-
1 accusatorius
accūsātōrĭus, a, um d'accusateur. - accusatorio animo, Cic. Clu. 11: avec une âme d'accusateur. - accusatorii libelli, Dig. 48, 5, 17: actes d'accusation. - accusatoriam vitam vivere, Quint. 12, 7, 3: passer sa vie à accuser. - accusatoria lex, Cic. Mur. 5: loi qui régit les accusations.* * *accūsātōrĭus, a, um d'accusateur. - accusatorio animo, Cic. Clu. 11: avec une âme d'accusateur. - accusatorii libelli, Dig. 48, 5, 17: actes d'accusation. - accusatoriam vitam vivere, Quint. 12, 7, 3: passer sa vie à accuser. - accusatoria lex, Cic. Mur. 5: loi qui régit les accusations.* * *Accusatorius, Adiectiuum, Quod ad accusationem pertinet. D'accusateur.\Animus accusatorius. Cic. Qui se delecte à accuser. -
2 accusatorius
accūsātōrius, a, um [ accusator ]обвинительный, содержащий обвинение (artificium, mos C)animus a. C — характер придирчивый, склонный к обвинениям -
3 accusatorius
accūsātōrius, a, um (accusator), zum Ankläger gehörig, anklägerisch, eines Anklägers, Ankläger-, animus, artificium, mos et ius, Cic.: lex, Cic.: vox, Liv.: vita, Quint.: pugnacitas, Sen. rhet.
-
4 accusatorius
accūsātōrius, a, um (accusator), zum Ankläger gehörig, anklägerisch, eines Anklägers, Ankläger-, animus, artificium, mos et ius, Cic.: lex, Cic.: vox, Liv.: vita, Quint.: pugnacitas, Sen. rhet.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > accusatorius
-
5 accūsātōrius
accūsātōrius adj. [accusator], of a prosecutor, relating to a prosecution, making a complaint: lex: animus: spiritus, L.* * *accusatoria, accusatorium ADJof/belonging to a public/professional prosecutor; accusatory, denunciatory -
6 accusatorius
accūsātōrĭus, a, um, adj. [accusator], pertaining to an accuser, accusatory:lex,
Cic. Mur. 5:jus et mos,
id. Flacc. 6, 14;artificium,
id. Rosc. Am. 17, 49:animus,
id. Clu. 4, 11:vox,
Liv. 45, 10:spiritus,
id. 2, 61:vita,
Quint. 12, 7, 3:libelli,
Dig. 48, 5, 17, § 1 al. — Adv.: accūsātōrĭe, in the manner of an accuser, Cic. Verr. 2, 2, 72, § 176; 2, 3, 70, § 164; Liv. 40, 12, 6. -
7 Обвинительный
- accusatorius; обвинительный акт - libelli accusatorii; -
8 Anklagepunkt
Anklagepunkt, crimen. – Ankläger, actor (Kläger vor Gericht übh.). – accusator. qui accusat (A. in einem Kriminalprozeß). – ein heimlicher A., delator: ein verleumderischer, falscher A., calumniator: meine Ankläger, hi, a quibus accusatus sum. – den A. machen, einen A. abgeben, accusatoris partes obtinere. accusatoris nomen sustinere (in einem einzelnen Fall); accusationes exercere. accusationes od. delationes factitare (aus dem Anklagen ein Gewerbe machen, sich mit Anklägerei abgeben): sein eigener A. sein, de se ipse est alqs indicio. – Anklagerede, accusatio (Ggstz. defensio, Verteidigungsrede). – eine A. gegen jmd., oratio in alqm (Ggstz. oratio pro alqo). – die A. halten, accusare (Ggstz. defendere, causam dicere). – Anklägerei, s. Anklage no. I. – Anklägerin, accusatrix. – anklägerisch, accusatorius. – Adv.accusatorie; accusatorio more et iure. – Anklageschrift, accusatorius libellus (ICt.); im Zshg, gew. bl. libellus. – accusatio (insofern der Redner damit öffentlich auftritt). – eine A, über jmd. einreichen, libellum de alqo dare. – Anklagestand; z. B. in den A. versetzen, s. anklagen. – ich befinde mich im A., reus sum.
-
9 accusatorie
accūsātoriē [ accusatorius ]обвиняюще, как обвинитель (loqui, dicere C) -
10 accusatorie
accūsātōriē (accusatorius), Adv., nach der Art eines Anklägers, anklägerisch, loqui, mit der dem Ankläger eigentümlichen Übertreibung, Cic.: hoc magis acc. quam libere dicere, Cic.: acc. agere cum alqo, Cic.: iam illud quam acc., Liv.
-
11 accusatorie
accūsātōriē (accusatorius), Adv., nach der Art eines Anklägers, anklägerisch, loqui, mit der dem Ankläger eigentümlichen Übertreibung, Cic.: hoc magis acc. quam libere dicere, Cic.: acc. agere cum alqo, Cic.: iam illud quam acc., Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > accusatorie
-
12 accusare
1) обвинять, приносить жалобу на кого, вчинять иск: аccusatio, обвинение уголовных делах а) (tit. D. 48, 2. C. 9, 1 и 2);accusator, обвинитель (I. 16. 19 D. cit. 1. 2 C. cit.);
accusatorius, обвинительный, libelli ccusat., обвинительный акт (1. 17 § 1. 1. 29 § 8 D. 48, 5);
b) по гражданским делам, accus. testamentum. (falsum v. inofficiosum), оспаривать, accusatio inofficiosi testam. s. de inofficioso testam. (1. 6 § 2. 1. 7. 22. pr. 27 D. 5, 2. 1. 5 § 3. 5. 7. D. 34, 9);
libertum acc. ut ungratum, suspectum acc tutorem, accusatio suspecti tutoris (1. 35 § 1. 1. 39 § 7 D. 3, 3. l. 1 § 7. 1. 3 § 6 D. 26, 10);
2) порицать, упрекать (1. 27 pr. D. 28, 7).accusatio civilis causae (1. 14 pr. C. 12, 19).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > accusare
-
13 accūsātōriē
accūsātōriē adv. [accusatorius], as a prosecutor, in an accusing manner: dicere: agere cum alqo.* * *accusingly; in the manner of a prosecutor/accuser -
14 accusatoire
adj. (lat. accusatorius) юр. обвинителен. -
15 accusatorie
accūsātōrĭe, adv., v. accusatorius. -
16 ACCUSATORY
[A]ACCUSATORIUS (-A -UM)CRIMINOSUS (-A -UM)
См. также в других словарях:
accusatoire — [ akyzatwar ] adj. • v. 1355; lat. accusatorius ♦ Dr. Relatif à l accusation, qui la motive. Procédure accusatoire. ● accusatoire adjectif Se dit de ce qui motive une accusation, de ce qui s y rapporte. ● accusatoire (expressions) adjectif… … Encyclopédie Universelle
acusatorio — ► adjetivo Relativo a la acusación: ■ delación acusatoria; acto acusatorio. * * * acusatorio, a (del lat. «accusatorĭus») adj. Se aplica a lo que contiene una acusación. * * * acusatorio, ria. (Del lat. accusatorĭus). adj. Der. Perteneciente o… … Enciclopedia Universal
Accusatory — Ac*cu sa*to*ry, a. [L. accusatorius, fr. accusare.] Pertaining to, or containing, an accusation; as, an accusatory libel. Grote. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
accusatory — /euh kyooh zeuh tawr ee, tohr ee/, adj. containing an accusation; accusing: an accusatory look. Also, accusative. [1595 1605; < L accusatorius, equiv. to accusa(re) to ACCUSE + torius TORY1] * * * … Universalium
Hermann von Neuenahr der Ältere — Hermann Graf von Neuenahr (Nuenar, a Nvenare, de Nova Aquila[1]) (* 1482[2]; † 2. Oktober 1530 in Augsburg) war ein deutscher humanistischer Theologe, Staatsmann, Naturwissenschaftler und erzbischöflicher Kanzler der alten Universität Köln … Deutsch Wikipedia
акузаторски — (лат accusatorius) прав тужителски, обвинителен … Macedonian dictionary
accusatorio — /ak:u zatɔrjo/ agg. [dal lat. accusatorius ]. [di accusa, che contiene un accusa, proprio di chi accusa: discorso a. ] ▶◀ ‖ calunnioso, critico, diffamatorio. ◀▶ difensivo … Enciclopedia Italiana
akkusatorisch — ak|ku|sa|to|risch <aus lat. accusatorius »anklagend«> (veraltet) auf Antrag eines [An]klägers geführt … Das große Fremdwörterbuch
accusatory — (adj.) c.1600, from L. accusatorius, from accusare (see ACCUSE (Cf. accuse)) … Etymology dictionary
acusatorio — acusatorio, ria (Del lat. accusatorĭus). adj. Der. Perteneciente o relativo a la acusación. Testimonio acusatorio. ☛ V. principio acusatorio, sistema acusatorio … Diccionario de la lengua española
libellus — /bbebs/ In the civil law, a little Feudal law. An instrument of alienation or conveyance, as of a fief, or a part of it @ libellus supplex A petition, especially to the emperor, all petitions to whom must be in writing. @ libellum rescribere to… … Black's law dictionary