-
1 aestuarium
aestŭārĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] espace que la mer laisse à découvert en se retirant, estuaire, détroit, canal, bras de mer. [st2]2 [-] lagune, marécage, marais. [st2]3 [-] soupirail, évent (ouverture ménagée pour aérer une mine). - pedestria esse itinera concisa aestuariis sciebant, Caes. BG. 3: ils savaient que les chemins de terre étaient coupés à marée haute par des baies.* * *aestŭārĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] espace que la mer laisse à découvert en se retirant, estuaire, détroit, canal, bras de mer. [st2]2 [-] lagune, marécage, marais. [st2]3 [-] soupirail, évent (ouverture ménagée pour aérer une mine). - pedestria esse itinera concisa aestuariis sciebant, Caes. BG. 3: ils savaient que les chemins de terre étaient coupés à marée haute par des baies.* * *AEstuarium, Denominatiuum. Caesar. Plin. Ung bras de mer.\AEstuarium. Vitruuius. Plin. Un souspirail. -
2 aestuarium
aestŭārĭum, i, n. [aestus].I.A part of the sea-coast which, during the flood-tide, is overflowed, but at the ebb-tide is left covered with mud or slime, a marsh, anachusis: aestuaria sunt omnia, quā mare vicissim tum accedit, tum recedit, Gloss. ap. Fest. p. 380 Müll.:II.pedestria esse itinera concisa aestuariis,
Caes. B. G. 3, 9:adfunditur autem aestuarium e mari flexuoso meatu,
Plin. 5, 1, 1, § 3; Plin. Ep. 9, 23.— Also,A channel extending inland from the sea, and only filled with water at floodtide, a creek, inlet, Varr. R. R. 3, 17:III.in aestuaria ac paludes,
Caes. B. G. 2, 28 Herz.; Tac. A. 2, 8; cf. id. Agr. 22.—In mining t. t., an air-hole, air-shaft: secundum puteum dextra ac sinistra fodiunt aestuaria, Plin. 31, 3, 28, § 49; cf. Vitr. 8, 7; Pall. 9, 9. -
3 aestuarium
aestuārium, ī n. [ aestus ]1) низина, затопляемая водой во время прилива, лиман ( transire aestuaria T); затопляемое устье реки (ae. Tamesae T); лагуна, заболоченное место ( aestuaria ac paludes Cs); пойма PM, PJ2) бухта, залив Vr, VM3) вытяжное отверстие, отдушина ( для отвода вредных испарений при рытье колодцев) Vtr -
4 aestuarium
aestuārium, ī, n. (aestus), ein Aufnahmeort wallender-, flutender Massen, I) flutender Wassermassen, a) die Niederung, die vom einflutenden Meere unter Wasser gesetzt wird, die Seelache, aestuaria ac paludes, Caes. b.G. 2, 28, 1: aestuaria Oceani affatim piscosi, Iustin. 44, 1, 7: itinera aestuariis concisa, Caes. b.G. 3, 9, 4. – od. die natürliche od. künstliche Bucht, Bai, Tac. Agr. 22. – od. niedere, dem Eindringen der Flut ausgesetzte Flußmündung, in aestuario Tamesae, Tac. ann. 14, 32. – u. künstlich gebildete Niederung, künstlicher Erdeinschnitt, um bei der Flut Seewasser in die Fischteiche zu bekommen, Varr. r.r. 3, 17, 8. – b) meton. die Strömung des Meeres in einem Fluß od. See, die auch Flut u. Ebbe beibehält, Plin. ep. 9, 33, 2. – II) (t.t. der Baukunst) das Luftloch, Zugloch, der Wetterschacht, beim Graben von Brunnen, Vitr. u.a.
-
5 aestuarium
aestuārium, ī, n. (aestus), ein Aufnahmeort wallender-, flutender Massen, I) flutender Wassermassen, a) die Niederung, die vom einflutenden Meere unter Wasser gesetzt wird, die Seelache, aestuaria ac paludes, Caes. b.G. 2, 28, 1: aestuaria Oceani affatim piscosi, Iustin. 44, 1, 7: itinera aestuariis concisa, Caes. b.G. 3, 9, 4. – od. die natürliche od. künstliche Bucht, Bai, Tac. Agr. 22. – od. niedere, dem Eindringen der Flut ausgesetzte Flußmündung, in aestuario Tamesae, Tac. ann. 14, 32. – u. künstlich gebildete Niederung, künstlicher Erdeinschnitt, um bei der Flut Seewasser in die Fischteiche zu bekommen, Varr. r.r. 3, 17, 8. – b) meton. die Strömung des Meeres in einem Fluß od. See, die auch Flut u. Ebbe beibehält, Plin. ep. 9, 33, 2. – II) (t.t. der Baukunst) das Luftloch, Zugloch, der Wetterschacht, beim Graben von Brunnen, Vitr. u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aestuarium
-
6 aestuārium
aestuārium ī, n [aestus], a tract overflowed at high tide, salt marsh: itinera concisa aestuariis, Cs.— An inlet of the sea, Cs.—A bay, firth, Ta.* * *tidal marsh/inlet/opening, marsh; (river) estuary; air shaft, vent -
7 Aestuarium
сущ.океаногр. устье реки, эстуарий -
8 Meerarm
Meerarm, aestuarium. – Meerbusen, sinus maris od. maritimus; im Zshg. bl. sinus.
-
9 στομα-λίμνη
στομα-λίμνη, ἡ. wie λιμνοϑάλαττα, das ausgetretene. Buchten odcr Seen bildende Meerwasser, Binnensee, aestuarium, Strab. 4, 1, 8. In seiner ersten Ausgabe hatte Aristarch Iliad. 6, 4 das Wort, s. Sengebusch Hom. diss. 1 p. 27 sq.
-
10 κλύσμα
κλύσμα, τό, 1) die Flüssigkeit, mit welcher abgespült, abgewaschen wird, bes. Wund- od. Heilwasser, mit welchem eine Wunde ausgewaschen, ein verletztes Glied gebäht wird, Medic; – auch das Klystier, Her. 2, 87. – In obsc. Sinne, = καταπύγων u. ἑταίρα, Poll. 6, 126. 7, 39. – 2) der Ort, wo die Wellen anspülen, Brandung; Plut. Caes. 52; Luc. D. Mar. 6, 3 Navig. 8. – Auch ein Ort, in welchem ausgetretenes Meer- od. Flußwasser sich sammelt, aestuarium. – S. nom. pr.
-
11 λιμνο-θάλασσα
λιμνο-θάλασσα, ἡ, ein vom ausgetretenen u. stehen gebliebenen Meerwasser gebildeter See oder Sumpf, aestuarium, Arist. H. A. 8, 13 gen. anim. 3, 11, Strab. oft.
-
12 устье реки
n1) gener. Flußmündung2) geol. Bocca, Mund, Mündung, Mündung des Flusses, Strommündung3) oceanogr. Aestuarium, Flussmündung -
13 эстуарий
n1) geol. Astuar, Astuarium, Astuarmundung, Flutbecken, Fluttrichter, Flußtrichter, Mündungstrichter, Trichtermündung, Ästuar2) oceanogr. Aestuarium, Mundungstrichter -
14 affundo
adfundo (affundo), ĕre, fūdi, fūsum - tr. - [st2]1 [-] verser sur, verser dans, verser contre. [st2]2 [-] arroser, baigner. - affundere equos cornibus, Tac.: lancer la cavalerie sur les ailes. - adfundere vitam alicui, Tac. A. 6, 28: donner de la vie à qqn. - adfundere se (adfundi), chez les poètes* * *adfundo (affundo), ĕre, fūdi, fūsum - tr. - [st2]1 [-] verser sur, verser dans, verser contre. [st2]2 [-] arroser, baigner. - affundere equos cornibus, Tac.: lancer la cavalerie sur les ailes. - adfundere vitam alicui, Tac. A. 6, 28: donner de la vie à qqn. - adfundere se (adfundi), chez les poètes* * *Affundo, affundis, affudi, pen. prod. affusum, pen prod. affundere. Plin. Espandre et couler eau, ou autre liqueur avec autre chose.\Affunditur huic aestuarium emari. Plin. Coule tout aupres.\Frigida in aqua affunditur venenum. Tacit. On verse, ou mesle, ou mistonne de la poison dedens de l'eau froide. -
15 aestuarius
aestuaria, aestuarium ADJ -
16 estuary
эстуарий (латын сөзі aestuarium – өзен). Өзен жағалауының су қаптайтын аймағы -
17 estuary
Эстуарий ((от лат. aestuarium - затопляемое устье реки), однорукавное, воронкообразное устье реки, расширяющееся в сторону моря. Образуется, когда приносимые потоком наносы удаляются морскими течениями или приливными движениями и прилегающая часть моря имеет большие глубины; в таких случаях даже при большом выносе наносов отложения их на устьевом участке не происходит. См. Rivers)English-Russian oil and gas dictionary with explanation > estuary
-
18 AIRSHAFT
[N]AESTUARIUM (-I) (N) -
19 CREEK
[N]AESTUARIUM (-I) (N)BRACCHIUM (-I) (N)BRACHIUM (-I) (N) -
20 ESTUARY
[N]AESTUARIUM (-I) (N)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Aestuarĭum — (lat.), 1) (a. Geogr.), Vertiefung, die sich vom Ufer in das Land hinein erstreckt u. bei der Fluth vom Meere angefüllt, beschifft werden kann, wo das Wasser aber bei der Ebbe zurückgeht u. morastig ist. Solche Aestuaria kommen bes. an den… … Pierer's Universal-Lexikon
estuar — ESTUÁR, estuare, s.n. Gură largă, în formă de pâlnie, în zona de vărsare a unor fluvii mari, pe ţărmurile afectate de maree puternice.[pr.: tu ar] – Din fr. estuaire, lat. aestuarium. Trimis de LauraGellner, 04.11.2008. Sursa: DEX 98 estuár s.… … Dicționar Român
ЭСТУАРИЙ — (лат.). Бухта моря, судоходная лишь во время прилива. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. эстуарий (лат. aestuarium) однорукав ное воронкообразное устье реки, впадающей в океан или море; образуется гл.… … Словарь иностранных слов русского языка
Estero — (Del lat. aestuarium, laguna, marisma, desembocadura < aestus, agitación del mar.) ► sustantivo masculino 1 GEOGRAFÍA Desembocadura de un río de gran cauce por la que penetra el mar durante la marea alta. SINÓNIMO estuario 2 América GEOGRAFÍA… … Enciclopedia Universal
SCOTIA — varie apud maiores, verba sunt Henr. Spelmanni, sumitur: Alias pro ea Insulae parte, quae Romanis Britannia minor et secunda dicta fuit, et pro regno hodierno; Alias vero pro eiusdem parte, quae a mari Scotiaei, The water of Foth or Fryth, in… … Hofmann J. Lexicon universale
эстуарий — (от лат. aestuarium затопляемое устье реки), однорукавное воронкообразное устье реки, расширяющееся в сторону моря. * * * ЭСТУАРИЙ ЭСТУАРИЙ (от лат. aestuarium затопляемое устье реки), однорукавное воронкообразное устье (см. УСТЬЕ) реки,… … Энциклопедический словарь
БРИТАННИЯ — • Britannīa, insulæ Britannicæ, Βρετταννικαι νη̃σοι. Под этим именем древние подразумевали первоначально все острова, находящиеся на север от Галлии между Атлантическим океаном и Немецким морем. Самый больший из них назывался… … Реальный словарь классических древностей
Эстуарий — Ла Плата эстуарий реки Парана. Вид из космоса. Эстуарий (от лат. aestuarium затопляемое устье реки) однорукавное, воронко … Википедия
Estuario — (Derivado culto de estero, terreno inmediato a la orilla de una ría.) ► sustantivo masculino GEOGRAFÍA Desembocadura de un río en el mar, caracterizada por una amplia abertura por la que el mar penetra tierra adentro. * * * estuario (del lat.… … Enciclopedia Universal
estuaire — [ ɛstɥɛr ] n. m. • XVe, rare av. 1838; lat. œstuarium, de œstus « mouvement des flots » → étier ♦ Partie terminale d un fleuve sensible à la marée et aux courants marins, souvent en forme d embouchure évasée. ⇒ aber, étier, ria. La Gironde,… … Encyclopédie Universelle
étier — [ etje ] n. m. • 1312 estier; lat. æstuarium « lagune maritime », de æstus « agitation de la mer » ♦ Région. Petit canal par lequel un marais salant communique avec la mer. ● étier nom masculin (mot dialecte de l Ouest, du latin aestuarium) Canal … Encyclopédie Universelle