-
1 affinis
affīnis (adfīnis), e, angrenzend, I) eig.: gens affinis Mauris, Grenznachbarn der Mauren, Liv. 28, 17, 5: dah. subst., affīnēs, ium, m. pl., die Grenznachbarn (der Feldmark nach), s. Paul. ex Fest. 11, 9), Paul. dig. 10, 1, 12. Corp. inscr. Lat. 6, 10234 u. 10247. – II) übtr.: 1) durch Heirat anverwandt, verschwägert, ut essem adfinis tibi, Acc. tr. 502: alter mihi affinis erat, Cic. post redit. ad Quir. 5, 11: u. poet., vincula affinia, die verwandschaftlichen Bande, Ov. ex Pont. 4, 8, 9. – Öfter subst., affinis, is, Abl. e u. i, m. u. f. (vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 345 über Abl. e u. i), jeder od. jede Verschwägerte = Schwager, Schwägerin (im engern u. weitern Sinne), Schwiegervater, Schwiegersohn, Plaut., Cic. u.a.: et gener et affines placent, der Eidam u. dessen Familie (die Schwiegereltern mit Familie), Ter.: cognati et affines, Verwandte (überh.) u. Verschwägerte (insbes.), Cic. u.a.: fem. b. Cic. post red. in sen. 17 u. Auson. parent. 17 lemm. – Scherzh., vom Gatten der Buhle, Cic. Verr. 2, 36. – 2) gleichs. mit etw. verwandt, d.i. vertraut, in etw. verwickelt, bei etw. beteiligt, bei etw. mitschuldig (s. Wagner Ter. heaut. 215), m. Genet., illarum rerum, Ter.: rei capitalis, Cic.: huius suspicionis, Cic.: qui eius rei auctores adfinesque essent, Liv.: ne quis eorum ad hastam accederet sociusve aut affinis eius conductionis esset, Liv. – m. Dat., publicis an maritimis rebus, Plaut.: huic sceleri, huic facinori, Cic.: ei noxae, Liv.: corpus his vitiis affine, Lucr. – m. ad u. Akk., affines ad causandum, Pacuv. tr. 23. – / Archaist. Form arfinis nach Prisc. 1, 45.
-
2 affinis
affīnis (adfīnis), e, angrenzend, I) eig.: gens affinis Mauris, Grenznachbarn der Mauren, Liv. 28, 17, 5: dah. subst., affīnēs, ium, m. pl., die Grenznachbarn (der Feldmark nach), s. Paul. ex Fest. 11, 9), Paul. dig. 10, 1, 12. Corp. inscr. Lat. 6, 10234 u. 10247. – II) übtr.: 1) durch Heirat anverwandt, verschwägert, ut essem adfinis tibi, Acc. tr. 502: alter mihi affinis erat, Cic. post redit. ad Quir. 5, 11: u. poet., vincula affinia, die verwandschaftlichen Bande, Ov. ex Pont. 4, 8, 9. – Öfter subst., affinis, is, Abl. e u. i, m. u. f. (vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 345 über Abl. e u. i), jeder od. jede Verschwägerte = Schwager, Schwägerin (im engern u. weitern Sinne), Schwiegervater, Schwiegersohn, Plaut., Cic. u.a.: et gener et affines placent, der Eidam u. dessen Familie (die Schwiegereltern mit Familie), Ter.: cognati et affines, Verwandte (überh.) u. Verschwägerte (insbes.), Cic. u.a.: fem. b. Cic. post red. in sen. 17 u. Auson. parent. 17 lemm. – Scherzh., vom Gatten der Buhle, Cic. Verr. 2, 36. – 2) gleichs. mit etw. verwandt, d.i. vertraut, in etw. verwickelt, bei etw. beteiligt, bei etw. mitschuldig (s. Wagner Ter. heaut. 215), m. Genet., illarum rerum, Ter.: rei capitalis, Cic.: huius suspicionis, Cic.: qui eius rei auctores adfinesque essent, Liv.: ne quis eorum ad hastam accederet sociusve aut affinis eius conductionis esset,————Liv. – m. Dat., publicis an maritimis rebus, Plaut.: huic sceleri, huic facinori, Cic.: ei noxae, Liv.: corpus his vitiis affine, Lucr. – m. ad u. Akk., affines ad causandum, Pacuv. tr. 23. – ⇒ Archaist. Form arfinis nach Prisc. 1, 45. -
3 affinis
affinis affinis, e близкий, смежный -
4 affinis
adfĭnis (affĭnis), e - arfinis, arch. Prisc. [st1]1 [-] voisin, attenant, limitrophe. - gens affinis Mauris, Liv. 28, 17: nation voisine des Maures. - cui fundo erat ad finis M. Tullius, Cic. Tull. 14: propriété qui touchait M. Tullius. - regiones ad fines barbaris, Liv. 45, 29, 14: les régions voisines des barbares. [st1]2 [-] parent par alliance, allié. - mihi affinis erat, Cic.: il était mon parent par alliance. - au plur. adfines: les parents par alliance. - poét. adfinia vincula, Ov. P. 4, 8, 9: liens de parenté par alliance. [st1]3 [-] qui prend part, mêlé à, compromis dans. - publicis negotiis adfinis, Plaut. Trin.: qui prend part aux affaires publiques. - affinis huic facinori, Cic. Cat. 4, 3: compromis dans ce crime, complice. - adfinis turpitudini, Cic. Clu. 127: mêlé à une infamie. - adfinis rei capitalis, Cic. Verr. 2, 94: qui a trempé dans un crime capital. - homines hujus adfines suspicionis, Cic. Sull. 17: des hommes susceptibles d'être soupçonnés d'avoir pris part à ce crime. - ejus rei auctores adfinesque, Liv. 38, 31, 2: les instigateurs et les complices de ce crime.* * *adfĭnis (affĭnis), e - arfinis, arch. Prisc. [st1]1 [-] voisin, attenant, limitrophe. - gens affinis Mauris, Liv. 28, 17: nation voisine des Maures. - cui fundo erat ad finis M. Tullius, Cic. Tull. 14: propriété qui touchait M. Tullius. - regiones ad fines barbaris, Liv. 45, 29, 14: les régions voisines des barbares. [st1]2 [-] parent par alliance, allié. - mihi affinis erat, Cic.: il était mon parent par alliance. - au plur. adfines: les parents par alliance. - poét. adfinia vincula, Ov. P. 4, 8, 9: liens de parenté par alliance. [st1]3 [-] qui prend part, mêlé à, compromis dans. - publicis negotiis adfinis, Plaut. Trin.: qui prend part aux affaires publiques. - affinis huic facinori, Cic. Cat. 4, 3: compromis dans ce crime, complice. - adfinis turpitudini, Cic. Clu. 127: mêlé à une infamie. - adfinis rei capitalis, Cic. Verr. 2, 94: qui a trempé dans un crime capital. - homines hujus adfines suspicionis, Cic. Sull. 17: des hommes susceptibles d'être soupçonnés d'avoir pris part à ce crime. - ejus rei auctores adfinesque, Liv. 38, 31, 2: les instigateurs et les complices de ce crime.* * *Affines. Festus. Voisins desquels les terres s'entretouchent.\Affines. Modestinus. affins et alliez par mariage.\Affinis alicuius culpae, et alicui culpae. Cic. Un homme qu'on peult à droict souspeconner de quelque cas, Qui est consentant et coulpable ou chargé du cas.\Negotiis publicis affinis. Plaut. Qui s'addonne et s'applique aux affaires publiques.\Affinis rerum quas fert adolescentia. Terent. Addonné aux plaisirs de jeunesse. -
5 affinis
Irelation (by marriage); neighbor; accompliceIIaffinis, affine ADJneighboring, adjacent, next, bordering; related (marriage), akin, connected -
6 affinis
I af-fīnis, e1) ( чаще confinis), смежный, соседний, сопредельный, пограничный ( regiones affines barbaris L)gens a. Mauris L — племя, обитающее по соседству с маврами2) находящийся в свойстве (alicui Acc, C)3) прикосновенный, соприкасающийся, соучаствующий, причастный ( alicujus rei или alicui rei)a. sceleri C — соучастник преступленияa. hujus suscipionis homo C — человек, которого можно заподозрить в этомII affīnis, is m., f.родственник по мужу или жене, породнившийся по женитьбе (тесть, тёща, свекор, свекровь, зять и пр.)cognati et affines C — родственники и свойственники (т. е. вся родня) -
7 affinis
мед.прил. бесконечный -
8 affinis
-is/e adj Bpaffine, allié, voisin, apparenté -
9 affinis
1) смежный, сосед (1. 12. D. 10, 1). 2) свойственник (1. 4 § 3 seq. D. 38, 10). 3) вообще родственник (1. 6. D. 27, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > affinis
-
10 affinis
{Deutsch:} verwandt{Русский:} родственный -
11 affinis
af-fīnis (better adf-), e, adj. (abl. adfini, Cic. de Or. 1, 15, 66;I.once adfine,
Ter. Hec. 5, 3, 9; cf. Schneid. Gram. II. 222).Lit., that is neighboring or a neighbor to one (ADFINES: in agris vicini, Paul. ex Fest. p. 11 Müll.), bordering on, adjacent, contiguous:II.gens adfinis Mauris, = confinis,
Liv. 28, 17:saevisque adfinis Sarmata Moschis,
Luc. 1, 430; also, near by family relationship, allied or related to by marriage, kêdesteis; and subst., a relation by marriage (opp. consanguinei, sungeneis), as explained by Modestin. Dig. 38, 10, 4:adfines dicuntur viri et uxoris cognati. Adfinium autem nomina sunt socer, socrus, gener, nurus, noverca, vitricus, privignus, privigna, glos, levir, etc.: ego ut essem adfinis tibi, tuam petii gnatam, Att. ap. Paul. ex Fest. s. v. numero, p. 170 Müll. (Trag. Rel. p. 201 Rib.): Megadorus meus adfinis,
my son-in-law, Plaut. Aul. 3, 4, 14; Ter. Heaut. 5, 1, 63:tu me, adfinem tuum, repulisti,
Cic. Red. in Sen. 7: ex tam multis cognatis et adfinibus, id. Clu. 14; id. ad Quir. 5:Caesarem ejus adfinem esse audiebant, Auct. B. Afr. 32: quanto plus propinquorum, quo major adfinium numerus,
Tac. G. 20, 9:per propinquos et adfines suos,
Suet. Caes. 1:adfinia vincula,
Ov. P. 4, 8, 9.—Fig., partaking, taking part in, privy to, sharing, associated with; constr. with dat. or gen.; in Pac. with ad: qui sese adfines esse ad causandum volunt, Pac.ap.Non. 89, 11 (Trag. Rel. p. 80 Rib.):publicis negotiis adfinis, i. e. implicitus, particeps,
taking part in, Plaut. Trin. 2, 2, 55; Ter. Heaut. 2, 1, 1:duos solos video adfines et turpitudini judicari,
Cic. Clu. 45:huic facinori,
id. Cat. 4, 3:culpae,
id. Rosc. Am. 7, 18; id. Inv. 2, 44, 129; 2, 10:noxae,
Liv. 39, 14. -
12 affinis-Form
прил.геол. форма, близкая определённому виду, форма, родственная определённому виду -
13 affinis-Form
палеонт. форма, близкая определённому видупалеонт. форма, родственная определённому видуDeutsch-Russische Geologie und Mineralogie Wörterbuch > affinis-Form
-
14 Atherinops affinis affinis
—2. RUS обыкновенный атеринопс m3. ENG San Francisco topsmelt, little smelt4. DEU —5. FRA capucette f barréeVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Atherinops affinis affinis
-
15 Batrachostomus affinis
ENG Blyth's frogmouth -
16 Caprimulgus affinis
ENG savanna nightjar -
17 Euphonia affinis
-
18 Lepidocolaptes affinis
-
19 Apus affinis
—1. LAT Apus affinis ( Gray)2. RUS малый стриж m3. ENG house swift4. DEU Haussegler m5. FRA martinet m des maisonsVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Apus affinis
-
20 Arachnothera affinis
—1. LAT Arachnothera affinis ( Horsfield)2. RUS серогрудая нектарница-пауколовка f3. ENG gray-breasted spiderhunter4. DEU Graubrust-Spinnenjäger m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Arachnothera affinis
См. также в других словарях:
Affinis — (lat.), verwandt, bes. Verwandter von weiblicher Seite; daher Affinität, 1) Verwandtschaft, durch Verschwägerung; 2) (Log.), äußere Ähnlichkeit der Begriffe durch zufällige Bestimmungen; 3) (Math.), eine bestimmte Art der Ähnlichkeit von Figuren… … Pierer's Universal-Lexikon
Affinis — Af|fi|nis der; , ...nes [...ne:s] <aus lat. affinis »Schwager, Schwiegersohn«> (veraltet) Verwandter, Schwager … Das große Fremdwörterbuch
affinis — related to but not identical with, affinity, relationship, sometimes misleadingly employed as a synonym for phenetic similarity (or akin to) … Dictionary of ichthyology
affinis — af|fi|nis <lat. ; vgl. ↑affin> verwandt (in der biologischen Systematik zur Andeutung der Verwandtschaft bei nicht mit Sicherheit zu bestimmenden Formen) … Das große Fremdwörterbuch
affinis — (affin., aff.). Latin, meaning ‘akin’ or ‘allied to’, used in reference to a specimen that is similar to, but shows some differences from, a known species … Expanded glossary of Cycad terms
affinis — Singular of affines … Ballentine's law dictionary
Affinis mei affinis non est mihi affinis — A relative of my relative by marriage is not my relative … Ballentine's law dictionary
Danaus affinis — Danaus affinis … Wikipédia en Français
Callophrys affinis — Callophrys affini … Wikipédia en Français
Veniliornis affinis — Pic affin Veniliornis affinis … Wikipédia en Français
Vespa affinis — Vespa affinis … Wikipédia en Français