-
1 acclivus
acclīvus, a, um O = acclivis -
2 acclivus
acclīvus, a, um, s. acclīvis /.
-
3 acclīvus
acclīvus, a, um c. acclivis. -
4 acclivus
acclīvus, a, um, s. acclivis ⇒.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > acclivus
-
5 acclīvus
acclīvus see acclivis.* * *accliva, acclivum ADJrising, sloping/inclining upward, ascending, up hill; steep -
6 acclivus
acclīvus, a, um, v. acclivis. -
7 acclivis
acclīvis, e (ad clivum), bergan sich erhebend, sanft ansteigend (Ggstz. declivis), stadium, Lucil. fr.: pars viae, Cic.: aditus leniter accl., Caes.: collis leniter ab infimo accl., Caes.: terreni et placide acclives ad quendam finem colles (Ggstz. ardua [steile Höhen] et rectae prope rupes), Liv.: per acclive iugum (Ggstz. in aequo), Tac. – / Nbf. acclivus, a, um, wie acclivus limes, Ov. met. 2, 19: loca accliva, Paul. ex Fest. 59, 16. – neutr. pl. subst., utrimque acclivis pariter declivia iungit, Manil. 2, 230 (233).
-
8 acclivis
acclīvis, e (ad clivum), bergan sich erhebend, sanft ansteigend (Ggstz. declivis), stadium, Lucil. fr.: pars viae, Cic.: aditus leniter accl., Caes.: collis leniter ab infimo accl., Caes.: terreni et placide acclives ad quendam finem colles (Ggstz. ardua [steile Höhen] et rectae prope rupes), Liv.: per acclive iugum (Ggstz. in aequo), Tac. – ⇒ Nbf. acclivus, a, um, wie acclivus limes, Ov. met. 2, 19: loca accliva, Paul. ex Fest. 59, 16. – neutr. pl. subst., utrimque acclivis pariter declivia iungit, Manil. 2, 230 (233).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > acclivis
-
9 acclīvis
acclīvis, (adclīvis), e (pente) qui va en montant. - acclivus, a, um, P. Fest. 59, 16; Heges. S, 46. - leniter ab infimo acclivis, Caes. BG. 7, 19, 1: depuis le bas s'élevant en pente douce. --- cf. Liv. 48, 20, 4. - valde acclivis, Cic. Q. 3, 1, 4: montant fortement. -
10 acclīvis (ad-c-)
acclīvis (ad-c-) e (once acclīvus, O.), adj. [CLI-], up-hill, ascending, steep: leniter adclivis aditus, Cs.: trames, O.: tumulis adclive solum, sloping in knolls, V. -
11 acclivis
-
12 devexum
dēvexus, a, um, adj. [deveho], of places, inclining downwards, sloping, shelving, steep (class.—for syn. v. declivis).I.Lit.:II.lucus Vestae, qui a Palatii radice in novam viam devexus est,
Cic. Div. 1, 45; cf. Liv. 44, 35:mundus in Austros,
Verg. G. 1, 241; and:devexus in planum,
Plin. Pan. 7, 1, 1: ut de locis superioribus haec declivia et devexa cernebantur, * Caes. B. G. 7, 88:arva,
Ov. M. 8, 330:margo (lacus),
id. ib. 9, 334 (with acclivus):Orion,
i. e. towards his setting, Hor. Od. 1, 28, 21; cf.: sol paulum a meridie, Cic. Fragm. ap. Macr. S. 6, 4;and dies devexior,
Claud. Cons. Mall. Theod. 57:globus devexior,
Mart. Cap. 6, § 593.—Hence, subst.: dēvexum, i, n., an inclined surface, a slope:aqua in devexo fluit, in plano continetur et stagnat,
Sen. Q. N. 3, 3.—Transf., inclining, declining:aetas jam a diuturnis laboribus devexa ad otium,
Cic. Att. 9, 10, 3:aetas,
Sen. Ep. 12:devexa et molliter desinens compositio,
id. ib. 114, 15.— Absol.:per devexum ire,
i. e. easily, Sen. Vit. Beat. 25 fin. -
13 devexus
dēvexus, a, um, adj. [deveho], of places, inclining downwards, sloping, shelving, steep (class.—for syn. v. declivis).I.Lit.:II.lucus Vestae, qui a Palatii radice in novam viam devexus est,
Cic. Div. 1, 45; cf. Liv. 44, 35:mundus in Austros,
Verg. G. 1, 241; and:devexus in planum,
Plin. Pan. 7, 1, 1: ut de locis superioribus haec declivia et devexa cernebantur, * Caes. B. G. 7, 88:arva,
Ov. M. 8, 330:margo (lacus),
id. ib. 9, 334 (with acclivus):Orion,
i. e. towards his setting, Hor. Od. 1, 28, 21; cf.: sol paulum a meridie, Cic. Fragm. ap. Macr. S. 6, 4;and dies devexior,
Claud. Cons. Mall. Theod. 57:globus devexior,
Mart. Cap. 6, § 593.—Hence, subst.: dēvexum, i, n., an inclined surface, a slope:aqua in devexo fluit, in plano continetur et stagnat,
Sen. Q. N. 3, 3.—Transf., inclining, declining:aetas jam a diuturnis laboribus devexa ad otium,
Cic. Att. 9, 10, 3:aetas,
Sen. Ep. 12:devexa et molliter desinens compositio,
id. ib. 114, 15.— Absol.:per devexum ire,
i. e. easily, Sen. Vit. Beat. 25 fin.
См. также в других словарях:
Acclivities — Acclivity Ac*cliv i*ty, n.; pl. {Acclivities}. [L. acclivitas, fr. acclivis, acclivus, ascending; ad + clivus a hill, slope, fr. root kli to lean. See {Lean}.] A slope or inclination of the earth, as the side of a hill, considered as ascending,… … The Collaborative International Dictionary of English
Acclivity — Ac*cliv i*ty, n.; pl. {Acclivities}. [L. acclivitas, fr. acclivis, acclivus, ascending; ad + clivus a hill, slope, fr. root kli to lean. See {Lean}.] A slope or inclination of the earth, as the side of a hill, considered as ascending, in… … The Collaborative International Dictionary of English
Acclivous — Ac*cli vous (#; 277), a. [L. acclivis and acclivus.] Sloping upward; rising as a hillside; opposed to {declivous}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
EURYDICE — I. EURYDICE uxor Orphei vatis, cuius amore captus Aristaeus, cum vim illi inferre pararet, illa per avia fugiens incidit in colubrum in herba delitescentem, cuius morsu interiit. Virg. Georg. l. 4. v. 457. Illa quidem dum te fugeret per flumina… … Hofmann J. Lexicon universale
acclivous — əˈklīvəs, (ˈ)a|k adjective Etymology: Latin acclivus : sloping upward opposed to declivous … Useful english dictionary
ac|cli|vous — «uh KLY vuhs», adjective. rising with a slope. ╂[< Latin acclīvus (with English ous)] … Useful english dictionary