-
41 Asopos
Āsōpus ( - os), i, m. (nom. Gr. Asopos, Stat. Th. 7, 315; acc. Gr. Asopon, Ov. Am. 3, 6, 33), = Asôpos.I.A river in Bœotia; personified, the father of Ægina, Evadne, and Eubœa, and grandfather of Æacus (v. Asopis and Asopiades), Ov. Am. 3, 6, 33.—II.A river in Thessaly, Liv 36, 22.—III.In Phrygia, Plin. 5, 29, 29, § 105 -
42 Asopus
Āsōpus ( - os), i, m. (nom. Gr. Asopos, Stat. Th. 7, 315; acc. Gr. Asopon, Ov. Am. 3, 6, 33), = Asôpos.I.A river in Bœotia; personified, the father of Ægina, Evadne, and Eubœa, and grandfather of Æacus (v. Asopis and Asopiades), Ov. Am. 3, 6, 33.—II.A river in Thessaly, Liv 36, 22.—III.In Phrygia, Plin. 5, 29, 29, § 105 -
43 belone
bĕlŏnē, ēs, f., = belonê, a sea-fish, also called acus, hornpike, garfish, Plin. 9, 51, 76, § 166. -
44 Butes
Būtes, ae (acc. Buten, Verg. A. 5, 372; 9, 647; 11, 690 sq.; Ov. M. 7, 500), m., = Boutês.I. II.An Argonaut, son of Teleon and Zeuxippe, Hyg. Fab. 14.—III.Son of the Athenian Pallas, sent with Cephalus to Æacus, Ov. M. 7, 500.—IV.An armor-bearer of Anchises, Verg. A. 9, 647 sqq.—V.A Trojan, Verg. A. 11, 690 sqq. -
45 cnasonas
cnasonas acus, quibus mulieres caput scalpunt, Paul. ex Fest. p. 52, 17 Müll. -
46 comatorius
cŏmātōrĭus, a, um, adj. [coma], of or pertaining to the hair; acus, a hair-pin, Petr. 21, 1. -
47 crinale
crīnālis, e, adj. [crinis], of or pertaining to the hair, hair- ( poet., or in post-Aug. prose):vitta,
Verg. A. 7, 403; Ov. M. 4, 6; 5, 617:aurum,
Verg. A. 11, 576; Stat. Achill. 2, 97:acus,
a hair-pin, App. M. 8, p. 207, 4; for which subst.: crīnāle, is, n., Ov. M. 5, 53:dentes,
i. e. of a hair-comb, Claud. B. Gild. 137:corpore polypus,
i. e. furnished with hair-like feelers, Ov. Hal. 30; cf. Plin. 9, 29, 46, § 86 (s. v. crinis, II. B.). -
48 crinalis
crīnālis, e, adj. [crinis], of or pertaining to the hair, hair- ( poet., or in post-Aug. prose):vitta,
Verg. A. 7, 403; Ov. M. 4, 6; 5, 617:aurum,
Verg. A. 11, 576; Stat. Achill. 2, 97:acus,
a hair-pin, App. M. 8, p. 207, 4; for which subst.: crīnāle, is, n., Ov. M. 5, 53:dentes,
i. e. of a hair-comb, Claud. B. Gild. 137:corpore polypus,
i. e. furnished with hair-like feelers, Ov. Hal. 30; cf. Plin. 9, 29, 46, § 86 (s. v. crinis, II. B.). -
49 cupreus
cū̆prĕus ( cȳ̆pr-), a, um, adj. [cuprum], of copper, copper-: bidentes, Pall. [p. 500] Jul. 5: acus, Treb. Claud. 14 (for Plin. 23, 3, 37, § 74, v. Cyprius, s. v. Cyprus). -
50 deripio
dē-rĭpĭo ( - rupio), rĭpŭi, reptum, 3, v. a. [rapio], to tear off, tear away, snatch away, remove violently; to pull down (class., esp. freq. in poets).I.Lit. constr., with abl. with or without a prep., or rarely with dat.:II.aliquem de ara,
Plaut. Rud. 3, 6, 2; so with de, id. ib. 3, 5, 5; id. Men. 5, 2, 117; Tib. 1, 2, 82 al.; with ab, Plaut. Rud. 3, 3, 10:vestem a pectore,
Ov. M. 9, 637:ferrum a latere,
Tac. A. 1, 35; with ex:velamina ex humeris,
id. ib. 6, 567; cf.:aurum matronis,
Plaut. Aul. 4, 10, 18:pellem leoni,
Ov. M. 3, 52:pignus lacertis,
Hor. Od. 1, 9, 23; 4, 15, 7:amphoram horreo,
id. ib. 3, 28, 7:qualos fumosis tectis,
Verg. G. 2, 242:lunam caelo,
Hor. Epod. 5, 46 et saep.:ensem vaginā,
Ov. M. 10, 475:ramos arbore,
id. ib. 11, 29:tunicam,
id. Am. 1, 5, 13:derepta acus,
id. ib. 1, 14, 18:arma templis,
Sil. 10, 600:ore frena,
id. 10, 319:plaustro derepta nurus,
Val. Fl. 2, 160; Tac. A. 1, 20; 2, 45 et saep.— Absol.:facinus indignum, erum meum hic luci derupier in via,
Plaut. Men. 5, 7, 17.—Prov.:e caelo deripit ille deos, of outrageous impiety,
Tib. 1, 10, 60.—Trop.:► In MSS.quantum de mea auctoritate deripuisset,
Cic. Sull. 1, 2.and edd. often confounded with diripio q. v. -
51 discriminale
discrīmĭnālis, e, adj. [discrimino], that serves to divide or part (late Lat.): acus, a pin or bodkin that parts the hair, a hair-pin, Hier. Ruf. 3, 42.—Also, subst.: discrīmĭnāle, is, n., a head-dress, Vulg. lsa. 3, 20. -
52 discriminalis
discrīmĭnālis, e, adj. [discrimino], that serves to divide or part (late Lat.): acus, a pin or bodkin that parts the hair, a hair-pin, Hier. Ruf. 3, 42.—Also, subst.: discrīmĭnāle, is, n., a head-dress, Vulg. lsa. 3, 20. -
53 disseparo
dis-sēpăro, āre, 1, v. a., to part, divide (late Lat.), Nazar. Paneg. Const. 2:acus quae capillos a medio, fronte disseparat,
Non. 282, 19. -
54 elegiacus
ĕlĕgī̆ăcus, a, um, adj., = elegiakos, elegiac:carmen,
Diom. p. 507 P.; Serv. p. 1824 ib.; Mart. Cap. 5, 168. -
55 emereo
I. A.In gen. (rare;B.not in Cic.): quid ego emerui mali?
Plaut. Aul. 4, 10, 5:honores,
Prop. 4 (5), 11, 61:mihi altior sollicitudo, quale judicium hominum, emererer, accessit,
Quint. 4, prooem. § 1; cf.:emerendi favoris gratia canunt,
id. 4, 1, 2: pecuniam ex eo quaestu uberem, Gell, 6, 7, 5.— Poet., with inf. clause as object:Ennius emeruit Contiguus poni, Scipio magne, tibi,
Ov. A. A. 3, 410; cf. id. F. 4, 58.— Pass., in the part. perf.:emerito caput insere caelo,
Sil. 7, 19; so id. 11, 464; Sid. Carm. 2, 209.—In Tib. and Ov. emerere aliquem, like demereri aliquem, to gain the favor of any one, to deserve well of, to lay under obligation:II.viros,
Tib. 1, 9, 60; Ov. Tr. 4, 8, 52; id. Am. 2, 8, 24; id. Her. 6, 138.—Far more frequent,To serve out, complete one's term of service.A.Prop., in milit. lang.:B.spes emerendi stipendia,
Liv. 25, 6; in part. perf.:emerita stipendia,
Sall. J. 84, 2 Kritz.; Cic. de Sen. 14, 49; Liv. 3, 57; 21, 43 al.:militia,
Suet. Calig. 44:arma,
Plin. Pan. 15, 3:anni,
Ov. Tr. 4, 8, 21; cf. id. F. 3, 43.—As a v. dep.:stipendia emeritus,
Val. Max. 6, 1, 10.—Hence, subst. ēmĕrĭ-tus, i, m., a soldier who has served out his time, a veteran, an exempt, Tac. A. 1, 28; Suet. Aug. 24; Luc. 1, 344 al.—Transf. beyond the milit. sphere:annuum tempus (sc. magistratus) emeritum habere,
Cic. Att. 6, 5, 3; cf.:annuae operae emerentur,
id. ib. 6, 2, 6:spatium juventae (homo) transit, et emeritis medii quoque temporis annis, etc.,
Ov. M. 15, 226.—In part. perf.: emeritus, a, um (since the Aug. per. in the mid. signif.), that has become unfit for service, worn out:equi,
Ov. F. 4, 688; cf.:apes fessae et jam emeritae,
Plin. 11, 11, 11, § 27; so,palmes,
id. 17, 23, 35, § 206:aratrum,
Ov. F. 1, 665:latus (with invalidum),
id. Am. 3, 11, 14:acus,
Juv. 6, 498:rogus,
i. e. burned out, extinguished, Prop. 4 (5), 11, 72. -
56 emereor
I. A.In gen. (rare;B.not in Cic.): quid ego emerui mali?
Plaut. Aul. 4, 10, 5:honores,
Prop. 4 (5), 11, 61:mihi altior sollicitudo, quale judicium hominum, emererer, accessit,
Quint. 4, prooem. § 1; cf.:emerendi favoris gratia canunt,
id. 4, 1, 2: pecuniam ex eo quaestu uberem, Gell, 6, 7, 5.— Poet., with inf. clause as object:Ennius emeruit Contiguus poni, Scipio magne, tibi,
Ov. A. A. 3, 410; cf. id. F. 4, 58.— Pass., in the part. perf.:emerito caput insere caelo,
Sil. 7, 19; so id. 11, 464; Sid. Carm. 2, 209.—In Tib. and Ov. emerere aliquem, like demereri aliquem, to gain the favor of any one, to deserve well of, to lay under obligation:II.viros,
Tib. 1, 9, 60; Ov. Tr. 4, 8, 52; id. Am. 2, 8, 24; id. Her. 6, 138.—Far more frequent,To serve out, complete one's term of service.A.Prop., in milit. lang.:B.spes emerendi stipendia,
Liv. 25, 6; in part. perf.:emerita stipendia,
Sall. J. 84, 2 Kritz.; Cic. de Sen. 14, 49; Liv. 3, 57; 21, 43 al.:militia,
Suet. Calig. 44:arma,
Plin. Pan. 15, 3:anni,
Ov. Tr. 4, 8, 21; cf. id. F. 3, 43.—As a v. dep.:stipendia emeritus,
Val. Max. 6, 1, 10.—Hence, subst. ēmĕrĭ-tus, i, m., a soldier who has served out his time, a veteran, an exempt, Tac. A. 1, 28; Suet. Aug. 24; Luc. 1, 344 al.—Transf. beyond the milit. sphere:annuum tempus (sc. magistratus) emeritum habere,
Cic. Att. 6, 5, 3; cf.:annuae operae emerentur,
id. ib. 6, 2, 6:spatium juventae (homo) transit, et emeritis medii quoque temporis annis, etc.,
Ov. M. 15, 226.—In part. perf.: emeritus, a, um (since the Aug. per. in the mid. signif.), that has become unfit for service, worn out:equi,
Ov. F. 4, 688; cf.:apes fessae et jam emeritae,
Plin. 11, 11, 11, § 27; so,palmes,
id. 17, 23, 35, § 206:aratrum,
Ov. F. 1, 665:latus (with invalidum),
id. Am. 3, 11, 14:acus,
Juv. 6, 498:rogus,
i. e. burned out, extinguished, Prop. 4 (5), 11, 72. -
57 equus
ĕquus, i ( gen. plur. equūm, Verg. G. 2, 542; Stat. Th. 4, 409 al.), m. [Sanscr. acvas; Gr. hippos (ikkos); cf. Epŏna; root, ak-, to be sharp or swift; cf. Gr. akros, ôkus; Lat. acus, ocior], a horse, steed, charger.I.Prop.A.In gen. (cf.:B.caballus, canterius, mannus),
Varr. R. R. 2, 7; Col. 6, 27 sq.; Plin. 8, 42, 64, § 154 sq.; Pall. Mart. 13; Enn. ap. Cic. de Sen. 5, 14 (Ann. v. 441 ed. Vahlen); Plaut. Bacch. 1, 1, 39; id. Men. 5, 2, 109; Cic. Rep. 1, 43; 1, 7, 9 et saep.:equus = equa,
Varr. R. R. 2, 7, 11.—Offered as a sacrifice to Mars, Paul. ex Fest. p. 81, 16, and p. 178, 24 sq. Müll.; cf. Prop. 4 (5), 1, 20; and v. October: EQVO PVBLICO ORNATVS, EXORNATVS, HONORATVS, etc.; or, ellipt., EQVO PVBLICO, very often [p. 654] in inscriptions; v. Inscr. Momms. 73; 459; 445; 1952; 2456;2865 al.—In another sense: equi publici,
post-horses, Amm. 14, 6.—Equo vehi, advehi, ire, desilire, equum conscendere, flectere, in equum ascendere, equo citato, concitato, etc., see under these verbs.—In partic.1.Of cavalry, in the phrase, equis virisque (viri = pedites; cf. eques and vir), adverb., with horse and foot, i. e. with might and main, with tooth and nail, Liv. 5, 37; Flor. 2, 7, 8;2.also: equis, viris,
Cic. Phil. 8, 7, 21; id. Fam. 9, 7; cf. Nep. Hamilc. 4;and in the order, viris equisque,
Cic. Off. 3, 33.—Transf., of race-horses:C.ego cursu corrigam tarditatem tum equis, tum vero, quoniam scribis poëma ab eo nostrum probari, quadrigis poeticis,
i. e. in prose and poetry, Cic. Q. Fr. 2, 15, a (see the passage in connection).—Transf.1.In plur. (like hippoi in Homer), a chariot, Verg. A. 9, 777.—2.The wind, Cat. 66, 54; Val. Fl. 1, 611.—3.In mal. part., Hor. S. 2, 7, 50; Petr. 24, 4; App. M. 2, p. 122; Mart. 11, 104, 14.—D.Prov.: equi donati dentes non inspiciuntur, we don't look a gift horse in the mouth, Hier. Ep. ad Ephes. prooem.—II.Meton.A.Equus bipes, a sea-horse, Verg. G. 4, 389;B.Auct. Pervig. Ven. 10: fluviatilis,
a river-horse, hippopotamus, Plin. 8, 21, 30, § 73.—Equus ligneus, like the Homeric halos hippos, a ship, Plaut. Rud. 1, 5, 10.—C.The Trojan horse, Verg. A. 2, 112 sq.; Hyg. Fab. 108; Plaut. Bacch. 4, 9, 12; Prop. 3 (4), 1, 25; Hor. C. 4, 6, 13 al.—* 2.Trop., of a secret conspiracy, Cic. Mur. 37, 78.—D.A battering-ram, because shaped like a horse;E.afterwards called aries,
Plin. 7, 56, 57, § 202.—The constellation Pegasus, Cic. N. D. 2, 43, 111 sq.; Col. 11, 2, 31; Hyg. Astr. 2, 18; 3, 17.—F.Equus Trojanus, the title of a play of Livius Andronicus, Cic. Fam. 7, 1, 2 al. -
58 evanno
I.Lit.:* II.acus,
Varr. R. R. 1, 52 fin. —Transf., to cast out: aliquem, Pompon. ap. Non. 19, 23 (Rib. Com. Fragm. p. 239). -
59 fabaginus
-
60 Fontes Mattiaci
ăqua, ae (ACVA, Inscr. Grut. 593, 5; gen. aquāï, Plaut. Mil. 2, 6, 71; Lucr. 1, 284; 1. 285; 1, 307; 1, 454 et saep.; Verg. A. 7, 464; poët. ap. Cic. Div. 1, 9, 15; Cic. Arat. 179; Prud. Apoth. 702; the dat. aquaï also was used acc. to Charis. p. 538; v. Neue, Formenl. I. pp. 9, 11, 12; pp. 14 sq.;I.aquae, as trisyl.,
Lucr. 6, 552 Lachm.), f. [cf. Sanscr. ap = water; Wallach. apa, and Goth. ahva = river; old Germ. Aha; Celt. achi; and the Gr. proper names Mess-api-oi and gê Api-a, and the Lat. Apuli, Apiola; prob. ultimately con. with Sanscr. ācus = swift, ācer, and ôkus, from the notion of quickly, easily moving. Curtius.].A.. Water, in its most gen. signif. (as an element, rainwater, river-water, sea-water, etc.; in class. Lat. often plur. to denote several streams, springs, in one place or region, and com. plur. in Vulg. O. T. after the Hebrew):B.aër, aqua, terra, vapores, Quo pacto fiant,
Lucr. 1, 567: SI. AQVA. PLVVIA. NOCET, Fragm. of the XII. Tab. ap. Dig. 40, 7, 21; cf. Dirks. Transl. p. 486; so also of titles in the Digg. 39, 3; cf. ib. 43, 20:pluvialis,
rain-water, Ov. M. 8, 335, and Sen. Q. N. 3, 1; so,aquae pluviae,
Cic. Mur. 9, 22; Plin. 2, 103, 106, § 233; Quint. 10, 1, 109 (and pluviae absol., Cic. Att. 15, 16, B; Lucr. 6, 519; Verg. G. 1, 92; Ov. F. 2, 71; Plin. 2, 106, 110, § 227); so,caelestes aquae,
Hor. Ep. 2, 1, 135; Liv. 4, 30, 7; 5, 12, 2; Plin. 17, 2, 2, § 14; so,aquae de nubibus,
Vulg. 2 Reg. 22, 12: aquae nivis, snow-water, ib. Job, 9, 30:fluvialis,
river-water, Col. 6, 22; so,aqua fluminis,
Vulg. Jer. 2, 18:aquaï fons,
Lucr. 5, 602:fons aquae,
Vulg. Gen. 24, 13:fontes aquarum, ib. Joel, 1, 20: flumen aquae,
Verg. A. 11, 495:fluvius aquae,
Vulg. Apoc. 22, 1:rivus aquae,
Verg. E. 8, 87:rivi aquarum,
Vulg. Isa. 32, 2:torrens aquae,
ib. Macc. 5, 40; and plur., ib. Jer. 31, 9: dulcis, fresh-water, Fr. eau douce, Lucr. 6, 890:fons aquae dulcis,
Cic. Verr. 4, 118; and plur.:aquae dulces,
Verg. G. 4, 61; id. A. 1, 167: marina, sea-water (v. also salsus, amarus), Cic. Att. 1, 16; so,aquae maris,
Vulg. Gen. 1, 22; ib. Exod. 15, 19:dulcis et amara aqua,
ib. Jac. 3, 11:perennis,
never-failing, Liv. 1, 21; and plur.:quo in summo (loco) est aequata agri planities et aquae perennes,
Cic. Verr. 4, 107:aqua profluens,
running-water, id. Off. 1, 16, 52; so,currentes aquae,
Vulg. Isa. 30, 25; so,aqua viva,
living-water, Varr. L. L. 5, 26, 35; Vulg. Gen. 26, 19; and plur.:aquae vivae,
ib. Num. 19, 17;and in a spiritual sense: aqua viva,
ib. Joan. 4, 10; so,vitae,
ib. Apoc. 22, 17:aquae viventes,
ib. Lev. 14, 5:stagna aquae,
standing-water, Prop. 4, 17, 2; and plur., Vulg. Psa. 106, 35; so, stativae aquae, Varr. ap. Non. p. 217, 2:aquae de puteis,
well-water, Vulg. Num. 20, 17:aqua de cisternā,
cisternwater, ib. 2 Reg. 23, 16; so,aqua cisternae,
ib. Isa. 36, 16:aquae pessimae,
ib. 4 Reg. 2, 19:aqua recens,
Verg. A. 6, 636:turbida,
Vulg. Jer. 2, 18:crassa,
ib. 2 Macc. 1, 20:munda,
ib. Heb. 10, 22:purissima,
ib. Ezech. 34, 18:aquae calidae,
warm-water, ib. Gen. 36, 24; and absol.:calida,
Cato, R. R. 156, 3; Plin. 25, 7, 38, § 77; Tac. G. 22;and contr.: calda,
Col. 6, 13; Plin. 23, 4, 41, § 83: aqua fervens, boiling-water:aliquem aquā ferventi perfundere,
Cic. Verr. 1, 67:aqua frigida,
cold-water, Plaut. Cist. 1, 1, 37; Vulg. Prov. 25, 23; ib. Matt. 10, 42; and absol.:frigida,
Cels. 1, 5; Plin. Ep. 3, 5, 11; Quint. 5, 11, 31: aqua decocta, water boiled and then cooled with ice or snow, Mart. 14, 116; and absol.:decocta,
Juv. 5, 50; Suet. Ner. 48 al.—Particular phrases.1.Praebere aquam, to invite to a feast, to entertain (with ref. to the use of water at table for washing and drinking), Hor. S. 1, 4, 88 (cf. id. ib. 2, 2, 69).—2.Aquam aspergere alicui, to give new life or courage, to animate, refresh, revive (the fig. taken from sprinkling one who is in a swoon):3.ah, adspersisti aquam! Jam rediit animus,
Plaut. Truc. 2, 4, 15.—Aqua et ignis, to express the most common necessaries of life:a.non aquā, non igni, ut aiunt, locis pluribus utimur quam amicitiā,
Cic. Lael. 6, 22.—Hence aquā et igni interdicere alicui, to deny intercourse or familiarity with one, to exclude from civil society, to banish, Cic. Phil. 1, 9; so the bride, on the day of marriage, received from the bridegroom aqua et ignis, as a symbol of their union: aquā et igni tam interdici solet damnatis quam accipiunt nuptae, videlicet quia hae duae res humanam vitam maxime continent, Paul. ex Fest. p. 3 Müll. (this custom is differently explained in [p. 148] Varr. L. L. 5, 9, 18): aquam et terram petere, of an enemy (like gên kai hudôr aitein), to demand submission, Liv. 35, 17:aquam ipsos (hostes) terramque poscentium, ut neque fontium haustum nec solitos cibos relinquerent deditis,
Curt. 3, 10, 8.— Provv.Ex uno puteo similior numquam potis Aqua aquaïb.sumi quam haec est atque ista hospita,
you can't find two peas more like, Plaut. Mil. 1, 6, 70 sq. —In aquā scribere = kath hudatos graphein, to write in water, of something transient, useless:II.cupido quod dicit amanti, In vento et rapidā scribere oportet aquā,
Cat. 70, 4 (cf. Keats' epitaph on himself: here lies one whose name was writ in water; and the Germ., etwas hinter die Feueresse schreiben).—Water, in a more restricted sense.A.The sea:B. C.coge, ut ad aquam tibi frumentum Ennenses metiantur,
on the sea-coast, Cic. Verr. 2, 3, 83:laborum quos ego sum terrā, quos ego passus aquā,
Ov. P. 2, 7, 30:findite remigio aquas!
id. F. 3, 586.— Trop.: Venimus in portum... Naviget hinc aliā jam mihi linter aquā, in other waters let my bark now sail (cf. Milton in the Lycidas:To-morrow to fresh woods and pastures new),
Ov. F. 2, 864.—A stream, a river. in Tuscae gurgite mersus aquae, i. e. Albula, Ov. F. 4, 48:D.alii in aquam caeci ruebant,
Liv. 1, 27:sonitus multarum aquarum,
of many streams, Vulg. Isa. 17, 12; ib. Apoc. 1, 15; 19, 6:lignum, quod plantatum est secus decursus aquarum,
along the watercourses, ib. Psa. 1, 3.—Rain:E. 1.cornix augur aquae,
Hor. C. 3, 17, 12:deūm genitor effusis aethera siccat aquis,
Ov. F. 3, 286:multā terra madescit aquā,
id. ib. 6, 198:aquae magnae bis eo anno fuerunt,
heavy rains, a flood, inundation, Liv. 24, 9; 38, 28.—In gen.:2.ad aquas venire,
Cic. Planc. 27, 65; id. Fam. 16, 24, 2:aquae caldae,
Varr. L. L. 9, 69, p. 219 Müll.:aquae calidae,
Plin. 2, 103, 106, § 227:aquae medicatae,
Sen. Q. N. 3, 25:aquae Salutiferae,
Mart. 5, 1.—Hence,As prop. noun, Waters. Some of the most important were.a.Ăquae Ăpollĭnāres, in Etruria, prob. the Phoebi vada of Mart. 6, 42, 7, now Bagni di Stigliano, Tab. Peut.—b. c. d. (α). (β).In Zeugitana on the Gulf of Carthage, now Hammam Gurbos, Liv. 30, 24, 9; Tab. Peut.—(γ). e.Ăquae Cĭcĕrōnĭānae, at Cicero's villa at Puteoli, Plin. 31, 2, 3, § 6.—f.Ăquae Mattĭăcae, among the Mattiaci in Germany, now Wiesbaden, Amm. 29, 4, also called Fontes Mattĭăci in Plin. 31, 2, 17, § 20.—g.Ăquae Sextĭae, near Massilia, once a famous watering-place, now Aix, Liv Epit 61; Vell. 1, 15; Plin. 3, 4, 5, § 36.—h.Ăquae Tauri or Tauri Thermae, in Etruria, now Bagni di Ferrata, Plin. 3, 5, 8, § 52. V. Smith, Dict. Geog., s. v. Aquae.—F.The water in the water-clock. From the use of this clock in regulating the length of speeches, etc. (cf. clepsydra), arose the tropical phrases,(α).Aquam dare, to give the advocate time for speaking, Plin. Ep. 6, 2, 7.—(β).Aquam perdere, to spend time unprofitably, to waste it, Quint. 11, 3, 52.—(γ).Aqua haeret, the water stops, i.e. I am at a loss, Cic. Off. 3, 33, 117:G.in hac causā mihi aqua haeret,
id. ad Q. Fr. 2, 7.—Aqua intercus, the water under the skin of a dropsical person;III.hence, as med. t.,
the dropsy, Plaut. Men. 5, 4, 3:medicamentum ad aquam intercutem dare,
Cic. Off. 3, 24, 92:decessit morbo aquae intercutis,
Suet. Ner 5; cf. Cels. 2, 8.— Trop.: aquam in animo habere intercutem, Lucil. ap. Non. p. 37, 3.—Aqua, the name of a constellation, Gr. Hudôr:hae tenues stellae perhibentur nomine Aquāī,
Cic. Arat. 179 (as translation of tous pantas kaleousin Hudôr); v. Orell. ad h. l.
См. также в других словарях:
ACUS — Administrative Conference of the United States Short Dictionary of (mostly American) Legal Terms and Abbreviations … Law dictionary
ACUS — I. ACUS Chunorum Rex, singulari certamine occisus, a Ladislao, Ungariae Rege, in Danubii ripa, Bonfin. l. 4. Dec. 2. II. ACUS Graec. βελόνη, Bellonae inventum, ut Hygino placet, matronis in componendis crinibus adhiberi solita est; hinc crinalis… … Hofmann J. Lexicon universale
acus — /ay keuhs/, n., pl. acus. 1. Surg. a needle, esp. one used in a surgical operation. 2. aculeus (def. 1). [ < L] * * * … Universalium
acus — /ay keuhs/, n., pl. acus. 1. Surg. a needle, esp. one used in a surgical operation. 2. aculeus (def. 1). [ < L] … Useful english dictionary
ACUS Discriminalis — dicta est quae capillos mulierum ante frontem dividit, Nonius. Qui ornatus discrimen dictum Latinis, (vide infra) ut Graecis διάκειμα et διάνειϚις. Er quidem acu hâc omnes mulieres crinem a fronte dividebant, etiam illae quae operosius ornabantur … Hofmann J. Lexicon universale
ACUS Cyprea — apud Trebellium Pollion. fibulam auream cum acu ryprea unam, in Vita Claudii c. 14. ita enim haber Codex Palatinus, ut Gruterus testatur, cum alias nullô sensu legatur Cumacum Cypriam: non ab ullo Cypriorum artificio dicta est, sed ab cypro, h. e … Hofmann J. Lexicon universale
ACUS Crinalis — vide supra. Ea etiam ad suendas coronas adhibita videtur, ex Tertulliano de Pall. c. 4. Vetus iam bydrae Centaurorumque sanguis in sagittis pumice spiculi exludebatur, insultante luxuriâ; ut post monstra transsixa coronam forsitan suerent. Dicit… … Hofmann J. Lexicon universale
ACUS Foramen — vide infra, in Camelus … Hofmann J. Lexicon universale
ACUS Semiramia — vide in vocibus Acupictile, Babylonicum, Plumarii … Hofmann J. Lexicon universale
ACUS — Area Common User System (Governmental » Military) ** Army Common User System (Governmental » Military) * Area Command Units (Governmental » Police) … Abbreviations dictionary
acus — (aґkəs) [L.] a needle or needlelike process … Medical dictionary