-
1 akredytować
akredytować (-uję) akkreditieren -
2 akredytować
akredytować [akrɛdɨtɔvaʨ̑]vt akkreditieren -
3 beglaubigen
beglaubigen * [bə'glaʊbɪgən]vt1) ( bestätigen) Unterschrift poświadczać [ perf poświadczyć]; Testament uwierzytelniać [ perf uwierzytelnić]eine Kopie \beglaubigen lassen dać kopię do uwierzytelnienia
См. также в других словарях:
akredytować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, akredytowaćtuję, akredytowaćtuje, akredytowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} przyznawać przedstawicielom dyplomatycznym, dziennikarzom uprawnienia do pełnienia ich funkcji na terenie obcego państwa lub przy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
akredytować — dk a. ndk IV, akredytowaćtuję, akredytowaćtujesz, akredytowaćtuj, akredytowaćował, akredytowaćowany (zwykle w imiesł. biernym) «udzielić przedstawicielowi dyplomatycznemu, prasowemu jakiegoś państwa uprawnień do pełnienia funkcji w obcym państwie … Słownik języka polskiego
аккредитовать — уполномочивать , впервые у Шафирова, 1717 г. (см. Смирнов 32); через польск. akredytowac из франц. accrediter … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
АККРЕДИТОВАТЬ — (фр. accrediter, от лат. ad к, для, и credere верить). 1) уполномочить кого нибудь в каком либо отношении и поручиться за действия уполномоченного в пределах его полномочия. 2) открыть кому либо кредит. Словарь иностранных слов, вошедших в состав … Словарь иностранных слов русского языка
akredytowanie — n I rzecz. od akredytować … Słownik języka polskiego