-
1 aequipar
aequipār, aris (aeque u. par), völlig gleich, Auson. Griphus (XXVI) 2, 58. p. 131, 5 Schenkl; Technop. (XXVII) 11, 14. p. 138, 6 Schenkl. Apul. flor. 3. p. 4, 12 Kr. (Abl. aequipari). Sidon. ep. 8, 6.————————aequipar..., s. aequiper...Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aequipar
-
2 aequipar
aequipār, paris [ aeque + par ]совершенно равный, вполне одинаковый Ap, Aus, Sid -
3 aequipar
aequipār, aris (aeque u. par), völlig gleich, Auson. Griphus (XXVI) 2, 58. p. 131, 5 Schenkl; Technop. (XXVII) 11, 14. p. 138, 6 Schenkl. Apul. flor. 3. p. 4, 12 Kr. (Abl. aequipari). Sidon. ep. 8, 6.
-
4 aequipar [2]
aequipar..., s. aequiper...
-
5 aequĭpār
aequĭpār, ăris [aequus-par] égal, pareil. -
6 aequipar
aequĭpar, ăris, adj. [aequus-par], perfectly alike or equal, only in later writers, e. g. Aus. Idyll. 12; App. Flor 3. -
7 aequipar-
v. l. — aequiper- -
8 aequipar
(gen.), aequiparis ADJequal; exactly/perfectly alike -
9 aequiparo
aequĭpăro (better aequĭpĕr-; cf. Dietrich in Zeitschr. für vergl. Sprachf. 1, p. 550), āvi, ātum, 1, v. a. and n. [aequipar].I.Act., to put a thing on an equality with another thing, to compare, liken; with ad, cum, or dat.:II.suas virtutes ad tuas,
Plaut. Mil. 1, 1, 11:aequiperata cum P fratre gloria,
Cic. Mur. 14, 31:Jovis Solisque equis dictatorem,
Liv. 5, 23: Hadrianus Numae aequiperandus, Frontin. Princ. Hist. p. 317 Rom.—Neutr., to place one's self on an equality with another in worth, to become equal to, to equal, come up to, attain to (cf. aequo and adaequo); constr. with dat., but more frequently with acc., and absol.(α).With dat.: nam si qui, quae eventura sunt, provideant, aequiperent Jovi, Pac. ap. Gell. 14, 1, 34.—(β).With acc.: nemo est qui factis me aequiperare queat, Enn. ap. Cic. Tusc. 5, 17, 49 (Epigr. 8, p. 162 Vahl.):(γ).urbem dignitate,
Nep. Them. 6, 1; so id. Alc. 11, 3; Liv. 37, 55:voce magistrum,
Verg. E. 5, 48; Ov. P. 2, 5, 44.—Absol., Pac. ap. Non. 307, 11.
См. также в других словарях:
Bar (1) — 1. Bar, ein nur noch in der Zusammensetzung übliches Wort, welches verschiedenen Nenn und Zeitwörtern angehänget wird, und alsdann Bey und Nebenwörter aus ihnen macht. Es bezeichnet aber, 1. Einen Mangel dessen, mit welchem es verbunden ist, wie… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
equiparare — e·qui·pa·rà·re v.tr. (io equipàro, equìparo) CO considerare o rendere uguali, assimilare: equiparare il valore di due persone; equiparare la laurea italiana ai titoli europei, farla equivalere Sinonimi: adeguare, assimilare, parificare. Contrari … Dizionario italiano