Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

accĭno

  • 1 accino

    accĭno, ŭi, ĕre [ad + cano) - tr. - chanter à, chanter pour.    - Diom. 1, 485, 6; Prisc. Gram. 11, 35.
    * * *
    accĭno, ŭi, ĕre [ad + cano) - tr. - chanter à, chanter pour.    - Diom. 1, 485, 6; Prisc. Gram. 11, 35.
    * * *
        Accino, accinis, pen. breui, accinui, accentum, accinere, Ex ad et cano compositum. Chanter parmi d'autres.

    Dictionarium latinogallicum > accino

  • 2 accino

    accino, ūi, ere (ad u. cano), dazu singen, dazu tönen, accentus (= προςῳδία) est dictus ab accinendo, Diom. 431, 1: ›accinor accentus‹, quamvis ›accinui‹ faciat praeteritum, Prisc. 11, 35: proodicis versibus επᾴδονται, id est accinuntur, Mar. Victorin. 58, 3.

    lateinisch-deutsches > accino

  • 3 accino

    accino, ūi, ere (ad u. cano), dazu singen, dazu tönen, accentus (= προςῳδία) est dictus ab accinendo, Diom. 431, 1: ›accinor accentus‹, quamvis ›accinui‹ faciat praeteritum, Prisc. 11, 35: proodicis versibus επᾴδονται, id est accinuntur, Mar. Victorin. 58, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > accino

  • 4 accino

    accinere, -, - V
    sing to/with

    Latin-English dictionary > accino

  • 5 accino

    ac-cĭno, ĕre, v. n. [cano], to sing to any thing, acc. to Diom. p. 425 P.; cf. accano.

    Lewis & Short latin dictionary > accino

  • 6 accentio

    accentio, ōnis, f. (accino), der starke Klang, die Betonung, Eulog. in Cic. somn. Scip. p. 15, 15 Hold. ›acuti soni vehementius et citius percusso aëre pulsantur, et ubi nimius incitatiorque pulsus est, accentio vocitatur, succentio vero, cum lenior tardiorque pulsatio est‹.

    lateinisch-deutsches > accentio

  • 7 accentus

    accentus, ūs, m. (accino), I) das Antönen, Blasen jmds., aëneatorum, Amm. 16, 12, 36; 24, 4, 22. – meton., der Klang, Ton, accentus (tibiarum) acutissimi, Solin. 5, 19: accentus multi et varii, Fronto de orat. p. 158 N. – II) (gramm. t.t.) das Beitönen, als Überstzg. v. προςῳδία = die Akzentuation, der Akzent, die Betonung eines Wortes, Schärfung einer Silbe (bei Cicero sonus od. vox), Quint. 1, 5, 22. Gell. 13, 26, 3. Mart. Cap. 3. § 268 sqq. Serv. Verg. Aen. 1, 32; 2, 476. Terent. Maur. 1433. – II) das Hinzutönen, übtr. = die Zunahme, das Wachstum, die Heftigkeit, hiemis, Sidon. ep. 4, 6: doloris, Marc. Emp. 36.

    lateinisch-deutsches > accentus

  • 8 accentio

    accentio, ōnis, f. (accino), der starke Klang, die Betonung, Eulog. in Cic. somn. Scip. p. 15, 15 Hold. ›acuti soni vehementius et citius percusso aëre pulsantur, et ubi nimius incitatiorque pulsus est, accentio vocitatur, succentio vero, cum lenior tardiorque pulsatio est‹.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > accentio

  • 9 accentus

    accentus, ūs, m. (accino), I) das Antönen, Blasen jmds., aëneatorum, Amm. 16, 12, 36; 24, 4, 22. – meton., der Klang, Ton, accentus (tibiarum) acutissimi, Solin. 5, 19: accentus multi et varii, Fronto de orat. p. 158 N. – II) (gramm. t.t.) das Beitönen, als Überstzg. v. προςῳδία = die Akzentuation, der Akzent, die Betonung eines Wortes, Schärfung einer Silbe (bei Cicero sonus od. vox), Quint. 1, 5, 22. Gell. 13, 26, 3. Mart. Cap. 3. § 268 sqq. Serv. Verg. Aen. 1, 32; 2, 476. Terent. Maur. 1433. – II) das Hinzutönen, übtr. = die Zunahme, das Wachstum, die Heftigkeit, hiemis, Sidon. ep. 4, 6: doloris, Marc. Emp. 36.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > accentus

  • 10 accentus

    accentus, ūs, m. [accino, the attuning a thing; hence]
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a blast, signal (late Lat.):

    aeneatorum accentu,

    Amm. 16, 12, 36: id. 24, 4, 22; acutissimi tibiarum, Solin. 5 fin.
    B.
    In gramm., the accentuation of a word, accent, tone (post-Aug.): accentus, quos Graeci prosôdias vocant (so that it is a lit. transl. of the Gr. word, pros = ad, and ôidê = cantus), Quint. 1, 5, 22; 12, 10, 33; Diom. p. 425 Putsch.—
    II.
    Fig., intensity, violence:

    hiemis,

    Sid. Ep. 4, 6:

    doloris,

    Marc. Emp. 36.

    Lewis & Short latin dictionary > accentus

См. также в других словарях:

  • -accino — ac·cì·no suff. ha valore affettivo o intensivo in pochi sostantivi: fantaccino, spadaccino {{line}} {{/line}} ETIMO: comp. di accio e 1 ino …   Dizionario italiano

  • List of One Piece episodes (season 9) — The cover of the first DVD compilation released by Toei Animation of the ninth season The ninth season of the One Piece anime series was directed by Kōnosuke Uda and produced by Toei Animation. Like the rest of the series, it follows the… …   Wikipedia

  • Tomomichi Nishimura — (西村 知道, Nishimura Tomomichi?, born June 2, 1946) born in Chiba is a Japanese voice actor who works for Arts Vision. He is most known for the roles of the narrator of YuYu Hakusho, Anzai sensei (Slam Dunk), Shibaraku Tsurugibe (Mashin Hero Wataru) …   Wikipedia

  • Ачин — или Ачино (Acino, Accino) мелкий вес, употребляемый в Неаполе и Сицилии при взвешивании драгоценных металлов. Для этих предметов единицей веса принимается фунт (ливр), заключающий в себе 12 унций, сод. 320 граммов. А. = 1/7200 ливра = 4,455… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Jeroglífico — Para el juego homónimo, véase Jeroglífico (ocio). Para los denominados jeroglíficos mayas, véase Escritura maya. Jeroglíficos inscritos en el templo de Karnak. Los jeroglíficos fueron un sistema de escritura inventado por los antiguos egipcios …   Wikipedia Español

  • Ib (mitología) — Ib, simbolizado por el corazón, era considerado una de las partes espirituales más importantes del ser humano, según la mitología egipcia. Los egipcios emplearon dos palabras diferentes para designar el corazón: ib y haty. Con el termino ib se… …   Wikipedia Español

  • Tomomichi Nishimura — 西村 知道 Nacimiento 2 de junio de 1946 (65 años) Chiba, Japón Ocupación Seiyū Rol debut A …   Wikipedia Español

  • Чино — У этого термина существуют и другие значения, см. Чино (значения). Коммуна Чино Cino Страна Италия …   Википедия

  • Lista de Gardiner — jeroglífico (palabra divina) …   Wikipedia Español

  • borraccina — bor·rac·cì·na s.f. TS bot.com. muschio che cresce a tappeto sul terriccio di prati e boschi o sui tronchi degli alberi, usato per decorare e imballare o come sottofondo per piante da serra; anche agg.: erba borraccina {{line}} {{/line}} VARIANTI …   Dizionario italiano

  • mattaccino — mat·tac·cì·no s.m. 1. TS stor. giullare, buffone che eseguiva in pubblico esercizi di abilità acrobatica spesso accompagnati da lazzi burlosi 2. BU estens., persona stravagante e bizzarra, burlone 3. TS mus., cor. nei secc. XVI e XVII, antica… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»