-
1 absolutio
absŏlūtĭo, ōnis, f. [absolvo] [st1]1 [-] acquittement. - Cic. Clu. 74 ; Font. 36 ; Cat. 3, 9. - absolutio majestatis, Cic. Fam. 3, 11, 1: acquittement sur le chef de lèse-majesté. [st1]2 [-] acquittement d'une dette, décharge, quittance. - Dig. 46, 4, 1. [st1]3 [-] achèvement, perfection. - Cic. de Or. 1, 130 ; Br. 137 ; Fin. 5, 38. [st1]4 [-] rhét. exactitude [revue complète des genres relatifs à une cause]. - Cic. Inv. 1, 32.* * *absŏlūtĭo, ōnis, f. [absolvo] [st1]1 [-] acquittement. - Cic. Clu. 74 ; Font. 36 ; Cat. 3, 9. - absolutio majestatis, Cic. Fam. 3, 11, 1: acquittement sur le chef de lèse-majesté. [st1]2 [-] acquittement d'une dette, décharge, quittance. - Dig. 46, 4, 1. [st1]3 [-] achèvement, perfection. - Cic. de Or. 1, 130 ; Br. 137 ; Fin. 5, 38. [st1]4 [-] rhét. exactitude [revue complète des genres relatifs à une cause]. - Cic. Inv. 1, 32.* * *Absolutio, Verbale. Cic. Perfection.\Absolutio, ad crimen relatum. Cic. Delivrance, Absolution.\Esse absolutioni. Tacit. Faire pour absouldre celuy qui est accusé, Servir à l'absolution. -
2 absolutio
absŏlūtĭo, ōnis, f. [absolvo].I.In judicial lang., an absolving, acquittal:II. A.sententiis decem et sex absolutio confici poterat,
Cic. Clu. 27:annus decimus post virginum absolutionem,
id. Cat. 3, 4: majestatis (for de majestate), an acquittal from crimen majestatis, id. Fam. 3, 11.—In Suet. in plur.: reis absolutiones venditare, Vesp. 16.—In gen.:B.virtus quae rationis absolutio definitur,
Cic. Fin. 5, 14:hanc absolutionem perfectionemque in oratore desiderans,
this finish and perfection, id. de Or. 1, 28, 130; so id. Inv. 2, 30.—Esp., in rhet., completeness, Cic. Inv. 1, 22, 32. -
3 absolutio
absolutio absolutio, onis f освобождение, оправдание -
4 absolutio
absolutio absolutio, onis f отпущение грехов -
5 absolutio
absolūtio, ōnis, f. (absolvo), I) das Loslösen = die Trennung, Scheidung, animae et corporis, Ambros. de bono mort. 8, 33. – II) übtr.: 1) die Befreiung, a) übh., anxietatis (von der Ä.), Ambros. in Luc. 7, 133. – b) das gerichtl. Los-, Freisprechen (Ggstz. damnatio, condemnatio), virginum, Cic.: maiestatis, vom M., Cic.: absolutionem dare, Iustin.: Plur., absolutiones venditare, Suet. – c) das Losgeben, die Auslieferung, cadaveris, Dict. 3, 24. – d) das Freiwerden von einer Verbindlichkeit od. Schuld, a nexu, Modestin. dig. 46, 4, 1: absol., Pallad. 1, 6, 8: dah. die kirchl. Absolution, Ambros. ep. 37, 45. – 2) die Abmachung, Abfertigung, a) die Auseinandersetzung, Darlegung, Serv. Verg. Aen. 1, 6: Plur., Hilar. in psalm. 53, 14. – b) die Erledigung, Entscheidung eines richterlichen Urteils, iudicii, Sulp. Sev. chron. 1, 39, 3: absol., Gromat. 37, 2; 63, 30. – u. die Lösung einer Frage, Macr. de diff. 18, 3. – 3) prägn., die Vollendung, rationis, Cic. de fin. 5, 38: corporis aut animi, vollendete Ausbildung, Cic. de inv. 2, 30: u. so optimi perfectio atque absolutio, die höchste Vollkommenheit, Cic. Brut. 137: u. so absol., absolutionem perfectionemque in oratore desiderare, die höchste Vollkommenheit, Cic. de or. 1, 130: dah. die Vollständigkeit in der Darstellung, Cic. de inv. 1, 32: u. so abs. verborum, Deutlichkeit, Hilar. trin. 7, 22.
-
6 absolutio
absolūtio, ōnis, f. (absolvo), I) das Loslösen = die Trennung, Scheidung, animae et corporis, Ambros. de bono mort. 8, 33. – II) übtr.: 1) die Befreiung, a) übh., anxietatis (von der Ä.), Ambros. in Luc. 7, 133. – b) das gerichtl. Los-, Freisprechen (Ggstz. damnatio, condemnatio), virginum, Cic.: maiestatis, vom M., Cic.: absolutionem dare, Iustin.: Plur., absolutiones venditare, Suet. – c) das Losgeben, die Auslieferung, cadaveris, Dict. 3, 24. – d) das Freiwerden von einer Verbindlichkeit od. Schuld, a nexu, Modestin. dig. 46, 4, 1: absol., Pallad. 1, 6, 8: dah. die kirchl. Absolution, Ambros. ep. 37, 45. – 2) die Abmachung, Abfertigung, a) die Auseinandersetzung, Darlegung, Serv. Verg. Aen. 1, 6: Plur., Hilar. in psalm. 53, 14. – b) die Erledigung, Entscheidung eines richterlichen Urteils, iudicii, Sulp. Sev. chron. 1, 39, 3: absol., Gromat. 37, 2; 63, 30. – u. die Lösung einer Frage, Macr. de diff. 18, 3. – 3) prägn., die Vollendung, rationis, Cic. de fin. 5, 38: corporis aut animi, vollendete Ausbildung, Cic. de inv. 2, 30: u. so optimi perfectio atque absolutio, die höchste Vollkommenheit, Cic. Brut. 137: u. so absol., absolutionem perfectionemque in oratore desiderare, die höchste Vollkommenheit, Cic. de or. 1, 130: dah. die Vollständigkeit in der Darstellung, Cic. de inv. 1, 32: u. so abs. verborum, Deutlichkeit, Hilar. trin. 7,————22.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > absolutio
-
7 absolūtiō
absolūtiō ōnis, f [absolvo], in law, an acquittal: virginum: sententiis decem absolutio confici poterat, would have made the acquittal complete.— Perfection, completeness: rationis: in oratore.* * *finishing, completion; acquittal, release (obligat.); perfection; completeness -
8 absolutio
absolūtio, ōnis f. [ absolvo ]1) освобождение, оправдание ( absolutionem dare Just)2) завершение, усовершенствование ( corporis aut animi C)3) совершенствоperfectio atque a. C — высшее совершенство4) ритор. законченность, полнота ( in oratore C)5) отпущение грехов Eccl6) разделение, разлучение ( animae et corporis Eccl) -
9 Absolutio
Религия: ("absolution", сокр. Absoluo.) отпущение грехов, ("absolution", сокр. Absoluo.) очищение от грехов -
10 absolutio
-
11 absolutio
1) совершение (1. 6 § 3 C. Th. 1, 1). 2) освобождение, = liberatio, напр. operarum (1. 37 § 5. 6 D. 38, 1);abs. a nexu (1. 4 D. 46, 4);
abs. animarum (1. 5 С Th. 9, 35). 3) оправдание обвиненного, прот. damnatio s. condemnatio (1. 14 § 5. D. 4, 2. 1. 33 § 1 D. 7, l. 1. 52 § 3 D. 46, 1. 1. 6 pr. D. 48, 18. 1. 18 C. 2, 12); иногда самый оправдательный приговор (1. 18 C. 2, 12).спасение,
Латинско-русский словарь к источникам римского права > absolutio
-
12 Absolutio
-
13 Absolutio ab instantia
юр."Освобождение от непосредственного осуждения", т. е. оставление подсудимого в подозрении.Оставление подсудимого в подозрении (absolutio ab instantia) - выдумка канонистов, заимствованная из Германии, - есть явный признак несостоятельности законной теории доказательств. (В. Д. Спасович, О теории судебно-уголовных доказательств.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Absolutio ab instantia
-
14 Absolutio (absolution, сокр. Absoluo.)
Религия: отпущение грехов, очищение от греховУниверсальный англо-русский словарь > Absolutio (absolution, сокр. Absoluo.)
-
15 absolutio ab actione
неизм.юр. лат отказ в удовлетворении иска за необоснованностью, отказ в удовлетворении иска за необоснованностьюУниверсальный немецко-русский словарь > absolutio ab actione
-
16 absolutio ab instantia
неизм.юр. лат отказ в удовлетворении иска по процессуальным основаниям, отказ в удовлетворении иска по процессуальным основаниямУниверсальный немецко-русский словарь > absolutio ab instantia
-
17 Absolution
Absolutión f =рел. отпуще́ние грехо́в; шутл. проще́ние -
18 Оставление подсудимого в подозрении
Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Оставление подсудимого в подозрении
-
19 освобождение от ответственности
absolutio лат.Русско-итальянский юридический словарь > освобождение от ответственности
-
20 Absolution
Absolutión f, -en Rel опрощение на греховете.
См. также в других словарях:
ABSOLUTIO — in eadem communione, dictur deprecatio brevis in fine Psalmorum cuiuscumque nocturni, ante lectionum recitationes; ita dicta, quia tunc terminabatur nocturnum, et eum essent tria nocturna in officio, tunc spallentes ter discedebant a Choto, ad… … Hofmann J. Lexicon universale
Absolutio — (lat.), Freisprechung; in der katholischen Kirche: A. defunctorum, Collecte u. Segen bei einer Leiche; A. inhoriscanonicis, in den Klöstern kurzes Gebet am Ende des Nachtgottesdienstes … Pierer's Universal-Lexikon
absolutio — index acquittal Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Подозрение — (absolutio ab instantia). Термин, употреблявшийся при господстве в уголовном процессе теории формальных доказательств для обозначения состояния, среднего между осуждением и оправданием. Подсудимый приговаривался к оставлению в П. в тех случаях,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
absolution — [ apsɔlysjɔ̃ ] n. f. • XIIe; lat. absolutio ♦ Action d absoudre. 1 ♦ Effacement d une faute par le pardon. ♢ Liturg. cathol. Rémission des péchés accordée par le prêtre après la confession. Donner l absolution à un pécheur. ⇒ absoudre . 2 ♦ Dr.… … Encyclopédie Universelle
АБСОЛЮЦИЯ — (лат., этим. см. абсолютизм). 1) отпущение грехов в римско католической церкви. 2) юридически приговор, освобождающий подсудимого от обвинения. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. АБСОЛЮЦИЯ 1) отпущение … Словарь иностранных слов русского языка
Absolution — Lossprechung; Sündenerlass; Freisprechung * * * Ab|so|lu|ti|on [apzolu ts̮i̯o:n], die; , en: Freisprechung von Sünden: jmdm. [die] Absolution erteilen. * * * Ab|so|lu|ti|on 〈f. 20; kath. Kirche〉 Freisprechung, Lossprechung von Sünden ● jmdm. die… … Universal-Lexikon
absoluţiune — ABSOLUŢIÚNE, absoluţiuni, s.f. 1. Iertare de pedeapsă a unui acuzat când faptul imputat nu este prevăzut de lege sau când săvârşirea lui a fost justificată. 2. Iertare a păcatelor, dată de obicei de papă2. [pr.: ţi u ] – Din fr. absolution, lat.… … Dicționar Român
Freisprechung — ist das gerichtliche Urteil, daß ein Beschuldigter nicht schuldig oder nicht überführt sei. Im gemeinrechtlichen Strafprozeß unterschied man zwei Arten von Freisprechungen: die völlige F. (absolutio a tota causa) und die bloße Entbindung von der… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
absolución — (Del lat. absolutio.) ► sustantivo femenino 1 Declaración en que se afirma la inocencia de una persona o se le libera de una obligación o culpa. SINÓNIMO perdón FRASEOLOGÍA absolución de la demanda DERECHO Terminación de un juicio con resultado… … Enciclopedia Universal
absolution — (ab so lu sion, ou, suivant la prononciation réelle, ap so lu sion ; en poésie, de cinq syllabes) s. f. 1° Action d absoudre en général. L absolution lui fut donnée par la voix publique. • On peut recevoir l absolution du prince, BOSSUET… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré