-
1 abverto
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
2 abverto
abvertere, abverti, abversus Vturn away from/aside, divert, rout; disturb; withdraw; steal, misappropriate -
3 aversum
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
4 averto
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
5 avorto
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
6 DISTURB
[V]DISTURBO (-ARE -AVI -ATUM)TURBO (-ARE -AVI -ATUM)CONCUTIO (-ERE -CUSSI -CUSSUM)COMMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)CONMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)MOVEO (-ERE MOVI MOTUM)PERTURBO (-ARE -AVI -ATUM)STIMULO (-ARE -AVI -ATUM)JACTO (-ARE -AVI -ATUM)IACTO (-ARE -AVI -ATUM)VEXO (-ARE -AVI -ATUM)DIFFERO (DIFFERRE DISTULI DILATUM)INTERTURBO (-ARE -AVI -ATUM)PERMISCEO (-ERE -MISCUI -MISTUM)PERAGO (-ERE -EGI -ACTUM)PREMO (-ERE PRESSI PRESSUM)ABVERTO (-ERE -I -SUS)MOLESTO (-ARE -AVI -ATUS)TURBIDO (-ARE -AVI -ATUS) -
7 DIVERT
[V]ABDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)AVERTO (-ERE -VERTI -VERSUM)AVORTO (-ERE -VORTI -VORSUM)DECLINO (-ARE -AVI -ATUM)DEFLECTO (-ERE -FLEXI -FLEXUM)DETORQUEO (-ERE -TORSI -TORTUM)INCLINO (-ARE -AVI -ATUM)INTERVERTO (-ERE -VERTI -VERSUM)INTERVORTO (-ERE -VORTI -VORSUM)REJICIO (-ERE -JECI -JECTUM)REICIO (-ERE -IECI -IECTUM)REJECTO (-ARE -AVI -ATUM)REIECTO (-ARE -AVI -ATUM)DEDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)AVOCO (-ARE -AVI -ATUM)AUFERO (AUFERRE ABSTULI ABLATUM)DERIVO (-ARE -AVI -ATUM)ABERRO (-ARE -AVI -ATUM)OBLECTO (-ARE -AVI -ATUM)ABVERTO (-ERE -I -SUS) -
8 MISAPPROPRIATE
[V]PRAEMORDEO (-ERE -MOMORDI -MORSUM)ABVERTO (-ERE -I -SUS) -
9 ROUT
[N]TURBA (-AE) (F)TURBELA (-AE) (F)TURBELLA (-AE) (F)REBELLATIO (-ONIS) (F)REBELLIO (-ONIS) (F)REBELLIUM (-I) (N)CLADES (-IS) (F)FUGA (-AE) (F)[V]PROFLIGO (-ARE -AVI -ATUM)PROTERO (-ERE -TRIVI -TRITUM)VERTO (-ERE VERTI VERSUM)VORTO (-ERE VORTI VORSUM)FUGO (-ARE -AVI -ATUM)PROMO (-ERE PROMPSI PROMPTUM)PROTRAHO (-ERE -TRAXI -TRACTUM)ABVERTO (-ERE -I -SUS) -
10 STEAL
[V]FUROR (-ARI -ATUS SUM)SUFFUROR (-ARI -ATUS SUM)SUBFUROR (-ARI -ATUS SUM)SURRIPIO (-ERE -RIPUI -REPTUM)SUBRIPIO (-ERE -RIPUI -RIPTUM)SUBRUPIO (-ERE -RUPUI -RUPTUM)SURRUPIO (-ERE -RUPUI -RUPTUM)ABIGO (-ERE -EGI -ACTUM)CLEPO (-ERE CLEPSI CLEPTUM)AUFERO (AUFERRE ABSTULI ABLATUM)SUPPILO (-ARE -AVI -ATUM)SUBPILO (-ARE -AVI -ATUM)RAPTO (-ARE -AVI -ATUM)LATROCINOR (-ARI -ATUS SUM)CORRIPIO (-ERE -RIPUI -REPTUM)RAPIO (-ERE RAPUI RAPTUM)SUBDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)SUBTERDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)LEGO (-ERE LEGI LECTUM)SUBLEGO (-ERE -LEGI -LECTUM)PRAERIPIO (-ERE -RIPUI -REPTUM)INTERCIPIO (-ERE -CEPI -CEPTUM)REPO (-ERE REPSI REPTUM)SERPO (-ERE SERPSI SERPTUM)IRREPO (-ERE -REPSI -REPTUM)INREPO (-ERE -REPSI -REPTUM)INFLUO (-ERE -FLUXI -FLUXUM)ABFERO (-FERRE)INSINUO (-ARE -AVI -ATUM)ABVERTO (-ERE -I -SUS)DEPECULO (-ARE -AVI -ATUS) -
11 WITHDRAW
[V]RECIPIO (-ERE -CEPI -CEPTUM)EXCERPO (-ERE -CERPSI -CERPTUM)SUBDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)ADIMO (-ERE -EMI -EMTUM)DEMO (-ERE DEMPSI DEMPTUM)DETRAHO (-ERE -TRAXI -TRACTUM)RETRACTO (-ARE -AVI -ATUM)RETRECTO (-ARE -AVI -ATUM)RECEDO (-ERE -CESSI -CESSUM)ABSCEDO (-ERE -CESSI -CESSUM)DECEDO (-ERE -CESSI -CESSUM)CONCEDO (-ERE -CESSI -CESSUM)EXCEDO (-ERE -CESSI -CESSUM)SECEDO (-ERE -CESSI -CESSUM)CEDO (-ERE CESSI CESSUM)ABSISTO (-ERE -STITI)ABDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)SEDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)AMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)AVOCO (-ARE -AVI -ATUM)SEVOCO (-ARE -AVI -ATUM)DEDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)REMOVEO (-ERE -MOVI -MOTUM)ABSTULO (-ERE)ABVERTO (-ERE -I -SUS)APSCEDO (-ERE -ESSI -ESSUS)APSTULO (-ERE)DELITISCO (-ERE -TUI)ELONGO (-ARE -AVI -ATUS)
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский