-
1 aequiparo
aequĭpăro (better aequĭpĕr-; cf. Dietrich in Zeitschr. für vergl. Sprachf. 1, p. 550), āvi, ātum, 1, v. a. and n. [aequipar].I.Act., to put a thing on an equality with another thing, to compare, liken; with ad, cum, or dat.:II.suas virtutes ad tuas,
Plaut. Mil. 1, 1, 11:aequiperata cum P fratre gloria,
Cic. Mur. 14, 31:Jovis Solisque equis dictatorem,
Liv. 5, 23: Hadrianus Numae aequiperandus, Frontin. Princ. Hist. p. 317 Rom.—Neutr., to place one's self on an equality with another in worth, to become equal to, to equal, come up to, attain to (cf. aequo and adaequo); constr. with dat., but more frequently with acc., and absol.(α).With dat.: nam si qui, quae eventura sunt, provideant, aequiperent Jovi, Pac. ap. Gell. 14, 1, 34.—(β).With acc.: nemo est qui factis me aequiperare queat, Enn. ap. Cic. Tusc. 5, 17, 49 (Epigr. 8, p. 162 Vahl.):(γ).urbem dignitate,
Nep. Them. 6, 1; so id. Alc. 11, 3; Liv. 37, 55:voce magistrum,
Verg. E. 5, 48; Ov. P. 2, 5, 44.—Absol., Pac. ap. Non. 307, 11. -
2 aequiparo
aequiparare, aequiparavi, aequiparatus V DATbecome/put on a equal/level with/to, rival, equal; equalize; compare, liken -
3 adaequo
ăd-aequo, āvi, ātum, 1, v. a. and n.I.Act.A. a.In Cic. usually with cum (cf. aequare cum, Verg. A. 1, 193):b.qui cum virtute fortunam adaequavit,
Cic. Arch. 10, 24:quae... admonet, commemorationem nominis nostri, cum omni posteritate adaequandam,
id. ib. 11, 29:in summa amicorum copia cum familiarissimis ejus est adaequatus (i. e. par habitus),
id. Balb. 28, 63.—In the histt. alicui rei (cf.:2.aequo and aequiparo): molibus ferme (oppidi) moenibus adaequatis,
on a level with, Caes. B. G. 3, 12:omnia tecta solo adaequare,
to level with the ground, Liv. 1, 29:quibus duobus operibus vix nova haec magnificentia quidquam adaequare potuit,
id. ib. 56; and with solo understood:Alesiam flammis adaequare,
Flor. 3, 10, 23:cum Claudius libertos sibique et legibus adaequaverit,
Tac. A. 12, 60:colonias jure et dignatione urbi... adaequavit,
Suet. Aug. 46; so Dom. 2.—Trop., to compare to or with:B.qui formam, aetatem, genus mortis magni Alexandri fatis adaequarent,
Tac. Ann. 2, 73.—To attain to, or reach, by equalling. —With acc. (cf.:II.aequo and aequiparo): ne quid absit quod deorum vitam possit adaequare,
Cic. Univ. 11:longarum navium cursum adaequaverunt,
Caes. B. G. 5, 8:ut muri altitudinem acervi armorum adaequarent,
id. ib. 2, 32; cf. id. B. C. 2, 16, and Sall. J. 4.Neut., to be equal.a.Absol.: senatorum urna copiose absolvit, equitum adaequavit, the votes of the equites were equally divided, there was an equal number for acquitting and for condemning, Cic. Q. Fr. 2, 6, 6.—b.With dat.:turris quae moenibus adaequaret, Auct. B. G. 8, 41: se virtute nostris adaequare non posse intellegunt,
Caes. B. C. 2, 16 Dinter, where some read nostros: adaequare apud Caesarem gratiā, sc. Aeduis, id. B: G. 6, 12. -
4 aequiparabilis
aequĭpărābĭlis (better, aequipĕr-), e, adj. [aequiparo], that may be compared, comparable (perh only in Plaut.); with dat.: diis aequiperabile, Curc. 1, 3, 11.—With cum, Trin. 2, 4, 65 (also in Non. 304). -
5 aequiperabilis
aequĭpărābĭlis (better, aequipĕr-), e, adj. [aequiparo], that may be compared, comparable (perh only in Plaut.); with dat.: diis aequiperabile, Curc. 1, 3, 11.—With cum, Trin. 2, 4, 65 (also in Non. 304). -
6 aequipero
aequĭpĕro, v. aequiparo.
См. также в других словарях:
equiparar — v. tr. e pron. 1. Colocar ou ficar em igualdade. • v. tr. 2. Tratar algo ou alguém da mesma forma que outro. 3. Comparar, considerando igual. ‣ Etimologia: latim aequiparo, are, tornar igual, atingir … Dicionário da Língua Portuguesa