Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

alvĕārĭum

  • 1 alvearium

    alvĕārĭum, ii, n. (in Col. four times alveāre, is, n.) [alveus], a hollow vessel swelling out in the middle.—Hence,
    I.
    A beehive:

    seu lento fuerint alvearia (four syl. per synaeresin) vimine texta,

    Verg. G. 4, 33; * Cic. Oecon. Fragm. ap. Charis. p. 82 P.; Plin. 12, 20, 43, § 98.—
    II.
    A beehouse, apiary:

    circum villam totam alvearium facere,

    Varr. R. R. 3, 16, 12.—
    III.
    A kneading-trough, Tert. adv. Val. 31.

    Lewis & Short latin dictionary > alvearium

  • 2 alvearium

    beehive; apiary

    Latin-English dictionary > alvearium

  • 3 alvārium or alveārium

        alvārium or alveārium ī, n    a beehive: lento alvearia (quadrisyl.) vimine texta, V.

    Latin-English dictionary > alvārium or alveārium

  • 4 alveare

    alvĕārĭum, ii, n. (in Col. four times alveāre, is, n.) [alveus], a hollow vessel swelling out in the middle.—Hence,
    I.
    A beehive:

    seu lento fuerint alvearia (four syl. per synaeresin) vimine texta,

    Verg. G. 4, 33; * Cic. Oecon. Fragm. ap. Charis. p. 82 P.; Plin. 12, 20, 43, § 98.—
    II.
    A beehouse, apiary:

    circum villam totam alvearium facere,

    Varr. R. R. 3, 16, 12.—
    III.
    A kneading-trough, Tert. adv. Val. 31.

    Lewis & Short latin dictionary > alveare

  • 5 alveus

    alvĕus, i, m. (alveum, n., ap. Paul. ex Fest. s. v. naustibulum, p. 169 Müll.) [alvus], a hollow, a cavity.
    I.
    In gen.:

    vitiosae ilicis alveo,

    Verg. G. 2, 453.—
    II.
    Esp.
    A.
    A hollow, deep vessel, a basket, trough, tray; also, a deep cavity, excavation, Cato, R. R. 11, 5:

    in alveo,

    id. ib. 11, 81:

    fluitans alveus,

    Liv. 1, 4; Plin. 11, 10, 10, § 22:

    alveus scrobis,

    Col. 4, 4, 2 al. —
    B.
    The hold or hull of a ship:

    alveos navium,

    Sall. J. 18, 5:

    alvei navium quassati,

    Liv. 23, 34.—Hence (pars pro toto), a small ship, a boat, skiff:

    cavatus ex materiā alveus,

    Vell. 2, 107:

    accipit alveo Aeneam,

    Verg. A. 6, 412.—
    C.
    A hollowed gaming-board, Varr. ap. Non. 108, 33:

    alveus cum tesseris lusorius,

    Plin. 37, 2, 6, § 13; Suet. Claud. 33:

    alveo et calculis vacare,

    Val. Max. 8, 8, n. 2.—
    D.
    = alvus and alvearium, a beehive (in Pliny, alvus (Jan), q. v. II. C.):

    gens universa totius alvei consumitur,

    Col. 9, 4, 3; so id. 9, 4, 1; 9, 9, 4; App. M. 4, p. 150, 37.—
    E.
    A bathing-tub: in balneum venit... ut in alveum descenderet, etc., Auct. ad Her. 4, 10; Cic. Cael. 28.—
    F.
    The channel or bed of a river:

    fluminis alveo,

    Verg. A. 7, 33; id. G. 1, 203:

    fluminis Ritu feruntur, nunc medio alveo Cum pace delabentis etc.,

    Hor. C. 3, 29, 34:

    nec quisquam citus aeque Tusco denatat alveo,

    id. ib. 3, 7, 28 Müll. (not elsewhere):

    pleno alveo fluere,

    Quint. 2, 1, 4:

    alveo navigabile perfodere angustias,

    i. e. a canal, Plin. 4, 4, 5, § 10:

    per crepidinem alvei,

    Vulg. Exod. 2, 5:

    reversae sunt aquae in alveum suum,

    ib. Jos. 4, 18 al.

    Lewis & Short latin dictionary > alveus

  • 6 congero

    1.
    con-gĕro, gessi, gestum, 3, v. a., to bear, carry, or bring together, to collect; to prepare, to make, build, heap up, etc. (class. and freq.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With acc.:

    undique, quod idoneum ad muniendum putarent,

    Nep. Them. 6, 5:

    congestis undique saccis,

    Hor. S. 1, 1, 70:

    cetera aedificanti utilia,

    Quint. 7, prooem. §

    1: caedi arbores et saxa congeri jubet,

    Curt. 8, 2, 24:

    alimenta undique,

    id. 7, 11, 1:

    frondem,

    id. 8, 10, 17:

    virgulta arida,

    Suet. Caes. 84:

    robora,

    Ov. M. 12, 515:

    arma,

    id. ib. 14, 777:

    tura,

    id. ib. 7, 160; cf.:

    turea dona,

    Verg. A. 6, 224:

    epulas alicui,

    Plaut. Trin. 2, 4, 70 sq.:

    cibaria sibi,

    Hor. S. 1, 1, 32:

    viaticum,

    Cic. Planc. 10, 26:

    divitias sibi fulvo auro,

    Tib. 1, 1, 1:

    opes,

    Plin. 33, 10, 47, § 136:

    congestoque avidum pinguescere corpore corpus,

    Ov. M. 15, 89:

    nemus,

    i. e. wood, Sen. Herc. Fur. 1216; cf.

    silvas,

    id. ib. 506:

    siccā congestā pulvere barbā,

    Prop. 4 (5), 9, 31:

    terram,

    Col. Arb. 3, 6; cf. Dig. 19, 2, 57:

    oscula congerimus properata,

    to join, add one to another, Ov. H. 17 (18), 113.—
    (β).
    With acc., and a designation of place to, at, or in which, etc., any thing is brought or heaped up:

    hasce herbas in suum alvum,

    Plaut. Ps. 3, 2, 34; cf. Ov. M. 6, 651:

    in cellulam patris penum omnem congerebam,

    Ter. Eun. 2, 3, 18:

    laticem in vas,

    Lucr. 3, 1009; cf. id. 3, 936:

    Midae dormienti formicae in os tritici grana congesserunt,

    Cic. Div. 1, 36, 78; cf.:

    in os pueri,

    id. ib. 2, 31, 66:

    excrementa in unum locum,

    Plin. 11, 10, 10, § 25; Suet. Vesp. 5; Sen. Oedip. 870:

    scuta illi (sc. virgini) pro aureis donis congesta,

    Liv. 1, 11, 8; cf. Suet. Ner. 19:

    sestertium millies in culinam,

    to expend, Sen. ad Helv. 10:

    huc amnes vastos congerit tellus,

    Val. Fl. 4, 717:

    Pindo congestus Athos,

    Sen. Herc. Oet. 1153:

    uni (digito anulos),

    Plin. 33, 1, 6, § 25:

    humum corbulae,

    Suet. Ner. 19.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of weapons, missiles, etc., to throw in great numbers, accumulate, shower, etc.:

    lanceas,

    Plin. 9, 6, 5, § 15:

    saxa in caput alicujus,

    Sen. Oedip. 871:

    in ipsum Porum tela,

    Curt. 8, 14, 38:

    congestis telis,

    Tac. A. 2, 11.—Hence, poet.:

    ictus alicui,

    Val. Fl. 4, 307:

    plagas mortuo,

    Phaedr. 4, 1, 11.—
    2.
    To make, build, construct, etc., by bringing or heaping together:

    Echinades insulae ab Acheloo amne congestae,

    Plin. 2, 85, 87, § 201:

    aram sepulcri arboribus,

    Verg. A. 6, 178:

    oppida manu,

    id. G. 1, 256:

    pauperis et tuguri congestum caespite culmen,

    id. E. 1, 69.—So of birds, insects, etc.:

    lucifugis congesta cubilia blattis,

    Verg. G. 4, 243:

    nidum,

    Ser. Samm. 10, 30; and absol. notavi Ipse locum aëriae quo congessere palumbes (sc. nidum), Verg. E. 3, 69; Gell. 2, 29, 5 (cf. the full expression:

    in nervom ille hodie nidamenta congeret,

    Plaut. Rud. 3, 6, 51): apes in alvearium congesserant, Cic. Oecon. Fragm. ap. Charis. p. 82 P.:

    rape, congere, aufer,

    Mart. 8, 44, 9.—
    II.
    Trop.
    A.
    In discourse, to bring, take, or comprise together, to compile (freq. in Quint.):

    operarios omnes,

    Cic. Brut. 86, 297:

    dicta,

    Quint. 6, 3, 5; cf. id. 4, 5, 7:

    argumenta (opp. dissolvere),

    id. 5, 13, 15:

    vana (maledicta),

    id. 7, 2, 34:

    undique nomina plurimorum poëtarum,

    id. 10, 1, 56:

    orationem dierum ac noctium studio,

    id. 12, 6, 5; cf.:

    orationem ex diversis,

    id. 2, 11, 7:

    figuras,

    id. 9, 3, 5: zôê kai psuchê lascivum congeris usque, i. e. you repeat, Mart. 10, 68, 5.—With in:

    ut te eripias ex eā, quam ego congessi in hunc sermonem, turbā patronorum,

    Cic. Brut. 97, 332; so Quint. 4, 3, 3; 9, 1, 25; 9, 3, 39; 10, 5, 23.—
    B.
    To put something upon one in a hostile or friendly manner, to accumulate, heap upon, to impart, ascribe to, to impute, attribute to; constr. class. with ad or in; post-Aug. also with dat. pers.: ad quem di [p. 419] atque homines omnia ornamenta congessissent, Cic. Deiot. 4, 12:

    ne plus aequo quid in amicitiam congeratur,

    id. Lael. 16, 58:

    ingentia beneficia in aliquem,

    Liv. 42, 11, 2; 30, 1, 4:

    congerere juveni consulatus, triumphos,

    Tac. A. 1, 4 fin.; cf.:

    ambitiosae majestati quicquid potuimus titulorum congessimus,

    Sen. Clem. 1, 14, 2; Suet. Calig. 15; id. Aug. 98:

    mortuo laudes congessit,

    id. Tit. 11:

    mala alicui,

    Sen. Contr. 1, 7, 2: meli mou, psuchê mou congeris usque, Mart. 10, 68, 5:

    spes omnis in unum Te mea congesta est,

    Ov. M. 8, 113:

    in unum omnia,

    Cic. Tusc. 5, 40, 117; cf.: iis nihil, quo expleri possit eorum meritum, tributurum populum Romanum, si omnia simul congesserit, Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 7.—Esp., of crimes, etc.:

    maledicta in aliquem,

    Cic. Phil. 3, 6, 15; cf.:

    congestis probris,

    Suet. Tib. 54:

    quae (crimina) postea sunt in eum congesta,

    Cic. Mil. 24, 64:

    causas alicujus rei in aliquem,

    Liv. 3, 38, 7.— Hence, * congestus, a, um, P. a., lit. brought together; hence, in pregn. signif., pressed together, thick:

    gobio congestior alvo,

    Aus. Mos. 132.—
    * Adv.: congestē, briefly, summarily:

    haec breviter et congeste,

    Capitol. Marc. Aur. 19 fin.
    2.
    con-gĕro, ōnis, m. [1. congero], a thief, Plaut. Truc. 1, 2, 6; cf. Fulg. p. 566, 13: congerones qui aliena ad se congregant; so also 2. gero.

    Lewis & Short latin dictionary > congero

См. также в других словарях:

  • Alvearĭum — (lat., Anat.), äußerer Theil des Gehörgangs, wo der Ohrenschmalz abgesondert wird …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Alveārium — (lat.), der Gehörgang des Ohres …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • alveario — (Del lat. alvearium, colmena.) ► sustantivo masculino ANATOMÍA Conducto auditivo externo. * * * alveario (del lat. «alvearĭum», colmena) m. Anat. Conducto auditivo externo. * * * alveario. (Del lat. alvearĭum, colmena). m. Anat. Conducto auditivo …   Enciclopedia Universal

  • Kuhwaldsiedlung — Bockenheim Stadtteil von Frankfurt am Main …   Deutsch Wikipedia

  • Alvearies — Alveary Al ve*a*ry, n.; pl. {Alvearies}. [L. alvearium, alveare, beehive, fr. alveus a hollow vessel, beehive, from alvus belly, beehive.] 1. A beehive, or something resembling a beehive. Barret. [1913 Webster] 2. (Anat.) The hollow of the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Alveary — Al ve*a*ry, n.; pl. {Alvearies}. [L. alvearium, alveare, beehive, fr. alveus a hollow vessel, beehive, from alvus belly, beehive.] 1. A beehive, or something resembling a beehive. Barret. [1913 Webster] 2. (Anat.) The hollow of the external ear.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Frankfurt-Bockenheim — Bockenheim …   Deutsch Wikipedia

  • Hartmann & Braun — Die Hartmann Braun AG ist ein ehemaliges Unternehmen der Mess und Regeltechnik in Frankfurt am Main. Es bestand von 1882 bis 1999, seitdem ist es in den ABB Konzern integriert. Geschichte 1879 gründete der Mechaniker Eugen Hartmann (der spätere… …   Deutsch Wikipedia

  • Hartmann & Braun AG — Die Hartmann Braun AG ist ein ehemaliges Unternehmen der Mess und Regeltechnik in Frankfurt am Main. Es bestand von 1882 bis 1999, seitdem ist es in den ABB Konzern integriert. Geschichte 1879 gründete der Mechaniker Eugen Hartmann (der spätere… …   Deutsch Wikipedia

  • Beute (2), die — 2. Die Beute, plur. die n, ein Nahme, welcher im gemeinen Leben noch einer doppelten Art von hölzernen Gefäßen beygeleget wird. 1) Bey den Bäckern, einem großen Backtroge, worin der Teig geknetet wird, der in der Mitte einen Unterschied hat, und… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Cingula — cingillus Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»