-
1 alloquium
alloquium (adloquium), ii, n. [st2]1 [-] discours, allocution, entretien, conversation. [st2]2 [-] consolation, exhortation.* * *alloquium (adloquium), ii, n. [st2]1 [-] discours, allocution, entretien, conversation. [st2]2 [-] consolation, exhortation.* * *Alloquium, Verbale. Plin. Le parler avec un autre. -
2 alloquium
alloquium (adloquium), ī, n. (alloquor), die Ansprache, wenn gegenseitig = das Gespräch, der Umgang mit jmd., Iustin. 19, 3, 11; 22, 7, 5. Plin. 6, 84: Plur., Tac. hist. 5, 1. Lucan. 10, 174. – Insbes.: a) das besänftigende Zureden, der Zuspruch, die Tröstung, benignum, lene, Liv.: benigni vultus et alloquia, Liv.: subrefectus conspectu alloquioque alcis, Vell.: alloquio sustinere alqm, Ov.: blando solari alqm alloquio, Apul.: alloquio litterarum consolari alqm, Ambros.: vix propinquorum alloquia tolerare, Tac.: Plur. auch konkr. = Trostmittel, blanda alloquia, Hor. epod. 13, 18. – b) die anfeuernde Anrede an die Soldaten, alloquio firmare militem, Tac. hist. 3, 36.
-
3 alloquium
alloquium (adloquium), ī, n. (alloquor), die Ansprache, wenn gegenseitig = das Gespräch, der Umgang mit jmd., Iustin. 19, 3, 11; 22, 7, 5. Plin. 6, 84: Plur., Tac. hist. 5, 1. Lucan. 10, 174. – Insbes.: a) das besänftigende Zureden, der Zuspruch, die Tröstung, benignum, lene, Liv.: benigni vultus et alloquia, Liv.: subrefectus conspectu alloquioque alcis, Vell.: alloquio sustinere alqm, Ov.: blando solari alqm alloquio, Apul.: alloquio litterarum consolari alqm, Ambros.: vix propinquorum alloquia tolerare, Tac.: Plur. auch konkr. = Trostmittel, blanda alloquia, Hor. epod. 13, 18. – b) die anfeuernde Anrede an die Soldaten, alloquio firmare militem, Tac. hist. 3, 36.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > alloquium
-
4 alloquium
allŏquĭum ( adl-), ii, n. [alloquor], a speaking to, addressing, an address, exhortation, encouragement, consolation, etc. (postAug.):adloquio leni perlicere homines ad dedendam urbem,
Liv. 25, 24:fortunam benigno adloquio adjuvabat,
id. 1, 34:blandioribus adloquiis prosequi,
Plin. Ep. 1, 8:adloquio militem firmare,
Tac. H. 3, 36; Ov. Tr. 1, 8, 18; * Hor. Epod. 13, 18 al.—In Luc., in gen., = colloquium, conversation: longis producere noctem adloquiis, 10, 174. -
5 alloquium
ī n. [ alloquor ]1) речь (обращённая к кому-л.), беседа Just, T etc.2) слова ободрения, утешения (a. benignum L; alloquia blanda H; alloquio firmare militem T) -
6 alloquium
address, addressing, talk; talking to, encouragement, friendly/reassuring words -
7 adloquium
alloquium (adloquium), ii, n. [st2]1 [-] discours, allocution, entretien, conversation. [st2]2 [-] consolation, exhortation. -
8 adloquium
allŏquĭum ( adl-), ii, n. [alloquor], a speaking to, addressing, an address, exhortation, encouragement, consolation, etc. (postAug.):adloquio leni perlicere homines ad dedendam urbem,
Liv. 25, 24:fortunam benigno adloquio adjuvabat,
id. 1, 34:blandioribus adloquiis prosequi,
Plin. Ep. 1, 8:adloquio militem firmare,
Tac. H. 3, 36; Ov. Tr. 1, 8, 18; * Hor. Epod. 13, 18 al.—In Luc., in gen., = colloquium, conversation: longis producere noctem adloquiis, 10, 174. -
9 depinnatus
dē-pinnātus, a, um, befiedert, beflügelt, bildl., orationis alloquium, Varro bei Fulg. serm. ant. 11. p. 115, 10 Helm.
-
10 depinnatus
dē-pinnātus, a, um, befiedert, beflügelt, bildl., orationis alloquium, Varro bei Fulg. serm. ant. 11. p. 115, 10 Helm.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > depinnatus
См. также в других словарях:
Alloquium — Alloquium, lat., feierliche Anrede … Herders Conversations-Lexikon
Justus Lipsius — Justus Lipsius, Joost Lips or Josse Lips (18 October 1547 23 March 1606), was a Flemish philologist and humanist. Lipsius wrote a series of works designed to revive ancient Stoicism in a form that would be compatible with Christianity. The most… … Wikipedia
Richard Cumberland (philosopher) — Richard Cumberland, engraving by John Smith after Thomas Murray. Richard Cumberland (July 15, 1631 – October 9, 1718) was an English philosopher, and bishop of Peterborough from 1691. In 1672, he published his major work, De legibus naturae (On… … Wikipedia
Franciscus Wokenius — Franz Woken Franz Woken, auch: Franz Wokenius, Franciscus Wokenius (* 1685 in Rarfin; † 18. Februar 1734 in Wittenberg) war deutscher Pädagoge, Historiker, Sprachwissenschaftler und lutherischer Theologe. Inhaltsverzeichnis 1 … Deutsch Wikipedia
Franz Woken — Franz Woken, auch: Franz Wokenius, Franciscus Wokenius (* 1685 in Rarfin; † 18. Februar 1734 in Wittenberg) war deutscher Pädagoge, Historiker, Sprachwissenschaftler und lutherischer Theologe. Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
Franz Wokenius — Franz Woken Franz Woken, auch: Franz Wokenius, Franciscus Wokenius (* 1685 in Rarfin; † 18. Februar 1734 in Wittenberg) war deutscher Pädagoge, Historiker, Sprachwissenschaftler und lutherischer Theologe. Inhaltsverzeichnis 1 … Deutsch Wikipedia
Wokenius — Franz Woken Franz Woken, auch: Franz Wokenius, Franciscus Wokenius (* 1685 in Rarfin; † 18. Februar 1734 in Wittenberg) war deutscher Pädagoge, Historiker, Sprachwissenschaftler und lutherischer Theologe. Inhaltsverzeichnis 1 … Deutsch Wikipedia
Anselme De Cantorbéry — Saint Anselme de Cantorbéry Docteur de l Église Naissance … Wikipédia en Français
Anselme de Canterbury — Anselme de Cantorbéry Saint Anselme de Cantorbéry Docteur de l Église Naissance … Wikipédia en Français
Anselme de Cantorbery — Anselme de Cantorbéry Saint Anselme de Cantorbéry Docteur de l Église Naissance … Wikipédia en Français
Anselme de Cantorbéry — Pour les articles homonymes, voir Anselme et Saint Anselme. Saint Anselme de Cantorbéry Docteur de l Église Naissa … Wikipédia en Français