-
1 adfectātĭo
adfectātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] désir d'atteindre, désir ardent, passion. [st2]2 [-] recherche, poursuite, penchant, prétention. [st2]3 [-] recherche, affectation (en parl. du style). - sapientiae amor et affectatio, Sen.: l'amour et la recherche de la sagesse. - affectatio caeli, Plin.: l'étude des phénomènes célestes. - affectatio circa aes Corinthium, Plin.: passion pour l'airain de Corinthe. - affectatio imperii, Suet.: prétention à l'empire. -
2 adfectatio
affectātĭo (better adf-), ōnis, f. [adfecto], a striving after something (in a good or bad sense; for the most part only in post-Aug. prose).I.In gen.:II.philosophia sapientiae amor est et adfectatio,
Sen. Ep. 89:magna caeli adfectatione compertum, i. e. perscrutatione,
investigation, Plin. 2, 20, 18, § 82 (but Jan reads adsectatio):decoris,
id. 11, 37, 56, § 154: Nervii circa adfectationem Germanicae originis ( in the endeavor to pass for Germans), ultro ambitiosi sunt, Tac. G. 28:imperii,
aspiring to the empire, Suet. Tit. 9.—Esp., in rhetoric, a striving to give a certain character or quality to discourse without possessing the ability to do it, also an inordinate desire to say something striking, affectation, conceit:(ad malam adfectationem) pertinent, quae in oratione sunt tumida, exsilia, praedulcia, abundantia, arcessita, exsultantia,
Quint. 8, 3, 56:nihil est odiosius adfectatione,
id. 1, 6, 11; 8, 3, 27; 9, 3, 54; 10, 1, 82; Suet. Gram. 10; id. Tib. 70. -
3 adfectatio
seeking/striving for, aspiration to; affectation, straining for; claiming -
4 adfectātiō (aff-)
adfectātiō (aff-) ōnis, f [adfecto], a claiming: Germanicae originis, Ta. -
5 affectatio
affectātĭo (better adf-), ōnis, f. [adfecto], a striving after something (in a good or bad sense; for the most part only in post-Aug. prose).I.In gen.:II.philosophia sapientiae amor est et adfectatio,
Sen. Ep. 89:magna caeli adfectatione compertum, i. e. perscrutatione,
investigation, Plin. 2, 20, 18, § 82 (but Jan reads adsectatio):decoris,
id. 11, 37, 56, § 154: Nervii circa adfectationem Germanicae originis ( in the endeavor to pass for Germans), ultro ambitiosi sunt, Tac. G. 28:imperii,
aspiring to the empire, Suet. Tit. 9.—Esp., in rhetoric, a striving to give a certain character or quality to discourse without possessing the ability to do it, also an inordinate desire to say something striking, affectation, conceit:(ad malam adfectationem) pertinent, quae in oratione sunt tumida, exsilia, praedulcia, abundantia, arcessita, exsultantia,
Quint. 8, 3, 56:nihil est odiosius adfectatione,
id. 1, 6, 11; 8, 3, 27; 9, 3, 54; 10, 1, 82; Suet. Gram. 10; id. Tib. 70.
См. также в других словарях:
Perduellio — Saltar a navegación, búsqueda El perduellio era, en tiempos de la Antigua Roma, un término jurídico equivalente a la actual alta traición. Se utilizaba cuando un general cometía una ofensa militar, como rebelarse contra el Estado. Los casos de… … Wikipedia Español
affectation — 1. affectation [ afɛktasjɔ̃ ] n. f. • 1413; du lat. médiév. affectatus « destiné, affecté » → 2. affecter 1 ♦ Destination à un usage déterminé. Décréter l affectation d un immeuble à un service public. Affectation d une somme à un budget. ⇒… … Encyclopédie Universelle