-
1 accingo
ac-cingo, cīnxī, cīnctum, ere1) опоясывать, подпоясывать ( ensem lateri V)accingi artes magicas (acc. graec.) V и magicis artibus CTh — прибегнуть к чарам2) надевать3) снабжать, оснащать, вооружать (accingi facibus atris, flagello, armis V); отделывать, украшать ( accinctus gemmis ensis VF); готовить, снаряжать ( aliquem ad aliquid)animos a. futuris VF — подготовиться к будущим событиямa. aliquem paternum ad fastigium T — готовить кого-л. к занятию отцовского престолаa. se или pass. accingi (ad или in aliquid; alicui rei) — приготовляться, приступать (к чему-л.)accingi contra Lcr — противостать, восстатьa. se juvene partem curarum capessituro T — взять к себе юношу, который принял бы на себя часть (государственных) забот -
2 accingo
ac-cingo (ad-cingo), cinxī, cīnctum, ere, angürten, umgürten, I) eig.: a) mit dem Schwerte, lateri ensem, Verg.: accingi ense, Verg.: gladiis accincti, Liv.: ferro accinctus, Tac.: (miles) non accinctus, unbewaffnet, Tac.: ne glorietur accinctus aeque ut discinctus, Vulg. – b) mit einem Gewande, feminae pellibus accinctae, Tac. ann. 11, 31. – c) übh. mit etw. ausrüsten, ausstatten, accingi armis, facibus, Verg.: turmas ad munia peditum accingere, sich zum Fußdienst fertig machen lassen, Tac.: accinctus gemmis fulgentibus ensis, Val. Flacc.: Britannia tot accincta portubus, Eum. pan. – II) übtr., mit einem Hilfsmittel usw. gleichs. wappnen, ausstatten, Phraaten paternum ad fastigium, Tac.: animos accinge futuris, Val. Flacc. – refl. acc. se u. medial accingi, sich waffnen, sich rüsten, α) mit etw., acc. se iuvene, sich einen Jüngling zugesellen (durch Adoption als Stütze des Alters), Tac.: studio popularium accinctus, Tac.: magicis accincti artibus, Cod. Theod.: poet., magicas accingier artes, in bezug auf m.K., d.i. mit m.K., Verg. – β) zu etwas sich gehörig rüsten, sich anschicken, sich bereit machen, auf etwas sich gefaßt machen, rüstig an etwas gehen, zu etwas schreiten, accingar, ich mache mich ans Werk, Ter.: accingere, mache dich darauf gefaßt, Ter.: quin accingeris? nein, raffe dich vielmehr auf! Liv.: accingi ad consulatum, sich ans K. machen (= danach streben), Liv.: ad spem vel ad ultionem, sich erheben, Tac.: accingendum ad eam cogitationem esse, diesen Gedanken müsse man verfolgen, Liv.: in hoc discrimen accingere, Liv.: accingi in proelium, sich schlagfertig machen, Tac.: in omnia intenta bonitas et accincta, bereit, Plin. pan.: acc. se praedae, Verg.: accingunt (sc. se) omnes operi, Verg.: comitatus accinctus et parens, immer zur Hand, immer schnell reisefertig, Plin. pan. – accingor m. folg. Infin., Verg. georg. 3, 46. Tac. ann. 15, 51. Claud. rapt. Pros. 3, 316. – / Paragog. Infin. Präs. Pass. accingier, Verg. Aen. 4, 493.
-
3 accingo
ac-cingo (ad-cingo), cinxī, cīnctum, ere, angürten, umgürten, I) eig.: a) mit dem Schwerte, lateri ensem, Verg.: accingi ense, Verg.: gladiis accincti, Liv.: ferro accinctus, Tac.: (miles) non accinctus, unbewaffnet, Tac.: ne glorietur accinctus aeque ut discinctus, Vulg. – b) mit einem Gewande, feminae pellibus accinctae, Tac. ann. 11, 31. – c) übh. mit etw. ausrüsten, ausstatten, accingi armis, facibus, Verg.: turmas ad munia peditum accingere, sich zum Fußdienst fertig machen lassen, Tac.: accinctus gemmis fulgentibus ensis, Val. Flacc.: Britannia tot accincta portubus, Eum. pan. – II) übtr., mit einem Hilfsmittel usw. gleichs. wappnen, ausstatten, Phraaten paternum ad fastigium, Tac.: animos accinge futuris, Val. Flacc. – refl. acc. se u. medial accingi, sich waffnen, sich rüsten, α) mit etw., acc. se iuvene, sich einen Jüngling zugesellen (durch Adoption als Stütze des Alters), Tac.: studio popularium accinctus, Tac.: magicis accincti artibus, Cod. Theod.: poet., magicas accingier artes, in bezug auf m.K., d.i. mit m.K., Verg. – β) zu etwas sich gehörig rüsten, sich anschicken, sich bereit machen, auf etwas sich gefaßt machen, rüstig an etwas gehen, zu etwas schreiten, accingar, ich mache mich ans Werk, Ter.: accingere, mache dich darauf gefaßt, Ter.: quin accingeris? nein, raffe dich vielmehr auf! Liv.: accingi ad consulatum, sich————ans K. machen (= danach streben), Liv.: ad spem vel ad ultionem, sich erheben, Tac.: accingendum ad eam cogitationem esse, diesen Gedanken müsse man verfolgen, Liv.: in hoc discrimen accingere, Liv.: accingi in proelium, sich schlagfertig machen, Tac.: in omnia intenta bonitas et accincta, bereit, Plin. pan.: acc. se praedae, Verg.: accingunt (sc. se) omnes operi, Verg.: comitatus accinctus et parens, immer zur Hand, immer schnell reisefertig, Plin. pan. – accingor m. folg. Infin., Verg. georg. 3, 46. Tac. ann. 15, 51. Claud. rapt. Pros. 3, 316. – ⇒ Paragog. Infin. Präs. Pass. accingier, Verg. Aen. 4, 493. -
4 accingo
accingo, ĕre, cinxi, cinctum [ad + cingo] - tr. - [st1]1 [-] adapter par une ceinture, ceindre (une épée). - ensem lateri accingere, Stat. Th. 1, 428: adapter (ceindre) une épée au côté. - fig. magicas artes accingier, Virg. En. 4, 493: se ceindre de pratiques magiques = recourir aux pratiques de la magie. - accingi ferro, armis, ense: se ceindre du glaive, de ses armes, de son épée. --- cf. Virg. En. 2, 614 ; 6, 184; 7, 640 ; Tac. An. 6, 2, etc. - gladiis accincti, Liv. 40, 13, 12: des gens armés. - accinctus: armé. --- cf. Tac. An. 11, 18 ; H. 2, 88, 2, 89. - feminae pellibus accinctae, Tac. An. 11, 31: femmes vêtues de peaux. - accinctus gemmis fulgentibus ensis, Val. Fl. 3, 514: épée garnie de pierreries éclatantes. [st1]2 [-] munir de, pourvoir de, armer de. - avec abl. accincta flagello, Virg. En. 6, 570: armée d'un fouet. - faucibus pubes accingitur, Virg.: la jeunesse s'arme de torches. - accingere se juvene partem curarum capessituro, Tac. An. 12, 25: se pourvoir d'un jeune homme destiné à prendre une part des soucis du pouvoir. - fig. accingere aliquem ad fastigium paternum, Tac. An. 6, 32: armer qqn en vue du trône paternel. - animos accinge futuris, V.-Fl.: arme-toi de courage pour les maux qui vont arriver. - juvenis studio popularium accinctus, Tac.: jeune homme fort de l'amour de ses concitoyens. [st1]3 [-] préparer, disposer à. - se accingere rei: se préparer, se disposer en vue d'une chose. --- Virg. En. 6, 210 - pass. réfléchi accingi: se préparer. - accingere (s.-ent. se) operi, Virg.: se préparer au travail. - accingere, Ter. Phorm. 318: prépare-toi. --- cf. Eun. 1060 Liv. 1, 47, 3; Tac. H. 4, 68. - accingere in rem: se préparer en vue d'une chose. --- Liv. 2, 12, 10; Tac. D. 16; H. 3, 35; 3, 66. - accingere ad rem, Liv. 6, 35, 2: se préparer en vue d'une chose. --- Liv. 28, 41, 8; Tac. An. 4, 66; 11, 28; H. 4, 79. - accingere rei, V.-FL. 2, 197: se préparer en vue d'une chose. - avec inf. accingar dicere pugnas, Virg. G. 3, 46: je me disposerai à chanter les combats. --- cf. Tac. An. 15, 51. - absol. sens réfléchi accinge ad molas, Pompon.: prépare-toi pour la meule. - in hoc discrimen, si juvat, accingere, Liv. 2: prépare-toi à ce péril, si tu le crois bon.* * *accingo, ĕre, cinxi, cinctum [ad + cingo] - tr. - [st1]1 [-] adapter par une ceinture, ceindre (une épée). - ensem lateri accingere, Stat. Th. 1, 428: adapter (ceindre) une épée au côté. - fig. magicas artes accingier, Virg. En. 4, 493: se ceindre de pratiques magiques = recourir aux pratiques de la magie. - accingi ferro, armis, ense: se ceindre du glaive, de ses armes, de son épée. --- cf. Virg. En. 2, 614 ; 6, 184; 7, 640 ; Tac. An. 6, 2, etc. - gladiis accincti, Liv. 40, 13, 12: des gens armés. - accinctus: armé. --- cf. Tac. An. 11, 18 ; H. 2, 88, 2, 89. - feminae pellibus accinctae, Tac. An. 11, 31: femmes vêtues de peaux. - accinctus gemmis fulgentibus ensis, Val. Fl. 3, 514: épée garnie de pierreries éclatantes. [st1]2 [-] munir de, pourvoir de, armer de. - avec abl. accincta flagello, Virg. En. 6, 570: armée d'un fouet. - faucibus pubes accingitur, Virg.: la jeunesse s'arme de torches. - accingere se juvene partem curarum capessituro, Tac. An. 12, 25: se pourvoir d'un jeune homme destiné à prendre une part des soucis du pouvoir. - fig. accingere aliquem ad fastigium paternum, Tac. An. 6, 32: armer qqn en vue du trône paternel. - animos accinge futuris, V.-Fl.: arme-toi de courage pour les maux qui vont arriver. - juvenis studio popularium accinctus, Tac.: jeune homme fort de l'amour de ses concitoyens. [st1]3 [-] préparer, disposer à. - se accingere rei: se préparer, se disposer en vue d'une chose. --- Virg. En. 6, 210 - pass. réfléchi accingi: se préparer. - accingere (s.-ent. se) operi, Virg.: se préparer au travail. - accingere, Ter. Phorm. 318: prépare-toi. --- cf. Eun. 1060 Liv. 1, 47, 3; Tac. H. 4, 68. - accingere in rem: se préparer en vue d'une chose. --- Liv. 2, 12, 10; Tac. D. 16; H. 3, 35; 3, 66. - accingere ad rem, Liv. 6, 35, 2: se préparer en vue d'une chose. --- Liv. 28, 41, 8; Tac. An. 4, 66; 11, 28; H. 4, 79. - accingere rei, V.-FL. 2, 197: se préparer en vue d'une chose. - avec inf. accingar dicere pugnas, Virg. G. 3, 46: je me disposerai à chanter les combats. --- cf. Tac. An. 15, 51. - absol. sens réfléchi accinge ad molas, Pompon.: prépare-toi pour la meule. - in hoc discrimen, si juvat, accingere, Liv. 2: prépare-toi à ce péril, si tu le crois bon.* * *Accingo, accingis, accinxi, accinctum, accingere, Ex ad et cingo: vt Se alicui rei accingere. Virgil. Se trousser, Mettre à point, S'accoustrer et preparer pour faire quelque chose.\Accingendum est ad eam cogitationem. Liu. Il y fault penser. B.\Accingere, sine casu a posteriore. Terent. Tute hoc intristi, tibi omne est exedendum: accingere. Delibere toy, Appreste toy.\Se aliquo homine accingere. Tac. S'armer et s'aider de quelcun.\Accingor, cum infinitiuo. Accingar dicere pugnas caesaris. Virg. Je m'appresteray et delibereray pour descrire les batailles de Cesar.\Ira accingi. Senec. S'armer d'ire et courroux. -
5 accingo
ac-cingo, nxi, nctum, 3, v. a.I.Lit., to gird to or on, to gird round or about (in prose, first after the Aug. per.;B.in poetry, a favorite word with Verg.): lateri ensem,
Verg. A. 11, 489; and med., to gird one's self:accingitur ense,
id. ib. 7, 640; cf.:quo (ense) fuit accinctus,
Ov. M. 6, 551; so,ferro,
Tac. A. 6, 2.—Transf., to arm, equip, furnish, provide:II.facibus pubes accingitur,
Verg. A. 9, 74:gladiis accincti,
Liv. 40, 13;hence: accinctus miles,
an armed soldier, Tac. A. 11, 18:ornat Phraaten accingitque (sc. diademate imposito) paternum ad fastigium,
id. ib. 6, 32:accinctus gemmis fuigentibus ensis,
Val. Fl. 3, 514.Fig.A.In gen., to endow, provide; in medicine:B.magicas accingier artes,
to have recourse to, Verg. A. 4, 493.—In part.: accingere se or accingi, to enter upon or undertake a thing, girded, i. e. well prepared, to prepare one's self, make one's self ready (taken from the girding of the flowing robes when in active occupation); constr. absol., with ad, in, dat., or inf.:b.tibi omne est exedendum, accingere,
make yourself ready, Ter. Ph. 2, 2, 4; so id. Eun. 5, 9, 30; Lucr. 2, 1043:illi se praedae accingunt,
Verg. A. 1, 210:accingi ad consulatum,
Liv. 4, 2; in Tac. very often actively, to make any one ready for something:turmas peditum ad munia accingere, A. 12, 31: accingi ad ultionem,
id. H. 4, 79:in audaciam,
id. ib. 3, 66 al.; with inf.:accingar dicere pugnas Caesaris,
Verg. G. 3, 46;so: navare operam,
Tac. A. 15, 51.—Also in the active form, as v. neutr. = se accingere: age, anus, accinge ad molas, Pompon. ap. Non. 469, 28 (Rib. Com. Rel. p. 235):A.accingunt omnes operi,
all go vigorously to the work, Verg. A. 2, 235.—Hence, ac-cinctus, a, um, P. a., well girded.Lit.: cujus aut familiaris habitus condecentior aut militaris accinctior, Auson. Grat. Act. 27.—B. -
6 accingō
accingō nxī, nctus, ere, to gird to, gird on, bind on, put on with a girdle, gird round: lateri ensem, V.; pass: accingitur ense, girds himself, V.: quo (ense) fuit accinctus, O.—Meton., to arm, equip, furnish, provide: paribusque accingitur armis, V.: gladiis, L. — Fig., accingere se or accingi, to gird oneself, prepare, make ready, be ready: adcingere, make yourself ready, T.: accingere! to your work, O.: accingendum ad eam cogitationem esse, L.: ad consulatum, L.: in hoc discrimen, L. — With Gr. acc.: magicas accingier artīs, to have recourse to, V.: accingar dicere pugnas, V. — Poet.: accingunt omnes operi, address themselves, V.* * *accingere, accinxi, accinctus V TRANSgird on or about, surround; equip, provide (with); get ready, prepare (for)
См. также в других словарях:
NEOPTOLEMUS — I. NEOPTOLEMUS Scriptor Naupacticorum. II. NEOPTOLEMUS Tragoedus, de quo Sueton. in Calig. c. 57. ubi Torrentius videri potest. III. NEOPTOLEMUS Tragoedus, qui in nuptiis Alexandri Epirotae et Cleopatrae iussus a Philippo Macedon. rege canticum… … Hofmann J. Lexicon universale