-
1 adversatio
adversātio, ōnis, f. (adversor), I) die zankende Gegenrede, Plur., Sen. de ira 1, 4, 3 H. (Gertz liest aversiones). Hilar. trinit. 4, 41. – II) der Gegensatz, Tert. adv. gnost. 5 u.a.
-
2 adversatio
adversātio, ōnis, f. (adversor), I) die zankende Gegenrede, Plur., Sen. de ira 1, 4, 3 H. (Gertz liest aversiones). Hilar. trinit. 4, 41. – II) der Gegensatz, Tert. adv. gnost. 5 u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adversatio
См. также в других словарях:
ԸՆԴԴԻՄԱԿԱՅՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0768 Chronological Sequence: 6c գ. ἕνστασις adversatio, argumentum ad refellendum adversarium Ընդդէմ կալն. պնդելն զիւր բան՝ եղծմամբ բանից հակառակորդին. *Պատահեմ ձեզ Ընդդիմակայութեամբ: Եւ է ընդդիմակայութեան գործ, եւ այլն. Սահմ. ՟Ա: (ուր… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
