-
1 abnego
abnĕgo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] refuser catégoriquement. [st2]2 [-] nier (un dépôt). - aliquid alicui abnegare: refuser qqch à qqn. - rex tibi conjugium abnegat, Virg. En. 7, 424: le roi te refuse une épouse. - ne depositum appellati abnegarent, Plin. Ep. 10, 95: (s'engager) à ne pas nier un dépôt devant le juge. - abnegare + inf.: se refuser à, refuser de. - abnegat exsilium pati, Virg. En. 2, 637: il refuse de supporter l'exil.* * *abnĕgo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] refuser catégoriquement. [st2]2 [-] nier (un dépôt). - aliquid alicui abnegare: refuser qqch à qqn. - rex tibi conjugium abnegat, Virg. En. 7, 424: le roi te refuse une épouse. - ne depositum appellati abnegarent, Plin. Ep. 10, 95: (s'engager) à ne pas nier un dépôt devant le juge. - abnegare + inf.: se refuser à, refuser de. - abnegat exsilium pati, Virg. En. 2, 637: il refuse de supporter l'exil.* * *Abnego, abnegas, pen. cor. abnegare, Refuser, Denier.\Iupiter abnegat imbrem. Colu. Ne veult point donner de pluye.\Depositum abnegare. Plin. iunior. Renier qu'on nous ait baillé quelque chose en garde, Renier ung depost.\Abnegat excisa vitam producere Troia. Virgil. Il se delibere ne vouloir plus vivre, Il refuse à vivre.\Comitem abnegare. Horat. Refuser aucun à compaignon, Ne le point vouloir pour compaignon.
См. также в других словарях:
abnegat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. abnegatacie; lm M. abnegataci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek wyrzekający się korzyści, wygód, przyjemności, niedbający o swoją powierzchowność <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
abnegat — ab|ne|gat Mot Agut Adjectiu variable … Diccionari Català-Català
abnegat — m IV, DB. a, Ms. abnegatacie; lm M. abnegataci, DB. ów «człowiek nie dbający o swój wygląd, o własne wygody» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
TIGRIS — I. TIGRIS quadrupedum pulcherrima, ut pavo avium, Oppianus, Cyneget. l. 3. v. 340. Τίγριδος αὖ μετέπειτα κλυτὸν δέμας ἀείδωμεν Τῆς οὐ τερπνότερον φύσις ὤπαϚε τεχνήεςςα, Ο᾿φθαλμοῖσιν ἰδεῖν, θηρῶν μετὰ πουλυν` ὅμιλον, Τόςςον δ᾿ ἐν θήρεςςι μέγ᾿… … Hofmann J. Lexicon universale
abnegate — [ abnɪgeɪt] verb formal renounce or reject (something desired or valuable). Derivatives abnegation noun abnegator noun Origin C17 (earlier (ME) as abnegation): from L. abnegat , abnegare renounce , from ab away, off + negare deny … English new terms dictionary
deliberer — Deliberer, acut. Est traiter par conference d opinions d aucune chose, Consultare. Ainsi dit on, Il faut deliberer de la guerre, De bello consultandum est. Liu. lib. 23. Deliberé, neutr. acut. C est resolu et arresté au conseil. Mot usité és… … Thresor de la langue françoyse
abnegate — v.tr. 1 give up or deny oneself (a pleasure etc.). 2 renounce or reject (a right or belief). Derivatives: abnegator n. Etymology: L abnegare abnegat (as AB , negare deny) … Useful english dictionary
abnegative — abnegative, a. rare. (ˈæbnɪˌgeɪtɪv) [f. abnegāt ppl. stem of abnegāre (see abnegate) + ive, as if ad. L. *abnegātīvus.] Of or belonging to abnegation; denying; renouncing; negative. Not in Craig 1847; Webster cites Clarke … Useful english dictionary