Перевод: с польского на английский

с английского на польский

akcentu

См. также в других словарях:

  • akcentuoti — akcentuoti, uoja, ãvo tr. DŽ 1. pabrėžti kurią nors sąvoką arba mintį. 2. kirčiuojamai arba pabrėžiamai tarti …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • delninukė — Bendroji  informacija Kirčiuota forma: delninùkė Kirčiuotė: 2 Rūšis: naujadaras Kalbos dalis: daiktavardis Kilmė: lietuvių Giminiški naujažodžiai: delninukas; delninė. Pateikta: 2011 11 24. Atnaujinta: 2014 03 26. Reikšmė ir vartosena Apibrėžtis …   Lietuvių kalbos naujažodžių duomenynas

  • spaść — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • spadać — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • akcentuacyjny — «odnoszący się do akcentuacji, akcentu» Zmiany akcentuacyjne …   Słownik języka polskiego

  • atoniczny — I 1. «bezdźwięczny» 2. jęz. «nie mający własnego akcentu» Wyraz atoniczny. II med. «dotknięty atonią, spowodowany atonią» Krwotok atoniczny …   Słownik języka polskiego

  • enklityczność — ż V, DCMs. enklitycznośćści, blm «brak akcentu, przynależność akcentowa do wyrazu poprzedzającego» …   Słownik języka polskiego

  • enklityczny — jęz. «nie mający własnego akcentu i łączący się pod względem akcentowym z wyrazem poprzedzającym; będący enklityką» Enklityczne formy zaimków …   Słownik języka polskiego

  • enklityka — ż III, CMs. enklitykayce; lm D. enklitykayk jęz. «wyraz zwykle jednozgłoskowy, nie mający samodzielnego akcentu, łączący się pod względem akcentowym z wyrazem poprzedzającym» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • enkliza — ż IV, CMs. enklizazie; lm D. enklizaiz jęz. «połączenie się wyrazu nie mającego akcentu z wyrazem poprzednim, akcentowanym, w jedną całość akcentową» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • funkcyjność — ż V, DCMs. funkcyjnośćści, blm rzecz. od funkcyjny (w zn. 2) Funkcyjność polskiego akcentu …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»