-
1 aflat în discuţie
under discussion. -
2 g’aflat
(Arabic) ignorance, unawareness. g’aflatda qoldi or g’aflat bosdi to remain ignorant, in the dark about s.t. g’aflat uyqusi deep sleep -
3 penjual surat aflat Paus
pardoner -
4 din câte am aflat
from what they tell / told me. -
5 горизонтально
Русско-английский словарь по строительству и новым строительным технологиям > горизонтально
-
6 плоско
Русско-английский словарь по строительству и новым строительным технологиям > плоско
-
7 горизонтально
-
8 плоско
-
9 плосък
aflatарх.depressedflatplanarplaneгеол.platytabulartabulated -
10 в уровень
неизменный уровень; отсутствие роста — flat path
-
11 AFLA
* * *(að), v.1) to gain, earn, procure (afla e-m e-s);afla sér fjár ok frama, to earn fame and wealth;aflaði þessi bardagi honum mikillar frægðar, brought him great fame;2) with acc., to earn (aflaði hann þar fé mikit);refl., e-m aflast e-t, one gains a thing;3) with dat., to perform, accomplish (hann aflaði brátt mikilli vinnu);with infin., to be able (ekki aflar hann því at standa í móti yður).* * *að, [cp. Swed. afvel, breed, slock: Dan. avling, farming; avlsgaard, farm; faareavl, qvægavl, breed of sheep or cattle. In Norse (mod.) avle is to harvest; Swed. afla, to beget. In the Icel. verb afla the idea of producing or gathering prevails, whereas the nouns branch off; the weak afli chiefly denotes produce, means, stores, resources, troops, forces; the strong one—afl— force alone. Yet such phrases as ramr at afli indicate something besides the mere notion of strength. In the mod. Scandin. idioms—Dan., Swed., Norse—there are no traces left of the idea of ‘force:’ cp. the Lat. opes and copiae. The Icel. spelling and pronunciation with bl (abl) is modern, perhaps from the time of the Reformation: cp. the words efla etc. with a changed vowel. The root is OP-, as shown in Lat. ope, ŏpes, the ŏ being changed into a?].I. with gen. of the thing, to gain, acquire, earn, procure; vandara at gæta fengins fjár en afla þess (a proverb); þá bjöggu þeir skip ok öfluðu manna til, got men to man it, Eg. 170.β. the phrase, afla sér fjár ok frægðar, to earn fame and wealth, of young heroes going sea-roving; fóru um sumarit í víking ok öfluðu sér fjár, Eg. 4; afla sér fjár ok frama, Fs. 5; fjár ok virðingar, id.; hann hafði aflat sér fjár ( made money) í hólmgöngum, Eg. 49; aflaði þessi bardagi honum mikillar frægðar, brought him great fame, Fms. ii. 307; kom honum í hug, at honum mundi mikillar framkvæmdar afla, bring him great advantage, Eb. 112.2. as a law term, to cause, inflict a wound; ef maðr aflar einum blóðs eðr bens af heiptugri hendi, N. G. L. i. 387.II. with acc., mostly in unclassical writers, but now rare, to earn; aflaði hann þar fé mikit, Fms. vii. 80; aflandi þann thesaur er, 655 xxxii. i; hafit ér ok mikit í aflat, Al. 159; mun ek til hafa atferð ok eljun at afla mér annan við, to contrive, Ld. 318, where, however, the excellent vellum MS. A. M. 309, 4to, has gen.—annars viðar—more classically, as the Saga in other passages uses the gen., e. g. afla sér manna ok hrossa, to procure horses and men, l. c. little below.β. reflex., e-m aflask e-t, gains, Fb. 163.γ. absol., njót sem þú hefir aflat, of ill-earned means, Nj. 37.δ. part. aflandi, Njarð. 366.2. now used absol. to fish, always with acc.; a standing phrase in Icel., the acc. only being used in that particular connection.III. with dat. in the sense of to perform, manage, be able to; hann aflaði brátt mikilli vinnu, ok var hagr vel, Fms. i. 289; fyr mun hann því afla en ek færa honum höfuð mitt, it will sooner happen, Fms. iv. 291, where the Hkr. reads orka; bauð út leiðangri, sem honum þótti landit mestu mega afla, to the utmost that the country could produce, Fms. x. 118; ekki aflar harm því at standa í móti yðr, he is not man enough to stand against you, Fas. iii. -
12 aflot
n.1) leaving off, relinquishing (aflát synda, misverka); án afláti, incessantly;2) remission, pardon (aflat misgerninga, synda). -
13 в уровень
-
14 горизонтально
1) General subject: horizontally, aflat2) Automobile industry: on even keel -
15 заподлицо
1) Medicine: aflat2) Engineering: aflush, flush, flush with, flush-mounted, tangent4) Forestry: flush with the surface5) Oil: fast line (о соединении)6) Drilling: FL (flush; о соединении) -
16 наравне
1) General subject: aflat, equally, level, on a par (with), on level with, together with, upsides, upsides of (smth.) (с чем-л.), upsides with (smth.) (с чем-л.), parallel (Medians are also stated parallel to the mean values in the final report.)2) Mathematics: just as, like, on a level with3) Law: pari passu4) Economy: pan passu5) Makarov: on a par, on a par with -
17 плоско
General subject: flatly, planarly (например, плоско отшлифованный), aflat, flat -
18 af-lát
n. leaving off, relinquishing; a. synda, Stj. 567, Sks. 612 B; án afláti, used adverb. incessantly, 625, p. 77, Th. 20.β. remission, pardon; aflát misgörninga, Hom. 160; a. synda, 159.COMPD: aflátskorn. -
19 víking
f. freebooting voyage, piracy, (hann var í v. á sumrum ok fekk sér fjár); liggja í víkingu ok hernaði, to be engaged in freebooting expedition and warfare; fara í v., to go out on a freebooting expedition.* * *f. a freebooting voyage, piracy; see víkingr. In heathen days it was usual for young men of distinction, before settling down, to make a warlike expedition to foreign parts, this voyage was called ‘víking,’ and was part of a man’s education like the grand tour in modern times; hence the saying in the old Saga,—‘when I was young and on my voyage (víking), but now I am old and decrepit;’ so a son begs his father to give him a ‘langskip,’ that he may set out on a ‘víking,’ cp. the scene of the young Egil and his mother Bera, and the reference Fms. i. 69; see B. The custom was common among Teutonic tribes, and is mentioned by Caesar B.G. vi. ch. 23 (latrocinia nullam habent infamiam, quae extra fines cujusque civitatis fiunt, sqq.), only there it is a foray on land; (cp. the mod. American filibustering.)B. REFERENCES illustrating this word: Leifr fór í hernað í vestr-víking, Landn. 32; Ólafr inn hvíti herjaði í vestr-víking ok vann Dyflinni, 108; Geirmundr heljar-skinn var herkonungr, hann herjaði í vestr-víking, 121; hann kom út síð landnáma-tíðar, hann hafði verit í vestr-víking ok haft ór vestr-víking þræla Írska, 133; Ánn varð missáttr við Harald konung inn hárfagra, hann fór því ór landi í vestr-víking, 140; Ingimundr var víkingr mikill ok herjaði í vestr-víking jafnan, 174; Ævarr fór til Íslands ór víkingu, ok synir hans, 185; Björn var á sumrum í vestr-víking en á vetrum með Öndótti, Eyvindr fór þá í vestr-víking, 204; þá var Þorsteinn son Ásgríms í víkingu, en Þorgeirr annarr son hans var tíu vetra, 292; hann var í víking á sumrum ok fékk sér fjár, Hkr. i. 171; Hjörleifr konungr féll í víkingu, Fas. ii. 35; leggjask í víking ok hernað, Fms. xi. 73; fara í víking, Eg. 260; Grímr, þeir vóru í vestr-víking, ok drápu í Suðreyjum Ásbjörn jarl skerja-blesa, ok tóku þar at herfangi Ólöfu konu hans, Grímr fór til Íslands, Landn. 314; þá er ek var ungr ok í víkingu … en nú hálfu síðr at ek em gamall ok örvasi, Glúm. 337; ek vil senda yðr austr til Svíþjóðar á fund tins bezta vinar míns, er nú er kallaðr Hákon gamli, við vórum lengi báðir samt í víking, var með okkr inn kærasti félagskapr, ok áttum einn sjóð, Fms. i. 69; en er hann var á unga aldri, lá hann í víkingu ok hernaði, Eg. (begin.); Björn var farmaðr mikill, var stundum í víking en stundum í kaupferðum, 154; er mér þat nær skapi, sagði hann, at þú fáir mér langskip ok þar lið með, ok fara ek í víking (the words of a son to his father), 157: of an expedition in the East (in the Baltic), þeir fóru um sumarit í víking í Austrveg, fóru heim at hausti ok höfðu aflat fjár mikils … skip þat höfðu þeir fengit um sumarit í víking, Eg. 170, 171; Björn var nú í víkingu at afla sér fjár ok frægðar, Bjarn. 13: the word occurs also on Swed. Runic stones, sá varð dauðr í vestr-vegum í víkingu, Baut. 962: þá lögðusk sumir menn út í víking ok á herskip, ok mörg endemi tóku menn þá til önnur þau er nú mundi ódæmi þykkja ef menn henti slíkt, Bs. i. 62 (referring to Iceland of A. D. 1056–1180): one of the last instances on record is Sturl. i. 152,—hann hafði verit útan nokkura vctr ok verit í víkingu, referring to A. D. 1195: in the Orkneys, among the Norsemen, the viking-life lasted till the 13th century, if not longer. -
20 YFRINN
a. over-great, abundant, large, = ýrinn, œrinn (nil eru ok yfrin efni til, því at ekki skortir oss lið); neut. as adv. very (yfrit mikill, djarfr, lengi).* * *adj., so written in the uncontractcd cases, but in the contracted cases the f is absorbed, ýrinn or œrinn, qq. v.; [yfir, of]:—over-great, abundant, large; yfrin (ærin, v. l.) var þurft til, Fms. viii. 56, v. l.; yfrin nauðsyn, 137, ix. 35, Hkr. i. 279; yfrin gaótt, Fms. viii. 18; hafi þér aflat mikit, ok er þat sumt er yfrit er, overmuch, 230; eru ok yfrin efni til, 219; var þeim yfrinn hugr undan at róa, 378; eldsneyti yfrit, xi. 239; yfrit afl, Sks. 198; yfrit ár, 613.2. neut. as adverb; yfrið margir, very many, Fms. xi. 273; yfrit marga, Sks. 683, 692; yfrit mikill, very great, Fms. viii. 137; yfrit lengi, very long, 420; yfrit djarfr, very bold, 432.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
aflat — m. faveur; flatterie; caresse. expr. : A l aflat : à la faveur de; sous l influence de. « Fuso la nau lóugiero à l aflat dóu gregau. » P. Eyssavel. Sota l aflat de : sous l égide de … Diccionari Personau e Evolutiu
Aflat — A*flat ([.a]*fl[a^]t ), adv. [Pref. a + flat.] Level with the ground; flat. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
aflat — aflat, ă, aflaţi, te adj. (intl.) descoperit, dovedit (Notă: Definiţia este preluată din Dicţionar de argou al limbii române, Editura Niculescu, 2007) Trimis de blaurb, 15.07.2007. Sursa: Neoficial … Dicționar Român
aflat — … Useful english dictionary
extern — EXTÉRN, Ă, externi, e, adj., s.m şi f. I. adj. Care se află aşezat în afară; din afară, exterior2, străin. ♢ Politică externă = politica unui stat faţă de celelalte state. Ministerul Afacerilor Externe sau Ministerul de Externe = minister care… … Dicționar Român
diacon — DIÁCON, diaconi, s.m. Membru al clerului aflat pe prima treaptă a ierarhiei preoţeşti. [pr.: di a ] – Din sl. dijakonŭ. Trimis de IoanSoleriu, 17.07.2004. Sursa: DEX 98 diácon s. m. (sil. dia ), pl. diáconi Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa:… … Dicționar Român
dispus — DISPÚS, Ă, dispuşi, se, adj. Aflat într o situaţie sau într o stare sufletească potrivită pentru a face un lucru; înclinat să... gata să... expr. A fi (bine) dispus = a) a avea bună dispoziţie, a fi vesel, mulţumit; b) a fi uşor ameţit de băutură … Dicționar Român
panoramă — PANORÁMĂ, panorame, s.f. 1. Privelişte din natură cu orizont larg, văzută de departe şi de la înălţime. ♦ fig. Privire de ansamblu consacrată unui domeniu, unei probleme etc. Panorama literaturii române. 2. Tablou de proporţii mari desfăşurat de… … Dicționar Român
pupil — PUPÍL, Ă, pupili, e, s.m. şi f. Persoană minoră aflată sub tutela sau în grija cuiva (altul decât părinţii). – Din fr. pupille, lat. pupillus. Trimis de ana zecheru, 09.12.2007. Sursa: DEX 98 pupíl s. m., pl. pupíli Trimis de siveco, 09.12.2007 … Dicționar Român
subteran — SUBTERÁN, Ă, subterani, e, adj., subst. 1. adj. Care se află la o adâncime oarecare sub suprafaţa pământului; de sub pământ, din pământ, din subsol. ♦ Care se execută sau are loc sub pământ. ♦ fig. (Despre organizaţii politice) Ilegal. 2. s.f.… … Dicționar Român
termion — TERMIÓN, termioni, s.m. (fiz.) Ion emis de un corp aflat la temperatură (foarte) înaltă. [pr.: mi on] – Din engl. thermion. Trimis de LauraGellner, 28.06.2004. Sursa: DEX 98 termión s. m. (sil. mi on), pl. termióni Trimis de siveco, 10.08.2004 … Dicționar Român