-
1 adulator
-
2 adulator
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adulator
-
3 adulator
-
4 adulatorius
adūlātōrius, a, um (adulator), den kriechenden Schmeichler betreffend, exemplar adulatorii dedecoris, ein Muster erbärmlicher Schmeichelei, Tac. ann. 6, 32 extr.: sermones, Rufin. Orig. in ep. ad Rom. comm. 10, 35.
-
5 adulatrix
-
6 assentor
as-sentor (ad-sentor), ātus sum, ārī (Intens. v. assentior), I) überall beistimmen od. beipflichten, in allem Recht geben, nach dem Munde reden und so schmeicheln (Ggstz. adversari), (callidus adulator) etiam adversando saepe assentatur et litigare se simulans blanditur, Cic.: benevolentiam civium blanditiis et assentando colligere turpe est, Cic.: qui ipse sibi assentatur et se maxime delectat, Cic. – m. allg. Obj. im Acc., ut nihil nobis assentati esse videamur, Cic.: negat quis, nego; ait, aio; postremo imperavi egomet mihi omnia assentari; Ter.: Baiae tibi assentantur, sucht sich bei dir einzuschmeicheln durch seine Heilkräfte, Cic. – II) im guten Sinne = beistimmen, etiam tu quoque assentaris huice, Plaut.: nunc ne eius causā vapulem, tibi potius assentabor, Plaut.: iis assentabatur... iis adversabatur, Vell.: cur ergo consilio assentabimur? Tert. – u. durch Handbewegung, manus lenior promittit et assentatur, citatior hortatur, Quint. 11, 3, 102.
-
7 exquisitus
exquīsītus, a, um, PAdi. (v. exquiro), I) ausgesucht, gewählt, vorzüglich, adulator, Tac.: epulae, Plin.: supplicia, Cic.: sententiae, Cic.: doctrina, Cic.: exquisitius dicendi genus, Cic.: exquisitissima comitas, Suet.: exquisitissimi gemmarum colores, Mart. Cap.: exquisitissimis verbis laudare, Cic. – II) gesucht, munditia exquisita nimis, Cic.: verba, Quint.
-
8 adulatorius
adūlātōrius, a, um (adulator), den kriechenden Schmeichler betreffend, exemplar adulatorii dedecoris, ein Muster erbärmlicher Schmeichelei, Tac. ann. 6, 32 extr.: sermones, Rufin. Orig. in ep. ad Rom. comm. 10, 35.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adulatorius
-
9 adulatrix
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adulatrix
-
10 assentor
as-sentor (ad-sentor), ātus sum, ārī (Intens. v. assentior), I) überall beistimmen od. beipflichten, in allem Recht geben, nach dem Munde reden und so schmeicheln (Ggstz. adversari), (callidus adulator) etiam adversando saepe assentatur et litigare se simulans blanditur, Cic.: benevolentiam civium blanditiis et assentando colligere turpe est, Cic.: qui ipse sibi assentatur et se maxime delectat, Cic. – m. allg. Obj. im Acc., ut nihil nobis assentati esse videamur, Cic.: negat quis, nego; ait, aio; postremo imperavi egomet mihi omnia assentari; Ter.: Baiae tibi assentantur, sucht sich bei dir einzuschmeicheln durch seine Heilkräfte, Cic. – II) im guten Sinne = beistimmen, etiam tu quoque assentaris huice, Plaut.: nunc ne eius causā vapulem, tibi potius assentabor, Plaut.: iis assentabatur... iis adversabatur, Vell.: cur ergo consilio assentabimur? Tert. – u. durch Handbewegung, manus lenior promittit et assentatur, citatior hortatur, Quint. 11, 3, 102.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assentor
-
11 exquisitus
exquīsītus, a, um, PAdi. (v. exquiro), I) ausgesucht, gewählt, vorzüglich, adulator, Tac.: epulae, Plin.: supplicia, Cic.: sententiae, Cic.: doctrina, Cic.: exquisitius dicendi genus, Cic.: exquisitissima comitas, Suet.: exquisitissimi gemmarum colores, Mart. Cap.: exquisitissimis verbis laudare, Cic. – II) gesucht, munditia exquisita nimis, Cic.: verba, Quint.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exquisitus
-
12 hízelgő
(DE) Leisetreter {r}; Schmeichler {r}; Schmeichlerin {e}; Schöntuerei {e}; Speichellecker {r}; einschmeichelnd; gegeifert; glattzüngig; schmeichelhaft; schmeichlerisch; Kalfakter {r}; Lecker {r}; Lobhudler {r}; Schweifwedler {r}; Schöntuer {r}; schönrednerisch; (EN) adulator; adulatory; back-scratcher; buttery; cajoling; coaxer; coaxing; complimentary; encomiast; fawning; flatter; flatterer; flattering; lackey; lacquey; pickthank; pip-squeak; pipsqueak; slaverer; smarmy; smooth; soapy; spaniel; sycophant; sycophantic; tame spaniel; toad-eater; toady; truckler; well-oiled; wheedler -
13 talpnyaló
(DE) Günstling {r}; Kriecher {r}; Speichellecker {r}; kriecherisch; speichelleckern; Lecker {r}; Schweifwedler {r}; (EN) abject; adulator; boot-licker; bootlicker; courtly; crawler; cringer; fawner; fawning; foot-licker; groveling; grovelling; lickspittle; minion; pip-squeak; pipsqueak; satellite; slimy; spaniel; sycophant; sycophantic; tame spaniel; toady; tuft-hunter -
14 tömjénező
(DE) Rauchfass {s}; Rauchfaß {s}; Lobhudler {r}; (EN) adulator; censer; thurifer
См. также в других словарях:
adulator — ADULATÓR, OÁRE, adulatori, oare, adj. s.m. şi f. (Persoană) care adulează; linguşitor. – Din fr. adulateur, lat. adulator. Trimis de ana zecheru, 13.08.2002. Sursa: DEX 98 adulatór adj. m., s. m … Dicționar Român
Adulator — Ad u*la tor, n. [L., fr. adulari: cf. F. adulateur.] A servile or hypocritical flatterer. Carlyle. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
adulator — noun see adulation … New Collegiate Dictionary
adulator — See adulate. * * * … Universalium
adulator — noun One who lavishes excessive praises or flattery, one who adulates … Wiktionary
adulator — (Roget s Thesaurus II) noun One who flatters another excessively: courtier, flatterer, sycophant, toady. Informal: apple polisher. See OVER, PRAISE … English dictionary for students
adulator — ad·u·la·tor || ædÊ’ÊŠleɪtÉ™ n. one who flatters, one who fawns over; one who is excessively devoted … English contemporary dictionary
adulator — n toady, toadeater, sycophant, flatterer, fawner, fawning flatterer, truckler, tufthunter, courtier, backslapper, timeserver, apple polisher, Sl. brown nose, Archaic. pickthank; flunky, lackey, yes man, jackal, bootlick, lickspittle, Uncle Tom,… … A Note on the Style of the synonym finder
adulator — ad·u·la·tor … English syllables
adulator — noun a person who uses flattery • Syn: ↑flatterer • Derivationally related forms: ↑adulate, ↑flatter (for: ↑flatterer) • Hypernyms: ↑follower … Useful english dictionary
adulateur — adulateur, trice [ adylatɶr, tris ] n. • 1370; lat. adulator ♦ Littér. Personne qui flatte bassement, courtisan servile. ⇒ flagorneur, flatteur. Adj. Rare « des dédicaces adulatrices » (Lamartine). ● adulateur, adulatrice adjectif et nom (latin… … Encyclopédie Universelle