Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

adversātrix

  • 1 adversatrix

    adversātrīx, īcis Pl, Ter etc. f. к adversator

    Латинско-русский словарь > adversatrix

  • 2 adversatrix

    adversātrīx (advorsātrīx), īcis, f. (adversator), die Gegnerin, Widersacherin (Ggstz. assentatrix). Plaut. most. 257. Ter. heaut. 1007.

    lateinisch-deutsches > adversatrix

  • 3 adversatrix

    adversatrix, īcis, f. celle qui s'oppose, adversaire.

    Dictionarium latinogallicum > adversatrix

  • 4 adversatrix

    adversātrīx (advorsātrīx), īcis, f. (adversator), die Gegnerin, Widersacherin (Ggstz. assentatrix). Plaut. most. 257. Ter. heaut. 1007.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adversatrix

  • 5 adversatrix

    adversātrix (archaic advor-), īcis, f. [adversator], a female antagonist or adversary (in Plaut. and Ter., and then again in Tert.):

    nunc assentatrix, dudum advorsatrix,

    Plaut. Most. 1, 3, 100; Ter. Heaut. 5, 3, 4; Tert. de Anim. 31: quin tu in ea re mihi fueris advorsatrix.

    Lewis & Short latin dictionary > adversatrix

  • 6 adversatrix

    female antagonist/opponent/enemy

    Latin-English dictionary > adversatrix

  • 7 adversātrīx (advor-)

        adversātrīx (advor-) īcis, f    [adversator], an opponent: in eā re mihi, T.

    Latin-English dictionary > adversātrīx (advor-)

  • 8 advorsatrix

    adversātrix (archaic advor-), īcis, f. [adversator], a female antagonist or adversary (in Plaut. and Ter., and then again in Tert.):

    nunc assentatrix, dudum advorsatrix,

    Plaut. Most. 1, 3, 100; Ter. Heaut. 5, 3, 4; Tert. de Anim. 31: quin tu in ea re mihi fueris advorsatrix.

    Lewis & Short latin dictionary > advorsatrix

  • 9 assentatrix

    assentātrīx (adsentātrīx), trīcis, f. (assentator), die unablässige Beipflichterin, Liebedienerin (Ggstz. adversatrix), Plaut. most. 257: lingua ass., Aldh. de laud. virg. 58.

    lateinisch-deutsches > assentatrix

  • 10 assentatrix

    assentātrīx (adsentātrīx), trīcis, f. (assentator), die unablässige Beipflichterin, Liebedienerin (Ggstz. adversatrix), Plaut. most. 257: lingua ass., Aldh. de laud. virg. 58.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assentatrix

  • 11 dudum

    dūdum, adv. temp. [diu-dum, it is some time since; cf. Don. Ter. And. 3, 4, 3; Prisc. p. 1018 P. Hence].
    I.
    A short time ago, a little while ago (in Plaut. and Ter. freq., and repeatedly in Cicero's philos. writings and letters, and in Vergil; elsewh., except in the compound jamdudum, very rare; not in Caes.; cf.

    also diu, pridem): quid ille revortitur, qui dudum properare se aibat,

    Plaut. Am. 2, 2, 29; 1, 1, 231; 2, 1, 73; 3, 2, 35; id. Trin. 2, 4, 29 et saep.; Ter And. 3, 4, 12; id. Heaut. 3, 3, 34 et saep.; Cic. Tusc. 1, 31, 76; id. de Or. 2, 65, 262; id. Att. 11, 24; Verg. A. 5, 650; Stat. Th. 1, 670. —
    B.
    Before, formerly.
    a.
    Opp. nunc:

    nunc assentatrix scelesta est, dudum adversatrix erat,

    Plaut. Most. 1, 3, 100; id. Men. 5, 5, 33; 5, 1, 29:

    etiam si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, nunc non est,

    Ter. Hec. 4, 4, 26 al.; id. And. 4, 1, 29; 5, 1, 5; id. Eun. 4, 4, 16; Cic. Brut. 36, 138; Verg. A. 2, 726; 12, 632.—
    b.
    Opp. nunc demum, Plaut. Rud. 4, 4, 78; cf. id. Epid. 3, 4, 22; id. Mil. 2, 4, 52.—
    c.
    Without such oppos. particles, Plaut. Epid. 5, 1, 54; id. Truc. 4, 3, 29; Ter. Ph. 2, 4, 19; Cic. Brut. 72, 252; Verg. A. 10, 599:

    quid tu me sic salutas, quasi dudum non videris,

    Plaut. Am. 2, 2, 52 (dub. Ussing ad loc.).—
    C.
    In Plaut. connected with ut or cum, to denote immediately past or present time, just as:

    nam ut dudum hinc abii, accessi ad adolescentes in foro,

    Plaut. Capt. 3, 1, 18; cf. id. Aul. 4, 8, 5; id. Bacch. 4, 9, 33:

    scilicet qui dudum tecum venit, cum pallam mihi Detulisti,

    just now, id. Men. 2, 3, 41; cf. ib. 5, 1, 1.—Less freq. without these conjunctions:

    is se ad portum dixerat Ire dudum,

    just now, Plaut. Merc. 2, 3, 135, ed. Ritschl.—
    II.
    To designate a remoter past, only in two combinations.
    1.
    Haud dudum, not long ago, i. e. just now, = modo: To. E Persia ad me allatae modo sunt istae, a meo domino. Do. Quando? To. Haud dudum, Plaut. Pers. 4, 3, 29.—
    2.
    Quam dudum, how long:

    vide quam dudum hic asto et pulto!

    id. Stich. 2, 1, 38; Ter. And. 5, 2, 9; id. Eun. 4, 4, 30: Al. Qui non abiisti, ita ut dudum dixeras? Am. Dudum? Quam dudum istuc factum'st? Al. Temptas;

    jam dudum, modo,

    Plaut. Am. 2, 2, 59.

    Lewis & Short latin dictionary > dudum

См. также в других словарях:

  • adulateur — adulateur, trice [ adylatɶr, tris ] n. • 1370; lat. adulator ♦ Littér. Personne qui flatte bassement, courtisan servile. ⇒ flagorneur, flatteur. Adj. Rare « des dédicaces adulatrices » (Lamartine). ● adulateur, adulatrice adjectif et nom (latin… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»