Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

Zeugma

  • 1 zeugma

    zeugma
    zeugma ['dzε:ugma] <-i>
      sostantivo Maskulin
  • 2 zeugma

    zeug·ma
    [ˈzju:gmə, AM ˈzu:g]
    n LING, LIT Zeugma nt
    * * *
    ['zjuːgmə]
    n
    Zeugma nt
    * * *
    zeugma [ˈzjuːɡmə; besonders US ˈzuːɡmə] s LING Zeugma n (unpassende Beziehung eines Satzglieds, besonders des Prädikats, auf zwei oder mehr Satzglieder):

    English-german dictionary > zeugma

  • 3 zeugma [1]

    1. zeugma, atis, n. (ζεῦγμα), eine grammat. Figur, nach der ein Prädikat zu mehreren Subjekten konstruiert wird, das dem Sinne nach nur zu einem paßt, rein lat. ligatio od. annexio, Ps. Ascon. Cic. I. Verr. 54. p. 150 B. Diom. 444, 4. Beda de schem. 608, 14 Halm. Serv. Verg. Aen. 1, 144 (griech. bei Iul. Rufin. de schem. lex. § 3).

    lateinisch-deutsches > zeugma [1]

  • 4 Zeugma [2]

    2. Zeugma, atis, n. (Ζεῦγμα), eine Stadt in Syrien, am Euphrat, j. Tschesme od. Zima, Plin. 5, 86. Tac. ann. 12, 12. Stat. silv. 3, 2, 137: Z. Pellaeum, weil vom zu Pella geborenen Alexander dem Gr. gegründet, Lucan. 8, 237.

    lateinisch-deutsches > Zeugma [2]

  • 5 zeugma

    1. zeugma, atis, n. (ζεῦγμα), eine grammat. Figur, nach der ein Prädikat zu mehreren Subjekten konstruiert wird, das dem Sinne nach nur zu einem paßt, rein lat. ligatio od. annexio, Ps. Ascon. Cic. I. Verr. 54. p. 150 B. Diom. 444, 4. Beda de schem. 608, 14 Halm. Serv. Verg. Aen. 1, 144 (griech. bei Iul. Rufin. de schem. lex. § 3).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > zeugma

  • 6 Zeugma

    2. Zeugma, atis, n. (Ζεῦγμα), eine Stadt in Syrien, am Euphrat, j. Tschesme od. Zima, Plin. 5, 86. Tac. ann. 12, 12. Stat. silv. 3, 2, 137: Z. Pellaeum, weil vom zu Pella geborenen Alexander dem Gr. gegründet, Lucan. 8, 237.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Zeugma

  • 7 ligatio

    ligātio, ōnis, f. (ligo), I) das Binden, Scrib. Larg. 225. Cael. Aur. de morb. acut. 2, 37, 195. – II) übtr., als Übersetzung von ζεῦγμα (s. 1. zeugma) als Redefigur, Iul. Rufin. de schem. lex. § 3.

    lateinisch-deutsches > ligatio

  • 8 nexum

    nexum, ī, n. (necto), I) eine feierliche, in Gegenwart von Zeugen vorgenommene Handlung, durch die ein Obligationsverhältnis begründet wurde, wodurch der Schuldner, wenn er seiner Verpflichtung nicht nachkam, dem Gläubiger als Schuldhöriger oder Schuldknecht anheimfiel, Varro, Cic., Liv. u.a. – dah. meton. = die durch das nexum entstandene Schuldhörigkeit, Cic. u.a. – II) = ζεῦγμα, das Zeugma, eine rhet. Fig., Carm. de fig. 166. p. 69 H.

    lateinisch-deutsches > nexum

  • 9 perfungor

    per-fungor, fūnctus sum, fungī, mit etw. völlig fertig werden, zu Ende kommen, a) = völlig-, gehörig verrichten, -verwalten (gew. im Perf. od. Partiz. Perf.), honoribus, Cic.: rebus amplissimis, Cic.: munere, Cic. – b) = überstehen (gew. im Perf. od. Part. Perf.), laboribus, Cic., molestiā, Cic., bello, Cic., periculis, Cic.: fato, Liv. u.a., od. vitā, Lucr. – m. Acc., omnia perfunctus vitai praemia, Lucr. 3, 954: parsimoniā et officiis et frugalitate onera quaestoria et aedilicia et praetoria perfunctus est, Fronto ad Ver. imp. 2, 3. p. 135, 10 N.: timorem satis inanem perfuncti, Apul. met. 8, 16: u. im Zeugma, multa pro alqo perpessus atque perfunctus, Cic. ep. 1, 9, 10. – Partiz. passiv, vitā perfunctā, Lucr. 3, 966: memoria perfuncti periculi, Cic. Sest. 10: post perfuncta opera, Augustin. de civ. dei 18, 18, 1. p. 278, 10 D.2absol., perfunctus sum, ich habe es überstanden, Cic., od. ich bin fertig, se perfunctos esse, Cic.: m. ab u. Abl., sues perfunctas esse a febri, das F. überstanden haben, Varro r. r. 2, 4, 5. – c) = genießen, bonis, Sulpic. in Cic. ep.: epulis, Ov.

    lateinisch-deutsches > perfungor

  • 10 силлепсис

    n
    ling. Syllepse, Zeugma, zeugmatische Verbindung

    Универсальный русско-немецкий словарь > силлепсис

  • 11 ligatio

    ligātio, ōnis, f. (ligo), I) das Binden, Scrib. Larg. 225. Cael. Aur. de morb. acut. 2, 37, 195. – II) übtr., als Übersetzung von ζεῦγμα (s. zeugma) als Redefigur, Iul. Rufin. de schem. lex. § 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ligatio

  • 12 nexum

    nexum, ī, n. (necto), I) eine feierliche, in Gegenwart von Zeugen vorgenommene Handlung, durch die ein Obligationsverhältnis begründet wurde, wodurch der Schuldner, wenn er seiner Verpflichtung nicht nachkam, dem Gläubiger als Schuldhöriger oder Schuldknecht anheimfiel, Varro, Cic., Liv. u.a. – dah. meton. = die durch das nexum entstandene Schuldhörigkeit, Cic. u.a. – II) = ζεῦγμα, das Zeugma, eine rhet. Fig., Carm. de fig. 166. p. 69 H.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nexum

  • 13 perfungor

    per-fungor, fūnctus sum, fungī, mit etw. völlig fertig werden, zu Ende kommen, a) = völlig-, gehörig verrichten, -verwalten (gew. im Perf. od. Partiz. Perf.), honoribus, Cic.: rebus amplissimis, Cic.: munere, Cic. – b) = überstehen (gew. im Perf. od. Part. Perf.), laboribus, Cic., molestiā, Cic., bello, Cic., periculis, Cic.: fato, Liv. u.a., od. vitā, Lucr. – m. Acc., omnia perfunctus vitai praemia, Lucr. 3, 954: parsimoniā et officiis et frugalitate onera quaestoria et aedilicia et praetoria perfunctus est, Fronto ad Ver. imp. 2, 3. p. 135, 10 N.: timorem satis inanem perfuncti, Apul. met. 8, 16: u. im Zeugma, multa pro alqo perpessus atque perfunctus, Cic. ep. 1, 9, 10. – Partiz. passiv, vitā perfunctā, Lucr. 3, 966: memoria perfuncti periculi, Cic. Sest. 10: post perfuncta opera, Augustin. de civ. dei 18, 18, 1. p. 278, 10 D.2absol., perfunctus sum, ich habe es überstanden, Cic., od. ich bin fertig, se perfunctos esse, Cic.: m. ab u. Abl., sues perfunctas esse a febri, das F. überstanden haben, Varro r. r. 2, 4, 5. – c) = genießen, bonis, Sulpic. in Cic. ep.: epulis, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perfungor

См. также в других словарях:

  • Zeugma — (from the Greek word ζεύγμα , meaning yoke ) is a figure of speech describing the joining of two or more parts of a sentence with a single common verb or noun. A zeugma employs both ellipsis, the omission of words which are easily understood, and …   Wikipedia

  • zeugma — [ zøgma ] ou zeugme [ zøgm ] n. m. • 1754, 1765; zeume 1380; lat. zeugma, mot gr., proprt « lien » ♦ Rhét. Construction qui consiste à ne pas énoncer de nouveau, quand l esprit peut les rétablir aisément, un mot ou un groupe de mots déjà exprimés …   Encyclopédie Universelle

  • Zeugma — • Titular see in Syria Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Zeugma     Zeugma     † Catholic En …   Catholic encyclopedia

  • zeugmă — ZÉUGMĂ, zeugme, s.f. Figură de stil prin care se unesc gramatical două sau mai multe substantive cu un verb sau cu un adjectiv care, logic, nu se referă decât la unul dintre cele două substantive. – Din fr. zeugma. Trimis de valeriu, 02.06.2003.… …   Dicționar Român

  • zeugma — zeùgma (zȅugma) ž <G mn ā/ ī> DEFINICIJA 1. vezanje, povezivanje, spajanje 2. lingv. postupak kojim se jedan od dijelova izražava samo jedanput, npr. kad se vežu dvije imenice s glagolom koji vrijedi samo za jednu od njih [udariše bubnji i… …   Hrvatski jezični portal

  • ZEUGMA — urbs Syriae Episcopalis in Comagena sub Archiepiscopo Hierapolitano, ad Euphratem, a Samosatis 72. mill. pass. in Austrum inter Germaniciam 30. et Edessam 45. a Dolicha 10. Antonin. Ibi pons erat super Euphratem, cuius vestigia adhuc durant.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • zeugma — (Del lat. zeugma, y este del gr. ζεῦγμα, yugo, lazo). m. Ret. Figura de construcción, que consiste en que cuando una palabra que tiene conexión con dos o más miembros del período está expresa en uno de ellos, ha de sobrentenderse en los demás; p …   Diccionario de la lengua española

  • Zeugma — eug ma, n. [L., from Gr. ?, fr. ? to yoke, join. See {Yoke}.] (Gram.) A figure by which an adjective or verb, which agrees with a nearer word, is, by way of supplement, referred also to another more remote; as, hic illius arma, hic currus fuit;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Zeugma [1] — Zeugma (gr., d.i. die Verbindung), eine Redefigur, nach welcher zu zwei Subjecten nur ein einziges Prädicat, bes. ein Verbum, gesetzt wird, welches streng genommen nur zu dem einen Subjecte paßt u. woraus zu dem andern ein passendes supplirt… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Zeugma [2] — Zeugma, Stadt in Syrien, am Euphrat, erbaut von Seleukos Nikator, lag am westlichen Ende der Schiffsbrücke über den Euphrat u. war der gewöhnliche Ort, wo der Euphrat passirt wurde; gegenüber lag Apamea; jetzt angeblich Tscheschme …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Zeugma — (griech., »Verbindung«, Synezeugmenon), eine Wortfigur, die darin besteht, daß in Satzverbindungen die den einzelnen Sätzen gemeinschaftlichen Glieder nur einmal gesetzt werden. Man nennt eine solche Satzverbindung einen zusammengezogenen Satz (z …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»