Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

agnitio

  • 1 agnitio

    agnĭtĭo, ōnis, f. [agnosco] [st2]1 [-] connaissance. [st2]2 [-] Plin. action de reconnaître, reconnaissance.    - quaestio ad agnitionem animi pulcherrima Cic. Nat. 1: question des plus belles pour la connaissance de l'âme.
    * * *
    agnĭtĭo, ōnis, f. [agnosco] [st2]1 [-] connaissance. [st2]2 [-] Plin. action de reconnaître, reconnaissance.    - quaestio ad agnitionem animi pulcherrima Cic. Nat. 1: question des plus belles pour la connaissance de l'âme.
    * * *
        Agnitio, Verbale. Cic. Congnoissance, Recongnoissance.

    Dictionarium latinogallicum > agnitio

  • 2 agnitio

    āgnitio, ōnis f. [ agnosco ]
    1) узнавание, опознавание ( cadaveris PM); признание ( bonorum possessionis Dig)
    2) познание (litterarum Q, animi C; sui Macr)

    Латинско-русский словарь > agnitio

  • 3 agnitio

    agnitio, ōnis, f. (agnosco), das Anerkennen, die Anerkennung, a) übh.: veluti sui cadaveris agnitionem fugientes, Plin. 10, 194. – als jurist. t.t., qualicumque agnitione (contractus) adhibitā, Cod. Iust. 8, 40, 5: agn. bonorum possessionis, die Annahme, Marcell. dig. 38, 15, 5 in.: legis, Ambros. apol. David 4, 18. – b) das geistige Anerkennen, die Anerkenntnis, die Erkenntnis, animi, Cic. de nat. deor. 1, 1: sui, Macr.: rerum divinarum, Macr.: dei, Lact.: Christi, Cypr. – litterarum, das genaue Kennenlernen der B., Quint. 1, 1, 25.

    lateinisch-deutsches > agnitio

  • 4 agnitio

    agnitio, ōnis, f. (agnosco), das Anerkennen, die Anerkennung, a) übh.: veluti sui cadaveris agnitionem fugientes, Plin. 10, 194. – als jurist. t.t., qualicumque agnitione (contractus) adhibitā, Cod. Iust. 8, 40, 5: agn. bonorum possessionis, die Annahme, Marcell. dig. 38, 15, 5 in.: legis, Ambros. apol. David 4, 18. – b) das geistige Anerkennen, die Anerkenntnis, die Erkenntnis, animi, Cic. de nat. deor. 1, 1: sui, Macr.: rerum divinarum, Macr.: dei, Lact.: Christi, Cypr. – litterarum, das genaue Kennenlernen der B., Quint. 1, 1, 25.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > agnitio

  • 5 āgnitiō

        āgnitiō ōnis, f    [agnosco], a knowing, knowledge: animi.
    * * *
    recognition, knowledge; perception of nature/identity; avowal, acknowledgement

    Latin-English dictionary > āgnitiō

  • 6 agnitio

    agnĭtĭo, ōnis, f. [agnosco].
    I.
    A recognition, acknowledgment, admission, acceptance:

    admissio: bonorum possessionis,

    Dig. 38, 15, 5 (cf. agnosco, II.); a recognizing:

    cadaveris,

    Plin. 10, 70, 90, § 194:

    nullus interesset alienus agnitioni mutuae,

    Vulg. Gen. 45, 1.—
    II.
    A knowing, perceiving, apprehending, knowledge, in gen.: ad agnitionem animi, for the knowledge of the nature of mind, * Cic. N. D. 1, 1 Creuz:

    ut impleamini agnitione,

    Vulg. Col. 1, 9; Macr. Somn. Scip. 1, 8; Cassian. Incarn. 4, 2; Serv. ad Verg. A. 8, 155.

    Lewis & Short latin dictionary > agnitio

  • 7 agnitio

    agnitio, onis, f., knowledge, 1 T. 2:4.

    English-Latin new dictionary > agnitio

  • 8 agnitio

    1) признание (1. 5 C. 8, 40). 2) = cognitio, разбирательство (1. 18 C. Th. 2, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > agnitio

  • 9 agnitio

    recognition, knowledge.

    Latin-English dictionary of medieval > agnitio

  • 10 cognitio

    cognĭtĭo, ōnis, f. [cognosco] [st1]1 [-] action de connaître (par les yeux), connaissance.    - ad cognitionem urbis, Cic.: pour visiter une ville inconnue.    - omnes Archiam cognitione atque hospitio dignum existimarunt, Cic.: tout le monde jugea bon d'avoir Archias comme une de ses connaissances et comme hôte. [st1]2 [-] action de connaître (par l'esprit), action d'apprendre, étude, connaissance, science, notion, idée.    - scriptores non indigni cognitione, Quint.: auteurs qui méritent d'être lus.    - insitas deorum vel potius innatas cognitiones habemus, Cic. Nat.: nous avons des dieux une notion implantée en nous ou plus exactement une connaissance naturelle.    - omnem curam in siderum cognitione posuerunt, Cic.: ils ont mis tous leurs soins à l'étude des astres. [st1]3 [-] connaissance légale, instruction judiciaire, enquête, procès.    - cognitio praetoria, Cic.: enquête faite par le préteur.    - cognitio caedis, Suet.: affaire de meurtre.    - cognitio inter patrem et filium, Liv.: contestation entre le père et le fils.    - orbis terrarum gentiumque omnium datur cognitio sine consilio, poena sine provocatione, Cic.: on leur permet de juger sans conseil tous les peuples de l'univers, de condamner sans appel. [st1]4 [-] (= agnitio) Ter. reconnaissance.    - inde cognitio facta est, Ter.: voilà comment s'est faite la reconnaissance.
    * * *
    cognĭtĭo, ōnis, f. [cognosco] [st1]1 [-] action de connaître (par les yeux), connaissance.    - ad cognitionem urbis, Cic.: pour visiter une ville inconnue.    - omnes Archiam cognitione atque hospitio dignum existimarunt, Cic.: tout le monde jugea bon d'avoir Archias comme une de ses connaissances et comme hôte. [st1]2 [-] action de connaître (par l'esprit), action d'apprendre, étude, connaissance, science, notion, idée.    - scriptores non indigni cognitione, Quint.: auteurs qui méritent d'être lus.    - insitas deorum vel potius innatas cognitiones habemus, Cic. Nat.: nous avons des dieux une notion implantée en nous ou plus exactement une connaissance naturelle.    - omnem curam in siderum cognitione posuerunt, Cic.: ils ont mis tous leurs soins à l'étude des astres. [st1]3 [-] connaissance légale, instruction judiciaire, enquête, procès.    - cognitio praetoria, Cic.: enquête faite par le préteur.    - cognitio caedis, Suet.: affaire de meurtre.    - cognitio inter patrem et filium, Liv.: contestation entre le père et le fils.    - orbis terrarum gentiumque omnium datur cognitio sine consilio, poena sine provocatione, Cic.: on leur permet de juger sans conseil tous les peuples de l'univers, de condamner sans appel. [st1]4 [-] (= agnitio) Ter. reconnaissance.    - inde cognitio facta est, Ter.: voilà comment s'est faite la reconnaissance.
    * * *
        Cognitio, Verbale. Cic. Congnoissance.
    \
        Deorum cognitionem capere. Cic. Avoir congnoissance de Dieu.
    \
        Manca cognitio naturae. Cic. Imparfaicte.
    \
        Gratior cognitio poetarum. Quintil. L'intelligence.
    \
        Praetoria cognitio. Quintil. Du Preteur.
    \
        Amplexari cognitionem. Cic. S'addonner et s'appliquer à congnoistre.
    \
        Circunducere cognitionem. Vlpian. Mettre toute la procedure au neant. Bud.
    \
        Habere cognitionem faciliorem. Cic. Estre plus aisé et facile à congnoistre et entendre.
    \
        Dies cognitionis. Vlpian. Le jour de l'assignation donnee aux parties à comparoir devant le juge.
    \
        Sustinere cognitionem. Callistratus. Donner un delay.

    Dictionarium latinogallicum > cognitio

  • 11 agnitionalis

    agnitiōnālis, e (agnitio), erkennbar, erkenntlich, Tert. adv. Valent. 27.

    lateinisch-deutsches > agnitionalis

  • 12 cognitio

    cōgnitio, ōnis, f. (cognosco), I) das Kennenlernen, A) durch die Sinne = die nähere Bekanntschaft mit einer Sache (Stadt), Cic. de imp. Pomp. 40: od. (öfter) mit einer Person, alqm cognitione atque hospitio dignum habere, Cic.: huic tantummodo aditum ad tuam cognitionem patefacio atque munio, Cic. ep. 13, 78, 2; vgl. Stürenb. Cic. Arch. 3, 5. – B) das geistige = das Erkennen, die Erkenntnis, Kenntnis, zuw. deutsch auch = das Erlernen, 1) im allg.: iuris, artis, historiarum, Cic.: astrorum, Cic.: deorum, Cic.: veterum oratorum, Suet.: cognitio contemplatioque naturae, Cic.: se totum collocare in cognitione et scientia, Cic.: quorum vita omnis in rerum cognitione versata est, Cic.: res cognitione dignae, Cic.: scriptores non indigni cognitione, Quint.: quorum ego copiam magnitudinemque cognitionis atque artis non modo non contemno, sed etiam vehementer admiror, ihrer Kenntnis u. Wissenschaft, ihrer wissenschaftlichen Bildung, Cic. de or. 1, 219. – Plur. meton., a) die Auffassungsweise einer Sache, die Vorstellung, der Begriff von etw., usitatas perceptasque cognitiones deorum tollere, Cic.: insitas deorum vel potius innatas cognitiones habemus, Cic. – b) Zweige des Wissens, studiosus cognitionum omnium, Amm. 21, 1, 7; 25, 4, 7. – 2) als gerichtl. t. t. = eine richterliche Untersuchung, dies cognitionis, Cic.: causa cognitionis, Lampr.: c. praetoria, Quint.: c. senatus aut principis, Quint.: cognitiones magistratuum, principum et senatus, Quint.: c. inter patrem et filium, Liv.: c. falsi testamenti, Suet.: consulibus cognitionem dare (v. einem Gesetz), Cic.: cognitiones capitalium rerum (wegen der usw.) exercere, Liv.: cognitionem (causae) senatui reservare, Liv.: cognitionem de postulatis Gallorum ad populum reicere, Liv.: cognitionem de existimatione alcis constituere, Cic.: senatum multis cognitionibus iudicem dare, Capit.: cognitionibus magistratuum ut unus e consiliariis frequenter interfuit, Suet.: ut a cognitionibus esset, sein Rechtsbeistand, Sen. apoc. 15, 2. – dah. meton. = der Termin, den der Sachwalter abhält, Edict. Diocl. 7, 73. – II) = agnitio, das Erkennen = Wiedererkennen, indest cognitio facta, wodurch sie (wieder) erkannt worden, Ter. Hec. 831; u. so Ter. eun. 921.

    lateinisch-deutsches > cognitio

  • 13 Erkennung

    Erkennung, cognitio (das Kennenlernen). – [801] agnitio (das Wiedererkennen; dann die Erkenntnis übh.). – Erkennungszeichen, nota. – insigne (Abzeichen).

    deutsch-lateinisches > Erkennung

  • 14 agnitionalis

    agnitiōnālis, e (agnitio), erkennbar, erkenntlich, Tert. adv. Valent. 27.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > agnitionalis

  • 15 cognitio

    cōgnitio, ōnis, f. (cognosco), I) das Kennenlernen, A) durch die Sinne = die nähere Bekanntschaft mit einer Sache (Stadt), Cic. de imp. Pomp. 40: od. (öfter) mit einer Person, alqm cognitione atque hospitio dignum habere, Cic.: huic tantummodo aditum ad tuam cognitionem patefacio atque munio, Cic. ep. 13, 78, 2; vgl. Stürenb. Cic. Arch. 3, 5. – B) das geistige = das Erkennen, die Erkenntnis, Kenntnis, zuw. deutsch auch = das Erlernen, 1) im allg.: iuris, artis, historiarum, Cic.: astrorum, Cic.: deorum, Cic.: veterum oratorum, Suet.: cognitio contemplatioque naturae, Cic.: se totum collocare in cognitione et scientia, Cic.: quorum vita omnis in rerum cognitione versata est, Cic.: res cognitione dignae, Cic.: scriptores non indigni cognitione, Quint.: quorum ego copiam magnitudinemque cognitionis atque artis non modo non contemno, sed etiam vehementer admiror, ihrer Kenntnis u. Wissenschaft, ihrer wissenschaftlichen Bildung, Cic. de or. 1, 219. – Plur. meton., a) die Auffassungsweise einer Sache, die Vorstellung, der Begriff von etw., usitatas perceptasque cognitiones deorum tollere, Cic.: insitas deorum vel potius innatas cognitiones habemus, Cic. – b) Zweige des Wissens, studiosus cognitionum omnium, Amm. 21, 1, 7; 25, 4, 7. – 2) als gerichtl. t. t. = eine richterliche Untersuchung, dies cognitionis, Cic.: causa co-
    ————
    gnitionis, Lampr.: c. praetoria, Quint.: c. senatus aut principis, Quint.: cognitiones magistratuum, principum et senatus, Quint.: c. inter patrem et filium, Liv.: c. falsi testamenti, Suet.: consulibus cognitionem dare (v. einem Gesetz), Cic.: cognitiones capitalium rerum (wegen der usw.) exercere, Liv.: cognitionem (causae) senatui reservare, Liv.: cognitionem de postulatis Gallorum ad populum reicere, Liv.: cognitionem de existimatione alcis constituere, Cic.: senatum multis cognitionibus iudicem dare, Capit.: cognitionibus magistratuum ut unus e consiliariis frequenter interfuit, Suet.: ut a cognitionibus esset, sein Rechtsbeistand, Sen. apoc. 15, 2. – dah. meton. = der Termin, den der Sachwalter abhält, Edict. Diocl. 7, 73. – II) = agnitio, das Erkennen = Wiedererkennen, indest cognitio facta, wodurch sie (wieder) erkannt worden, Ter. Hec. 831; u. so Ter. eun. 921.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cognitio

  • 16 Идентификация

    - identificatio; agnitio; идентификационный - agnitionalis;

    • идентификационная карточка - tessera agnitionalis;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Идентификация

  • 17 adagnitio

    ăd-agnĭtĭo, ōnis, f. [double ad, as in adaggero and adalligo], knowledge:

    Dei ignoti adagnitionem intentare,

    Tert. adv. Marc. 4, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > adagnitio

  • 18 adgnosco

    agnosco ( adgn-; also adn-; cf. Wagn. Orthog. Verg. p. 407), nōvi, nitum (like cognĭtum from cognosco; cf. pejĕro and dejĕro from jūro), 3, v. a. [ad, intens. -gnosco, nosco] ( part. perf. agnōtus, Pac. ap. Prisc. p. 887 P.; part. fut. act. agnoturus, Sall. H. Fragm. 2, 31; cf. Diom. 383 P.; class.; used very freq. by Cicero).
    I.
    As if to know a person or thing well, as having known it before, to recognize: agnoscere always denotes a subjective knowledge or recognition; while cognoscere designates an objective perception; another distinction v. in II.): in turbā Oresti cognitā agnota est soror, was recognized by Orestes as his sister, Pac. ap. Prisc. 887 P.:

    virtus cum se extollit et ostendit suum lumen et idem aspexit agnovitque in alio,

    and when she has perceived the same in another, and has recognized it, Cic. Lael. 27, 100:

    id facillime accipiunt animi, quod agnoscunt,

    Quint. 8, 3, 71:

    cum se collegit (animus) atque recreavit, tum agnoscit illa reminiscendo,

    Cic. Tusc. 1, 24, 58:

    quod mihi de filiā gratularis, agnosco humanitatem tuam,

    id. Fam. 1, 7 (cf. on the contr. id. ib. 5, 2, where Cic., speaking of himself, says: Cognosce nunc humanitatem meam, learn from this, etc.):

    nomine audito extemplo agnovere virum,

    Liv. 7, 39:

    veterem amicum,

    Verg. A. 3, 82:

    matrem,

    id. ib. 1, 405: Figulum in patriam suam venisse atque ibi agnosci, and is there recognized (by those who had already known him), Quint. 7, 2, 26:

    formas quasdam nostrae pecuniae agnoscunt,

    Tac. G. 5:

    agnoscent Britanni suam causam,

    id. Agr. 32:

    nitorem et altitudinem horum temporum agnoscimus,

    id. Or. 21:

    quam (tunicam) cum agnovisset pater,

    Vulg. Gen. 37, 33.—
    B.
    Transf., as a result of this knowledge or recognition, to declare, announce, allow, or admit a thing to be one's own, to acknowledge, own: qui mihi tantum tribui dicis, quantum ego nec agnosco ( neither can admit as due to me) nec postulo, Cic. Lael. 9:

    natum,

    Nep. Ages. 1, 4:

    Aeacon agnoscit summus prolemque fatetur Juppiter esse suam,

    Ov. M. 13, 27 (cf. in Pandects, 25, Tit. 3:

    de agnoscendis vel alendis liberis): an me non agnoscetis ducem?

    will you not acknowledge me as your general? Liv. 6, 7:

    agnoscere bonorum possessionem,

    to declare the property as one's own, to lay claim to it, Dig. 26, 8, 11 (cf. agnitio, I.):

    agnoscere aes alienum,

    ib. 28, 5, 1:

    facti gloriam,

    Cic. Mil. 14 fin.:

    susciperem hoc crimen, agnoscerem, confiterer,

    id. Rab. Perd. 6:

    fortasse minus expediat agnoscere crimen quam abnuere,

    Tac. A. 6, 8:

    sortilegos,

    Cic. Div. 1, 58, 132: et ego ipse me non esse verborum admodum inopem agnosco, and I myself confess, allow, etc., id. Fam. 4, 4:

    id ego agnovi meo jussu esse factum,

    id. ib. 5, 20, 3: carmina spreta exolescunt;

    si irascare, agnita videntur,

    Tac. A. 4, 34.—
    II.
    To understand, recognize, know, perceive by, from, or through something:

    ut deum agnoscis ex operibus ejus, sic ex memoriā rerum et inventione, vim divinam mentis agnoscito,

    Cic. Tusc. 1, 28, 70; id. Planc. 14, 35:

    ex fructu arbor agnoscitur,

    Vulg. Matt. 12, 33:

    inde agnosci potest vis fortunae,

    Vell. 2, 116, 3.—Also, absol.: Augusti laudes agnoscere possis, you can recognize the praises of Augustus, * Hor. Ep. 1, 16, 29:

    accipio agnoscoque deos,

    Verg. A. 12, 260 (cf. accipio):

    agniti dempsere sollicitudinem,

    Tac. H. 2, 68:

    Germanicus, quo magis agnosceretur, detraxerat tegimen,

    id. A. 2, 21:

    terram non agnoscebant,

    Vulg. Act. 27, 39.—In gen., to become acquainted with, to know; to perceive, apprehend, understand, discern, remark, see:

    quin puppim flectis, Ulixe, Auribus ut nostros possis agnoscere cantus,

    Cic. Fin. 5, 18, 49 (as transl. of Hom. Od. 12, 185, Nêa katastêson, hina nôïterên op akousêis):

    haec dicta sunt subtilius ab Epicuro quam ut quivis ea possit agnoscere,

    understand, id. N. D. 1, 18, 49; Verg. A. 10, 843; Phaedr. 2, 5, 19:

    alienis pedibus ambulamus, alienis oculis agnoscimus,

    Plin. 29, 1, 8, § 19.

    Lewis & Short latin dictionary > adgnosco

  • 19 adnosco

    agnosco ( adgn-; also adn-; cf. Wagn. Orthog. Verg. p. 407), nōvi, nitum (like cognĭtum from cognosco; cf. pejĕro and dejĕro from jūro), 3, v. a. [ad, intens. -gnosco, nosco] ( part. perf. agnōtus, Pac. ap. Prisc. p. 887 P.; part. fut. act. agnoturus, Sall. H. Fragm. 2, 31; cf. Diom. 383 P.; class.; used very freq. by Cicero).
    I.
    As if to know a person or thing well, as having known it before, to recognize: agnoscere always denotes a subjective knowledge or recognition; while cognoscere designates an objective perception; another distinction v. in II.): in turbā Oresti cognitā agnota est soror, was recognized by Orestes as his sister, Pac. ap. Prisc. 887 P.:

    virtus cum se extollit et ostendit suum lumen et idem aspexit agnovitque in alio,

    and when she has perceived the same in another, and has recognized it, Cic. Lael. 27, 100:

    id facillime accipiunt animi, quod agnoscunt,

    Quint. 8, 3, 71:

    cum se collegit (animus) atque recreavit, tum agnoscit illa reminiscendo,

    Cic. Tusc. 1, 24, 58:

    quod mihi de filiā gratularis, agnosco humanitatem tuam,

    id. Fam. 1, 7 (cf. on the contr. id. ib. 5, 2, where Cic., speaking of himself, says: Cognosce nunc humanitatem meam, learn from this, etc.):

    nomine audito extemplo agnovere virum,

    Liv. 7, 39:

    veterem amicum,

    Verg. A. 3, 82:

    matrem,

    id. ib. 1, 405: Figulum in patriam suam venisse atque ibi agnosci, and is there recognized (by those who had already known him), Quint. 7, 2, 26:

    formas quasdam nostrae pecuniae agnoscunt,

    Tac. G. 5:

    agnoscent Britanni suam causam,

    id. Agr. 32:

    nitorem et altitudinem horum temporum agnoscimus,

    id. Or. 21:

    quam (tunicam) cum agnovisset pater,

    Vulg. Gen. 37, 33.—
    B.
    Transf., as a result of this knowledge or recognition, to declare, announce, allow, or admit a thing to be one's own, to acknowledge, own: qui mihi tantum tribui dicis, quantum ego nec agnosco ( neither can admit as due to me) nec postulo, Cic. Lael. 9:

    natum,

    Nep. Ages. 1, 4:

    Aeacon agnoscit summus prolemque fatetur Juppiter esse suam,

    Ov. M. 13, 27 (cf. in Pandects, 25, Tit. 3:

    de agnoscendis vel alendis liberis): an me non agnoscetis ducem?

    will you not acknowledge me as your general? Liv. 6, 7:

    agnoscere bonorum possessionem,

    to declare the property as one's own, to lay claim to it, Dig. 26, 8, 11 (cf. agnitio, I.):

    agnoscere aes alienum,

    ib. 28, 5, 1:

    facti gloriam,

    Cic. Mil. 14 fin.:

    susciperem hoc crimen, agnoscerem, confiterer,

    id. Rab. Perd. 6:

    fortasse minus expediat agnoscere crimen quam abnuere,

    Tac. A. 6, 8:

    sortilegos,

    Cic. Div. 1, 58, 132: et ego ipse me non esse verborum admodum inopem agnosco, and I myself confess, allow, etc., id. Fam. 4, 4:

    id ego agnovi meo jussu esse factum,

    id. ib. 5, 20, 3: carmina spreta exolescunt;

    si irascare, agnita videntur,

    Tac. A. 4, 34.—
    II.
    To understand, recognize, know, perceive by, from, or through something:

    ut deum agnoscis ex operibus ejus, sic ex memoriā rerum et inventione, vim divinam mentis agnoscito,

    Cic. Tusc. 1, 28, 70; id. Planc. 14, 35:

    ex fructu arbor agnoscitur,

    Vulg. Matt. 12, 33:

    inde agnosci potest vis fortunae,

    Vell. 2, 116, 3.—Also, absol.: Augusti laudes agnoscere possis, you can recognize the praises of Augustus, * Hor. Ep. 1, 16, 29:

    accipio agnoscoque deos,

    Verg. A. 12, 260 (cf. accipio):

    agniti dempsere sollicitudinem,

    Tac. H. 2, 68:

    Germanicus, quo magis agnosceretur, detraxerat tegimen,

    id. A. 2, 21:

    terram non agnoscebant,

    Vulg. Act. 27, 39.—In gen., to become acquainted with, to know; to perceive, apprehend, understand, discern, remark, see:

    quin puppim flectis, Ulixe, Auribus ut nostros possis agnoscere cantus,

    Cic. Fin. 5, 18, 49 (as transl. of Hom. Od. 12, 185, Nêa katastêson, hina nôïterên op akousêis):

    haec dicta sunt subtilius ab Epicuro quam ut quivis ea possit agnoscere,

    understand, id. N. D. 1, 18, 49; Verg. A. 10, 843; Phaedr. 2, 5, 19:

    alienis pedibus ambulamus, alienis oculis agnoscimus,

    Plin. 29, 1, 8, § 19.

    Lewis & Short latin dictionary > adnosco

  • 20 agnitionalis

    agnĭtĭōnālis, e, adj. [agnitio], that may be recognized, known, cognizable:

    forma (Christi),

    Tert. adv. Val. 27.

    Lewis & Short latin dictionary > agnitionalis

См. также в других словарях:

  • Agnitio — Infobox company company name = Agnitio company company type = Limited foundation = 2004 location city = Pozuelo de Alarcón, Madrid location country = Spain key people = Emilio Martínez, CEO Javier Castaño COO industry = Voice Biometrics num… …   Wikipedia

  • Caspar Christian Voigt von Elspe — Caspar Christian Vogt von Elspe (* 1632; † 14. Juli 1703[1]) war Drost von Medebach, Marsberg und Kogelenberg Volkmarsen. Er stammte aus einer protestantischen Familie konvertierte aber zum Katholizismus. Über diesen Schritt hat er eine… …   Deutsch Wikipedia

  • agnición — (Del lat. agnitio, onis < agnoscere, reconocer.) ► sustantivo femenino LITERATURA Anagnórisis, en obras literarias, reconocimiento de una persona cuya identidad se desconocía. * * * agnición (del lat. «agnitĭo, ōnis», de «agnoscĕre»,… …   Enciclopedia Universal

  • E-Detailing — refers to the use of computer technology to enhance or bypass the pharmaceutical representative s traditional sales call to healthcare providers. (The traditional sales call is known as detailing. ) Either internet based or loaded onto a tablet… …   Wikipedia

  • List of philosophy journals — This is a list of academic journals pertaining to the field of philosophy. Undergraduate Journals * Agnitio [http://www.duke.edu/web/agnitio/ (web)] * Aporia [http://aporia.byu.edu/site.php?id=current (web)] * [http://www.dartmouth.edu/ aporia/… …   Wikipedia

  • Caspar Christian Vogt von Elspe — (* 1632; † 14. Juli 1703[1]) war Drost von Medebach, Marsberg und Kogelenberg Volkmarsen. Er stammte aus einer protestantischen Familie konvertierte aber zum Katholizismus. Über diesen Schritt hat er eine Rechtfertigungsschrift verfasst. Nach… …   Deutsch Wikipedia

  • Poética (Aristóteles) — Saltar a navegación, búsqueda Aristóteles, según una copia del …   Wikipedia Español

  • знать — I I., ж. высшие слои общества , укр. знать, сюда же инф. знать. Ср. греч. γνῶσις познание , др. инд. prajñātiṣ – то же, д. в. н. ur knāt agnitio , лат. nōtiō; см. Бругман, Grdr. 2, 1, 435; Вальде–Гофм. 2, 177; Либерт 100; Торп 36. •• [Иначе см …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Agnition — Ag*ni tion ([a^]g*n[i^]sh [u^]n), n. [L. agnitio, fr. agnoscere. See {Notion}.] Acknowledgment. [Obs.] Grafton. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Speaker recognition — Voice recognition redirects here. For software that converts speech to text, see Speech recognition. Speaker recognition is the computing task of validating a user s claimed identity using characteristics extracted from their voices. There is a… …   Wikipedia

  • Knights Templar Seal — The Master of the Knights Templar s great seal was double sided and showed the picture of The Dome of the Rock (some opinions are that the picture represents a circular dome of the Church of the Holy Sepulchre) on one side and the Order s symbol… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»