-
1 admiror
admīror, āri, ātus sum - tr. - [st2]1 [-] admirer, regarder avec admiration. [st2]2 [-] admirer avec envie, désirer. [st2]3 [-] s’étonner de, être surpris. [st2]4 [-] au passif (Prisc.): être admiré. - admirari gestas alicujus, Cic.: admirer les exploits de qqn. - nil admirari, Hor. Ep. 1, 6, 1: ne s'étonner de rien (ne se laisser déconcerter par rien). - invidia admirans, Prop.: haine jalouse. - admirari rem (de re, in re), Cic.: être étonné de qqch. - admirari quod: s’étonner de ce que. - admirari + prop. inf.: s’étonner que. - admirari cur, quomodo: se demander avec étonnement pourquoi, comment. - admirari quo pacto, Hor.: se demander avec étonnement comment.* * *admīror, āri, ātus sum - tr. - [st2]1 [-] admirer, regarder avec admiration. [st2]2 [-] admirer avec envie, désirer. [st2]3 [-] s’étonner de, être surpris. [st2]4 [-] au passif (Prisc.): être admiré. - admirari gestas alicujus, Cic.: admirer les exploits de qqn. - nil admirari, Hor. Ep. 1, 6, 1: ne s'étonner de rien (ne se laisser déconcerter par rien). - invidia admirans, Prop.: haine jalouse. - admirari rem (de re, in re), Cic.: être étonné de qqch. - admirari quod: s’étonner de ce que. - admirari + prop. inf.: s’étonner que. - admirari cur, quomodo: se demander avec étonnement pourquoi, comment. - admirari quo pacto, Hor.: se demander avec étonnement comment.* * *Admiror, pen. prod. admiraris, admiratus sum, admirari, S'esbahir, S'esmerveiller.\Admirari aliquem. Cic. L'avoir en grande estime et reputation, L'avoir en admiration, En faire grand cas.\Admirari de aliquo, vel de re aliqua. Cic. S'esmerveiller de quelcun, ou de quelque chose.\Admirari hominem in re aliqua. Cic. S'esmerveiller d'un homme en quelque chose.\Suspicere et admirari. Cic. Avoir en admiration et grande reputation.\Admirari aliquem ex ore alterius. Cic. Estimer grandement un homme par l'ouir dire d'un autre, ou par le recit et rapport. -
2 admiror
admiror admiror, atus sum, ari (c acc.) удивляться -
3 admiror
admiror admiror, atus sum, ari (c acc.) восхищаться -
4 admiror
ad-mīror, ātus, 1, v. dep., to wonder at, to be astonished at, to regard with admiration, to admire, to be in a state of mind in which something pleases us by its extraordinary greatness, its sublimity, or perfection; while mirari signifies to be surprised at, to have the feeling of the new, singular, unusual.I.In gen.:II.quorum ego copiam non modo non contemno, sed etiam vehementer admiror,
Cic. de Or. 1, 51:ingenium tuum, Crasse, vehementer admirans,
id. ib. 1, 20 fin.:res gestas,
id. Brut. 94, 323:quem et admiror et diligo,
id. Ac. 2, 36; so id. Scaur. 1, 4:magnitudinem animi,
id. Fam. 1, 7; Nep. Dion. 2; id. Alcib. 11:illum,
Verg. G. 4, 215 (cf. mirari in Hor. C. 4, 14, 43, and the Gr. thaumazein, Eurip. Med. 1144).—Esp.A.To gaze at passionately, to strive after a thing from admiration of it, to desire to obtain it:B.nihil hominem nisi quod honestum decorumque sit, aut admirari aut optare aut expetere oportere,
Cic. Off. 1, 20: nil admirari prope res est una, Numici, Solaque quae possit facere et servare beatum, not to be brought by any thing into an impassioned state of mind, or into a state of desire or longing (as in the Gr. mê thaumazein;acc. to Pythagoras the limit of all philos. effort),
Hor. Ep. 1, 6, 1.—More freq., to fall into a state of wonder or astonishment at a thing, to wonder at, be astonished at. —Constr. with acc., acc. with inf., de, super aliquam rem, with a relat. clause, quod, cur, etc.:quid admirati estis?
why are you so surprised? Plaut. Am. prol. 99:admiratus sum brevitatem epistulae,
Cic. Att. 6, 9:hoc maxime admiratus sum, mentionem te hereditatum ausum esse facere,
id. Phil. 2, 16 fin.; so Nep. Alcib. 1; id. Epam. 6, 3:de diplomate admiraris, quasi, etc.,
Cic. Att. 10, 17:de Dionysio sum admiratus, qui, etc.,
id. ib. 9, 12; so id. Mur. 19:super quae admiratus pater,
Vulg. Tob. 5, 10; ib. Act. 13, 12:cave quidquam admiratus sis, quā causā id fiat,
Ter. Heaut. 4, 6, 22:admirantium, unde hoc studium exstitisset,
Cic. N. D. 1, 3:admiratur quidnam Vettius dicturus sit,
id. Verr. 3, 167:admiror, quo pacto, etc.,
Hor. S. 1, 4, 99:admiratus sum, quod, etc.,
Cic. Att. 6, 9:ne quis sit admiratus, cur, etc.,
id. Off. 2, 10, 35.► Pass.: Propter venustatem vestimentorum admirari, to be admired, Canutius ap. Prisc. 792 P.— Part. fut. pass.: admīrandus, a, um, to be admired; admirable, wonderful:suspicienda et admiranda,
Cic. Div. 2, 72, 148:quo magis pravitas eorum admiranda est,
Sall. J. 2, 4. —Hence also adj., = admirabilis:patiens admirandum in modum,
Nep. Ep. 3: exposuit quae in Italia viderentur admiranda, id. Cat. fin.:admiranda spectacula,
Verg. G. 4, 3:vir subtilis et in plurimis admirandus,
Quint. 3, 11, 22.— Comp. and adv. not used.— Sup. is found in Salv. Ep. 8: admirandissimi juvenes; cf. Barth, Adv. 35, 9. -
5 admiror
ad-mīror, ātus sum, ārī, gleichs. anwundern, a) = etwas (als herrlich, groß in seiner Art) mit Bewunderung betrachten, bewundern, anstaunen, res gestas alcis, Cic.: ingenium, magnitudinem animi alcis, Cic.: alqm, Cic.: alqm in alqa re, Cic.: alqm sic, ut etc., Eutr.: vehementer admirans, noch voll von Bewunderung, Cic.: admiror, stupeo; nihil est perfectius illis (libellis), Mart. – b) = sich über etw. verwundern, über etw. staunen, es auffallend finden, mit Befremden wahrnehmen, mit Verwunderung fragen (s. Wopkens Lectt. Tull. 2, 1 in. Burmann Phaedr. 1, 12, 5. Garatoni u. Halm Cic. Sull. 9 ed. mai.), auch m. Advv., wie leviter, vehementer (vehementissime), magnopere u. dgl., alqd, Cic.: nihil od. nil, sich durch nichts aus der Fassung bringen lassen, Cic. u. Hor.: in alqa re, Cic.: bl. de alqa re, de alqo, Cic.: m. folg. Acc. u. Infinit., Cic. u.a.: m. folg. quod, cur, quo pacto, unde u. dgl., Cic. u.a.: in quo (wobei) admiror, cur etc., Cic.: in quo (hierbei) admirandum est, ne (enklit.)... an etc., Cic. – / Akt. Nbf. admirabant, Itala (Rehd.) Marc. 7, 37. – Prisc. 8, 16 wird admirari irrtümlich für Infin. Pass. genommen. – admirandissimus, Salvian. ep. 8, 2.
-
6 admiror
ad-mīror, ātus sum, ārī, gleichs. anwundern, a) = etwas (als herrlich, groß in seiner Art) mit Bewunderung betrachten, bewundern, anstaunen, res gestas alcis, Cic.: ingenium, magnitudinem animi alcis, Cic.: alqm, Cic.: alqm in alqa re, Cic.: alqm sic, ut etc., Eutr.: vehementer admirans, noch voll von Bewunderung, Cic.: admiror, stupeo; nihil est perfectius illis (libellis), Mart. – b) = sich über etw. verwundern, über etw. staunen, es auffallend finden, mit Befremden wahrnehmen, mit Verwunderung fragen (s. Wopkens Lectt. Tull. 2, 1 in. Burmann Phaedr. 1, 12, 5. Garatoni u. Halm Cic. Sull. 9 ed. mai.), auch m. Advv., wie leviter, vehementer (vehementissime), magnopere u. dgl., alqd, Cic.: nihil od. nil, sich durch nichts aus der Fassung bringen lassen, Cic. u. Hor.: in alqa re, Cic.: bl. de alqa re, de alqo, Cic.: m. folg. Acc. u. Infinit., Cic. u.a.: m. folg. quod, cur, quo pacto, unde u. dgl., Cic. u.a.: in quo (wobei) admiror, cur etc., Cic.: in quo (hierbei) admirandum est, ne (enklit.)... an etc., Cic. – ⇒ Akt. Nbf. admirabant, Itala (Rehd.) Marc. 7, 37. – Prisc. 8, 16 wird admirari irrtümlich für Infin. Pass. genommen. – admirandissimus, Salvian. ep. 8, 2. -
7 admiror
ad-mīror, ātus sum, ārī depon.а) смотреть с удивлением, удивлятьсяб) дивиться, поражаться, восторгаться (aliquem, aliquid C etc.)a., cur hoc factum sit C — удивляться тому, что это произошлоadmirandus C, V etc. — достойный удивления, удивительныйnil a. H — ничем не поражаться, быть невозмутимым -
8 admiror
admirari, admiratus sum V DEPadmire, respect; regard with wonder, wonder at; be surprised at, be astonished -
9 admiror
to wonder at, admire, marvel at. -
10 admiror
, admiratus sum, admirari 1 (c. acc.)удивляться, восхищаться -
11 ammiror... = admiror...
ammochrysus, i, m. une pierre précieuse, de la couleur du sable mêlé d'or. - [gr]gr. ἀμμόχρυσος: sable d'or (plante) --- ἄμμος: sable --- χρυσός: or. -
12 admiratio
admīrātĭo, ōnis, f. [admiror].I.An admiring, admiration.—Absol.:II.tua divina virtus admirationis plus habet quam gloriae,
Cic. Marcell. 26:qui (plausus) non numquam ipsa admiratione compressus est,
id. Deiot. 34:perspicua admiratione declaratur,
id. Balb. 2; id. Off. 2, 10, 36.— More freq. with gen. of object:copiose sapienterque dicentis,
Cic. Off. 2, 14:si quid fuit in isto studio admirationis,
id. Mur. 25:admiratione afficiuntur ii,
id. ib. 2, 10:admiratio nonnulla in bestiis aquatilibus,
id. N. D. 2, 48, 124 al.:cuivis inicere admirationem sui,
Nep. Iph. 3:hominis admiratio,
Cic. Arch. 4:admiratio viri,
Liv. 9, 8; so id. 7, 34; Suet. Ner. 52 al.:in magna admiratione esse,
to be greatly admired, Plin. 36, 5, 10, § 32.—In plur.:haec sunt, quae admirationes in bonis oratoribus efficiunt,
Cic. de Or. 1, 33; so id. Brut. 84, 290; Vitr. 7, 13.—Wonder, surprise, astonishment (cf.:admiror, admirabilis): hoc mihi maximam admirationem movet,
Cic. Phil. 10, 2; so,habere,
id. Fam. 5, 12, 18:divitiarum,
id. Off. 2, 20; id. de Or. 2, 62; id. Or. 3 al.:admiratio ancipitis sententiae,
Liv. 21, 3:non sine admiratione,
Suet. Calig. 19; so Plin. 7, 12, 10, § 56; 16, 26, 44, § 107:ut admirationem faciam populo,
Vulg. Isa. 29, 14:miratus sum illam admiratione magna,
ib. Apoc. 17, 6.—Also with quod:(Decium) admiratio incessit, quod nec pugnam inirent, etc.,
Liv. 7, 34, 12. -
13 stupendus
stŭpeo, ui, ēre, v. n. and a. [Sanscr. stūpas, cumulus; Gr. stupos; Lat. stipes, a block, stump; cf. steibô].I.Neutr., to be struck senseless, to be stunned, benumbed; to be struck aghast, to be astonished, astounded, amazed, confounded, stupefied, etc. (freq. and class.;(β).syn. torpeo): animus lassus curā confectus stupet,
Ter. And. 2, 1, 4:cum hic etiam tum semisomnus, stupri plenus stuperet,
Cic. Verr. 2, 5, 36, § 95:torpescunt scorpiones aconiti tactu stupentque pallentes,
Plin. 27, 2, 2, § 6:haec cum loqueris, nos barones stupemus,
Cic. Fin. 2, 23, 77; cf.:quae cum intuerer stupens,
id. Rep. 6, 18, 18:dum stupet obtutuque haeret defixus in uno,
Verg. A. 1, 495:admiror, stupeo,
Mart. 5, 63, 3:adhuc in oppidis coartatus et stupens,
Cic. Att. 7, 10:vigiles attoniti et stupentibus similes,
Curt. 8, 2, 3.—With gen.:tribuni capti et stupentes animi,
Liv. 6, 38.—With abl. or in with abl.: stupere gaudio Graecus, Cael. ap. Quint. 9, 3, 58:(γ).exspectatione stupere,
Liv. 8, 13, 17:novitate,
Quint. 12, 6, 5:carminibus stupens,
Hor. C. 2, 13, 33:stupet Albius aere,
id. S. 1, 4, 28:laetitiā,
Sen. Herc. Fur. 621:rex subito malo,
Flor. 2, 12:qui stupet in titulis et imaginibus,
Hor. S. 1, 6, 17:stupet in Turno,
Verg. A. 10, 446. —With ad:B.mater ad auditas stupuit voces,
Ov. M. 5, 509:et stupet ad raptus Tyndaris ipsa tuos,
Mart. 12, 52, 6:ad supervacua,
Sen. Ep. 87, 5:ad tam saevam dominationem,
Just. 26, 1, 8.—Transf., of inanimate or abstract things, to be benumbed or stiffened, to be brought to a stand-still, to stop (mostly poet.;II.not in Cic.): multum refert, a fonte bibatur Qui fluit, an pigro quae stupet unda lacu,
Mart. 9, 100, 10:flumina brumā,
Val. Fl. 5, 603:undae,
Sen. Herc. Fur. 763; cf.:ad frigus stupet (vinum), opp. gelascit,
Plin. 14, 21, 27, § 132:stupuitque Ixionis orbis,
Ov. M. 10, 42:ignavo stupuerunt verba palato,
id. Am. 2, 6, 47:stupente ita seditione,
Liv. 28, 25.—Act., to be astonished or amazed at, to wonder at any thing ( poet.; cf.admiror): pars stupet innuptae donum exitiale Minervae,
Verg. A. 2, 31:omnia dum stupet,
Val. Fl. 5, 96:regis delicias,
Mart. 12, 15, 4:dum omnia stupeo,
Petr. 29 al. — Hence, part. fut. pass.: stŭpendus, a, um, wonderful, astonishing, amazing, stupendous:virtutibus stupendus,
Val. Max. 5, 7, 1:virtutum stupenda penetralia,
Nazar. Pan. Const. 6, § 1. -
14 stupeo
stŭpeo, ui, ēre, v. n. and a. [Sanscr. stūpas, cumulus; Gr. stupos; Lat. stipes, a block, stump; cf. steibô].I.Neutr., to be struck senseless, to be stunned, benumbed; to be struck aghast, to be astonished, astounded, amazed, confounded, stupefied, etc. (freq. and class.;(β).syn. torpeo): animus lassus curā confectus stupet,
Ter. And. 2, 1, 4:cum hic etiam tum semisomnus, stupri plenus stuperet,
Cic. Verr. 2, 5, 36, § 95:torpescunt scorpiones aconiti tactu stupentque pallentes,
Plin. 27, 2, 2, § 6:haec cum loqueris, nos barones stupemus,
Cic. Fin. 2, 23, 77; cf.:quae cum intuerer stupens,
id. Rep. 6, 18, 18:dum stupet obtutuque haeret defixus in uno,
Verg. A. 1, 495:admiror, stupeo,
Mart. 5, 63, 3:adhuc in oppidis coartatus et stupens,
Cic. Att. 7, 10:vigiles attoniti et stupentibus similes,
Curt. 8, 2, 3.—With gen.:tribuni capti et stupentes animi,
Liv. 6, 38.—With abl. or in with abl.: stupere gaudio Graecus, Cael. ap. Quint. 9, 3, 58:(γ).exspectatione stupere,
Liv. 8, 13, 17:novitate,
Quint. 12, 6, 5:carminibus stupens,
Hor. C. 2, 13, 33:stupet Albius aere,
id. S. 1, 4, 28:laetitiā,
Sen. Herc. Fur. 621:rex subito malo,
Flor. 2, 12:qui stupet in titulis et imaginibus,
Hor. S. 1, 6, 17:stupet in Turno,
Verg. A. 10, 446. —With ad:B.mater ad auditas stupuit voces,
Ov. M. 5, 509:et stupet ad raptus Tyndaris ipsa tuos,
Mart. 12, 52, 6:ad supervacua,
Sen. Ep. 87, 5:ad tam saevam dominationem,
Just. 26, 1, 8.—Transf., of inanimate or abstract things, to be benumbed or stiffened, to be brought to a stand-still, to stop (mostly poet.;II.not in Cic.): multum refert, a fonte bibatur Qui fluit, an pigro quae stupet unda lacu,
Mart. 9, 100, 10:flumina brumā,
Val. Fl. 5, 603:undae,
Sen. Herc. Fur. 763; cf.:ad frigus stupet (vinum), opp. gelascit,
Plin. 14, 21, 27, § 132:stupuitque Ixionis orbis,
Ov. M. 10, 42:ignavo stupuerunt verba palato,
id. Am. 2, 6, 47:stupente ita seditione,
Liv. 28, 25.—Act., to be astonished or amazed at, to wonder at any thing ( poet.; cf.admiror): pars stupet innuptae donum exitiale Minervae,
Verg. A. 2, 31:omnia dum stupet,
Val. Fl. 5, 96:regis delicias,
Mart. 12, 15, 4:dum omnia stupeo,
Petr. 29 al. — Hence, part. fut. pass.: stŭpendus, a, um, wonderful, astonishing, amazing, stupendous:virtutibus stupendus,
Val. Max. 5, 7, 1:virtutum stupenda penetralia,
Nazar. Pan. Const. 6, § 1. -
15 admirabilis
admīrābīlis, e [ admiror ]1) удивительный, замечательный ( in dicendo C)2) поразительный, редкостный ( impudentia C) -
16 admiratio
admīrātio, ōnis f. [ admiror ]1) удивлениеadmirationem habere (movere, excitare) C — вызывать удивлениеadmiratione affici C — быть предметом удивления (Off. 2, 10, 37.), но тж. быть удивлённым (Att. 1, 17, 1)2) удивительность, поразительность (maxuma est a. in aliquā re C)3) восторг, преклонение, восхищение (divitiarum C; homo admiratione dignissimus PJ) -
17 admirator
admīrātor, ōris m. [ admiror ]поклонник (alicujus и alicujus rei Ph, Sen etc.); почитатель, ревнитель, любитель ( antiquitatis O) -
18 admirabilis
admīrābilis, e, Adj. m. Compar. (admiror), bewundernswürdig, staunenswert, wunderbar, auffallend (im guten u. üblen Sinne), res nova et adm., Cic.: adm. caeli celeritas, Cic.: huius opus adm., Ov.: illa adm. eloquentia, Tac.: adm. et singularis sapientia, Cic.: nunc forsitan minus admirabilis videri haec ars possit, Curt.: tractatio rerum ipsa efficit admirabilem (al. admirabiliorem) orationem, Cic.: propria verba et sanctiorem et magis admirabilem faciunt orationem, Quint.: magnitudo populi Rom. admirabilior adversis rebus quam secundis, Liv.: nec minus admirabilior illius exitus belli, Flor.: nihil hoc admirabilius, Val. Max.: non esse admirabilius (auffallender) m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 42, 50, 10: quo quidem admirabilius existimandum est, quod (daß usw.), Plin. pan. 84, 3. – v. leb. Wesen, cur plures in omnibus rebus quam in dicendo admirabiles exstitissent, Cic.: illum (luscinium) esse cunctis avibus admirabilem, Phaedr.: ta cotidie admirabilior et melior, Plin. pan. – dah. = παράδοξος, befremdend, seltsam, paradox, haec παράδοξα illi, nos admirabilia dicamus, Cic.: u. so adm. genus (causae), Cic.
-
19 admirandus
admīrandus, a, um (admiror) = admirabilis, bewundernswürdig, wunderbar, homo, Cic.: spectacula, Verg.: admirandum in modum, Nep.: vir in plurimis admirandus, Quint.: Superl., Salvian. ep. 8.
-
20 admiranter
admīranter. Adv. (admiror), wunderbar, Greg. M. Expos, in 1. reg. 3, 2, 5.
См. также в других словарях:
Liste lateinischer Phrasen/A — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 … Deutsch Wikipedia
Ab origine — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Ad Kalendas graecas — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Ad calendas graecas — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Ad oculos — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Ad oculos demonstrieren — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Ars gratia artis — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Epigram — An epigram is a short poem, often with a clever twist at the end or a concise and witty statement. Derived from the Greek epi gramma , or written upon , the literary device has been employed for over two millennia.The Greek tradition of epigrams… … Wikipedia
Rubén Darío — Infobox Writer name = Félix Rubén García Sarmiento imagesize = 150px caption = Rubén Darío has been praised as The prince of Castilian letters and Father of Modernism pseudonym = Rubén Darío birthdate = January 18, 1867 birthplace = Metapa, today … Wikipedia
Ted Gärdestad — Infobox musical artist Name = Ted Gärdestad Img capt = Cover for the CD Sol, vind och vatten: Det bästa Img size = Landscape = Background = solo singer Birth name = Ted Arnbjörn Gärdestad Alias = Born = February 18, 1956 Died = June 22, 1997… … Wikipedia
Swami Ramdev — Infobox Person image size = 150px name = Swami Ramdev birth date = 1953 birth name = Ramkishan Yadav birth place = Haryana, India known for = Efforts in proliferation of Yoga and Ayurveda. occupation = Yogi nationality = Indian Religion =… … Wikipedia