-
1 adsectātor
adsectātor, (assectātor), ōris, m. celui qui accompagne, partisan, sectateur, disciple, prétendant. -
2 adsectator
assectātor ( ads-), ōris, m. [id.], he that is in attendance upon any one ( as friend, servant, client, etc.), a follower, an attendant (in a good sense, while assecla is used in a contemptuous sense).I.Lit.:II.vetus adsectator ex numero amicorum,
Cic. Verr. 2, 2, 11:cum comitatu adsectatoribusque,
id. Balb. 27 fin.: hujus autem rei (sc. adsectationis) tres partes sunt: una salutatorum, cum domum veniunt;altera deductorum, tertia adsectatorum,
who are always in attendance upon the candidates, Q. Cic. Petit. Cons. 9 al.:cancer dapis adsectator,
Plin. 9, 42, 66, § 142.—Trop., a disciple:sapientiae, i. e. philosophus,
Plin. 8, 17, 21, § 59:eloquentiae,
id. 29, 1, 5, § 8:dicendi,
id. 20, 14, 57, § 160:auditor adsectatorque Protagorae,
Gell. 5, 10, 7. -
3 adsectator
follower, companion, attendant; disciple; researcher, student, one who seeks -
4 adsectātor (ass-)
adsectātor (ass-) ōris, m [adsector], a client, follower: vetus. -
5 assectator
assectator, (adsectator), oris, m. [st2]1 [-] qui est de la suite de qqn, qui accompagne, qui escorte; ami politique. [st2]2 [-] partisan de, adhérent, disciple. [st2]3 [-] qui s'attache à, qui recherche. - assectator sapientiae, Plin.: qui fait profession de philosophie, philosophe.* * *assectator, (adsectator), oris, m. [st2]1 [-] qui est de la suite de qqn, qui accompagne, qui escorte; ami politique. [st2]2 [-] partisan de, adhérent, disciple. [st2]3 [-] qui s'attache à, qui recherche. - assectator sapientiae, Plin.: qui fait profession de philosophie, philosophe.* * *Assectator, assectatoris, m. g. Verbale. Cic. Qui fait compaignie à un autre par le chemin, ou en la ville, Qui le convoye, Un suyvant.\Assectator dapis cancer. Plin. Suyvant.\Assectator alicuius. Plin. Sectateur, Imitateur, Qui ensuit sa doctrine.\Assectator eloquentiae. Plin. Qui estudie et tasche fort à estre eloquent.\Assectator sapientiae. Plin. Poursuyvant, etc. -
6 assectator
assectātor ( ads-), ōris, m. [id.], he that is in attendance upon any one ( as friend, servant, client, etc.), a follower, an attendant (in a good sense, while assecla is used in a contemptuous sense).I.Lit.:II.vetus adsectator ex numero amicorum,
Cic. Verr. 2, 2, 11:cum comitatu adsectatoribusque,
id. Balb. 27 fin.: hujus autem rei (sc. adsectationis) tres partes sunt: una salutatorum, cum domum veniunt;altera deductorum, tertia adsectatorum,
who are always in attendance upon the candidates, Q. Cic. Petit. Cons. 9 al.:cancer dapis adsectator,
Plin. 9, 42, 66, § 142.—Trop., a disciple:sapientiae, i. e. philosophus,
Plin. 8, 17, 21, § 59:eloquentiae,
id. 29, 1, 5, § 8:dicendi,
id. 20, 14, 57, § 160:auditor adsectatorque Protagorae,
Gell. 5, 10, 7. -
7 assectator
assectātor (adsectātor), ōris, m. (assector), der unablässige Nachgänger, I) im engern Sinne, der treue Begleiter, der sich unterordnende Anhänger eines Parteihauptes (v. Freunden u. Klienten), cum ducibus ipsis, non cum comitatu assectatoribusque confligant, Cic.: quidam vetus assectator ex numero amicorum, Cic. – II) im weitern Sinne: 1) im allg., der unablässige Nachgänger, a) einer Frauensperson, α) der Freier, Plin. ep. 3, 11, 7. – β) der Mädchenjäger, v. einem Greise = der alte Geck, Quint. 1, 5, 8. – b) einer Sache: assectator comesque patrimoniorum pereuntium populus, Umlagerer, Sen.: bonarum cenarum, der Umlagerer guter M., der Schmarotzer, Sen.: cancer dapis ass., der seinem Fraße nachgeht, Plin. – 2) insbes., der Anhänger einer Lehre, eines Lehrers, der Jünger, sapientiae, ein Philosoph, Plin.: eloquentiae, ein Rhetor, Plin.: Apollodorus assectator Democriti, Plin.: cum diutule auditor assectatorque Protagorae fuisset, Gell.
-
8 assectator
assectātor (adsectātor), ōris, m. (assector), der unablässige Nachgänger, I) im engern Sinne, der treue Begleiter, der sich unterordnende Anhänger eines Parteihauptes (v. Freunden u. Klienten), cum ducibus ipsis, non cum comitatu assectatoribusque confligant, Cic.: quidam vetus assectator ex numero amicorum, Cic. – II) im weitern Sinne: 1) im allg., der unablässige Nachgänger, a) einer Frauensperson, α) der Freier, Plin. ep. 3, 11, 7. – β) der Mädchenjäger, v. einem Greise = der alte Geck, Quint. 1, 5, 8. – b) einer Sache: assectator comesque patrimoniorum pereuntium populus, Umlagerer, Sen.: bonarum cenarum, der Umlagerer guter M., der Schmarotzer, Sen.: cancer dapis ass., der seinem Fraße nachgeht, Plin. – 2) insbes., der Anhänger einer Lehre, eines Lehrers, der Jünger, sapientiae, ein Philosoph, Plin.: eloquentiae, ein Rhetor, Plin.: Apollodorus assectator Democriti, Plin.: cum diutule auditor assectatorque Protagorae fuisset, Gell.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assectator
См. также в других словарях:
ՀԵՏԵՒՈՂ — (ի, աց.) NBH 2 0092 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 10c, 12c ա. ἁκόλουθος pedissequus, assecla, comes, adsectator, auditor. Որ հետեւի զկնի հետոց այլոյ. նմանօղ. պաշտօնեայ. աշակերտեալ. ընթացօղ ընդ նոյն ճանապարհ. *Երանոսի հետեւողի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)