-
1 adorno
adornoadorno , -a [a'dorno]aggettivogeschmücktDizionario italiano-tedesco > adorno
2 adorno
a'đɔrnom1) Zierde f, Dekor m2) ( ornamento) Schmuck m, Ornament n, Verzierung f3)de adorno — Schmuck…, Zier…
sustantivo masculinoestar de adorno [sin utilidad] zur Zierde dienenadornoadorno [a'ðorno]Schmuck masculino; (ornamento) Verzierung femenino; árbol de adorno Zierbaum masculino; la lámpara sólo está de adorno die Lampe dient nur zur Zierde; estar de adorno (figurativo) fehl am Platz(e) sein3 adorno
ad-ōrno, āvī, ātum, āre, zu irgend einem Zweck herrichten, a) zum Nutzen, Gebrauch = mit dem Nötigen versehen, ausstatten, ausrüsten, zu etw. Anstalt machen, -treffen, ad fugam viaticum, Plaut.: nuptias, Plaut.: naves onerarias, Caes.: patinam, anrichten, Apic.: Italiae duo maria maximis classibus firmissimisque praesidiis, Cic.: fugam, Ter.: accusationem, Cic.: tu interibi adorna ceterum, quod opus est, Plaut.: m. ut u. Konj., adorna, ut rem divinam faciam, Plaut. rud. 1206: continuo haec adornant, ut lavet, Ter. eun. 582: m. Infin., tragulam in te inicere, Plaut. Epid. 690. – b) zum Schmuck = schmücken, zieren, zum Schmuck mit etw. versehen, α) materiell, forum magno ornatu, Cic.: alqm insigni veste et curuli regiā sellā, Liv.: urbem monumentis, Suet. – β) ideell, iusti honores alqm adornant, Liv.: tantis adornatus virtutibus, Vell.: benefacta verbis, verschönernd herausstreichen, Plin. ep.
4 adorno
ad-ōrno, āvī, ātum, āre, zu irgend einem Zweck herrichten, a) zum Nutzen, Gebrauch = mit dem Nötigen versehen, ausstatten, ausrüsten, zu etw. Anstalt machen, -treffen, ad fugam viaticum, Plaut.: nuptias, Plaut.: naves onerarias, Caes.: patinam, anrichten, Apic.: Italiae duo maria maximis classibus firmissimisque praesidiis, Cic.: fugam, Ter.: accusationem, Cic.: tu interibi adorna ceterum, quod opus est, Plaut.: m. ut u. Konj., adorna, ut rem divinam faciam, Plaut. rud. 1206: continuo haec adornant, ut lavet, Ter. eun. 582: m. Infin., tragulam in te inicere, Plaut. Epid. 690. – b) zum Schmuck = schmücken, zieren, zum Schmuck mit etw. versehen, α) materiell, forum magno ornatu, Cic.: alqm insigni veste et curuli regiā sellā, Liv.: urbem monumentis, Suet. – β) ideell, iusti honores alqm adornant, Liv.: tantis adornatus virtutibus, Vell.: benefacta verbis, verschönernd herausstreichen, Plin. ep.5 estar de adorno
estar de adorno(figurativo) fehl am Platz(e) sein6 la lámpara sólo está de adorno
la lámpara sólo está de adornodie Lampe dient nur zur Zierde7 árbol de adorno
árbol de adornoZierbaum8 lámpara de adorno
Diccionario Español-Alemán de iluminación > lámpara de adorno
9 penacho
pe'natʃom( adorno de plumas) Federbusch m, Federschmuck msustantivo masculinopenachopenacho [pe'na6B36F75Cʧ6B36F75Co]10 atavío
11 broche
'brotʃem( adorno) Brosche fsustantivo masculinobrochebroche ['bro6B36F75Cʧ6B36F75Ce]num1num (en la ropa) Druckknopf masculino; (de adorno) Anstecknadel femenino; broche de oro (figurativo) krönender Abschluss12 decoración
đekora'θǐɔnfDekoration f, Dekor n, Verzierung f, Gestaltung fsustantivo femenino1. [de casa, piso, habitación] Einrichtung die2. [adorno] Dekoration diedecoracióndecoración [dekora'θjon]13 guarnición
gwarni'θǐɔnf1) TECH Dichtung f, Abdichtung f2) ( accesorios) Zubehör n3) ( decoración) Garnierung f, Verzierung f4) GAST Beilage f5) MIL Garnison f, Besatzung fsustantivo masculinoguarniciónguarnición [gwarni'θjon]14 paramento
15 volante
bo'lantem1) ( timón) Steuer n, Lenkrad n2) (LA) Flugblatt n, Handzettel m3)volante del seguro — Krankenschein m, Überweisungsschein m
adjetivo1. [que vuela] Flug-2. [ambulante] ambulant————————sustantivo masculinoestar o ir al volante am Steuer sitzen2. [automovilismo] Autorennen dasvolantevolante [bo'laDC489F9Dn̩DC489F9Dte]I adjetivonum1num automóvil y tráfico Lenkrad neutro; ir al volante am Steuer sitzen; ponerse al volante sich ans Steuer setzennum8num americanismo (conductor) Autofahrer(in) masculino (femenino); deporte Rennfahrer(in) masculino (femenino)16 adornate
adornātē, Adv. (adornatus v. adorno), zierlich, splendide atque adornate declamare (Ggstz. circumcise ac sordide), Suet. rhet. 6.
17 superadornatus
superadōrnātus, a, um (super u. adorno), auf der Oberfläche-, von außen verziert (vergoldet, versilbert), Sen. nat. qu. 4, 2, 18.
18 aderezo
ađe'reθom1) Würze f2) ( juego de joyas) Schmuck m, Garnitur fsustantivo masculino1. [de comida] Zubereitung dieaderezoaderezo [aðe'reθo]19 afeite
20 agraciar
verbo transitivo1. [embellecer] verschönern2. [conceder una gracia] begnadigen3. [premiar] belohnenagraciaragraciar [aγra'θjar]num1num (vestido, adorno) gut stehen +dativo; este traje le agracia la figura in diesem Anzug hat er/sie eine gute FigurСтраницыСм. также в других словарях:
adorno — sustantivo masculino 1. Aquello que se pone para embellecer o mejorar una cosa o persona: Tengo que comprar los adornos de Navidad. Lleva una cinta de adorno en la cabeza. Le he comprado un adorno para la mesa. 2. Área: tauromáquia Lance con que… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
ADORNO (T. W.) — ADORNO THEODOR WIESENGRUND (1903 1969) Philosophe, sociologue, compositeur et musicographe allemand né à Francfort sur le Main. Élève de composition d’Alban Berg, Adorno émigre à l’avènement du nazisme en Angleterre puis aux États Unis, où il… … Encyclopédie Universelle
adorno — (De adornar). 1. m. Aquello que se pone para la hermosura o mejor parecer de personas o cosas. 2. balsamina (ǁ planta balsaminácea). 3. germ. chapines1. de adorno. loc. adj. Que no hace labor efectiva. Se emplea mucho jocosamente. Este está de… … Diccionario de la lengua española
Adorno — (izg. àdorno), Theodor (1903 1969) DEFINICIJA njemački filozof, sociolog i glazbeni teoretičar, u emigraciji u SAD u za vrijeme nacizma, od 1949. opet u Njemačkoj (frankfurtska škola) … Hrvatski jezični portal
Adorno [1] — Adorno, Stadt in der sardinischen Provinz Aosta; Bergbau, Weberei; 10,500 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
Adorno [2] — Adorno, Familie in Genua, gibellinisch gesinnt, besonders berühmt durch 7 Dogen: 1) Gabriel, 1363–70; Antonietto I., 1384–97; 3) Georg, 1413–15; 4) Rafael, 1443–47; 5) Barnabas, 1447; 6) Prosper, 1461–78 u. 7) Antonietto II., 1513 u. 1522–27; in… … Pierer's Universal-Lexikon
Adorno — Adorno, berühmtes Geschlecht zu Genua, das der Republik 7 Dogen gab, in der Regel auf franz. Seite, Gegner der Doria … Herders Conversations-Lexikon
Adorno — Adorno, Theodor W … Philosophy dictionary
Adorno — (Theodor Wiesengrund) (1903 1969) philosophe, sociologue et musicologue allemand. Fondateur de l école de Francfort (1923) … Encyclopédie Universelle
adorno — /a dorno/ agg. [part. pass. senza suff. di adornare ], lett. 1. [ripieno d ornamenti] ▶◀ abbellito, adornato, decorato, ornato. ◀▶ disadorno, nudo, spoglio. 2. [che suscita attrazione] ▶◀ attraente, bello, leggiadro. ◀▶ brutto … Enciclopedia Italiana
Adorno — Adorno, Theodor Wiesengrund … Dictionary of sociology