-
1 Confessio extrajudicialis in se nulla est; et quod nullum est, nоn potest adminiculari
внесудебные признания сами по себе ничего не стоят, а то, что ничего по стоит, не может служить опоройЛатинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Confessio extrajudicialis in se nulla est; et quod nullum est, nоn potest adminiculari
-
2 Confessio extrajudicialis in se nulla est; et quod nullum est, non potest adminiculari
лат. внесудебные признания сами по себе ничего не стоят, а то, что ничего по стоит, не может служить опоройАнгло-русский универсальный дополнительный практический переводческий словарь И. Мостицкого > Confessio extrajudicialis in se nulla est; et quod nullum est, non potest adminiculari
-
3 adminiculor
adminiculari, adminiculatus sum V DEPprop (up), support (with props) (vines) -
4 adminiculo
adminiculo, āvī, ātum, āre (adminiculum), I) t.t. des Landbaues (durch Phähle usw.) stützen, vitem, Cic. de fin. 5, 39. Col. de arb. 16, 4: vineam, Col. 2, 26, 1: vites adminiculatae sudibus, Plin. 14, 13. – II) übtr., unterstützen, beistehen, voluntatem tuam scribendo, Varr. fr.: vitam, Censorin.: omnibus necessariis iter alcis, Augustin.: tribunicio auxilio adminiculati, Varr. fr.: id ex illis Homericis versibus adminiculari potest, Gell.: ad beatitudinem adiuvari et adminiculari, Augustin.: partes adminiculandi, Partikeln, Varr. LL.
-
5 adminiculo
admĭnĭculo, āre, āvi, ātum - tr. [st2]1 [-] maintenir avec des échalas, étayer, échalasser. [st2]2 [-] au fig.: soutenir, appuyer, aider, fortifier. - ad beatitudinem adminiculari, Aug.: être soutenu dans la voie de la béatitude.* * *admĭnĭculo, āre, āvi, ātum - tr. [st2]1 [-] maintenir avec des échalas, étayer, échalasser. [st2]2 [-] au fig.: soutenir, appuyer, aider, fortifier. - ad beatitudinem adminiculari, Aug.: être soutenu dans la voie de la béatitude.* * *Adminiculo, adminiculas, pen. corr. adminiculare. Colum. Estayer, Estansonner, Appuyer, Eschalasser, Encharneler, Soustenir. -
6 adminiculo
adminiculo, āvī, ātum, āre (adminiculum), I) t.t. des Landbaues (durch Phähle usw.) stützen, vitem, Cic. de fin. 5, 39. Col. de arb. 16, 4: vineam, Col. 2, 26, 1: vites adminiculatae sudibus, Plin. 14, 13. – II) übtr., unterstützen, beistehen, voluntatem tuam scribendo, Varr. fr.: vitam, Censorin.: omnibus necessariis iter alcis, Augustin.: tribunicio auxilio adminiculati, Varr. fr.: id ex illis Homericis versibus adminiculari potest, Gell.: ad beatitudinem adiuvari et adminiculari, Augustin.: partes adminiculandi, Partikeln, Varr. LL.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adminiculo
-
7 adminiculor
adminiculor, ārī (adminiculum), unterstützen, helfen, his disciplinis instruere atque adminiculari suam mentem, Augustin. c. Acad. 1. no. 21 extr.: calor materni corporis formandis pullis adminiculatur, Augustin. de genes. ad litt. 1, 18, 36 (aber Augustin. de civ. dei 10, 1, 1 Dombart adminiculare).
-
8 stützen
stützen, fulcire (eig. u. bildl., einer Sache eine Stütze geben od. als Stütze dienen); verb. fulcire et sustinere (eig. u. bildl.). – statuminare (eig., durch einen Pfahl od. eine Unterlage). – adminiculari m. Akk. od. adminiculum dare m. Dat. (durch eine Lehne, ein Geländer, die Weinstöcke). – furcam od. furcas dare m. Dat. (eine gabelförmige Stütze oder mehrere gabelf. Stützen unterstellen, z.B. viti). – alci od. alci rei esse praesidio (bildl., zum Schutz dienen). – sich auf etwas od. jmd. st., niti od. inniti alqā re, in alqa re (eig. und bildl.), in alqd od. in alqm (eig.); confidere alci rei od. alqā re (bildl., auf etwas vertrauen, bauen). – sich auf jmd. (auf jmds. Schultern) st., manus imponere alcis umeris.
-
9 adminiculor
adminiculor, ārī (adminiculum), unterstützen, helfen, his disciplinis instruere atque adminiculari suam mentem, Augustin. c. Acad. 1. no. 21 extr.: calor materni corporis formandis pullis adminiculatur, Augustin. de genes. ad litt. 1, 18, 36 (aber Augustin. de civ. dei 10, 1, 1 Dombart adminiculare).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adminiculor
-
10 adminiculatus
admĭnĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [adminiculum] (orig. belonging to agriculture and botany), to prop up, to support.I.Lit.:II.vites adminiculatae sudibus,
Plin. 14, 1, 3, § 13; so Col.: vitem adminiculato arborique jungito, de Arb. 16 (Cic. has for this adminiculor, q. v.).—Trop., = adjuvo (only ante- and post-class.): adminiculavi voluntatem tuam scribendo, Varr. ap. Non. 77, 16: tribunicio auxilio adminiculati, id. ap. Prisc. p. 791 P.: id ipsum, quod dicimus, ex illis quoque Homericis versibus adminiculari potest, i. e. confirmari, Gell. 2, 30; so id. 14, 2:Di vitam hominum adminiculantes,
Censor. 3.—Hence Varr. L. L. 8, § 44 Müll., calls adverbs partes adminiculandi (orationem), auxiliaries of discourse. —Hence, admĭnĭcŭlātus, a, um, P. a., supported; hence, well furnished or provided: memoria adminiculatior, Gell. praef. 1. 1. -
11 adminiculo
admĭnĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [adminiculum] (orig. belonging to agriculture and botany), to prop up, to support.I.Lit.:II.vites adminiculatae sudibus,
Plin. 14, 1, 3, § 13; so Col.: vitem adminiculato arborique jungito, de Arb. 16 (Cic. has for this adminiculor, q. v.).—Trop., = adjuvo (only ante- and post-class.): adminiculavi voluntatem tuam scribendo, Varr. ap. Non. 77, 16: tribunicio auxilio adminiculati, id. ap. Prisc. p. 791 P.: id ipsum, quod dicimus, ex illis quoque Homericis versibus adminiculari potest, i. e. confirmari, Gell. 2, 30; so id. 14, 2:Di vitam hominum adminiculantes,
Censor. 3.—Hence Varr. L. L. 8, § 44 Müll., calls adverbs partes adminiculandi (orationem), auxiliaries of discourse. —Hence, admĭnĭcŭlātus, a, um, P. a., supported; hence, well furnished or provided: memoria adminiculatior, Gell. praef. 1. 1.
См. также в других словарях:
estansonner — Estansonner, Fulcire, Adminiculare, vel adminiculari … Thresor de la langue françoyse
estayer — Estayer, Fulcire, Adminiculare, vel adminiculari … Thresor de la langue françoyse