-
1 alioversum
aliōversum (aliōvorsum), aliōversus (aliōvorsus) Pl, Lact etc. = aliorsum -
2 alioversum
aliō-versum (-vorsum) u. aliō-versus (-vorsus), s. aliōrsum no. I u. no. II, 2.
-
3 alioversum
aliō-versum (-vorsum) u. aliō-versus (-vorsus), s. aliorsum no. I u. no. II, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > alioversum
-
4 ălĭōversum (ălĭōversus)
c. aliorsum. -
5 aliorsum
aliōrsum (aliōrsus) adv. [ alioversum ]в какое-нибудь другое место, в другую сторону (ire Pl; ducere AG) -
6 aliorsum
aliōrsum, zsgz. aus aliovorsum (alioversum), Adv., anderswohin, I) eig.: al. grassantes, Apul.: impetus al. tendentes, Amm.: speculum al. transferre, Gell.: a fundo al. servum transferre, ICt.: mater ancillas iubet aliam aliorsum ire, die eine hierhin, die andere dorthin, Plaut.: m. folg. quam, iumentum aliorsum duxerat, quam quo utendum acceperat, Gell. 6 (7), 15, 1. – II) übtr.: 1) in bezug auf eine Sache od. Person: sed id al. pertinet, atque alio in loco dicetur, Gell.: al. oratio properans, zu andern Dingen, Amm. – infantis al. dati facta ex oculis amolitio est, zu andern Leuten, Gell. 12, 1, 22. – 2) zur Angabe der Richtung, in anderer Absicht, in einem andern Sinne, anders, auf andere Weise, atqui ego istuc aliovorsum dixeram, Plaut. aul. 287: al. vota ceciderunt, Flor.: summa coepti prudentis aliorsum vertit, Amm.: alioversus deos interpretantur, Lact. 1, 17, 1: m. folg. atque, vereor, ne illud aliorsum atque ego feci, acceperit (aufgefaßt hat), Ter. eun. 82: si quid aliquis aliorsum atque sese habet existimet, Boëth. cons. phil. 5, pr. 3. p. 102, 24 Obb. – Nbf. aliorsus, nur Liv. 30, 38, 3 cod. Bamb. (die Ausgaben alio usquam).
-
7 aliorsum
aliōrsum, zsgz. aus aliovorsum (alioversum), Adv., anderswohin, I) eig.: al. grassantes, Apul.: impetus al. tendentes, Amm.: speculum al. transferre, Gell.: a fundo al. servum transferre, ICt.: mater ancillas iubet aliam aliorsum ire, die eine hierhin, die andere dorthin, Plaut.: m. folg. quam, iumentum aliorsum duxerat, quam quo utendum acceperat, Gell. 6 (7), 15, 1. – II) übtr.: 1) in bezug auf eine Sache od. Person: sed id al. pertinet, atque alio in loco dicetur, Gell.: al. oratio properans, zu andern Dingen, Amm. – infantis al. dati facta ex oculis amolitio est, zu andern Leuten, Gell. 12, 1, 22. – 2) zur Angabe der Richtung, in anderer Absicht, in einem andern Sinne, anders, auf andere Weise, atqui ego istuc aliovorsum dixeram, Plaut. aul. 287: al. vota ceciderunt, Flor.: summa coepti prudentis aliorsum vertit, Amm.: alioversus deos interpretantur, Lact. 1, 17, 1: m. folg. atque, vereor, ne illud aliorsum atque ego feci, acceperit (aufgefaßt hat), Ter. eun. 82: si quid aliquis aliorsum atque sese habet existimet, Boëth. cons. phil. 5, pr. 3. p. 102, 24 Obb. – Nbf. aliorsus, nur Liv. 30, 38, 3 cod. Bamb. (die Ausgaben alio usquam).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aliorsum
См. также в других словарях:
ailleurs — (a lleur. L s ne se lie pas. Ailleurs on est mieux, prononcez : a lleur on est mieux. Ayez soin de mouiller les ll et de ne pas dire, comme plusieurs, a yeur. Ménage remarque que les badauds de Paris prononçaient a li eurs en trois syllabes, ce… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ANGARIAE — plaustrorum et iumentorum praestationes sunt, et quidem per viam directam, ut parangariae alioversum, ut pluribus docet Gotofredus ad l. 4. Cod. de Cursu publ. hincque pro ipsis carris et plaustris, quae ad cursum a provincipalibus praestabantur … Hofmann J. Lexicon universale