. 4, 4, 11; 50, 15, 4; 18, 6, 10.—
    II.
    A kind of meteor:

    sunt chasmata, cum aliquod caeli spatium desedit et flammam velut dehiscens in abdito ostentat,

    Sen. Q. N. 1, 14, 1; Plin. 2, 26, 26, § 96; Serv. ad Verg. A. 9, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > chasma

  • 64 columbarium

    cŏlumbārĭus, a, um, adj. [columba], pertaining to doves; only subst.,
    I.
    cŏ-lumbārĭus, ii, m., a dove-keeper, Varr. R. R. 2, 7, 7; 3, 7, 5.—
    II. A.
    A dove-cot, pigeon-house, Varr. R. R. 3, 7, 4 sq.; Col. 8, 8, 3; 8, 8, 6; 8, 11, 3; Pall. 1, 24; Plin. 19, 9, 6, § 51; Dig. 10, 2, 8, § 1.—
    B.
    Transf.
    1.
    In archit., the gain or mortise in which rafters or joists lie, Vitr. 4, 2, 4.—
    2. 3.
    An opening in the side of a vessel for the oars to pass through, a rowlock; plur.:

    columbaria in summis lateribus navium loca concava, per quae eminent remi,

    Isid. Orig. 19, 2, 3; cf. Fest. p. 169, 8.—Hence, cŏlumbā-rĭus, ii, m., an oarsman, as a term of reproach. Plaut. ap. Fest. l. l.—
    4.
    A subterranean sepulchre, in the walls of which were niches for urns of ashes, Inscr. Orell. 2975; 4513; v. Dict. of Antiq. s. v. columbarium.

    Lewis & Short latin dictionary > columbarium

  • 65 columbarius

    cŏlumbārĭus, a, um, adj. [columba], pertaining to doves; only subst.,
    I.
    cŏ-lumbārĭus, ii, m., a dove-keeper, Varr. R. R. 2, 7, 7; 3, 7, 5.—
    II. A.
    A dove-cot, pigeon-house, Varr. R. R. 3, 7, 4 sq.; Col. 8, 8, 3; 8, 8, 6; 8, 11, 3; Pall. 1, 24; Plin. 19, 9, 6, § 51; Dig. 10, 2, 8, § 1.—
    B.
    Transf.
    1.
    In archit., the gain or mortise in which rafters or joists lie, Vitr. 4, 2, 4.—
    2. 3.
    An opening in the side of a vessel for the oars to pass through, a rowlock; plur.:

    columbaria in summis lateribus navium loca concava, per quae eminent remi,

    Isid. Orig. 19, 2, 3; cf. Fest. p. 169, 8.—Hence, cŏlumbā-rĭus, ii, m., an oarsman, as a term of reproach. Plaut. ap. Fest. l. l.—
    4.
    A subterranean sepulchre, in the walls of which were niches for urns of ashes, Inscr. Orell. 2975; 4513; v. Dict. of Antiq. s. v. columbarium.

    Lewis & Short latin dictionary > columbarius

  • 66 commissio

    commissĭo, ōnis, f. [committo].
    I.
    (Acc. to committo, I. B.) Lit., a setting or bringing together in contest; hence, the beginning of a contest (in the public games, etc.):

    tecum ago, ut jam ab ipsā commissione ad me... persequare, etc.,

    Cic. Att. 15, 26, 1; 16, 5, 1:

    ludorum,

    Suet. Aug. 43; id. Galb. 6; Plin. Ep. 7, 24, 6; id. Pan. 54, 1; Macr. S. 2, 7.—
    B.
    Meton., a speech at the opening of the games; hence, a prize declamation, ostentatious speech, agônisma, Calig. ap. Suet. Calig. 53; Suet. Aug. 89; v. Casaub. in h. ll.—
    II.
    (Acc. to committo, II. B. 4.) A perpetration, commission:

    piaculi,

    Arn. 4, p. 148.

    Lewis & Short latin dictionary > commissio

  • 67 cratera

    crātēra (acc. to Paul. ex Fest. p. 53, 10, and Non. p. 547, 25 sq., sometimes crē-terra; cf. Naev. Trag. Rel. v. 45 Rib.), ae, f., and (mostly poet.) crātēr, ēris, m., = kratêr, Ion. krêtêr, a vessel in which wine was mingled with water, a mixing-vessel or bowl (mostly poet.).
    I.
    Prop.
    (α).
    Cratera, ae, Cic. Verr. 2, 4, 59, § 131 Zumpt N. cr.; id. Fam. 7, 1, 2 Orell. N. cr.; id. Arat. 387; Liv. 5, 25, 10; 5, 28, 2; Curt. 4, 8, 16; Hor. C. 3, 18, 7; id. S. 2, 4, 80; Pers. 2, 52; Hyg. Astr. 2, 30; Inscr. Orell 1541 al.— Abl. plur. crateris, Enn. ap. Censor. p. 2727 P. (Ann. v. 604 Vahl.; al. crateribus).—
    (β).
    Crater, ēris, Ov. M. 8, 669; 12, 236; id. F. 5, 522; Prop. 3 (4), 17, 37 al.— Acc. Gr. cratēra, Verg. A. 3, 525; Ov. M. 5, 82; 8, 679; Juv. 12, 44.— Plur. crateras, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 9, 165; Verg. A. 1, 724; 9, 165.—
    II.
    Meton.
    A.
    A vessel for drawing water, a bucket, water-pail: cratera, Naev. ap. Non. p. 547, 30.—
    B.
    An oil-vessel:

    crater,

    Verg. A. 6, 225; Mart. 12, 32.—
    C.
    A water-basin:

    crater,

    Plin. Ep. 5, 6, 32.—
    D.
    The aperture of a volcanic mountain, the crater:

    crater,

    Lucr. 6, 701; Plin. 3, 8, 14, § 88.—
    E.
    A volcanic opening of the earth:

    crater,

    Plin. 2, 106, 110, § 238; Ov. M. 5, 424.—
    F.
    A bay near Baiæ, Cic. Att. 2, 8, 2.—
    G.
    A constellation, the Bowl.
    (α).
    Cratera, Cic. Arat. 219 (also id. N. D. 2, 44, 114).—
    (β).
    Crater, Ov. F. 2, 266.— Acc. craterem, Vitr. 9, 5, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > cratera

  • 68 diacopus

    dĭăcŏpus, i, m., = diakopos, an opening or sluice in a dam for leading off the water, Dig. 47, 11, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > diacopus

  • 69 discessus

    1.
    discessus, a, um, Part., from discedo.
    2.
    discessus, ūs, m. [discedo].
    I.
    A going asunder, separation, opening (very rare):

    caeli,

    i. e. lightning, Cic. Div. 2, 28, 60:

    est interitus quasi discessus et secretio ac diremptus earum partium, quae ante interitum junctione aliqua tenebantur,

    id. Tusc. 1, 29, 71.—
    II.
    A going away, departure, removal.
    A.
    In gen. (class.):

    ut me levarat tuus adventus, sic discessus afflixit,

    Cic. Att. 12, 50: subitus (with praeceps profectio), Att. ap. Cic. Att. 9, 10, 6:

    ab urbe,

    Cic. ib. 8, 3, 3:

    praeclarus e vita,

    id. Div. 1, 23, 47; cf. id. de Sen. 23:

    latronis,

    id. Phil. 5, 11, 30; cf.

    ceterorum,

    id. Cat. 1, 3, 7:

    legatorum,

    Caes. B. G. 7, 5 fin.:

    discessu mugire boves,

    Verg. A. 8, 215 al. —In plur.:

    solis accessus discessusque,

    Cic. N. D. 2, 7, 19.—
    B.
    In partic.
    1.
    In milit. lang., a marching away, marching off, decamping, Caes. B. G. 2, 14, 1; 4, 4, 6; 7, 20, 1 et saep.; Tac. A. 2, 44; Front. Strat. 1, 1, 9; 1, 5, 25 al.—
    2.
    In Cic. applied to his banishment from Rome:

    cum, discessu meo, religionum jura polluta sunt,

    Cic. Leg. 2, 17, 42 (cf. absum); so id. de domo 32, 85.

    Lewis & Short latin dictionary > discessus

  • 70 dispatens

    dispatens, entis, P. a. [dis-pateo], opening in different directions:

    latibula sibi parant in plures exitus dispatentia,

    Lact. 3, 10, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > dispatens

  • 71 distantia

    distantĭa, ae, f. [disto], distance, remoteness.
    I.
    Lit.:

    a longissimis distantiae suae (sc. Veneris) finibus,

    Plin. 2, 15, 12, § 61 —
    B.
    Transf., a separation, opening:

    oris hiscens,

    Cael. Aur. Acut. 3, 5, 50. —
    II.
    Trop., difference, diversity: inter eos morum studiorumque, * Cic. Lael. 20, 74:

    caloris,

    Quint. 7, 10, 10:

    condicionis,

    id. 5, 10, 26:

    aetatis vel sexus,

    Amm. 31, 6:

    personarum,

    Vulg. Deut. 1, 17.—In plur.:

    coloris rufi,

    Gell. 2, 26, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > distantia

  • 72 epidromus

    ĕpī̆drŏmus, i, m., = epidromos.
    I.
    A cord running up and down for opening and closing a net, Cato, R. R. 13, 1 Schneid.; Plin. 19, 1, 2, § 11.—
    II.
    The sail in the after-part of a ship, acc. to Isid. Orig. 19, 3, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > epidromus

  • 73 evolutio

    ēvŏlūtĭo, ōnis, f. [evolvo, I. B. 1.], an unrolling or opening of a book; hence, a reading:

    quid poëtarum evolutio voluptatis affert?

    Cic. Fin. 1, 7, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > evolutio

  • 74 fauces

    fauces, ium ( sing. nom. faux only in Cael. Aur. Tard. 2, 11, 127, =arteria aspera; cf. Varr. L. L. 10, § 78 Müll.; Charis. p. 72 P. —The abl. sing. fauce sometimes in poets: Ov. H. 9, 98; id. M. 14, 738; Hor. Epod. 14, 4; Phaedr. 1, 1, 3; 1, 8, 4; Mart. 7, 37, 6 al.), f. [cf. Sanscr. bhūka, hole, opening], the upper part of the throat, from the root of the tongue to the entrance of the gullet, the pharynx, throat, gullet (syn.: gula, guttur, jugulum).
    I.
    Lit.: summum gulae fauces vocantur, extremum stomachus;

    quibus fauces non sunt, ne stomachus quidem est,

    Plin. 11, 37, 68, § 179:

    exigua in arteria sub ipsis faucibus lingula est, quae, cum spiramus, attollitur,

    Cels. 4, 1: (galli) favent faucibus russis cantu, Enn. ap. Cic. Div. 2, 26, 57 (Trag. v. 250 ed. Vahl.):

    sitis fauces tenet,

    Plaut. Most. 2, 1, 34:

    sitis fauces urit,

    Hor. S. 1, 2, 214:

    lippiunt fauces fame,

    Plaut. Curc. 2, 3, 39; 1, 2, 36:

    fauces tussientes,

    Cels. 5, 25, 11:

    nuces videntur fauces exasperare,

    Plin. 23, 8, 74, § 142:

    fauces tumentes strangulant vocem, etc.,

    Quint. 11, 3, 20:

    infirmatis faucibus, praeconis voce concionatus est,

    Suet. Aug. 84 fin.:

    propino tibi salutem plenis faucibus,

    Plaut. Stich. 3, 2, 16:

    merum ingurgitare faucibus plenis,

    id. Curc. 1, 2, 39:

    exscrea usque ex penitis faucibus,

    from the bottom of your throat, id. As. 1, 1, 28:

    alicui fauces prehendere,

    id. Most. 1, 3, 62; cf.:

    qui sacerdoti scelestus fauces interpresserit,

    id. Rud. 3, 2, 41:

    laqueo innectere fauces,

    to strangle, Ov. M. 10, 378; cf.

    also: ad necem secandasque novacula fauces,

    Suet. Calig. 23:

    fauces manu sua oppressit,

    id. ib. 12:

    retinens singulos et contortis faucibus convertens,

    id. Caes. 62.— Trop.:

    faucibus teneor,

    I am caught by the throat, I feel the knife at my throat, Plaut. Cas. 5, 3, 4; cf.:

    cum faucibus premeretur,

    Cic. Clu. 31, 84:

    Timarchides premit fauces defensionis tuae,

    id. Verr. 2, 3, 76, § 176: eripite nos ex faucibus eorum, quorum crudelitas, etc., from the jaws, Crass. ap. Cic. de Or. 1, 52, 225; cf. Cic. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19:

    urbem totius belli ore ac faucibus ereptam esse,

    id. Arch. 9, 21:

    e mediis Orci faucibus ad hunc evasi modum,

    App. M. 7, p. 191:

    cum inexplebiles populi fauces exaruerunt libertatis siti,

    Cic. Rep. 1, 43:

    lupus fauce improba incitatus,

    i. e. voracity, Phaedr. 1, 2, 3.—
    II.
    Transf., of places:
    A.
    A narrow way, narrow inlet or outlet, an entrance, defile, pass (cf. angustiae): Corinthus posita in angustiis atque in faucibus Graeciae, in the mouth or entrance, Cic. Agr. 2, 32, 87:

    in Ciliciae angustissimis faucibus,

    Curt. 7, 4; cf.:

    qua fauces erant angustissimae portus,

    Caes. B. C. 1, 25, 5:

    portus,

    id. ib. 3, 24, 1;

    3, 39, 2: Masinissam persecutus in valle arta, faucibus utrimque obsessis, inclusit,

    Liv. 29, 32, 4:

    Aemilius sedens in faucibus macelli,

    Cic. Verr. 2, 2, 62, § 145; so,

    macelli,

    id. Quint. 6, 25:

    per fauces montis ut Aetnae Exspirent ignes,

    the crater, Lucr. 6, 630:

    cava flumina siccis faucibus, etc.,

    Verg. G. 4, 428:

    altae montis,

    Lucr. 6, 697:

    Nilus multis faucibus in Aegyptium mare se evomit,

    through many mouths, Plin. 5, 9, 10, § 54:

    Bospori,

    the Dardanelles, id. 6, 1, 1, § 4; Sil. 12, 127:

    cum fornacem facies, fauces praecipites deorsum facito,

    Cato, R. R. 38, 3: pictis e faucibus currus emittere, from the barriers, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 89 ed. Vahl.).—
    B.
    The jaws of the earth, gulf, abyss:

    patefactis terrae faucibus,

    Cic. N. D. 2, 37, 95.

    Lewis & Short latin dictionary > fauces

  • 75 Fenestella

    fĕnestella, ae, f. dim. [fenestra], a small opening in the wall, a little window.
    I.
    Prop., Col. 1, 6, 10; 8, 3, 3; 9, 5, 3.—
    II.
    Fenestella, ae, nom. propr.
    A.
    Fem.:

    Porta,

    a gate in Rome, Ov. F. 6, 578; cf. Becker's Antiq. 1, p. 175.—
    B.
    Masc., L., a Roman historian under Augustus and Tiberius, Plin. 8, 48, 74, § 195; Gell. 15, 28, 4 al.

    Lewis & Short latin dictionary > Fenestella

  • 76 fenestella

    fĕnestella, ae, f. dim. [fenestra], a small opening in the wall, a little window.
    I.
    Prop., Col. 1, 6, 10; 8, 3, 3; 9, 5, 3.—
    II.
    Fenestella, ae, nom. propr.
    A.
    Fem.:

    Porta,

    a gate in Rome, Ov. F. 6, 578; cf. Becker's Antiq. 1, p. 175.—
    B.
    Masc., L., a Roman historian under Augustus and Tiberius, Plin. 8, 48, 74, § 195; Gell. 15, 28, 4 al.

    Lewis & Short latin dictionary > fenestella

  • 77 fenestra

    fĕnestra, ae (also contr. festra, Enn. ap. Macr. S. 3, 12; Petr. Fragm. p. 872 Burm.; cf. Paul. ex Fest. p. 91, 6 Müll.), f. [root PHAN, in phainô, phaneros], an opening in the wall to admit the light, a window (orig. closed by two wooden shutters or by curtains, and not till the empire by sheets of mica, lapis specularis; cf.

    Dict. of Antiq. p. 520 sq.): neque fenestra, nisi clatrata,

    Plaut. Mil. 2, 4, 26:

    fenestras indere,

    id. Rud. 1, 1, 6:

    fenestrarum angustias quod reprehendis,

    Cic. Att. 2, 3, 2:

    bifores,

    Ov. P. 3, 3, 5: juncta, closed, * Hor. C. 1, 25, 1; cf.

    patulae,

    Ov. M. 14, 752:

    reticulatae,

    Varr. R. R. 3, 7, 3:

    se plena per insertas fundebat luna fenestras,

    Verg. A. 3, 152:

    diversas percurrens luna fenestras,

    Prop. 1, 3, 31 Burm. ad loc.:

    fenestram in arca facies,

    Vulg. Gen. 6, 16 et saep.—
    II.
    Transf.
    1.
    A loop-hole for arrows, etc.:

    (in turri) fenestras ad tormenta mittenda, in struendo reliquerunt,

    Caes. B. C. 2, 9 fin.
    2.
    The recess of a window:

    concludere in fenestram firmiter,

    Plaut. Cas. 1, 44.—
    3.
    A breach made by besiegers in a wall:

    excisa trabe firma cavavit Robora et ingentem lato dedit ore fenestram,

    Verg. A. 2, 482.—
    4.
    Of the senses, windows for intelligence:

    ut facile intelligi possit, animum et videre et audire, non eas partes, quae quasi fenestrae sint animi,

    Cic. Tusc. 1, 20, 46 —
    B.
    Poet., transf., of holes through the tips of the ears:

    natus ad Euphraten, molles quod in aure fenestrae Arguerint,

    Juv. 1, 104.—
    II.
    Trop., an entrance, admission, opportunity, inlet, occasion [p. 735] (very seldom):

    hui quantam fenestram ad nequitiam patefeceris!

    Ter. Heaut. 3, 1, 72: si hanc fenestram aperueritis, nihil aliud agi sinetis, Tiber. ap. Suet. Tib. 28.

    Lewis & Short latin dictionary > fenestra

  • 78 fores

    1.
    fŏris, is, and more freq. in plur., fŏres, um, f. [Sanscr. dvār; Gr. thura; O. H. Germ. tor; Engl. door, etc.; cf. foras], a door, gate; in plur., the two leaves of a door (syn.: porta, janua, valvae, ostium, limen).
    I.
    Lit.
    (α).
    Sing.:

    crepuit foris,

    Plaut. Am. 1, 2, 34; cf. id. Cas. 5, 1, 17:

    foris crepuit, concrepuit,

    id. Aul. 4, 5, 5; id. Cas. 2, 1, 15; id. Bacch. 4, 9, 134; Ter. Ad. 2, 3, 11:

    constitit ad geminae limina prima foris,

    Ov. H. 12, 150:

    ut lictor forem virgā percuteret,

    Liv. 6, 34, 6:

    cum forem cubiculi clauserat,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    forem thalami claudere,

    Ov. A. A. 3, 228:

    forem obdere alicui,

    id. P. 2, 2, 42:

    exclusus fore, cum Longarenus foret intus,

    Hor. S. 1, 2, 67.—
    (β).
    Plur.:

    ex quo (Jano) fores in liminibus profanarum aedium januae nominantur,

    Cic. N. D. 2, 27, 67:

    pol, haud periculum est, cardines ne foribus effringantur,

    Plaut. As. 2, 3, 4 sq.; cf.:

    sonitum prohibe forum et crepitum cardinum,

    id. Curc. 1, 3, 1:

    a nobis graviter crepuerunt fores,

    Ter. Heaut. 3, 3, 52:

    ad fores assistere,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    extra fores limenque carceris,

    id. Tusc. 5, 28, 80:

    robustae,

    Hor. C. 3, 16, 2:

    invisae,

    id. S. 2, 3, 262:

    asperae,

    id. C. 3, 10, 3:

    durae,

    Tib. 1, 1, 56:

    foribus inest clavis,

    id. 1, 6, 34:

    hostes incidentes semiapertis portarum foribus,

    Liv. 26, 39, 22.—
    B.
    Transf., the door, opening, entrance of other things:

    aeneus equus, cujus in lateribus fores essent,

    Cic. Off. 3, 9, 38:

    nassarum,

    Plin. 32, 2, 5, § 11:

    apum,

    id. 21, 14, 48, § 82.—
    II.
    Trop.:

    quasi amicitiae fores aperire,

    Cic. Fam. 13, 10, 4:

    artis fores apertas intrare,

    Plin. 35, 9, 36, § 61:

    rerum,

    id. 2, 8, 6, § 31.
    2.
    fŏris, adv. [abl. form (denoting both the place where and the place whence), and answering to the acc. form foras, v. foras init. ].
    I.
    Out at the doors, out of doors, abroad, without (opp. intus, domi, etc.):

    sinito ambulare, si foris, si intus volent,

    Plaut. Capt. 1, 2, 5: cf.:

    foris pascuntur, intus opus faciunt,

    Varr. R. R. 3, 16, 5:

    ille relictus intus, exspectatus foris,

    Cic. Sull. 5. 17; cf.

    also: nam et intus paveo, et foris formido,

    Plaut. Cist. 4, 2, 20: aliorum intus corpus et foris lignum, ut nucum;

    aliis foris corpus, intus lignum, ut prunis,

    Plin. 15, 28, 34, § 112:

    cum et intra vallum et foris caederentur,

    Nep. Dat. 6:

    domi et foris aegre quod sit, satis semper est,

    Plaut. Cas. 2, 2, 8; cf.:

    ut domo sumeret, neu foris quaereret,

    id. Bacch. 4, 4, 6:

    nec minore saevitia foris et in exteros grassatus est,

    Suet. Ner. 36:

    (consilium petere) foris potius quam domo,

    Cic. Phil. 2, 11, 26:

    te foris sapere, tibi non posse te auxiliarier,

    Ter. Heaut. 5, 1, 49:

    si foris cenat,

    Plaut. Men. 1, 2, 17; cf.:

    venit ad nos Cicero tuus ad cenam, cum Pomponia foris cenaret,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19 Orell. N. cr.:

    cenitare,

    id. Fam. 7, 16, 2; 9, 24, 3:

    extrinsecus, cum ea, quae sunt foris neque inhaerent in rei natura, colliguntur,

    id. de Or. 2, 39, 163:

    haec studia delectant domi, non impediunt foris,

    in public life, id. Arch. 7, 16; cf.:

    cum ea contentio mihi magnum etiam foris fructum tulisset,

    i. e. beyond the senate, id. Fam. 1, 9, 20:

    fuit ille vir cum foris clarus, tum domi admirandus, neque rebus externis magis laudandus quam institutis domesticis,

    id. Phil. 2, 28, 69:

    et domi dignitas et foris auctoritas retinetur,

    abroad, id. Rosc. Am. 47, 136; cf.:

    parvi sunt foris arma, nisi est consilium domi,

    id. Off. 1, 22, 76; and:

    otium foris, foeda domi lascivia,

    Tac. A. 13, 25:

    foris valde plauditur,

    among the people, Cic. Q. Fr. 2, 8, 1:

    egere, foris esse Gabinium, sine provincia stare non posse,

    i. e. in the people's power, in debt, id. Pis. 6, 12.—
    (β).
    As prep. with acc. (late Lat.): constitutus si sit fluvius, qui foris agrum non vagatur, beyond, Auct. de Limit. p. 273 Goes.:

    ut terminos foris limites ponerentur,

    id. ib. —
    II.
    From without, from abroad, = extrinsecus:

    at, quaecumque foris veniunt, impostaque nobis Pondera sunt,

    Lucr. 5, 543:

    sed quod ea non parit oratoris ars, sed foris ad se delata, tamen arte tractat,

    Cic. Part. 14, 48: aut sumere ex sua vi atque natura, aut assumere foris. id. de Or. 2, 39, 163; cf.:

    foris assumuntur ea, quae non sua vi sed extranea sublevantur,

    id. ib. 2, 40, 173; id. Inv. 1, 11, 15; 2, 24, 71:

    auxilium non petendum est foris,

    id. Tusc. 3, 3, [p. 768] 6:

    ut in ipsa (arte) insit, non foris petatur extremum,

    id. Fin. 3, 7, 24.—
    (β).
    Strengthened by ab:

    quoniam in ulcus penetrat omnis a foris injuria,

    Plin. 17, 24, 37, § 227.

    Lewis & Short latin dictionary > fores

  • 79 foris

    1.
    fŏris, is, and more freq. in plur., fŏres, um, f. [Sanscr. dvār; Gr. thura; O. H. Germ. tor; Engl. door, etc.; cf. foras], a door, gate; in plur., the two leaves of a door (syn.: porta, janua, valvae, ostium, limen).
    I.
    Lit.
    (α).
    Sing.:

    crepuit foris,

    Plaut. Am. 1, 2, 34; cf. id. Cas. 5, 1, 17:

    foris crepuit, concrepuit,

    id. Aul. 4, 5, 5; id. Cas. 2, 1, 15; id. Bacch. 4, 9, 134; Ter. Ad. 2, 3, 11:

    constitit ad geminae limina prima foris,

    Ov. H. 12, 150:

    ut lictor forem virgā percuteret,

    Liv. 6, 34, 6:

    cum forem cubiculi clauserat,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    forem thalami claudere,

    Ov. A. A. 3, 228:

    forem obdere alicui,

    id. P. 2, 2, 42:

    exclusus fore, cum Longarenus foret intus,

    Hor. S. 1, 2, 67.—
    (β).
    Plur.:

    ex quo (Jano) fores in liminibus profanarum aedium januae nominantur,

    Cic. N. D. 2, 27, 67:

    pol, haud periculum est, cardines ne foribus effringantur,

    Plaut. As. 2, 3, 4 sq.; cf.:

    sonitum prohibe forum et crepitum cardinum,

    id. Curc. 1, 3, 1:

    a nobis graviter crepuerunt fores,

    Ter. Heaut. 3, 3, 52:

    ad fores assistere,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    extra fores limenque carceris,

    id. Tusc. 5, 28, 80:

    robustae,

    Hor. C. 3, 16, 2:

    invisae,

    id. S. 2, 3, 262:

    asperae,

    id. C. 3, 10, 3:

    durae,

    Tib. 1, 1, 56:

    foribus inest clavis,

    id. 1, 6, 34:

    hostes incidentes semiapertis portarum foribus,

    Liv. 26, 39, 22.—
    B.
    Transf., the door, opening, entrance of other things:

    aeneus equus, cujus in lateribus fores essent,

    Cic. Off. 3, 9, 38:

    nassarum,

    Plin. 32, 2, 5, § 11:

    apum,

    id. 21, 14, 48, § 82.—
    II.
    Trop.:

    quasi amicitiae fores aperire,

    Cic. Fam. 13, 10, 4:

    artis fores apertas intrare,

    Plin. 35, 9, 36, § 61:

    rerum,

    id. 2, 8, 6, § 31.
    2.
    fŏris, adv. [abl. form (denoting both the place where and the place whence), and answering to the acc. form foras, v. foras init. ].
    I.
    Out at the doors, out of doors, abroad, without (opp. intus, domi, etc.):

    sinito ambulare, si foris, si intus volent,

    Plaut. Capt. 1, 2, 5: cf.:

    foris pascuntur, intus opus faciunt,

    Varr. R. R. 3, 16, 5:

    ille relictus intus, exspectatus foris,

    Cic. Sull. 5. 17; cf.

    also: nam et intus paveo, et foris formido,

    Plaut. Cist. 4, 2, 20: aliorum intus corpus et foris lignum, ut nucum;

    aliis foris corpus, intus lignum, ut prunis,

    Plin. 15, 28, 34, § 112:

    cum et intra vallum et foris caederentur,

    Nep. Dat. 6:

    domi et foris aegre quod sit, satis semper est,

    Plaut. Cas. 2, 2, 8; cf.:

    ut domo sumeret, neu foris quaereret,

    id. Bacch. 4, 4, 6:

    nec minore saevitia foris et in exteros grassatus est,

    Suet. Ner. 36:

    (consilium petere) foris potius quam domo,

    Cic. Phil. 2, 11, 26:

    te foris sapere, tibi non posse te auxiliarier,

    Ter. Heaut. 5, 1, 49:

    si foris cenat,

    Plaut. Men. 1, 2, 17; cf.:

    venit ad nos Cicero tuus ad cenam, cum Pomponia foris cenaret,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19 Orell. N. cr.:

    cenitare,

    id. Fam. 7, 16, 2; 9, 24, 3:

    extrinsecus, cum ea, quae sunt foris neque inhaerent in rei natura, colliguntur,

    id. de Or. 2, 39, 163:

    haec studia delectant domi, non impediunt foris,

    in public life, id. Arch. 7, 16; cf.:

    cum ea contentio mihi magnum etiam foris fructum tulisset,

    i. e. beyond the senate, id. Fam. 1, 9, 20:

    fuit ille vir cum foris clarus, tum domi admirandus, neque rebus externis magis laudandus quam institutis domesticis,

    id. Phil. 2, 28, 69:

    et domi dignitas et foris auctoritas retinetur,

    abroad, id. Rosc. Am. 47, 136; cf.:

    parvi sunt foris arma, nisi est consilium domi,

    id. Off. 1, 22, 76; and:

    otium foris, foeda domi lascivia,

    Tac. A. 13, 25:

    foris valde plauditur,

    among the people, Cic. Q. Fr. 2, 8, 1:

    egere, foris esse Gabinium, sine provincia stare non posse,

    i. e. in the people's power, in debt, id. Pis. 6, 12.—
    (β).
    As prep. with acc. (late Lat.): constitutus si sit fluvius, qui foris agrum non vagatur, beyond, Auct. de Limit. p. 273 Goes.:

    ut terminos foris limites ponerentur,

    id. ib. —
    II.
    From without, from abroad, = extrinsecus:

    at, quaecumque foris veniunt, impostaque nobis Pondera sunt,

    Lucr. 5, 543:

    sed quod ea non parit oratoris ars, sed foris ad se delata, tamen arte tractat,

    Cic. Part. 14, 48: aut sumere ex sua vi atque natura, aut assumere foris. id. de Or. 2, 39, 163; cf.:

    foris assumuntur ea, quae non sua vi sed extranea sublevantur,

    id. ib. 2, 40, 173; id. Inv. 1, 11, 15; 2, 24, 71:

    auxilium non petendum est foris,

    id. Tusc. 3, 3, [p. 768] 6:

    ut in ipsa (arte) insit, non foris petatur extremum,

    id. Fin. 3, 7, 24.—
    (β).
    Strengthened by ab:

    quoniam in ulcus penetrat omnis a foris injuria,

    Plin. 17, 24, 37, § 227.

    Lewis & Short latin dictionary > foris

  • 80 glutino

    glūtĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [gluten], to glue, glue together.
    I.
    Lit.:

    chartas,

    Plin. 22, 25, 60, § 127:

    fragmenta vitri,

    id. 29, 3, 11, § 51.—
    II.
    Transf., in medic., to close up, join an opening, esp. a wound:

    glutinantia medicamenta,

    Cels. 7, 4:

    cicatricibus glutinandis,

    Plin. 33, 6, 35, § 105:

    praecisos nervos,

    id. 25, 5, 19, § 43; Cels. 7, 28; cf.:

    si orae vulneris se glutinarunt,

    id. 7, 27 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > glutino

См. также в других словарях:

  • Opening Day — introductions at Minute Maid Park on April 2, 2007 …   Wikipedia

  • Opening Day Partners — Opening Day Partners, LLC Type Private Industry baseball team operations Founded 1982 Headquarters …   Wikipedia

  • Opening (academias de inglés) — Opening era la marca comercial utilizada por la empresa Open English Master Spain S.A.,[1] perteneciente al grupo de educación a distancia CEAC, para la prestación de servicios de aprendizaje de inglés a través de un conjunto de academias propias …   Wikipedia Español

  • opening statement — n: a statement to the jury by trial counsel before the presentation of evidence that usu. explains the nature of the case, the factual matters to be proven, and the evidence to be presented and that summarizes the arguments to be made; also: a… …   Law dictionary

  • Opening — may refer to: Games Chess opening Backgammon opening theory Opening bid, a term from contract bridge Other Grand opening of a business or other institution Al Fatiha, The Opening , first chapter of the Qur an Opening, a morphological filtering… …   Wikipedia

  • Opening Verse — Sire The Minstrel Grandsire Northern Dancer Dam Shy Dawn Damsire Grey Dawn Sex Stallion …   Wikipedia

  • Opening the Sexual Boundaries — 大開色界新曲+精選 Greatest hits album by Prudence Liew Released April 11, 2008 …   Wikipedia

  • Opening the Sexual Boundaries Concert CD — 大開色界演唱會 Live album by Prudence Liew Released …   Wikipedia

  • Opening Notes — Opening Notes, or the Opening Notes Project, is a cultural initiative begun in Wellington, New Zealand. It involves the annual compilation of local music, photography, and literary contributions in the production of a music CD and booklet. This… …   Wikipedia

  • Opening Day (The Twilight Zone) — Opening Day The Twilight Zone episode scene from Opening Day Episode no. Season 1 Episode 10c …   Wikipedia

  • opening hours — ˈopening ˌhours noun [plural] COMMERCE the period of time when a shop, bank, bar etc is open to the public: • Shops now have longer opening hours. * * * opening hours UK US noun [plural] UK COMMERCE ► the times when a business such as a… …   Financial and business terms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»