-
1 absurdo
1. ab'surđo adjsinnlos, absurd, unsinnig2. ab'surđo mUnsinn m, Absurdität f, Sinnlosigkeit f————————sustantivo masculinoabsurdo1absurdo1 [aβ'surðo]Absurdität femenino; reducir algo al absurdo etw ad absurdum führen————————absurdo2absurdo2 , -a [aβ'surðo, -a]absurd -
2 reducir al absurdo algo
reducir al absurdo algoetwas ad absurdum führen -
3 reducir algo al absurdo
reducir algo al absurdoetwas ad absurdum führen -
4 cieo
cieo, cīvī, citum, ciēre (verwandt mit κίω, ich gehe, κινέω, ich setze in Bewegung), rege machen, wecken, I) = in Bewegung setzen od. erhalten, anregen, erregen, rege erhalten, 1) Lebl.: a) übh.: natura omnia ciens et agitans motibus et mutationibus suis, Cic.: inanimum est omne quod pulsu agitatur externo; quod autem est animus, id motu cietur interiore et suo, Cic.: puppes sinistrorsum citae, Hor. – im Bilde, ingentem molem irarum ex alto animo, eine gewaltige Macht der Leidenschaft aus der Tiefe der Seele heraufbeschwören, Liv. 9, 7, 3. – So nun bes. α) als t. t. des Schachspiels, calcem ciere, einen Stein ziehen, Plaut. Poen. 908. – β) als gerichtl. t. t., herctum ciere, die Erbschaft beweglich machen, d.i. teilen, Cic. de or. 1, 237. – γ) als milit. t. t., pugnam ciere, den Kampf durch eigenes Beispiel rege erhalten, nicht ruhen lassen, immer wieder von neuem entflammen (v. Vorkämpfer, bes. aber v. Feldherrn), Liv. (s. Heräus Tac. hist. 2, 25 u. 4, 78. Müller u. Weißenb. Liv. 1, 12, 2): so auch proelium, Liv.: u. pugnam acerrime, Curt., impigre, Tac., nihilo segnius, Liv.: u. bellum (= pugnam) inter primores duces acerrime, Iustin.: bella cie! Verg. – b) in unruhige Bewegung setzen, aufregen, in Aufruhr bringen, erschüttern u. dgl., mare venti et aurae cient, Liv.: c. imo aequora fundo (v. Meergott), Verg. – absurdo sono fontes et stagna, Poët. b. Cic.: caelum tonitru, Verg. – 2) leb. Wesen, herbeiziehen, bes. durch den Ruf der Stimme od. der Signaltöne, a) übh., herbeirufen, herbescheiden, Narcissum, Tac.: lugubri voce Acerbam, Iustin. – bes. Geister, zitieren, ab inferis animas, Lact. 4, 27, 18: certis carminibus cieri ab inferis animas, Lact. 7, 37, 7. – b) zum Kampfe herbeirufen, aufrufen, aufbieten, non homines tantum, sed foedera et deos, Liv.: vires intimas molemque belli (die ganze Macht des Kr.), Tac. – viros aere, Verg.: veteres illic novosque exercitus, Tac.: ab ultimis subsidiis cietur miles, Liv.: patriis agmen ab oris, Verg.: alqm ad arma, Liv.: alqm ad pugnam, Vell. u. Amm.: ad belli munia militem, Tac.: alqm magno clamore in pugnam, herausfordern, Sil.: Germanos in nos ciet, Tac.: raptu Helenae primores Argivorum viros ad se, gegen sich (v. Troja), Catull. – c) zu Hilfe, anrufen, zu Hilfe rufen, bes. eine Gottheit, nocturnos manes carminibus, Verg.: Alecto dirarum ab sede dearum infernisque tenebris, Verg.: vipereas Stygia de valle sorores (die Furien), Ov. – II) = zur Erscheinung bringen, wecken, erwecken, erregen, 1) durch äußere od. innere Anregung, a) übh. Erscheinungen u. Zustände, deutsch erregen, aufsteigen machen od. lassen, bewirken, mare acriore vento concitatum fluctus ciere, Curt.: tempestates pluvias largosque imbres, pruinas aut calores (von Gestirnen), Gell.: lacrimas, bei sich erregen, poet. = weinen, Verg. Aen. 6, 468: ex corporis totius natura et figura varios motus (Schwingungen) cieri, tamquam in cantu sonos, Cic. – qui tantas iam nunc procellas proelia atque acies iactando inter togatos ciet (im Bilde, deutsch etwa: so viele Gewitter aufsteigen läßt), Liv.: cuius orbis (Kreislauf) semper eodem modo cietur, Cic.: cum eam partem attingit, quā sensus (äußere Sinn) cieri potest, Cic. – b) als mediz. t. t., körperl. erregen, befördern, hervortreiben, alvum, Col. u. Plin. (cita alvus, der Durchfall, Cels. 1, 6): menses, sudores, urinas (v. Heilmitteln), Plin. – c) kriegerische u. politische Zustände, erregen, anregen, veranlassen, beginnen, bellum, pugnam, Liv.: Martem, Verg.: seditiones, Liv.: vanos tumultus, Liv. – bellum omnibus viribus, Iustin. – 2) durch die Stimme od. durch musikal. Instrumente, a) Töne übh., anstimmen, erheben, ertönen lassen, von sich geben, fletus, Verg.: gemitus, mugitus, murmur, tinnitus, Verg.: voces truces, Apul.: nocturnus aeris sonus, qualis Cerealibus sacris cieri solet, Vell. – singultus ore, Catull.: tinnitus aere, Catull. – b) Worte, Namen, hören lassen, ausrufen, rufen, nennen (vgl. die Auslgg. zu Verg. Aen. 3, 68. Ruhnken Ov. her. 7, 101. Bünem. Lact. 4, 1, 10), alqd od. alqm magnā voce, Lucr. u. Verg.: triumphum nomine! d.i. ihr io triumphe! rufen, anstimmen, Liv.: singulos nomine, Tac.: eos veris suis nominibus, Lact.: alqm clamore nominatim, Apul.: hominum vocabulo cieri, Lact.: c. lamentatione flebili maiores suos, Tac.: modo nomina singulorum, modo centuriam, Tac. – dah. als zivil. t. t., ciere patrem, einen Vater angeben, aufweisen (um seine freie Abkunft zu beweisen), Liv. 10, 8, 10: u. so consulem patrem, avum, einen Konsul als V., als Gr., ibid. – / Nbf. cio, īre (in den Kompositis accio, concio u.s.f. allein üblich), selten, wie cio, Mart. 4, 90, 4: cit, Col. 6, 5, 1: cimus, Lucr. 1, 212 u. 5, 211: ciant, Apul. flor. 17. p. 27, 3 Kr.: ciuntur, Apul. de mundo 22 ( aber Mart. Cap. 9. § 913 jetzt ciere).
-
5 disparatado
đispara'tađoadjunsinnig, unüberlegt( femenino disparatada) adjetivodisparatadodisparatado , -a [dispara'taðo, -a]num1num (absurdo) unsinnignum2num (familiar: desmesurado) ungeheuer -
6 esperpento
espɛr'pentom( absurdo) Blödsinn (fam) n, Quatsch (fam) msustantivo masculino1. [persona] lächerliche Figur2. [cosa] Absonderlichkeit dieesperpentoesperpento [esper'peDC489F9Dn̩DC489F9Dto] -
7 esperpéntico
( femenino esperpéntica) adjetivoesperpénticoesperpéntico , -a [esper'peDC489F9Dn̩DC489F9Dtiko, -a]num1num (grotesco) grotesknum2num (absurdo) unsinnig, absurd -
8 reducir
rrɛđu'θirv irr1) herabsetzen, verkleinern, verringern2) (fig: menguar) dämpfen, nachlassen, schmälern3) ( limitar) kürzen, beschränken, vermindern, abbauen4)verbo transitivo1. [disminuir] verringern2. [hacer más pequeño] verkleinern3. [someter] überwältigen4. [concentrar] verdicken6. [transformar]————————verbo intransitivo————————reducirse a verbo pronominal1. [limitarse] sich beschränken auf (+A)2. [equivaler] hinauslaufen auf (+A)reducirreducir [rreðu'θir]num1num (disminuir) también química reduzieren; (personal) abbauen; (gastos) senken; (precios) herabsetzennum4num (convertir) verwandeln [a in+acusativo]; el fuego redujo la casa a cenizas bei dem Feuer brannte das Haus völlig nieder; reducir/quedar reducido a escombros in Schutt und Asche legen/liegen; reducir al absurdo algo etw ad absurdum führennum7num medicina einrenkennum8num matemática umrechnen; reducir al común denominador ( también figurativo) auf einen gemeinsamen Nenner bringenautomóvil y tráfico zurückschalten -
9 cieo
cieo, cīvī, citum, ciēre (verwandt mit κίω, ich gehe, κινέω, ich setze in Bewegung), rege machen, wecken, I) = in Bewegung setzen od. erhalten, anregen, erregen, rege erhalten, 1) Lebl.: a) übh.: natura omnia ciens et agitans motibus et mutationibus suis, Cic.: inanimum est omne quod pulsu agitatur externo; quod autem est animus, id motu cietur interiore et suo, Cic.: puppes sinistrorsum citae, Hor. – im Bilde, ingentem molem irarum ex alto animo, eine gewaltige Macht der Leidenschaft aus der Tiefe der Seele heraufbeschwören, Liv. 9, 7, 3. – So nun bes. α) als t. t. des Schachspiels, calcem ciere, einen Stein ziehen, Plaut. Poen. 908. – β) als gerichtl. t. t., herctum ciere, die Erbschaft beweglich machen, d.i. teilen, Cic. de or. 1, 237. – γ) als milit. t. t., pugnam ciere, den Kampf durch eigenes Beispiel rege erhalten, nicht ruhen lassen, immer wieder von neuem entflammen (v. Vorkämpfer, bes. aber v. Feldherrn), Liv. (s. Heräus Tac. hist. 2, 25 u. 4, 78. Müller u. Weißenb. Liv. 1, 12, 2): so auch proelium, Liv.: u. pugnam acerrime, Curt., impigre, Tac., nihilo segnius, Liv.: u. bellum (= pugnam) inter primores duces acerrime, Iustin.: bella cie! Verg. – b) in unruhige Bewegung setzen, aufregen, in Aufruhr bringen, erschüttern u. dgl., mare venti et aurae cient, Liv.: c. imo aequora fundo (v. Meergott), Verg. – absurdo sono fontes et————stagna, Poët. b. Cic.: caelum tonitru, Verg. – 2) leb. Wesen, herbeiziehen, bes. durch den Ruf der Stimme od. der Signaltöne, a) übh., herbeirufen, herbescheiden, Narcissum, Tac.: lugubri voce Acerbam, Iustin. – bes. Geister, zitieren, ab inferis animas, Lact. 4, 27, 18: certis carminibus cieri ab inferis animas, Lact. 7, 37, 7. – b) zum Kampfe herbeirufen, aufrufen, aufbieten, non homines tantum, sed foedera et deos, Liv.: vires intimas molemque belli (die ganze Macht des Kr.), Tac. – viros aere, Verg.: veteres illic novosque exercitus, Tac.: ab ultimis subsidiis cietur miles, Liv.: patriis agmen ab oris, Verg.: alqm ad arma, Liv.: alqm ad pugnam, Vell. u. Amm.: ad belli munia militem, Tac.: alqm magno clamore in pugnam, herausfordern, Sil.: Germanos in nos ciet, Tac.: raptu Helenae primores Argivorum viros ad se, gegen sich (v. Troja), Catull. – c) zu Hilfe, anrufen, zu Hilfe rufen, bes. eine Gottheit, nocturnos manes carminibus, Verg.: Alecto dirarum ab sede dearum infernisque tenebris, Verg.: vipereas Stygia de valle sorores (die Furien), Ov. – II) = zur Erscheinung bringen, wecken, erwecken, erregen, 1) durch äußere od. innere Anregung, a) übh. Erscheinungen u. Zustände, deutsch erregen, aufsteigen machen od. lassen, bewirken, mare acriore vento concitatum fluctus ciere, Curt.: tempestates pluvias largosque imbres, pruinas aut calores (von Gestirnen), Gell.: lacrimas,————bei sich erregen, poet. = weinen, Verg. Aen. 6, 468: ex corporis totius natura et figura varios motus (Schwingungen) cieri, tamquam in cantu sonos, Cic. – qui tantas iam nunc procellas proelia atque acies iactando inter togatos ciet (im Bilde, deutsch etwa: so viele Gewitter aufsteigen läßt), Liv.: cuius orbis (Kreislauf) semper eodem modo cietur, Cic.: cum eam partem attingit, quā sensus (äußere Sinn) cieri potest, Cic. – b) als mediz. t. t., körperl. erregen, befördern, hervortreiben, alvum, Col. u. Plin. (cita alvus, der Durchfall, Cels. 1, 6): menses, sudores, urinas (v. Heilmitteln), Plin. – c) kriegerische u. politische Zustände, erregen, anregen, veranlassen, beginnen, bellum, pugnam, Liv.: Martem, Verg.: seditiones, Liv.: vanos tumultus, Liv. – bellum omnibus viribus, Iustin. – 2) durch die Stimme od. durch musikal. Instrumente, a) Töne übh., anstimmen, erheben, ertönen lassen, von sich geben, fletus, Verg.: gemitus, mugitus, murmur, tinnitus, Verg.: voces truces, Apul.: nocturnus aeris sonus, qualis Cerealibus sacris cieri solet, Vell. – singultus ore, Catull.: tinnitus aere, Catull. – b) Worte, Namen, hören lassen, ausrufen, rufen, nennen (vgl. die Auslgg. zu Verg. Aen. 3, 68. Ruhnken Ov. her. 7, 101. Bünem. Lact. 4, 1, 10), alqd od. alqm magnā voce, Lucr. u. Verg.: triumphum nomine! d.i. ihr io triumphe! rufen, anstimmen, Liv.: singulos nomine, Tac.: eos veris suis————nominibus, Lact.: alqm clamore nominatim, Apul.: hominum vocabulo cieri, Lact.: c. lamentatione flebili maiores suos, Tac.: modo nomina singulorum, modo centuriam, Tac. – dah. als zivil. t. t., ciere patrem, einen Vater angeben, aufweisen (um seine freie Abkunft zu beweisen), Liv. 10, 8, 10: u. so consulem patrem, avum, einen Konsul als V., als Gr., ibid. – ⇒ Nbf. cio, īre (in den Kompositis accio, concio u.s.f. allein üblich), selten, wie cio, Mart. 4, 90, 4: cit, Col. 6, 5, 1: cimus, Lucr. 1, 212 u. 5, 211: ciant, Apul. flor. 17. p. 27, 3 Kr.: ciuntur, Apul. de mundo 22 ( aber Mart. Cap. 9. § 913 jetzt ciere).
См. также в других словарях:
absurdo — absurdo, da adjetivo,sustantivo masculino 1. Que no tiene sentido o explicación lógica: Sus disculpas parecen absurdas. El relato del testigo es bastante absurdo. adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Que se sale de lo común y resulta ridículo:… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
absurdo — adj. 1. Contrário ou repugnante à razão. • s. m. 2. O que é absurdo. 3. Qualidade do que é absurdo. 4. Despropósito, insensatez, disparate … Dicionário da Língua Portuguesa
absurdo — absurdo, da adjetivo 1) ilógico, disparatado*, irracional, desatinado, demencial*, incongruente*, caótico, incomprensible. ≠ razona … Diccionario de sinónimos y antónimos
absurdo — absurdo, da (Del lat. absurdus). 1. adj. Contrario y opuesto a la razón; que no tiene sentido. U. t. c. s.) 2. Extravagante, irregular. 3. Chocante, contradictorio. 4. m. Dicho o hecho irracional, arbitrario o disparatado … Diccionario de la lengua española
Absurdo — Para el concepto filosófico véase: Filosofía del absurdo Absurdo es un concepto que identifica al pensamiento ilógico (lo contrario al pensamiento lógico, que se aparta de la razón) y a la conducta extravagante (lo contrario de la conducta… … Wikipedia Español
Absurdo — ► adjetivo 1 Que no se atiene a la lógica o a la razón: ■ es absurda su manera de comportarse. SINÓNIMO irracional ANTÓNIMO razonable 2 Que es extravagante o anormal. SINÓNIMO disparatado 3 Que es chocante o contradictor … Enciclopedia Universal
absurdo — adj, y s m 1 Que es contrario a la razón, que carece de lógica o no tiene fundamento; que resulta irracional o imposible con arreglo a criterios determinados: un enunciado absurdo, un plan absurdo, Consideraban un absurdo que la Tierra fuera… … Español en México
absurdo — {{#}}{{LM A00259}}{{〓}} {{SynA00263}} {{[}}absurdo{{]}}, {{[}}absurda{{]}} ‹ab·sur·do, da› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} Contrario u opuesto a la razón, o sin sentido: • Nadie apoyará una teoría tan absurda, basada en elucubraciones.{{○}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
absurdo — (m) (Básico) algo (hecho o dicho) que no está conforme a la razón Ejemplos: Lo que propuso el jefe durante la reunión es un absurdo total. Me parece un absurdo que la economía se globalice. Colocaciones: un absurdo tremendo Sinónimos: locura,… … Español Extremo Basic and Intermediate
Absurdo (técnica literaria) — Saltar a navegación, búsqueda Absurdo Obtenido de Absurdo (t%C3%A9cnica literaria) … Wikipedia Español
Absurdo judicial — Un absurdo judicial es la valoración anómala que comete un juez en un pronunciamiento judicial, sobre cuestiones de hecho. Es el error grave y ostensible que se comete en la conceptualización, juicio o raciocinio al analizar, interpretar y… … Wikipedia Español