Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

adhortātus

  • 1 adhortatus

    adhortātus, Abl. ū, m. (adhortor), die Mahnung, Aufforderung, Vell. 2, 89, 4. Apul. apol. 102.

    lateinisch-deutsches > adhortatus

  • 2 adhortatus

    adhortātus, Abl. ū, m. (adhortor), die Mahnung, Aufforderung, Vell. 2, 89, 4. Apul. apol. 102.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adhortatus

  • 3 adhortor

    ad-hortor, ātus sum, āri, aufmuntern, mahnen, anfeuern, antreiben, durch Worte ermutigen (v. Pers.u. personif. Ggstdn., Ggstz. dehortor), omnes cohortes ordinesque, Caes.: praeterquam res te adhortatur tua, Ter.: milites, Liv.: alqm ad laudem, Cic.: in bellum, Tac.: in officium (v. Lehren, Ggstz. a scelere deterrere), Sen. ep. 94, 37: alqm ad defendendam rem publicam, Cic. Phil. 2, 89: adversus haec... adhortare te (ermanne dich) et indura, Sen. ep. 4, 6: de re frumentaria, Caes.: m. ut u. Konj., Cic. Phil. 1, 22 u. 2, 51: m. ne u. Konj., Suet. Caes. 81, 4: m. quo enixius u. Konj., Suet. Tib. 50, 3: m. bl. Konj., Ter. eun. 583. Caes. b.c. 1, 21, 4. Sall. Iug. 56, 2. Liv. 6, 15, 5: m. Infin., Sen. de ira 3, 15, 3. Plin. pan. 66: absol., Liv. 1, 25, 1; 4, 41, 4; 22, 5, 1. – / Partic. adhortatus passiv, Cass. Hemin. bei Prisc. 8, 15. Cael. Aur. acut. 2, 3, 17.

    lateinisch-deutsches > adhortor

  • 4 adhortor

    ad-hortor, ātus sum, āri, aufmuntern, mahnen, anfeuern, antreiben, durch Worte ermutigen (v. Pers.u. personif. Ggstdn., Ggstz. dehortor), omnes cohortes ordinesque, Caes.: praeterquam res te adhortatur tua, Ter.: milites, Liv.: alqm ad laudem, Cic.: in bellum, Tac.: in officium (v. Lehren, Ggstz. a scelere deterrere), Sen. ep. 94, 37: alqm ad defendendam rem publicam, Cic. Phil. 2, 89: adversus haec... adhortare te (ermanne dich) et indura, Sen. ep. 4, 6: de re frumentaria, Caes.: m. ut u. Konj., Cic. Phil. 1, 22 u. 2, 51: m. ne u. Konj., Suet. Caes. 81, 4: m. quo enixius u. Konj., Suet. Tib. 50, 3: m. bl. Konj., Ter. eun. 583. Caes. b.c. 1, 21, 4. Sall. Iug. 56, 2. Liv. 6, 15, 5: m. Infin., Sen. de ira 3, 15, 3. Plin. pan. 66: absol., Liv. 1, 25, 1; 4, 41, 4; 22, 5, 1. – Partic. adhortatus passiv, Cass. Hemin. bei Prisc. 8, 15. Cael. Aur. acut. 2, 3, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adhortor

См. также в других словарях:

  • HAGGAI vel HAGGAEUS — HAGGAI, vel HAGGAEUS unus ex XII. Prophetis minoribus, scribere incepit Anno 2. Regni Darii, primo Olymp. 65. M. 3533. U. C. 234. C. N. 520. Una cum Zachatia Iudaeos ad strenue reparandum templum adhortatus, huius gloriam priori longe… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MARINUS Sanutus — cognomine Torxellus, Venetus. Itinere quinquies in terram S. susceptô, dein altas quoque regiones obivit, Principes Pontificesque ore calmôque ad liberandos a Saracenico iugo Christianos adhortatus. Scripsit Secreta fidelium Crucis, libb. 3. A. C …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PETRUS I — I. PETRUS I. Arragonum Rex, successit A. C. 1094. patri Sanctio I. in obsidione Huescae occiso. Reparatis viribus, caecidit Maurorum 40000. eôdem annô, iterumque A. C. 1096. quatuor eorum Reges confoedeatos superavit, Huescâ. Navarrae quoque Rex… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • RIVIUS Johannes — Altendora Westphalus, quô locô Albionem et Witekindum Saxoniae clarissimos Duces, iussu Caroli M. Baptismate tinctos tradunt, docuit magna cum laude ac fructu iuventutem studiis dicatam annos 25. Colniae, Zuiccaviae post Georg. Agricolam, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»