absolucja

См. также в других словарях:

• absolucja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. absolucjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrok sądu uwalniający od oskarżenia; także darowanie winy, umorzenie kary itp. {{/stl 7}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• absolucja — ż I, DCMs. absolucjacji; lm D. absolucjacji (absolucjacyj) 1. praw. «uwolnienie od oskarżenia» 2. rel. «rozgrzeszenie; uwolnienie od kar kościelnych» Dać, dostać, uzyskać absolucję. Udzielić absolucji. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• rozgrzeszenie — n I 1. rzecz. od rozgrzeszyć. 2. lm D. rozgrzeszenieeń rel. «w kościele katolickim: odpuszczenie przez księdza grzechów spowiadającemu się; formuła przy tym wypowiadana; absolucja» Udzielić rozgrzeszenia …   Słownik języka polskiego

• rozgrzeszenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. rozgrzeszyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozgrzeszenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. rozgrzeszenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} odpuszczenie przez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień