-
1 accumulo
accŭmŭlo, āre, āvi, ātum [ad + cumulo] - tr. - [st1]1 [-] mettre en monceau, amonceler, accumuler. - Cic. Agr. 2, 59. [st1]2 [-] mettre par-dessus, ajouter. - Sil. 11, 143; Gell. 17, 10, 16. - rei accumulari, Ov. F. 2, 122: s'ajouter à qqch. [st1]3 [-] augmenter. - accumulare aliquem aliqua re, Virg. En. 6, 885: combler qqn de qqch. - accumulare rem re: augmenter une chose d'une autre chose, ajouter une chose à une autre. - cf. Manil. 4, 493 ; Sil. 11, 254, etc. - accumulare primordia paribus factis, Sil.: couronner son début par des actes qui y répondent. - accumulare caedem caede, Lucr. 3, 71: entasser meurtre sur meurtre. - accumulare crinibus caput, Prud.: relever les cheveux. - honorem alicui accumulare, Ov. F. 2, 122: combler d'honneur qqn. - aliquem dōnis accumulare, Virg. En. 6, 886: combler qqn de dons. - accumulare germinationem terrā, Plin.: couvrir de terre les semences. [st1]3 [-] rechausser. - radices accumulare, Plin. 17, 139: rechausser des racines. - vineas accumulare, Plin. 18, 230, etc.: rechausser la vigne.* * *accŭmŭlo, āre, āvi, ātum [ad + cumulo] - tr. - [st1]1 [-] mettre en monceau, amonceler, accumuler. - Cic. Agr. 2, 59. [st1]2 [-] mettre par-dessus, ajouter. - Sil. 11, 143; Gell. 17, 10, 16. - rei accumulari, Ov. F. 2, 122: s'ajouter à qqch. [st1]3 [-] augmenter. - accumulare aliquem aliqua re, Virg. En. 6, 885: combler qqn de qqch. - accumulare rem re: augmenter une chose d'une autre chose, ajouter une chose à une autre. - cf. Manil. 4, 493 ; Sil. 11, 254, etc. - accumulare primordia paribus factis, Sil.: couronner son début par des actes qui y répondent. - accumulare caedem caede, Lucr. 3, 71: entasser meurtre sur meurtre. - accumulare crinibus caput, Prud.: relever les cheveux. - honorem alicui accumulare, Ov. F. 2, 122: combler d'honneur qqn. - aliquem dōnis accumulare, Virg. En. 6, 886: combler qqn de dons. - accumulare germinationem terrā, Plin.: couvrir de terre les semences. [st1]3 [-] rechausser. - radices accumulare, Plin. 17, 139: rechausser des racines. - vineas accumulare, Plin. 18, 230, etc.: rechausser la vigne.* * *Accumulo, accumulas, pen. cor. accumulare. Cic. Amasser, Amonceler, Accumuler, Assembler en un monceau, ou par monceaux, Entasser.\Caedem caede accumulare. Lucret. Faire meurtre sur meurtre.\Causas. Ouidius. Accumuler cause sur cause.\Curas. Ouidius. Augmenter et accroistre les soulcis.\Honorem alicui. Ouidius. Augmenter.\Accumulare aliquem donis. Virg. Luy donner des dons largement et par monceaux.\Accumulare vitem, arborem, aut aliquid simile. Pli. Rechausser, Remettre au pied en esté la terre qu'on avoit osté en yver.\Accumulare aceruatim. Lucret. Assembler par monceaux. -
2 accumulo
accumulo accumulo, avi, atum, are собирать -
3 accumulo
accumulo accumulo, avi, atum, are накапливать, накоплять -
4 accumulō (ad-c-)
accumulō (ad-c-) āvī, ātus, āre, to heap up, increase by heaping, amass: auget, addit, accumulat (pecuniam).—Fig., to add, increase, multiply: curas, O. — To confer abundantly: alcui summum honorem, O.: quibus non suae redditae res, non alienae adcumulatae satis sunt, L.—To load, cover: animam donis, V. -
5 accumulo
ac-cumulo, āvī, ātum, āre1) собирать в кучу ( arenae congeriem PM); нагромождать, накоплять ( acervos pecuniae C)a. aliquem donis V (alicui honorem O) — осыпать кого-л. дарами (почестями)caedem caede a. Lcr — совершать убийства за убийствами2) с.-х. окучивать, покрывать землёй ( radīces arborum PM) -
6 accumulo
ac-cumulo (ad-cumulo), āvī, ātum, āre, I) immer hinzufügend etw. zu einem hohen Haufen (cumulus) bilden, hoch aufhäufen, A) eig.: arenae congeriem, Plin.: auget, addit, accumulat, bildet Haufen auf Haufen (von Geld), Cic. – B) übtr.: 1) hoch aufhäufen, a) in gehäuftem Maße d.i. überreichlich zukommen lassen, -erweisen, -verleihen, alienas res, Liv.: alcis summum honorem, Ov. – b) prägn., überreichlich mit etwas versehen, überhäufen, caput crinibus, Prud.: animam nepotis his donis, Verg.: eos laudibus humanis, Arnob. – 2) steigernd häufen, erhöhen, steigern, caedem caede, Mord auf Mord häufen, Lucr.: curas, Ov.: acc. inaniter (den Ausdruck). Gell. – II) t.t. der Gartenkunst, die Erde um die Wurzeln der Bäume od. Weinstöcke herum erhöhen, häufeln, behäufeln, arbores, vineas, radices, Plin.
-
7 accumulo
ac-cumulo (ad-cumulo), āvī, ātum, āre, I) immer hinzufügend etw. zu einem hohen Haufen (cumulus) bilden, hoch aufhäufen, A) eig.: arenae congeriem, Plin.: auget, addit, accumulat, bildet Haufen auf Haufen (von Geld), Cic. – B) übtr.: 1) hoch aufhäufen, a) in gehäuftem Maße d.i. überreichlich zukommen lassen, -erweisen, -verleihen, alienas res, Liv.: alcis summum honorem, Ov. – b) prägn., überreichlich mit etwas versehen, überhäufen, caput crinibus, Prud.: animam nepotis his donis, Verg.: eos laudibus humanis, Arnob. – 2) steigernd häufen, erhöhen, steigern, caedem caede, Mord auf Mord häufen, Lucr.: curas, Ov.: acc. inaniter (den Ausdruck). Gell. – II) t.t. der Gartenkunst, die Erde um die Wurzeln der Bäume od. Weinstöcke herum erhöhen, häufeln, behäufeln, arbores, vineas, radices, Plin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > accumulo
-
8 accumulo
accumulare, accumulavi, accumulatus V TRANSaccumulate, heap/pile up/soil; add by exaggeration; add, increase, enhance -
9 accumulo
ac-cŭmŭlo ( adc.), āvi, ātum, 1, v. a. [cumulus], to add to a heap, to heap up, accumulate, to augment by heaping up (mostly poetical).I.Lit.A.In gen.:B.ventorum flatu congeriem arenae accumulantium,
Plin. 4, 1, 2:confertos acervatim mors accumulabat,
Lucr. 6, 1263.— Absol., of heaping up money: auget, addit, adcumulat, * Cic. Agr. 2, 22, 59. (The syn. augere and addere are used of any object, although still small, in extent or number, after the increase; but adcumulare only when it becomes of considerable magnitude; hence the climax in the passage quoted from Cic.)—Esp., botan. t. t., to heap up earth round the roots of plants, to trench up, Plin. 17, 19, 31, § 139; 18, 29, 71, § 295; 19, 5, 26, § 83 al.—II.Trop., to heap, add, increase: virtutes generis meis moribus, Epitaph of a Scipio in Inscr. Orell. no. 554:caedem caede,
to heap murder upon murder, Lucr. 3, 71:aliquem donis,
to heap offerings upon one, Verg. A. 6, 886:honorem alicui,
Ov. F. 2, 122:curas,
id. H. 15, 70.— Absol.: quod ait (Vergilius) sidera lambit (A. 3, 574), vacanter hoc etiam accumulavit et inaniter, has piled up words, Gell. 17, 10, 16.—Hence, accŭmŭlāte, adv., abundantly, copiously (very rare):id prolixe accumulateque fecit,
Cic. Fl. 89:accumulate largiri,
Auct. Her. 1, 17 fin.:prolixe accumulateque pollicetur,
App. M. 10, p. 212. -
10 accumulate
-
11 accumulator
-
12 accumulate
accumulātē, Adv. m. Superl. (accumulo), gehäuft = überreichlich, omnia prolixe accumulateque polliceri, Apul. met. 10, 27: munus hoc accumulatissime tuae largiamur voluntati, Cornif. rhet. 1, 27.
-
13 accumulatio
accumulātio, ōnis, f. (accumulo), I) die Aufhäufung, divitiarum, Ambros. conflict. vit. et virt. 16. – II) als t.t. der Gartenkunst, das Häufeln, Behäufeln, arborum, Plin. 17, 246.
-
14 accumulator
accumulātor, ōris, m. (accumulo), der Anhäufer, opum, Tac. ann. 3, 30.
-
15 accumulate
accumulātē, Adv. m. Superl. (accumulo), gehäuft = überreichlich, omnia prolixe accumulateque polliceri, Apul. met. 10, 27: munus hoc accumulatissime tuae largiamur voluntati, Cornif. rhet. 1, 27.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > accumulate
-
16 accumulatio
accumulātio, ōnis, f. (accumulo), I) die Aufhäufung, divitiarum, Ambros. conflict. vit. et virt. 16. – II) als t.t. der Gartenkunst, das Häufeln, Behäufeln, arborum, Plin. 17, 246.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > accumulatio
-
17 accumulator
accumulātor, ōris, m. (accumulo), der Anhäufer, opum, Tac. ann. 3, 30.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > accumulator
-
18 accumulātē (ad-c-)
accumulātē (ad-c-) adv. with sup. [accumulo], abundantly, copiously: alqd facere: accumulatissime largiri, Her. -
19 accumulate
accŭmŭlāte ( adc.), adv., v. accumulo fin. -
20 accumulatio
accŭmŭlātĭo ( adc.), ōnis, f. [accumulo], a heaping up, only as t. t. in the lang. of gardening, of the heaping up of earth round the roots of plants, Plin. 17, 26, 39, § 246.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Accumulo — est un système de base de données crée par la NSA et légué à la fondation Apache en 2011[1]. Le logiciel est écrit en Java et a été développé dès 2008. Il n utilise pas le SQL et est donc classé dans la catégorie des bases de données NoSQL. Il… … Wikipédia en Français
accumulo — /a k:umulo/ s.m. [der. di accumulare ]. 1. a. [l accumulare o l accumularsi, con la prep. di o assol., anche fig.: a. di mattoni, di impegni ; cos è questo a.? ] ▶◀ accatastamento, accumulazione, affastellamento, ammucchiamento. ◀▶ dispersione,… … Enciclopedia Italiana
accumulo — accùmulo (s.m.) accumulazione … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
accumulo — ac·cù·mu·lo s.m. CO l accumulare, l accumularsi e il loro risultato: un accumulo di pratiche, di corrispondenza, accumulo di conoscenze | ammasso di oggetti o di materiali: un accumulo di detriti, di sabbia Sinonimi: accumulazione | massa.… … Dizionario italiano
accumulo — {{hw}}{{accumulo}}{{/hw}}s. m. Accumulazione … Enciclopedia di italiano
accumulo — pl.m. accumuli … Dizionario dei sinonimi e contrari
accumulo — s. m. V. accumulazione … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
coacervo — co·a·cèr·vo s.m. CO 1a. ammasso, accumulo di materiali Sinonimi: accozzaglia. 1b. fig., mescolanza, intrico di elementi eterogenei: un coacervo di pensieri, un coacervo di persone Sinonimi: accozzaglia. 2. TS fin. accumulo degli interessi e dei… … Dizionario italiano
ghiacciaio — ghiac·cià·io s.m. CO accumulo naturale di ghiaccio, tipico delle regioni montane e polari, situato in parte sopra e in parte sotto il limite delle nevi perenni, originato dall accumulo di neve che si trasforma prima in neve granulosa e… … Dizionario italiano
massa — màs·sa s.f., avv. FO 1. s.f., quantità di materia solida o fluida, omogenea o eterogenea, di forma e aspetto definito o indefinito, unita in modo da formare un tutto compatto: massa informe, di terra | porzione massiccia e compatta di materiale,… … Dizionario italiano
nevaio — ne·và·io s.m. 1. CO accumulo di neve formatosi in un avvallamento montuoso che, a causa dell altitudine o di particolari condizioni atmosferiche, non si scioglie mai del tutto né si trasforma in ghiaccio | estens., il tratto di terreno ricoperto… … Dizionario italiano