-
1 alumnus
ălumnus, a, um, adj. [qs. contr. of alomenos, from alo].I. A. 1.Lit. (most freq. in the poets.): desiderio alumnūm ( = alumnorum), Pac. ap. Non. 243, 6 (Trag. Rel. p. 116 Rib.):2.erus atque alumnus tuus sum,
Plaut. Merc. 4, 5, 7:quid voveat dulci nutricula majus alumno?
Hor. Ep. 1, 4, 8; Verg. A. 11, 33:Tityon, terrae omniparentis alumnum,
id. ib. 6, 595; so Ov. M. 4, 524; cf.with 421: legionum alumnus,
i. e. brought up in the camp, Tac. A. 1, 44; cf. id. 1, 41:Vatinius sutrinae tabernae alumnus,
id. ib. 15, 34:suum flevit alumnum,
Val. Fl. 8, 94: alumni hominum peccatorum, * Vulg. Num. 32, 14.—Of the inhabitants of a country (cf. altrix):Italia alumnum suum summo supplicio fixum videret,
Cic. Verr. 2, 5, 66;of cattle: Faune, abeas parvis Aequus alumnis,
Hor. C. 3, 18, 3; so id. ib. 3, 23, 7.—Trop.:B.ego itaque pacis, ut ita dicam, alumnus,
Cic. Phil. 7, 3:alumnus fortunae,
a child of fortune, Plin. 7, 7, 5, § 43.—Hence, of pupils:Platonis alumnus,
pupil, disciple, Cic. Fin. 4, 26:alumnus disciplinae meae,
id. Fam. 9, 14.—ălumna, ae, f., a foster-daughter, a pupil:C.nostra haec alumna,
Plaut. Cist. 4, 2, 96:Italia omnium terrarum alumna eadem et parens (i. e. quae ab aliis terris alitur),
Plin. 3, 5, 6, § 39:aliquam filiam et alumnam praedicare,
Suet. Claud. 39:trepidam hortatur alumnam,
Val. Fl. 5, 358.—Of frogs: aquai dulcis alumnae, Poët. ap. Cic. Div. 1, 9, 15.— Trop.: cana veritas Atticae philosophiae alumna, truth, the foster-child of Attic philosophy, Varr. ap. Non. 243, 2: jam bene constitutae civitatis quasi alumna quaedam, eloquentia, the foster-child of an already well-ordered state, * Cic. Brut. 12, 45:cliens et alumna Urbis Ostia (as a colony of the same),
Flor. 3, 21.—The neutr.:II.numen alumnum,
Ov. M. 4, 421.—In late Lat., act., nourishing; or subst., nourisher, one who brings up or educates:cygnus alumna stagna petierat,
Mart. Cap. 1, p. 11.—Hence Isidorus: et qui alit et alitur, alumnus dici potest, Orig. 10, 1. -
2 alumnus
alumnus, a, um (alo, almus), bes. bei Dichtern u. subst., I) passiv, »der ernährt, gepflegt u. aufgezogen wird oder worden ist«, der Pflegling, Zögling, das Pflegekind, 1) masc. der Pflegesohn, Pflegebefohlene, a) eig., Plaut., Verg. u.a.: Ggstz. nutricula, Hor. ep. 1, 4, 8: Ggstz. paedagogus, Quint. 1, 1, 11. – bes. m. Genet. od. m. Adi. des Landes od. Orts, wo jmd. aufwächst od. aufwuchs, der Pflegling, Zögling, Sohn, das Kind, Italia alumnum suum... videret, Cic.: Paeligni ruris al., Ov.: Marmarici alumni, Sil.: nemorum al., Sohn der Wälder = Jagdfreund, Stat.: alumni fluminum, Anwohner, Val. Flacc.: al. sutrinae tabernae, Zögling einer Schusterbude = Schusterlehrling, Tac.: al. legionum, der Legionen Zögling = im Lager erzogen, Tac.: agrestis al., Sen. poët. – v. Tieren, parvi alumni, die Jungen der Herden, Hor. (u. so attrib. al. grex, die junge Herde, Pallad. 3, 26, 4): dulces alumni, Hor.: Nemees al., v. Löwen, Stat. – v. Rebschößlingen, Col. 4, 27, 4. – b) übtr., v. Schüler = der Zögling, Jünger, Platonis, Cic.: quasi al. disciplinae meae, Cic.: al. Urbis, Zögl. Roms, Tac. – u. übh., ego pacis, ut ita dicam, alumnus, Cic.: non alumnus fortunae, sed partus, nicht ein angenommenes, sondern ein leibliches Kind des Glücks, Plin. – attrib., alumnus grex, die Schülerschar, Prud. perist. 9, 31: alumna manus, Orest. tr. 455. – 2) fem. die Pflegetochter, die Pflegebefohlene, das Pflegekind, der Zögling, a) eig.: nostra haec alumna et tua profecto filia, Plaut. (u. so Agrippinam filiam et alumnam praedicare, Suet.): at vos si laesae contemptus tangit alumnae, Ov.: noctis alumna, v. der Tisiphone, Sil.: aquai dulcis alumnae, v. Fröschen, Cic. poët.: quercus al. vadi, Stat. – b) übtr.: bene constitutae civitatis quasi al. quaedam eloquentia, Cic.: cliens et al. Urbis Ostia, als Kolonie von Rom, Flor.: Italia omnium terrarum alumna eadem et parens, d.i. aus allen Ländern bevölkert u. alle bevölkernd, Plin. – 3) neutr.: numen alumnum, Ov. u. Stat. – II) aktiv, der, die ernährt, der Ernährer (vgl. Serv. Verg. Aen. 4, 72. Isid. 10, 3), die Ernährerin, im masc., Romanos lares (Tiberis) lapsu praelambit alumno, Avien. descr. orb. terr. 495: in latices inhiat gens fontis alumni, Avien. phaen. 502: im fem., quod... latentes locos unda foecundet alumna, ibid. 798: Ceres, alumna terrarum ac nutrix mortalium, Mart. Cap. 1. § 86: im neutr., cygnus alumna stagna petierat, Mart. Cap. 1. § 28. – / Synk. Gen. Plur. alumnûm, Pacuv. tr. 313: Dat. Plur. alumnabus, Corp. inscr. Latin. 5, 1685.
-
3 alumnus
tr[ə'lʌmnəs]1 SMALLAMERICAN ENGLISH/SMALL ex alumnon.(§ pl.: alumni) = alumno s.m.• graduado s.m.ə'lʌmnəsnoun (pl -ni -naɪ) (esp AmE) ex-alumno m[ǝ'lʌmnǝs]N (pl alumni) [ǝ'lʌmnaɪ] alumna [ǝ'lʌmnǝ] N (pl alumnae) [ǝ'lʌmniː] (esp US) graduado(-a) m / falumnus association — asociación f de graduados
* * *[ə'lʌmnəs]noun (pl -ni [-naɪ]) (esp AmE) ex-alumno m -
4 alumnus
alumnus, a, um (alo, almus), bes. bei Dichtern u. subst., I) passiv, »der ernährt, gepflegt u. aufgezogen wird oder worden ist«, der Pflegling, Zögling, das Pflegekind, 1) masc. der Pflegesohn, Pflegebefohlene, a) eig., Plaut., Verg. u.a.: Ggstz. nutricula, Hor. ep. 1, 4, 8: Ggstz. paedagogus, Quint. 1, 1, 11. – bes. m. Genet. od. m. Adi. des Landes od. Orts, wo jmd. aufwächst od. aufwuchs, der Pflegling, Zögling, Sohn, das Kind, Italia alumnum suum... videret, Cic.: Paeligni ruris al., Ov.: Marmarici alumni, Sil.: nemorum al., Sohn der Wälder = Jagdfreund, Stat.: alumni fluminum, Anwohner, Val. Flacc.: al. sutrinae tabernae, Zögling einer Schusterbude = Schusterlehrling, Tac.: al. legionum, der Legionen Zögling = im Lager erzogen, Tac.: agrestis al., Sen. poët. – v. Tieren, parvi alumni, die Jungen der Herden, Hor. (u. so attrib. al. grex, die junge Herde, Pallad. 3, 26, 4): dulces alumni, Hor.: Nemees al., v. Löwen, Stat. – v. Rebschößlingen, Col. 4, 27, 4. – b) übtr., v. Schüler = der Zögling, Jünger, Platonis, Cic.: quasi al. disciplinae meae, Cic.: al. Urbis, Zögl. Roms, Tac. – u. übh., ego pacis, ut ita dicam, alumnus, Cic.: non alumnus fortunae, sed partus, nicht ein angenommenes, sondern ein leibliches Kind des Glücks, Plin. – attrib., alumnus grex, die Schülerschar, Prud. perist. 9, 31: alumna manus, Orest. tr.————455. – 2) fem. die Pflegetochter, die Pflegebefohlene, das Pflegekind, der Zögling, a) eig.: nostra haec alumna et tua profecto filia, Plaut. (u. so Agrippinam filiam et alumnam praedicare, Suet.): at vos si laesae contemptus tangit alumnae, Ov.: noctis alumna, v. der Tisiphone, Sil.: aquai dulcis alumnae, v. Fröschen, Cic. poët.: quercus al. vadi, Stat. – b) übtr.: bene constitutae civitatis quasi al. quaedam eloquentia, Cic.: cliens et al. Urbis Ostia, als Kolonie von Rom, Flor.: Italia omnium terrarum alumna eadem et parens, d.i. aus allen Ländern bevölkert u. alle bevölkernd, Plin. – 3) neutr.: numen alumnum, Ov. u. Stat. – II) aktiv, der, die ernährt, der Ernährer (vgl. Serv. Verg. Aen. 4, 72. Isid. 10, 3), die Ernährerin, im masc., Romanos lares (Tiberis) lapsu praelambit alumno, Avien. descr. orb. terr. 495: in latices inhiat gens fontis alumni, Avien. phaen. 502: im fem., quod... latentes locos unda foecundet alumna, ibid. 798: Ceres, alumna terrarum ac nutrix mortalium, Mart. Cap. 1. § 86: im neutr., cygnus alumna stagna petierat, Mart. Cap. 1. § 28. – ⇒ Synk. Gen. Plur. alumnûm, Pacuv. tr. 313: Dat. Plur. alumnabus, Corp. inscr. Latin. 5, 1685. -
5 alumnus
alumnus ī, m [alo], a foster-son, ward, nursling: Carus, V.: dulcis, H.: hos usūs praestet tibi alumnus, i. e. this will be your reward for bringing him up, O.: legionum, brought up in the camp, Ta.: eorum agrorum alumni: (nec sentient) dulces alumni grave tempus, H.: alumno numine, O.—Fig.: ego itaque pacis, ut ita dicam, alumnus: Platonis, disciple disciplinae meae.* * *Ialumna, alumnum ADJnourished, brought up; reared/fostered by; native, brought up locallyIInursling, young animal/plant; ward, protegee; native daughter; nurse, mother -
6 alumnus
alumnus alumnus, i m воспитанник -
7 alumnus
alumnus [əˊlʌmnəs] лат. n (pl - ni)бы́вший пито́мец ( школы или университета) -
8 alumnus
-
9 alumnus
-
10 Alumnus
Alumnus m,..nen воспи́танник пансио́на; воспи́танник закры́того уче́бного заведе́ния -
11 alumnus
-
12 alumnus
-
13 alumnus
[st1]1 [-] alumnus, a, um: - [abcl][b]a - qui est nourri. - [abcl]b - qui nourrit.[/b] [st1]2 [-] alumnus, i, m.: - [abcl][b]a - nourrisson, enfant. - [abcl]b - disciple, élève. - [abcl]c - pupille.[/b]* * *[st1]1 [-] alumnus, a, um: - [abcl][b]a - qui est nourri. - [abcl]b - qui nourrit.[/b] [st1]2 [-] alumnus, i, m.: - [abcl][b]a - nourrisson, enfant. - [abcl]b - disciple, élève. - [abcl]c - pupille.[/b]* * *Alumnus et alumna dicitur, sicut filius et filia. Nourrisson.\Agrestis alumnus. Senec. Qui a esté nourri aux champs.\Pacis. Cic. Nourri en paix.\Ruris. Ouid. Nourri aux champs.\Nemorum alumnus. Stat. Qui a esté nourri parmi les forests.\Alumni disciplinae meae. Cic. Ceuls que j'ay enseignez et endoctrinez, Nourris en ma doctrine.\Sic dici potest, authore Budaeo, Alumnus otii. Nourri à rien faire, Nourri en oisiveté.\Alumnus belli. Nourri à la guerre.\Alumnus laboris, Nourri au labeur et travail, Nourri à la peine. -
14 alumnus
{ə'lʌmnəs}
n (рl-i) ам. възпитаник на даден университет/училище* * *{ъ'l^mnъs} n (рl -i {-ai}) ам. възпитаник на даден универс* * *n (pl -ni) бивш питомец, възпитаник;alumnus; n (рl -i;{-ai}) ам. възпитаник на даден университет/училище.* * *n (pl-i) ам. възпитаник на даден университет/училище* * *alumnus[ə´lʌmnəs] n (pl -ni [-ai]) обикн. ам. бивш възпитаник на даден университет или училище. -
15 alumnus
n. oudleerling, oudstudent1 oud-student ⇒ oud-leerling, alumnus -
16 alumnus
выпускник имя существительное: -
17 alumnus
əˈlʌmnəs сущ.;
лат. бывший питомец( школы или университета)бывший питомец, бывший студент, выпускник( колледжа или университета) часто( ироничное) питомец, воспитанник - an * of a penal colony свои "университеты" он проходил в исправительной колонииalumnus лат. бывший питомец (школы или университета) -
18 alumnus
[əʹlʌmnəs] n (pl -ni)1. бывший питомец, бывший студент, выпускник ( колледжа или университета)2. часто ирон. питомец, воспитанникan alumnus of a penal colony - ≅ свои «университеты» он проходил в исправительной колонии
-
19 alumnus
I ī m. [ alo ]1) питомец, воспитанник Pl, V, O etc.a. sutrinae tabernae T — сапожный подмастерье2) ученик, последователь ( Aristoteles reliquique Platonis alumni C)II alumnus, a, um [ alo ]вскормленный, воспитанный ( animal rigoris alumnum PM); взлелеянный ( Martis dies M) -
20 alumnus
alum·nus<pl -ni>[əˈlʌmnəs, pl -naɪ]n Absolvent m* * *[ə'lʌmnəs]n pl alumni[ə'lʌmnaɪ] (US) ehemaliger Schüler/Student, Ehemalige(r) m* * *alumnus [-nəs] pl -ni [-ˌnaı] s besonders US1. ehemaliger Student oder Schüler2. umg ehemaliges Mitglied (einer Organisation etc)* * *n.(§ pl.: alumni)= ehemaliger Student m.
См. также в других словарях:
Alumnus — • Signifies in ecclesiastical usage, a student preparing for the sacred ministry in a seminary Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Alumnus Alumnus … Catholic encyclopedia
alumnus — (n.) 1640s, from L. alumnus a pupil, lit. foster son, vestigial present passive participle of alere to nourish (see OLD (Cf. old)), with ending akin to Gk. omenos. Plural is alumni. Fem. is alumna (1882), fem. plural alumnae … Etymology dictionary
Alumnus — A*lum nus, n.; pl. {Alumni}. [L., fr. alere to nourish.] A pupil; especially, a graduate of a college or other seminary of learning. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Alúmnus — (lat.), Kostschüler, Pflegling, Zögling einer Erziehungsanstalt (Alumnat, Internat), der Wohnung, Kost und Unterricht (ganz oder halb frei) erhält; Gegensatz: Stadtschüler (Oppidanus, Extraneer). – Juristisch bezeichnet Alumnat das rein faktische … Meyers Großes Konversations-Lexikon
alumnus — (stressed on the second syllable) means a former student or pupil, and comes from a Latin word meaning ‘nursling’. It is more common in AmE than in BrE. The plural form is alumni (pronounced niy) and the female form is alumna (plural alumnae,… … Modern English usage
alumnus — / alumna [n] graduate alum, old grad*, postgraduate; concept 350 … New thesaurus
alumnus — ► NOUN (pl. alumni; fem. alumna, pl. alumnae) ▪ a former pupil or student of a particular school, college, or university. ORIGIN Latin, pupil , from alere nourish … English terms dictionary
alumnus — ☆ alumnus [ə lum′nəs] n. pl. alumni [ə lum′nī΄] [L, a pupil, foster son < alere, to nourish: see OLD ] a person, esp. a boy or man, who has attended or is a graduate of a particular school, college, etc … English World dictionary
Alumnus — Old girl redirects here. For the Australian Rules Football ground, see Victoria Park, Melbourne. Alumni redirects here. For the Argentine football team, see Alumni Athletic Club. An alumnus (plural alumni), according to the American Heritage… … Wikipedia
Alumnus — Dieser Artikel oder Abschnitt ist nicht hinreichend mit Belegen (Literatur, Webseiten oder Einzelnachweisen) versehen. Die fraglichen Angaben werden daher möglicherweise demnächst gelöscht. Hilf Wikipedia, indem du die Angaben recherchierst und… … Deutsch Wikipedia
Alúmnus — Dieser Artikel oder Abschnitt ist nicht hinreichend mit Belegen (Literatur, Webseiten oder Einzelnachweisen) versehen. Die fraglichen Angaben werden daher möglicherweise demnächst gelöscht. Hilf Wikipedia, indem du die Angaben recherchierst und… … Deutsch Wikipedia