Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

an+account-book

  • 121 diurnum

    dĭurnus, a, um, adj. [for dius-nus, from dies; cf.: interdius, quotidianus, etc.], of or belonging to the day.
    I.
    In a wider sense, daily (perh. not ante-Aug.):

    aetatis fata diurna,

    i. e. of only one day, Ov. H. 6, 37:

    instituit, ut tam Senatus quam populi diurna acta confierent et publicarentur,

    daily transactions, records, journal, Suet. Caes. 20; Tac. A. 13, 31; Suet. Claud. 41 Oud. N. cr.; in the same signif.:

    commentarii,

    id. Aug. 64; cf.

    also: diurna actorum scriptura,

    Tac. A. 3, 3. (Concerning these acta diurna, v. Lips. Exc. ad Tac. A. 5, 4; Ernest. Exc. ad Suet. Caes. 20; Rupert. ad Juv. 2, 136; Walch ad Tac. Agr. p. 114, and the art. acta):

    cibus,

    daily allowance, rations, Liv. 4, 12 fin.:

    victus,

    Suet. Ner. 36 fin.:

    mercede diurna conductus,

    Hor. S. 2, 7, 17.—Hence, subst.
    A.
    diurnum, i, n., an account-book, day-book:

    longum,

    Juv. 6, 482; plur. (sc. acta), diaries, records, minutes:

    diurna populi Romani, per provincias curatius leguntur,

    Tac. A. 16, 22.—Also subst.
    B.
    diurnum, i, n. (sc. frumentum), a daily portion, allowance, rations (cf. diarium), Sen. Ep. 80, 8; id. Contr. 5, 33 fin.; cf. Suet. Ner. 30.—
    II.
    In a stricter sense (acc. to dies, I. B. 2.), opp. nocturnus, by day, of the day (very freq. and class.):

    diurnum nocturnumve spatium,

    Cic. Inv. 1, 26, 39:

    labores diurni nocturnique,

    id. de Sen. 23, 82; cf.

    so opp. nocturnus,

    Lucr. 6, 849; Cic. Off. 3, 21, 84; id. Tusc. 1, 21, 48; Caes. B. G. 1, 38 fin.; id. B. C. 3, 13, 1; Quint. 7, 2, 44; Hor. Ep. 1, 19, 11; Ov. F. 3, 878 et saep.:

    lumen,

    Lucr. 4, 458; so Ov. F. 4, 449; cf.

    stella,

    i. e. the morning-star, Plaut. Men. 1, 2, 62:

    currus,

    i. e. the chariot of the sun, Ov. M. 4, 629:

    ignes,

    id. ib. 7, 192:

    nitor,

    id. H. 18, 78 al.:

    actus,

    the day's business, Suet. Aug. 78.— Adv.: dĭurne, daily, Dracont. Hex. 1, 68; 3, 602.

    Lewis & Short latin dictionary > diurnum

  • 122 diurnus

    dĭurnus, a, um, adj. [for dius-nus, from dies; cf.: interdius, quotidianus, etc.], of or belonging to the day.
    I.
    In a wider sense, daily (perh. not ante-Aug.):

    aetatis fata diurna,

    i. e. of only one day, Ov. H. 6, 37:

    instituit, ut tam Senatus quam populi diurna acta confierent et publicarentur,

    daily transactions, records, journal, Suet. Caes. 20; Tac. A. 13, 31; Suet. Claud. 41 Oud. N. cr.; in the same signif.:

    commentarii,

    id. Aug. 64; cf.

    also: diurna actorum scriptura,

    Tac. A. 3, 3. (Concerning these acta diurna, v. Lips. Exc. ad Tac. A. 5, 4; Ernest. Exc. ad Suet. Caes. 20; Rupert. ad Juv. 2, 136; Walch ad Tac. Agr. p. 114, and the art. acta):

    cibus,

    daily allowance, rations, Liv. 4, 12 fin.:

    victus,

    Suet. Ner. 36 fin.:

    mercede diurna conductus,

    Hor. S. 2, 7, 17.—Hence, subst.
    A.
    diurnum, i, n., an account-book, day-book:

    longum,

    Juv. 6, 482; plur. (sc. acta), diaries, records, minutes:

    diurna populi Romani, per provincias curatius leguntur,

    Tac. A. 16, 22.—Also subst.
    B.
    diurnum, i, n. (sc. frumentum), a daily portion, allowance, rations (cf. diarium), Sen. Ep. 80, 8; id. Contr. 5, 33 fin.; cf. Suet. Ner. 30.—
    II.
    In a stricter sense (acc. to dies, I. B. 2.), opp. nocturnus, by day, of the day (very freq. and class.):

    diurnum nocturnumve spatium,

    Cic. Inv. 1, 26, 39:

    labores diurni nocturnique,

    id. de Sen. 23, 82; cf.

    so opp. nocturnus,

    Lucr. 6, 849; Cic. Off. 3, 21, 84; id. Tusc. 1, 21, 48; Caes. B. G. 1, 38 fin.; id. B. C. 3, 13, 1; Quint. 7, 2, 44; Hor. Ep. 1, 19, 11; Ov. F. 3, 878 et saep.:

    lumen,

    Lucr. 4, 458; so Ov. F. 4, 449; cf.

    stella,

    i. e. the morning-star, Plaut. Men. 1, 2, 62:

    currus,

    i. e. the chariot of the sun, Ov. M. 4, 629:

    ignes,

    id. ib. 7, 192:

    nitor,

    id. H. 18, 78 al.:

    actus,

    the day's business, Suet. Aug. 78.— Adv.: dĭurne, daily, Dracont. Hex. 1, 68; 3, 602.

    Lewis & Short latin dictionary > diurnus

  • 123 littera

    littĕra (less correctly lītĕra), ae, f. [lino, q. v.], a letter, a written sign or mark signifying a sound.
    I.
    Lit.:

    cubitum hercle longis litteris signabo jam usquequaque, si quis, etc.,

    Plaut. Rud. 5, 2, 7:

    quid hae locuntur litterae?

    id. Bacch. 4, 7, 3; cf.: quid istae narrant? Tox. Perconctare ex ipsis;

    ipsae tibi narrabunt,

    id. Pers. 4, 3, 29:

    sus rostro si humi A litteram impresserit,

    Cic. Div. 1, 13, 23:

    priscarum litterarum notae,

    id. ib. 2, 41, 85:

    maximis litteris incisum,

    id. Verr. 2, 2, 63, § 154 fin.:

    lenis appellatio litterarum,

    id. Brut. 74, 159:

    suavis appellatio litterarum,

    Quint. 11, 3, 35:

    quae si nostris litteris scribantur,

    id. 12, 10, 28 litterarum ordine, in alphabetical order, Plin. 37, 9, 54, § 138:

    verba primis litteris notare, Prob. de Not. Signif. 1 Huschke: digerere in litteram,

    to arrange alphabetically, Sen. Ep. 68, 18: scire litteras, [p. 1072] to be able to read and write, Plaut. Truc. 4, 2, 23; Vitr. 1, 1, 14:

    nescire litteras,

    not to be able to read and write, id. Clem. 2, 1, 2; Suet. Ner. 10:

    scribere aureis litteris,

    Gai. Inst. 2, 77:

    scientia litterarum,

    the art of writing, Dig. 29, 2, 93:

    facere litteram or litteras,

    to write, Plaut. As. 4, 1, 22; Cic. Ac. 2, 2, 6.—In the language of comedy:

    homo trium litterarum, i. e. fur,

    a thief, Plaut. Aul. 2, 4, 46: litteram ex se longam facere, i. e. to make an I by hanging perpendicularly, to hang one's self:

    neque quicquam meliust mihi, ut opinor, quam ex me ut faciam litteram longam, meum laqueo collum quando obstrinxero,

    id. ib. 1, 1, 37:

    littera salutaris, i. e. A. (absolvo) and tristis, i. e. C. (condemno), which were put on the voting-tablets,

    Cic. Mil. 6, 15.—
    II.
    Transf.
    A.
    Sing.
    1.
    A word, a line:

    ad me litteram numquam misit,

    Cic. Fam. 2, 17, 6: ad litteram, word for word, literally:

    locum ad litteram subjeci,

    Quint. 9, 1, 15.—
    2.
    A handwriting:

    Alexidis manum amabam, quod tam prope accedebat ad similitudinem tuae litterae,

    Cic. Att. 7, 2, 3; cf.:

    arguit ipsorum quos littera,

    Juv. 13, 138 (v. also infra B. 1. fin.).—
    B.
    Usually plur.
    1.
    Littĕrae, ārum, f., a letter, epistle: litteras resignare, to unseal or open a letter, Plaut. Trin. 3, 3, 65:

    ut litterarum ego harum sermonem audio,

    id. Ps. 1, 1, 97; Cic. Att. 1, 13, 1:

    dare alicui litteras ad aliquem,

    id. Cat. 3, 4, 9:

    litteras mittere,

    id. Att. 5, 21, 2:

    reddere alicui,

    id. ib. 5, 21, 4:

    accipere,

    id. ib. 5, 21, 7:

    remittere,

    id. ib. 11, 16, 4:

    nullas iis praeterquam ad te et ad Brutum dedi litteras,

    id. Fam. 3, 7, 1:

    queri apud aliquem per litteras,

    id. Att. 5, 21, 13: invitare aliquem perlitteras id. ib. 13, 2, 2:

    civitatum animos litteris temptare,

    Caes. B. C. 1, 40, 1: litterae missae, a letter sent by a person: litterae allatae, a letter received: hence, liber litterarum missarum et allatarum, a letter-book:

    L. M. (i. e. litterae missae)... L. A. (i. e. litterae allatae), etc.,

    Cic. Font. 4, 8; id. Verr. 2, 3, 71, § 167.—In poets also sometimes in sing.:

    quam legis a rapta Briseide littera venit,

    Ov. H. 3, 1; 5, 2; id. M. 9, 515; Tib. 3, 2, 27; Mart. 10, 73 al.—
    2.
    A writing, document, paper:

    litterae publicae,

    Cic. Verr. 2, 4, 63, § 140; 2, 4, 16, § 35; esp. a written acknowledgment:

    littera poscetur,

    Ov. A. A. 1, 428.—
    3.
    An account-book:

    ratio omnis et litterae,

    Cic. Quint. 11, 37; id. Verr. 2, 4, 12, § 27.—
    4.
    An edict, ordinance:

    praetoris litterae,

    Cic. Verr. 2, 5, 22, § 56:

    litteras revocavit,

    letter of appointment, commission, Suet. Vesp. 8. —
    5.
    Written monuments, records, literature:

    abest historia litteris nostris,

    is wanting in our literature, Cic. Leg. 1, 2, 5:

    Graecae de philosophia litterae,

    philosophical literature, id. Div. 2, 2, 5:

    genus hoc scriptionis nondum satis Latinis litteris illustratae,

    id. Brut. 64, 228; id. Tusc. 1, 1, 1; id. Fin. 1, 2, 4:

    Graecis litteris studere,

    id. Brut. 20, 78:

    damnum Hortensii interitu Latinae litterae fecerunt,

    id. ib. 33, 125:

    nullam artem litteris sine interprete et sine aliqua exercitatione percipi posse,

    merely from books, id. Fam. 7, 19:

    quod litteris exstet, Pherecydes primum dixit animos hominum esse sempiternos,

    id. Tusc. 1, 16, 38:

    parvae et rarae per eadem tempora litterae fuere,

    Liv. 6, 1, 2; 7, 3, 6:

    Etruscae,

    id. 9, 36, 3:

    paucissimos adhuc eloquentes litterae Romanae tulerunt,

    Quint. 10, 1, 123: amor litterarum, id. prooem. 6.—
    6.
    History, inasmuch as it is derived from written monuments:

    cupidissimus litterarum fuit,

    Nep. Cat. 3, 1; id. Pelop. 1:

    parvae et rarae per eadem tempora litterae fuere,

    Liv. 6, 1.—
    7.
    Literary labor, composition:

    omnis varietas litterarum mearum,

    Cic. Fam. 15, 4, 12:

    non nihil temporis tribuit litteris,

    Nep. Hann. 13, 2.—
    8.
    An inscription, Ov. M. 11, 706.—
    9.
    Learning, the sciences, liberal education, scholarship, letters:

    sit mihi orator tinctus litteris: audierit aliquid, legerit,

    Cic. de Or. 2, 20, 85:

    erant in eo plurimae litterae,

    id. Brut. 76, 265:

    homo communium litterarum, et politioris humanitatis non expers,

    id. de Or. 2, 7, 28:

    homo sine ingenio, sine litteris,

    id. Verr. 2, 4, 44, § 98:

    fuit in illo ingenium, ratio, memoria, litterae, cura, cogitatio, diligentia,

    id. Phil. 2, 45, 116:

    mihi nihil libri, nihil litterae, nihil doctrina prodest,

    id. Att. 9, 10, 2:

    litterarum scientia,

    id. Brut. 42, 153:

    litterarum coguitio,

    id. de Or. 3, 32, 127: nescire litteras, to be without a liberal education, id. Brut. 74, 259:

    altiores litterae,

    magic, Plin. 14, 4, 5, § 51.—Comically of the art of love: Litteras didicisti;

    quando scis, sine alios discere,

    Plaut. Truc. 4, 2, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > littera

  • 124 Litterae

    littĕra (less correctly lītĕra), ae, f. [lino, q. v.], a letter, a written sign or mark signifying a sound.
    I.
    Lit.:

    cubitum hercle longis litteris signabo jam usquequaque, si quis, etc.,

    Plaut. Rud. 5, 2, 7:

    quid hae locuntur litterae?

    id. Bacch. 4, 7, 3; cf.: quid istae narrant? Tox. Perconctare ex ipsis;

    ipsae tibi narrabunt,

    id. Pers. 4, 3, 29:

    sus rostro si humi A litteram impresserit,

    Cic. Div. 1, 13, 23:

    priscarum litterarum notae,

    id. ib. 2, 41, 85:

    maximis litteris incisum,

    id. Verr. 2, 2, 63, § 154 fin.:

    lenis appellatio litterarum,

    id. Brut. 74, 159:

    suavis appellatio litterarum,

    Quint. 11, 3, 35:

    quae si nostris litteris scribantur,

    id. 12, 10, 28 litterarum ordine, in alphabetical order, Plin. 37, 9, 54, § 138:

    verba primis litteris notare, Prob. de Not. Signif. 1 Huschke: digerere in litteram,

    to arrange alphabetically, Sen. Ep. 68, 18: scire litteras, [p. 1072] to be able to read and write, Plaut. Truc. 4, 2, 23; Vitr. 1, 1, 14:

    nescire litteras,

    not to be able to read and write, id. Clem. 2, 1, 2; Suet. Ner. 10:

    scribere aureis litteris,

    Gai. Inst. 2, 77:

    scientia litterarum,

    the art of writing, Dig. 29, 2, 93:

    facere litteram or litteras,

    to write, Plaut. As. 4, 1, 22; Cic. Ac. 2, 2, 6.—In the language of comedy:

    homo trium litterarum, i. e. fur,

    a thief, Plaut. Aul. 2, 4, 46: litteram ex se longam facere, i. e. to make an I by hanging perpendicularly, to hang one's self:

    neque quicquam meliust mihi, ut opinor, quam ex me ut faciam litteram longam, meum laqueo collum quando obstrinxero,

    id. ib. 1, 1, 37:

    littera salutaris, i. e. A. (absolvo) and tristis, i. e. C. (condemno), which were put on the voting-tablets,

    Cic. Mil. 6, 15.—
    II.
    Transf.
    A.
    Sing.
    1.
    A word, a line:

    ad me litteram numquam misit,

    Cic. Fam. 2, 17, 6: ad litteram, word for word, literally:

    locum ad litteram subjeci,

    Quint. 9, 1, 15.—
    2.
    A handwriting:

    Alexidis manum amabam, quod tam prope accedebat ad similitudinem tuae litterae,

    Cic. Att. 7, 2, 3; cf.:

    arguit ipsorum quos littera,

    Juv. 13, 138 (v. also infra B. 1. fin.).—
    B.
    Usually plur.
    1.
    Littĕrae, ārum, f., a letter, epistle: litteras resignare, to unseal or open a letter, Plaut. Trin. 3, 3, 65:

    ut litterarum ego harum sermonem audio,

    id. Ps. 1, 1, 97; Cic. Att. 1, 13, 1:

    dare alicui litteras ad aliquem,

    id. Cat. 3, 4, 9:

    litteras mittere,

    id. Att. 5, 21, 2:

    reddere alicui,

    id. ib. 5, 21, 4:

    accipere,

    id. ib. 5, 21, 7:

    remittere,

    id. ib. 11, 16, 4:

    nullas iis praeterquam ad te et ad Brutum dedi litteras,

    id. Fam. 3, 7, 1:

    queri apud aliquem per litteras,

    id. Att. 5, 21, 13: invitare aliquem perlitteras id. ib. 13, 2, 2:

    civitatum animos litteris temptare,

    Caes. B. C. 1, 40, 1: litterae missae, a letter sent by a person: litterae allatae, a letter received: hence, liber litterarum missarum et allatarum, a letter-book:

    L. M. (i. e. litterae missae)... L. A. (i. e. litterae allatae), etc.,

    Cic. Font. 4, 8; id. Verr. 2, 3, 71, § 167.—In poets also sometimes in sing.:

    quam legis a rapta Briseide littera venit,

    Ov. H. 3, 1; 5, 2; id. M. 9, 515; Tib. 3, 2, 27; Mart. 10, 73 al.—
    2.
    A writing, document, paper:

    litterae publicae,

    Cic. Verr. 2, 4, 63, § 140; 2, 4, 16, § 35; esp. a written acknowledgment:

    littera poscetur,

    Ov. A. A. 1, 428.—
    3.
    An account-book:

    ratio omnis et litterae,

    Cic. Quint. 11, 37; id. Verr. 2, 4, 12, § 27.—
    4.
    An edict, ordinance:

    praetoris litterae,

    Cic. Verr. 2, 5, 22, § 56:

    litteras revocavit,

    letter of appointment, commission, Suet. Vesp. 8. —
    5.
    Written monuments, records, literature:

    abest historia litteris nostris,

    is wanting in our literature, Cic. Leg. 1, 2, 5:

    Graecae de philosophia litterae,

    philosophical literature, id. Div. 2, 2, 5:

    genus hoc scriptionis nondum satis Latinis litteris illustratae,

    id. Brut. 64, 228; id. Tusc. 1, 1, 1; id. Fin. 1, 2, 4:

    Graecis litteris studere,

    id. Brut. 20, 78:

    damnum Hortensii interitu Latinae litterae fecerunt,

    id. ib. 33, 125:

    nullam artem litteris sine interprete et sine aliqua exercitatione percipi posse,

    merely from books, id. Fam. 7, 19:

    quod litteris exstet, Pherecydes primum dixit animos hominum esse sempiternos,

    id. Tusc. 1, 16, 38:

    parvae et rarae per eadem tempora litterae fuere,

    Liv. 6, 1, 2; 7, 3, 6:

    Etruscae,

    id. 9, 36, 3:

    paucissimos adhuc eloquentes litterae Romanae tulerunt,

    Quint. 10, 1, 123: amor litterarum, id. prooem. 6.—
    6.
    History, inasmuch as it is derived from written monuments:

    cupidissimus litterarum fuit,

    Nep. Cat. 3, 1; id. Pelop. 1:

    parvae et rarae per eadem tempora litterae fuere,

    Liv. 6, 1.—
    7.
    Literary labor, composition:

    omnis varietas litterarum mearum,

    Cic. Fam. 15, 4, 12:

    non nihil temporis tribuit litteris,

    Nep. Hann. 13, 2.—
    8.
    An inscription, Ov. M. 11, 706.—
    9.
    Learning, the sciences, liberal education, scholarship, letters:

    sit mihi orator tinctus litteris: audierit aliquid, legerit,

    Cic. de Or. 2, 20, 85:

    erant in eo plurimae litterae,

    id. Brut. 76, 265:

    homo communium litterarum, et politioris humanitatis non expers,

    id. de Or. 2, 7, 28:

    homo sine ingenio, sine litteris,

    id. Verr. 2, 4, 44, § 98:

    fuit in illo ingenium, ratio, memoria, litterae, cura, cogitatio, diligentia,

    id. Phil. 2, 45, 116:

    mihi nihil libri, nihil litterae, nihil doctrina prodest,

    id. Att. 9, 10, 2:

    litterarum scientia,

    id. Brut. 42, 153:

    litterarum coguitio,

    id. de Or. 3, 32, 127: nescire litteras, to be without a liberal education, id. Brut. 74, 259:

    altiores litterae,

    magic, Plin. 14, 4, 5, § 51.—Comically of the art of love: Litteras didicisti;

    quando scis, sine alios discere,

    Plaut. Truc. 4, 2, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > Litterae

  • 125 ἐφημερίς

    A diary, journal, esp. a military record, as kept by Alexander's staff, Ath.10.434b, Plu.Alex.23, Arr.An.7.25.1; of Caesar's commentarii, Plu. Caes.22; of office registers, BGU1168.10 (i B.C.).
    2 day-book, account-book, PCornell1.2(iii B.C.), PCair.Zen.176.357 (pl., iii B.C.), Plu.2.829c. D.L.6.86; εἰς τὰς ἐ. φιλοσοφεῖν to profess philosophy for the ledger, Plu.2.999a.
    II - ἐφημερία, J.Vit.1: pl., Id.AJ7.14.7, 12.6.1.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐφημερίς

  • 126 defter

    "notebook, exercise book; register; account book"

    İngilizce Sözlük Türkçe > defter

  • 127 טבלא II, טבלה

    טַבְלָאII, טַבְלָה f. (tabula, tabella, τάβλα) plank, board, tablet for writing; book of accounts, list; will. Erub.IV, 8 (49b) כטבלה מרובעת (Talm. ed. כטבלא) like a square tablet. R. Hash. II, 8 (24a) על הט׳ בכותל Ms. M. (ed. בט׳ ובכותל, v. Rabb. D. S. a. l. note) (drawings of the phases of the moon) on a tablet on the wall. Gitt.20a כתב שע״ג ט׳ ופינקס writing (of manumission) on a tablet or on a board (account book or will, v. Treat. ‘Ăbadim, ed. Kirchh. ch. III, Rev. des Etudes Juives 1883, p. 150). Y.Snh.I, 18d bot. ט׳של רפואות list of (superstitious) remedies (Pes.56a ספרוכ׳); a. fr.Y.Bets. I, 60c bot. טבלה ברייתאוכ׳ (read טַבְלָתָה Pl.) the outside stone plates of the colonnade of Asi.Pl. טַבְלָאוֹת, טַבְלָיוֹת. Y.B. Bath.VI, 14c bot. ט׳ של שישוכ׳ polished marble plates for walls. Yalk. Ex. 426 ונראין ט׳ ט׳וכ׳ and they appeared like marked off squares surrounding Pes.57a ט׳ של זהב gold plates.Chald. pl. טַבְלָתָה, v. supra.

    Jewish literature > טבלא II, טבלה

  • 128 טַבְלָא

    טַבְלָאII, טַבְלָה f. (tabula, tabella, τάβλα) plank, board, tablet for writing; book of accounts, list; will. Erub.IV, 8 (49b) כטבלה מרובעת (Talm. ed. כטבלא) like a square tablet. R. Hash. II, 8 (24a) על הט׳ בכותל Ms. M. (ed. בט׳ ובכותל, v. Rabb. D. S. a. l. note) (drawings of the phases of the moon) on a tablet on the wall. Gitt.20a כתב שע״ג ט׳ ופינקס writing (of manumission) on a tablet or on a board (account book or will, v. Treat. ‘Ăbadim, ed. Kirchh. ch. III, Rev. des Etudes Juives 1883, p. 150). Y.Snh.I, 18d bot. ט׳של רפואות list of (superstitious) remedies (Pes.56a ספרוכ׳); a. fr.Y.Bets. I, 60c bot. טבלה ברייתאוכ׳ (read טַבְלָתָה Pl.) the outside stone plates of the colonnade of Asi.Pl. טַבְלָאוֹת, טַבְלָיוֹת. Y.B. Bath.VI, 14c bot. ט׳ של שישוכ׳ polished marble plates for walls. Yalk. Ex. 426 ונראין ט׳ ט׳וכ׳ and they appeared like marked off squares surrounding Pes.57a ט׳ של זהב gold plates.Chald. pl. טַבְלָתָה, v. supra.

    Jewish literature > טַבְלָא

См. также в других словарях:

  • Account book — Ac*count book A book in which accounts are kept. Swift. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • account book — n. a book in which business accounts are set down …   English World dictionary

  • account book — index ledger Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • account book — noun a record in which commercial accounts are recorded they got a subpoena to examine our books • Syn: ↑ledger, ↑leger, ↑book of account, ↑book • Hypernyms: ↑record • Hyponyms …   Useful english dictionary

  • account book — A book in which accounts are kept. See book of account; book of original entry …   Ballentine's law dictionary

  • account book — noun Account book is used after these nouns: ↑account …   Collocations dictionary

  • account book — book in which accounts are recorded …   English contemporary dictionary

  • account book — a book in which personal or commercial accounts are recorded; ledger. [1690 1700] * * * …   Universalium

  • account book — noun A book in which accounts are kept. Swift …   Wiktionary

  • account book — /ə kaυnt bυk/ noun a book with printed columns which is used to record sales and purchases …   Marketing dictionary in english

  • account book — /ə kaυnt bυk/ noun a book with printed columns which is used to record sales and purchases …   Dictionary of banking and finance

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»