Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

absentis

  • 41 meus

    mĕus, a, um (voc. meus for mi:

    proice tela manu, sanguis meus,

    Verg. A. 6, 835:

    Lolli meus,

    Sid. Ep. 1, 9; and:

    domine meus,

    id. ib. 4, 10; gen. plur meūm for meorum:

    pietas majorum meūm,

    Plaut. Cas. 2, 6, 66:

    meapte,

    Ter. Heaut. 4, 3, 8:

    meopte,

    Plaut. Most. 1, 2, 77:

    meāmet,

    id. Poen. 1, 3, 37; Sall. J. 85, 24; archaic form MIVS: MIEIS MORIBVS, Monum. Scip. in Inscr. Orell. 554; and mis = meis: ingens cura'st mis concordibus aequiperare, Enn. ap. Prisc. p. 955 P.; cf. Vahl. Enn. Ann. v. 131, p. 21), pron. possess. [me], my, mine, belonging to me, my own:

    haec ero dicam meo,

    Plaut. Am. 1, 1, 304:

    carnifex,

    Ter. And. 4, 1, 27:

    discriptio,

    made by me, Cic. Sen. 17, 59:

    crimen,

    against me, what I am blamed for, App. Mag. 10 init. p. 279:

    non mea est simulatio,

    is not my way, Ter. Heaut. 4, 5, 34:

    tempestate meā,

    in my day, Juv. 4, 140: meus sum, I am myself, in my right senses:

    pavidum gelidumque trementi Corpore, vixque meum firmat deus,

    Ov. M. 3, 689:

    quod quidem ego facerem, nisi plane esse vellem meus,

    quite independent, Cic. Leg. 2, 7, 17:

    vindicta postquam meus a praetore recessi,

    my own master, free, Pers. 5, 88: meus est, he is mine, I have him, have caught him, he is in my power:

    meus hic est: hamum vorat,

    Plaut. Curc. 3, 61:

    meus illic homost,

    id. Mil. 2, 3, 63; id. Ps. 1, 3, 147; id. Bacch. 1, 1, 70:

    hic homo meus est,

    id. Ps. 4, 7, 21:

    vicimus: en! meus est, exclamat Nāis,

    Ov. M. 4, 356: meus, my, my own, my dear, my beloved:

    Nero meus mirificas apud me tibi gratias agit,

    Cic. Fam. 13, 64, 1:

    civis,

    my fellow-citizen, Juv. 12, 121.—With apposite gen.:

    cui nomen meum absentis honori fuisset,

    Cic. Planc. 10, 26:

    quod meum factum dictumve consulis gravius quam tribuni audistis?

    Liv. 7, 40, 9. ut mea defunctae molliter ossa cubent, Ov. Am. 1, 8, 108.— Absol.: mĕi, ōrum, m., my friends or relatives, my adherents, my followers:

    ego meorum solus sum meus,

    Ter. Phorm. 4, 1, 21:

    flamma extrema meorum,

    Verg. A. 2, 431: meus homo, or simply meus, i. e. this silly fellow of mine:

    homo meus se in pulpito Totum prosternit,

    Phaedr. 5, 7, 32: at legatus meus ad emendum modo proficiscitur, Auct. Decl. Quint. 12, 18:

    stupor,

    this blockhead of mine, Cat. 17, 21: mea and mea tu, my love, my darling:

    mea Pythias,

    Ter. Eun. 4, 3, 14:

    mea tu,

    id. Ad. 3, 1, 2:

    o mea,

    Ov. M. 14, 761.— Voc.: mi, my dear! my beloved! o mi Aeschine, o mi germane! Ter. Ad. 2, 4, 4.—With the fem.:

    mi soror,

    App. M. 5, p. 166, 3; 4, p. 155, 6;

    8, p. 205, 2: mi domina,

    Hier. Ep. 22, 1:

    mi catella,

    id. ib. 2:

    mi virgo,

    id. ib. 17.—In plur.:

    mi homines, mi spectatores,

    dear people, good spectators, Plaut. Cist. 4, 2, 8.— Neutr. absol.: mĕum, i, n., mine: quod subrupuisti meum, my property, i. e. my daughter, Plaut. Aul. 4, 10, 29; cf.

    meam,

    id. ib. v. 14; 26: meum est, it is my affair, my concern, my duty, my custom:

    non est mentiri meum,

    Ter. Heaut. 3, 2, 38:

    puto esse meum, quid sentiam, exponere,

    Cic. Fam. 6, 5.—
    2.
    Plur.:

    fundite quae mea sunt, cuncta,

    Juv. 12, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > meus

  • 42 timeo

    tĭmĕo, ŭi, 2, v. a. and n. [root tam-; Sanscr. tam-yati, to be stupefied; tamas, darkness; cf. temulentus], to fear, be afraid of, to dread, apprehend; to be afraid or in fear, to be fearful, apprehensive, or anxious; constr. with acc., rel.-clause, inf., ne or ut, and absol.
    1.
    With acc. (class.;

    syn.: vereor, metuo, paveo): quamquam omnia sunt metuenda, nihil magis quam perfidiam timemus,

    Cic. Fam. 1, 5, a, 2:

    timeo meos,

    Plaut. Truc. 5, 63; cf.:

    quos aliquamdiu inermes timuissent,

    Caes. B. G. 1, 40:

    oppidanos,

    Hirt. B. G. 8, 27:

    saxum Tantalus,

    Lucr. 3, 981 sq.:

    portus omnes,

    Caes. B. C. 3, 6:

    reliquos casus,

    id. ib. 3, 10:

    nomen atque imperium absentis,

    id. ib. 1, 61:

    numinis iram,

    Ov. M. 6, 314:

    flagitium pejus leto,

    Hor. C. 4, 9, 50:

    cuncta (amantes),

    Ov. M. 7, 719:

    aeternas poenas timendum'st,

    Lucr. 1, 111.—In pass.:

    morbos esse timendos,

    Lucr. 3, 41; so, si ipse fulgor timeretur, Quint. 8, 3, 5:

    si Cn. Pompeius timeretur,

    id. 4, 2, 25. — Pregn., to have to fear, i. e. to be exposed to, contend against:

    pro telis gerit quae timuit et quae fudit,

    Sen. Herc. Fur. 40 sq.; 793:

    feras,

    id. Herc. Oet. 270. — With dat. of the object for which one fears something:

    nostrae causae nihil nos timere,

    Quint. 11, 1, 75:

    patronum justitiae suae,

    id. 4, 1, 9:

    furem caulibus aut pomis,

    Juv. 6, 17:

    noxiam vini aegris,

    Plin. 14, 16, 19, § 101. — With de:

    de suo ac legionis periculo nihil timebat,

    Caes. B. G. 5, 57:

    nihil de bello,

    id. ib. 3, 3:

    de se nihil timere,

    Cic. Sest. 1, 1. — With pro and abl.:

    quid pro quoque timendum, aut a quoque timendum sit,

    Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 2: pro amicis omnia timui, pro me nihil. Sen. Q. N. 4, praef. § 15. —
    2.
    With rel.-clause (class.):

    misera timeo, quid hoc sit negotii,

    Plaut. Poen. 5, 4, 79:

    timeo, quid rerum gesserim,

    id. Mil. 2, 4, 44:

    quid possem, timebam,

    Cic. Att. 12, 24, 1:

    nunc istic quid agatur, magnopere timeo,

    id. ib. 3, 8, 2;

    jam nunc timeo, quidnam... pro exspectatione omnium eloqui possim,

    id. Div. in Caecil. 13, 42:

    misera timeo, incertum hoc quorsum accidat,

    Ter. And. 1, 5, 29; cf.:

    haec quo sint eruptura timeo,

    Cic. Att. 2, 20, 5. — With dat.:

    nunc nostrae timeo parti, quid hic respondeat,

    Ter. And. 2, 5, 8. —
    3.
    With inf. (freq. since the Aug. per.;

    not in Cic.): Caesar etsi timebat tantae magnitudinis flumini exercitum obicere, etc.,

    Caes. B. C. 1, 64:

    equites cum intrare fumum et flammam densissimam timerent,

    Hirt. B. G. 8, 16:

    timebant prisci truncum findere,

    Plin. 17, 14, 24, § 102:

    nec jurare time,

    Tib. 1, 4, 21; Hor. C. 1, 8, 8; 3, 24, 56; id. S. 1, 4, 23; id. Ep. 1, 5, 2; 1, 7, 4; 1, 19, 27; 2, 1, 114; id. A. P. 170; 197; Ov. M. 1, 593; 12, 246.— Rarely with acc. and inf.:

    ni cedenti instaturum alterum timuissent,

    Liv. 10, 36, 3.—
    4.
    With ne or ut (class.):

    metuo et timeo, ne hoc tandem propalam fiat,

    Plaut. Mil. 4, 8, 38:

    timeo, ne malefacta mea sint inventa omnia,

    id. Truc. 4, 2, 61: haec timeo ne impediantur, D. Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 4:

    neque timerent, ne circumvenirentur,

    Caes. B. G. 2, 26:

    non times, ne locum perdas,

    Quint. 6, 3, 63:

    timuit, ne non succederet,

    Hor. Ep. 1, 17, 37:

    timere, ne non virtute hostium, sed lassitudine suā vincerentur,

    Curt. 3, 17, 9:

    timeo, ut sustineas,

    Cic. Fam. 14, 2, 3:

    ut satis commode supportari posset (res frumentaria), timere dicebant,

    Caes. B. G. 1, 39. —
    5.
    Absol. (freq. in prose and poetry):

    fac, ego ne metuam igitur et ut tu meam timeas vicem,

    Plaut. Most. 5, 2, 24:

    salva est navis, ne time,

    id. Merc. 1, 2, 64; so,

    ne time,

    id. Am. 2, 2, 42; 5, 1, 12; id. Cas. 4, 4, 13; id. Curc. 4, 2, 34:

    timentibus ceteris propter ignorationem locorum,

    Cic. Rep. 1, 17, 29; cf.:

    timentes confirmat,

    Caes. B. G. 7, 7:

    cottidie aliquid fit lenius quam timebamus,

    Cic. Fam. 6, 10, 5:

    timere et admirari,

    Quint. 9, 2, 26; 9, 2, 86.—With de:

    de re publicā valde timeo,

    Cic. Att. 7, 6, 2.—With ab:

    a quo quidem genere ego numquam timui,

    Cic. Sull. 20, 59. — With pro ( poet. and post-Aug.):

    pro eo timebam,

    Curt. 6, 10, 27:

    timentem pro capite amicissimo,

    Plin. Ep. 3, 17, 3:

    quamvis pericliter, plus tamen pro te timeo,

    Sen. Contr. 7, 20, 1:

    indulgentia pro suis timentium,

    id. ib. 9, 26, 2, B:

    qui pro illo nimium timet,

    id. Ep. 14, 1:

    qui eget divitiis timet pro illis,

    id. ib. 14, 18;

    90, 43: pro Aristippi animā,

    Gell. 19, 1, 10:

    timuere dei pro vindice terrae,

    Ov. M. 9, 241.—Pregn., with abl. ( poet.):

    timuit exterrita pennis Ales,

    expressed its fear, Verg. A. 5, 505. — Freq. with dat. of the object for which one fears:

    tibi timui,

    Ter. Heaut. 3, 2, 20; cf.:

    qui sibi timuerant,

    Caes. B. C. 3, 27:

    alicui,

    Quint. 8, 5, 15; Verg. A. 2, 729; Hor. C. 3, 27, 7; id. S. 2, 1, 23:

    suis rebus,

    Caes. B. G. 4, 16:

    huic loco,

    id. ib. 7, 44:

    receptui suo,

    id. B. C. 3, 69:

    urbi,

    Hor. C. 3, 29, 26.— Impers. pass.:

    urbi timetur,

    Luc. 7, 138: Sen. Med. 885.—
    * 6.
    Timens like timidus, with gen.:

    mortis timentes,

    Lucr. 6, 1239.

    Lewis & Short latin dictionary > timeo

  • 43 velut

    vĕl-ut or vĕl-ŭti, adv. (cf. vel, II.), even as, just as, like as.
    I.
    Correl., with a foll. sic or ita (very rare).
    A.
    In gen.:

    velut in cantu et fidibus, sic ex corporis totius naturā et figurā varios motus ciere,

    Cic. Tusc. 1, 10, 20 (al. vel ut):

    cum velut Sagunti excidium Hannibali, sic, etc.,

    Liv. 31, 18, 9:

    velut per fistulam, ita per apertam vitis medullam umor trahitur,

    Col. 3, 18, 5.—
    B.
    In partic., to introduce comparisons: veluti Consul, cum, etc.... sic exspectabat populus, etc., Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 87 Vahl.):

    ac veluti magno in populo cum saepe coorta est Seditio... Sic, etc.,

    Verg. A. 1 148; v. infra, II. B. 2., and atque, II. 4.—
    II.
    Absol.
    A.
    In gen.:

    studeo hunc lenonem perdere, velut meum erum macerat,

    Plaut. Poen. 4, 1, 2:

    cum repente instructas velut in acie certo gradulegiones accedere Galli viderent,

    Hirt. B. G. 8, 9:

    ne vitam silentio transeant veluti pecora, quae, etc.,

    Sall. C. 1, 1:

    veluti qui sentibus anguem Pressit,

    Verg. A. 2, 379. —With abl. absol.:

    cum velut inter pugnae fugaeque consilium trepidante equitatu,

    Liv. 1, 14, 8 Weissenb. ad loc.; cf. id. 1, 31, 3; 1, 29, 4; 1, 53, 5; 2, 12, 13.—
    B.
    In partic.
    1.
    To connect, by way of example, a single instance with an established general proposition, as, for instance, for example:

    hoc est incepta efficere pulchre, veluti mihi Evenit, ut ovans praedā onustus incederem,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 145; id. Rud. 3, 1, 4; id. Merc. 2, 1, 3; cf. id. Aul. 3, 4, 3; id. Curc. 5, 3, 4; id. Truc. 2, 1, 35; 2, 7, 19:

    numquam tam male est Siculis, quin aliquid facete et commode dicant: veluti in hac re aiebant, In labores Herculis, etc.,

    Cic. Verr. 2, 4, 44, § 95:

    ut illi dubia quaedam res... probetur: velut apud Socraticum Aeschinem demonstrat Socrates, etc.,

    id. Inv. 1, 31, 51:

    est etiam admiratio nonnulla in bestiis aquatilibus iis, quae gignuntur in terrā. Veluti crocodili, etc.,

    id. N. D. 2, 48, 124; id. Fin. 2, 35, 116; cf.:

    multa conjecta sunt aliud alio tempore, velut hoc, etc.,

    id. Q. Fr. 3, 1, 7, § 23:

    velut in hac quaestione plerique dixerunt,

    id. N. D. 1, 1, 2:

    velut iste chorus virtutum in eculeum inpositus imagines constituit,

    id. Tusc. 5, 5, 13:

    aliae quoque artes minores habent multiplicem materiam, velut architectonice,

    Quint. 2, 21, 8:

    sermonibus ejus fruebar, veluti fuit illa sermocinatio,

    Gell. 19, 8, 1.—
    2.
    To introduce a comparison or figurative expression, as, like, as it were: concurrunt veluti venti, cum spiritus Austri, etc., Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 423 Vahl.); 6, 3 (ib. v. 431 ib.):

    frena dabat Sipylus, veluti cum, etc.,

    Ov. M. 6, 231:

    migrantes cernas totāque ex urbe ruentes, Ac, veluti ingentem formicae farris acervum Cum populant, etc.,

    Verg. A. 4, 402; cf.

    supra, I. B.: hic velut hereditate relictum odium paternum conservavit, etc.,

    Nep. Hann. 1, 3:

    quoddam simplex orationis condimentum, quod sentitur latente judicio velut palato,

    Quint. 6, 3, 19:

    ducetur rerum ipsā serie velut duce,

    id. 10, 7, 6: haec velut sagina dicendi, id. 10, 5, 17:

    inaequalia tantum et velut confragosa,

    id. 8, 5, 29:

    haec est velut imperatoria virtus,

    id. 7, 10, 13.—
    3.
    To introduce a hypothetical comparative clause, just as if, just as though, as if, as though.
    a.
    Usually velut si:

    absentis Ariovisti crudelitatem, velut si coram adesset, horrerent,

    Caes. B. G. 1, 32:

    tantus patres metus de summā rerum cepit, velut si jam ad portas hostis esset,

    Liv. 21, 16, 2; Quint. 2, 13, 1:

    velut si urbem adgressurus Scipio foret, ita, etc.,

    Liv. 29, 28, 9:

    facies inducitur illis (corporibus mixtis) Una, velut si quis, etc.,

    Ov. M. 4, 375.—
    b.
    Sometimes, in this sense, velut alone:

    saepe, velut gemmas ejus signumque probarem, Per causam memini me tetigisse manum,

    Tib. 1, 6, 25 (21); Ov. M. 4, 596:

    velut ea res nihil ad religionem pertinuisset,

    Liv. 2, 36, 1:

    velut abundarent omnia,

    id. 2, 41, 9:

    me quoque juvat, velut ipse in parte laboris ac periculi fuerim, ad finem pervenisse, etc.,

    id. 31, 1, 1 Weissenb. ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > velut

  • 44 veluti

    vĕl-ut or vĕl-ŭti, adv. (cf. vel, II.), even as, just as, like as.
    I.
    Correl., with a foll. sic or ita (very rare).
    A.
    In gen.:

    velut in cantu et fidibus, sic ex corporis totius naturā et figurā varios motus ciere,

    Cic. Tusc. 1, 10, 20 (al. vel ut):

    cum velut Sagunti excidium Hannibali, sic, etc.,

    Liv. 31, 18, 9:

    velut per fistulam, ita per apertam vitis medullam umor trahitur,

    Col. 3, 18, 5.—
    B.
    In partic., to introduce comparisons: veluti Consul, cum, etc.... sic exspectabat populus, etc., Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 87 Vahl.):

    ac veluti magno in populo cum saepe coorta est Seditio... Sic, etc.,

    Verg. A. 1 148; v. infra, II. B. 2., and atque, II. 4.—
    II.
    Absol.
    A.
    In gen.:

    studeo hunc lenonem perdere, velut meum erum macerat,

    Plaut. Poen. 4, 1, 2:

    cum repente instructas velut in acie certo gradulegiones accedere Galli viderent,

    Hirt. B. G. 8, 9:

    ne vitam silentio transeant veluti pecora, quae, etc.,

    Sall. C. 1, 1:

    veluti qui sentibus anguem Pressit,

    Verg. A. 2, 379. —With abl. absol.:

    cum velut inter pugnae fugaeque consilium trepidante equitatu,

    Liv. 1, 14, 8 Weissenb. ad loc.; cf. id. 1, 31, 3; 1, 29, 4; 1, 53, 5; 2, 12, 13.—
    B.
    In partic.
    1.
    To connect, by way of example, a single instance with an established general proposition, as, for instance, for example:

    hoc est incepta efficere pulchre, veluti mihi Evenit, ut ovans praedā onustus incederem,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 145; id. Rud. 3, 1, 4; id. Merc. 2, 1, 3; cf. id. Aul. 3, 4, 3; id. Curc. 5, 3, 4; id. Truc. 2, 1, 35; 2, 7, 19:

    numquam tam male est Siculis, quin aliquid facete et commode dicant: veluti in hac re aiebant, In labores Herculis, etc.,

    Cic. Verr. 2, 4, 44, § 95:

    ut illi dubia quaedam res... probetur: velut apud Socraticum Aeschinem demonstrat Socrates, etc.,

    id. Inv. 1, 31, 51:

    est etiam admiratio nonnulla in bestiis aquatilibus iis, quae gignuntur in terrā. Veluti crocodili, etc.,

    id. N. D. 2, 48, 124; id. Fin. 2, 35, 116; cf.:

    multa conjecta sunt aliud alio tempore, velut hoc, etc.,

    id. Q. Fr. 3, 1, 7, § 23:

    velut in hac quaestione plerique dixerunt,

    id. N. D. 1, 1, 2:

    velut iste chorus virtutum in eculeum inpositus imagines constituit,

    id. Tusc. 5, 5, 13:

    aliae quoque artes minores habent multiplicem materiam, velut architectonice,

    Quint. 2, 21, 8:

    sermonibus ejus fruebar, veluti fuit illa sermocinatio,

    Gell. 19, 8, 1.—
    2.
    To introduce a comparison or figurative expression, as, like, as it were: concurrunt veluti venti, cum spiritus Austri, etc., Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 423 Vahl.); 6, 3 (ib. v. 431 ib.):

    frena dabat Sipylus, veluti cum, etc.,

    Ov. M. 6, 231:

    migrantes cernas totāque ex urbe ruentes, Ac, veluti ingentem formicae farris acervum Cum populant, etc.,

    Verg. A. 4, 402; cf.

    supra, I. B.: hic velut hereditate relictum odium paternum conservavit, etc.,

    Nep. Hann. 1, 3:

    quoddam simplex orationis condimentum, quod sentitur latente judicio velut palato,

    Quint. 6, 3, 19:

    ducetur rerum ipsā serie velut duce,

    id. 10, 7, 6: haec velut sagina dicendi, id. 10, 5, 17:

    inaequalia tantum et velut confragosa,

    id. 8, 5, 29:

    haec est velut imperatoria virtus,

    id. 7, 10, 13.—
    3.
    To introduce a hypothetical comparative clause, just as if, just as though, as if, as though.
    a.
    Usually velut si:

    absentis Ariovisti crudelitatem, velut si coram adesset, horrerent,

    Caes. B. G. 1, 32:

    tantus patres metus de summā rerum cepit, velut si jam ad portas hostis esset,

    Liv. 21, 16, 2; Quint. 2, 13, 1:

    velut si urbem adgressurus Scipio foret, ita, etc.,

    Liv. 29, 28, 9:

    facies inducitur illis (corporibus mixtis) Una, velut si quis, etc.,

    Ov. M. 4, 375.—
    b.
    Sometimes, in this sense, velut alone:

    saepe, velut gemmas ejus signumque probarem, Per causam memini me tetigisse manum,

    Tib. 1, 6, 25 (21); Ov. M. 4, 596:

    velut ea res nihil ad religionem pertinuisset,

    Liv. 2, 36, 1:

    velut abundarent omnia,

    id. 2, 41, 9:

    me quoque juvat, velut ipse in parte laboris ac periculi fuerim, ad finem pervenisse, etc.,

    id. 31, 1, 1 Weissenb. ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > veluti

  • 45 violo

    vĭŏlo, āvi, ātum, 1, v. a. [vis], to treat with violence (corporeally, and, more freq., mentally), to injure, dishonor, outrage, violate (cf.: laedo, polluo, contamino).
    I.
    Lit. with persons as objects:

    hospites violare fas non putant,

    to injure, do violence to, Caes. B. G. 6, 23 fin.:

    aliquem,

    id. B. C. 3, 98:

    patriam prodere, parentes violare,

    Cic. Fin. 3, 9, 32.—Esp.: virginem, Auct. ap. Varr. L. L. 6, § 80 Müll.; Tib. 1, 6, 51; cf. Cic. Fam. 9, 22, 1 fin.:

    sacrum vulnere corpus,

    Verg. A. 11, 591; cf.:

    Getico peream violatus ab arcu,

    Ov. P. 3, 5, 45.—
    II.
    Transf.
    A.
    With places as objects, to invade, violate, profane:

    fines eorum se violaturum negavit,

    Caes. B. G. 6, 32:

    loca religiosa et lucos,

    Cic. Rab. Perd. 2, 7:

    Iliacos agros ferro,

    Verg. A. 11, 255:

    Cereale nemus securi,

    Ov. M. 8, 741:

    silva vetus nullāque diu violata securi,

    id. F. 4, 649.—
    B.
    With the senses as objects, to outrage, shock:

    oculos nostros (tua epistola),

    Ov. H. 17, 1; cf.:

    aures meas obsceno sermone,

    Petr. 85.—
    C.
    With abstract objects, to violate, outrage, break, injure, etc.:

    officium,

    Cic. Rosc. Am. 38, 109:

    jus,

    id. Leg. 2, 9, 22:

    religionem,

    id. Verr. 2, 5, 72, § 186:

    virginitatem alicujus,

    id. N. D. 3, 23, 59:

    vitam patris,

    id. Par. 3, 25:

    inducias per scelus,

    to break, Caes. B. C. 2, 15:

    foedera,

    Liv. 28, 44, 7; Tib. 1, 9, 2:

    amicitiam,

    Cic. Phil. 2, 1, 3:

    existimationem absentis,

    id. Quint. 23, 73; cf.:

    nominis nostri famam tuis probris,

    id. Verr. 2, 1, 32, § 82:

    dignitatem alicujus in aliquā re,

    id. Fam. 1, 6, 2; cf.:

    injuriae sunt, quae aut pulsatione corpus aut convicio aures aut aliquā turpitudine vitam cujuspiam violant,

    Auct. Her. 4, 25, 35.—
    III.
    Trop. (rare and poet.):

    Indum sanguineo ostro ebur,

    i. e. to dye of a blood-red, Verg. A. 12, 67 (an imitation of the Homeric elephanta phoiniki miênê, Il. 4, 141).

    Lewis & Short latin dictionary > violo

  • 46 absens

    (m = f = n), absentis (gen.sg.)
      1) part. praes. к absum;
      2) adj. отсутствующий

    Dictionary Latin-Russian new > absens

См. также в других словарях:

  • Furiosus absentis loco est — A madman is in the same position as a person who is absent …   Ballentine's law dictionary

  • STATUA — I. STATUA in Ecclesia Romana vocatur imago Haeretici absentis fugitivi, de quo supra diximus. Postquam enim contra talem sententia lata est, ne frustra penitus, id factum videatur, coram omni populo publicari solet, et imago absentis seu Statua… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Дело Галилея — Галилей перед Инквизицией (картина Кристиано Банти, 1857 год) Процесс Галилея  инквизиционный процесс над 70 летним физиком и астрономом Галилео Галилеем, состоявшийся в 1632 году в Риме. Галилей был обвинён в публичной поддержке запрещённой… …   Википедия

  • АБСЕНТЕИЗМ — (от лат. absens отсутствующий). Страсть к путешествиям или к проживанию вне своей родной страны. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. АБСЕНТЕИЗМ 1) проживание землевладельцев вне своих поместий; 2)… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • absent — absent, ente [ apsɑ̃, ɑ̃t ] adj. et n. • ausent XIIe; lat. absens, absentis 1 ♦ Qui n est pas (dans le lieu où il pourrait, devrait être), qui est éloigné (de ce lieu). Il est absent de son bureau, de Paris. Elle a été absente deux mois, pendant… …   Encyclopédie Universelle

  • absent — nicht da; weg; abwesend; fort * * * ab|sẹnt 〈Adj.; veraltet〉 abwesend [<lat. absens „abwesend“] * * * ab|sẹnt <Adj.> [lat. absens (Gen.: absentis), 1. Part. von: abesse = abwesend sein] (veraltet): abwesend. * * * ab|sent [ap zɛnt] &L …   Universal-Lexikon

  • absent — Absent, m. acut. Est pur Latin. Absens, Estre absent, Abesse. Faire quelque chose pour aucun absent, Absentis alicuius negotium gerere. Il n y a rien pour les absens, Absentum ratio non habetur. Il gaigne autant absent que present, Absentis… …   Thresor de la langue françoyse

  • defaut — Defaut, m. C est defaillance de quelque chose, Egestas, Penuria, Defectus, comme, Il a grand defaut de sens, Mentis inopia laborat. Defaut en terme de practique est quand l adjourné ne compare point à l assignation, Vadimonium non obitum. Defaut… …   Thresor de la langue françoyse

  • recevoir — Recevoir, Capere, Accipere, Excipere, Percipere, Recipere. Recevoir quelque dommage, Detrimentum aut damnum capere, Pati iacturam, Facere iacturam. Recevoir loyer d aucun, Auferre praemium ab aliquo. Recevoir loyer pour sa folie, Pretium ob… …   Thresor de la langue françoyse

  • Absent — Ab sent, a. [F., fr. absens, absentis, p. pr. of abesse to be away from; ab + esse to be. Cf. {Sooth}.] 1. Being away from a place; withdrawn from a place; not present. Expecting absent friends. Shak. [1913 Webster] 2. Not existing; lacking; as,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • List of Amaurobiidae species — This page lists all described species of the spider family Amaurobiidae as of June 12, 2008.Alloclubionoides Alloclubionoides Paik, 1992 * Alloclubionoides amurensis (Ovtchinnikov, 1999) Russia * Alloclubionoides bifidus (Paik, 1976) Korea *… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»