-
1 alterco
alterco alterco, avi, -, are спорить -
2 alterco
alterco, āvī, āre, aktive Form f.d. folg., mecum altercas? Pacuv. tr. 210: cum patre, Ter. Andr. 653: cum alqo de alcis nece, Apul. met. 6, 26: absol., Apul. met. 2, 29. – Passiv unpers., dum de his altercatur, Instit. Iust. 4, 13, 10.
-
3 alterco
alterco, āre, āvi - intr. - être en dispute, être en altercation, disputer, débattre. - dum de his altercatur, Inst. Just. 4, 13, 10: pendant qu'on discute sur ce point. -
4 alterco
alterco, āvī, āre, aktive Form f.d. folg., mecum altercas? Pacuv. tr. 210: cum patre, Ter. Andr. 653: cum alqo de alcis nece, Apul. met. 6, 26: absol., Apul. met. 2, 29. – Passiv unpers., dum de his altercatur, Instit. Iust. 4, 13, 10. -
5 altercō
altercō āvī, —, āre, to wrangle: cum patre, T.* * *altercare, altercavi, altercatus Vargue/bicker/dispute/wrangle/quarrel; dispute in court; exchange conversation -
6 alterco
alterco, āre, act. form for altercor (anteand post-class.), to wrangle, quarrel: cum patre altercāsti, * Ter. And. 4, 1, 28.— Pass.:ne, dum de his altercatur, ipsius negotii disceptatio proteletur,
Inst. Just. 4, 13, 10. -
7 alterco
āvī, —, āre [ alter ]nimium altercando veritas amittitur погов. PS — в чрезмерных спорах утрачивается истина. — см. тж. altercor -
8 altercor
altercor, āri, ātus sum [alter] - intr. - - constr avec cum aliquo, inter se, alicui, avec acc. et absol. [st1]1 [-] échanger des propos, prendre à partie, disputer, débattre. - altercari cum aliquo, Caes.: se quereller avec qqn. - mulierum ritu inter nos altercantes, Liv. 3, 68, 8: disputant entre nous comme des femmes. - avec acc. dum hunc et hujusmodi sermonem altercamur, Apul. M. 2, 3: tout en échangeant ces propos et d'autres semblables. [st1]2 [-] [au tribunal] échanger attaques et ripostes avec l'avocat adverse. - in altercando invenit parem neminem, Cic. Br. 159: dans les prises à partie (les corps à corps oratoires) il [Crassus] ne rencontra pas son pareil. - cf. Quint. 6, 4, 5; 6, 4, 14; Plin. Ep. 3, 9, 24 [st1]3 [-] lutter avec, contre. - avec dat. altercante libidinibus pavore, Hor. S. 2, 7, 57: la peur luttant contre les passions.* * *altercor, āri, ātus sum [alter] - intr. - - constr avec cum aliquo, inter se, alicui, avec acc. et absol. [st1]1 [-] échanger des propos, prendre à partie, disputer, débattre. - altercari cum aliquo, Caes.: se quereller avec qqn. - mulierum ritu inter nos altercantes, Liv. 3, 68, 8: disputant entre nous comme des femmes. - avec acc. dum hunc et hujusmodi sermonem altercamur, Apul. M. 2, 3: tout en échangeant ces propos et d'autres semblables. [st1]2 [-] [au tribunal] échanger attaques et ripostes avec l'avocat adverse. - in altercando invenit parem neminem, Cic. Br. 159: dans les prises à partie (les corps à corps oratoires) il [Crassus] ne rencontra pas son pareil. - cf. Quint. 6, 4, 5; 6, 4, 14; Plin. Ep. 3, 9, 24 [st1]3 [-] lutter avec, contre. - avec dat. altercante libidinibus pavore, Hor. S. 2, 7, 57: la peur luttant contre les passions.* * *Altercor, altercaris, altercatus sum, altercari: et antique Alterco, altercas. Tanser l'un à l'autre, Debatre de parolles, Noiser, Alterquer.
См. также в других словарях:
alterco — /al tɛrko/ s.m. [der. di altercare ] (pl. chi ). [discussione molto animata] ▶◀ diverbio, lite, litigio, questione. ↑ baruffa, litigata, rissa. ↓ battibecco, bisticcio. ‖ contesa, contrasto, controversia, diatriba, disaccordo, disputa.… … Enciclopedia Italiana
alterco — al·tèr·co s.m. CO discussione violenta, litigio: avere un alterco con qcn. Sinonimi: baruffa, battibecco, 1bisticcio, contrasto, disputa, diverbio, lite, litigio, questione. {{line}} {{/line}} DATA: 1848. ETIMO: der. di altercare … Dizionario italiano
alterco — {{hw}}{{alterco}}{{/hw}}s. m. (pl. chi ) Violento scambio di parole, ingiurie e sim.; SIN. Diverbio, litigio … Enciclopedia di italiano
alterco — pl.m. alterchi … Dizionario dei sinonimi e contrari
alterco — s. m. diverbio, discussione, lite, litigio, battibecco, bisticcio, contesa, contrasto □ controversia, disputa □ diatriba, questione □ scontro, rissa, baruffa □ scenata, piazzata, chiassata CONTR. pace, accordo □ conciliazione, riconciliazione.… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
discussione — s. f. 1. dialogo, colloquio, discorso, dibattito, dibattimento, esame, disamina, trattazione, discettazione, disquisizione, argomentazione, commento 2. (est.) battibecco, contrasto, litigio, lite, controversia, alterco, diverbio, schermaglia,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
diverbio — di·vèr·bio s.m. 1. CO aspra discussione tra due persone, alterco: hanno avuto un diverbio per l eredità Sinonimi: alterco, battibecco, briga, discussione, disputa, litigio, questione. 2. TS teatr. nell antico dramma latino, la parte dialogata… … Dizionario italiano
altercar — Se conjuga como: sacar Infinitivo: Gerundio: Participio: altercar altercando altercado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. alterco altercas alterca altercamos… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
Desafío de Barletta (1502) — Saltar a navegación, búsqueda Desafío de Barletta Parte de la guerra de Nápoles Fecha 20 de septiembre de 1502 … Wikipedia Español
altercar — (Del lat. altercari.) ► verbo intransitivo Discutir dos o más personas riñendo: ■ no altercó con el vecino por educación. SE CONJUGA COMO sacar * * * altercar (del lat. «altercāre», de «alter», otro) intr. Discutir dos o más personas riñendo. ≃… … Enciclopedia Universal
altercare — al·ter·cà·re v.intr. (io altèrco; avere) BU discutere animatamente; bisticciare, litigare {{line}} {{/line}} DATA: av. 1565. ETIMO: dal lat. altĕrcāre, der. di alter altro … Dizionario italiano