Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

Zerstreuung

  • 1 avocatio

    āvocātio, ōnis, f. (avoco), das Abziehen, I) im allg.: avocatio a cogitanda molestia (von dem Gedanken an die B.) et revocatio ad contemplandas voluptates, Cic. Tusc. 3, 33: ἀποπλάνησις est iudicis a re contraria nobis avocatio, Iul. Rufin. de fig. sent. 13. – II) insbes.: a) die störende Zerstreuung, Sen. ep. 56, 4. – b) die erheiternde Zerstreuung, Plur. avocationes (Ggstz. exercitationes), Iustin. 37, 4, 1.

    lateinisch-deutsches > avocatio

  • 2 avocatio

    āvocātio, ōnis, f. (avoco), das Abziehen, I) im allg.: avocatio a cogitanda molestia (von dem Gedanken an die B.) et revocatio ad contemplandas voluptates, Cic. Tusc. 3, 33: ἀποπλάνησις est iudicis a re contraria nobis avocatio, Iul. Rufin. de fig. sent. 13. – II) insbes.: a) die störende Zerstreuung, Sen. ep. 56, 4. – b) die erheiternde Zerstreuung, Plur. avocationes (Ggstz. exercitationes), Iustin. 37, 4, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > avocatio

  • 3 aberratio

    aberrātio, ōnis, f. (aberro), das momentane Abkommen von etwas Beschwerlichem, das Sich-Entschlagen, die Zerstreuung, a dolore, a molestiis, Cic. ad Att. 12, 38, 3; ep. 15, 18, 1.

    lateinisch-deutsches > aberratio

  • 4 diachysis

    diachysis, Akk. in, f. (διάχυσις), die Zerstreuung, Cael. Aur. chron. 1, 1.

    lateinisch-deutsches > diachysis

  • 5 dispersio

    dīspersio, ōnis, f. (dispergo), die Zerstreuung, I) im allg.: a) aktiv: exercitus, Isid. 18, 2, 7: populi, gentis, Tert. adv. Iud. 13. – b) passiv = das Zerstreutsein, pascentium equorum, Veget. mil. 3, 8. – II) prägn. = die Zerstörung, qui cum exercitu Romam sit ad interitum nostrum et ad dispersionem urbis venire conatus, Cic. Phil. 3, 30 cod. Vat. et ed. Halm. (Müller mit Klotz u. Kayser nach Vermutung dispertitionem).

    lateinisch-deutsches > dispersio

  • 6 dispersus [1]

    1. dīspersus, Abl. ū, m. (dispergo), die Zerstreuung, Cic. ad Att. 9, 9, 2 cod. M zw.

    lateinisch-deutsches > dispersus [1]

  • 7 dissipatio

    dissipātio, ōnis, f. (dissipo), I) die Zerstreuung (passiv), Cic. de rep. 2, 7; de nat. deor. 1, 71. – II) die Zerteilung, A) die Versplitterung durch Verkauf, praedae, Cic. Phil. 13, 10. – B) als Redefigur, die Zerlegung eines Begriffs in einzelne Teile, Cic. de or. 3, 207; vgl. Quint. 9, 3, 39.

    lateinisch-deutsches > dissipatio

  • 8 occupatus [1]

    1. occupātus, a, um, PAdi. (occupo), I) in Beschlag genommen = verheiratet, Plur. subst., occupatae (Ggstz. vacuae), Ps. Quint. decl. 376. – II) durch Geschäfte (durch andere Dinge) in Anspruch genommen, beschäftigt (Ggstz. otiosus u. nachaugust. vacuus), homo occupatus, Sen.: homines occupati, Plaut.: homo vehementer occupatus, Cic.: occupata est, sie hat zu tun, Plaut. (s. Brix Plaut. mil. 252): quamvis occupatus sis, otii tamen plus habes, Cic.: suspenso animo et occupato, in der Zerstreuung und mit anderen Dingen beschäftigt, Cic.: occupata mea tempora, Cic.: aures occupatae, Phaedr.: festinabam eramque occupatior, Cic.: quod comitiorum dies occupatiorem me habebant, Cael. in Cic. ep.: non dubito, quin occupatissimus fueris (viele Abhaltungen gehabt hast), Cic. – m. Genet., occupatus animi, Cl. Mam. de stat. anim. praef. p. 697 Migne. – m. in u. Abl., minime male cogitantes, qui in eo studio occupati sunt, Cato: occupati in munitione castrorum, Caes.: occupatus in apparatu nuptiarum, Iustin.: certum aliquid, in quo animum debeat habēre occupatum, dem er seine ganze Aufmerksamkeit widmen muß, Cic.: in metendo occupati, Caes.: non in apparando bello, sed in sufficiendo collega occupatus, Cic.: qui in eo erat occupatus, ut bellum quam diutissime duceret, Nep. – m. circa u. Akk., Semiramis circa cultum capitis sui occupata, Val. Max.: circa consularia occupatus comitia, Sen. – m. inter u. Akk., inter pectinem speculumque occupati, Sen. de brev. vit. 12, 3. – m. Infin., quamquam negotiumst, si quid vis, non sum occupatus umquam amico operam dare, hab ich einem Fr. zu dienen immer Zeit, Plaut. merc. 288.

    lateinisch-deutsches > occupatus [1]

  • 9 aberratio

    aberrātio, ōnis, f. (aberro), das momentane Abkommen von etwas Beschwerlichem, das Sich-Entschlagen, die Zerstreuung, a dolore, a molestiis, Cic. ad Att. 12, 38, 3; ep. 15, 18, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aberratio

  • 10 diachysis

    diachysis, Akk. in, f. (διάχυσις), die Zerstreuung, Cael. Aur. chron. 1, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diachysis

  • 11 dispersio

    dīspersio, ōnis, f. (dispergo), die Zerstreuung, I) im allg.: a) aktiv: exercitus, Isid. 18, 2, 7: populi, gentis, Tert. adv. Iud. 13. – b) passiv = das Zerstreutsein, pascentium equorum, Veget. mil. 3, 8. – II) prägn. = die Zerstörung, qui cum exercitu Romam sit ad interitum nostrum et ad dispersionem urbis venire conatus, Cic. Phil. 3, 30 cod. Vat. et ed. Halm. (Müller mit Klotz u. Kayser nach Vermutung dispertitionem).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dispersio

  • 12 dispersus

    1. dīspersus, Abl. ū, m. (dispergo), die Zerstreuung, Cic. ad Att. 9, 9, 2 cod. M zw.
    ————————
    2. dīspersus, a, um, s. dispergo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dispersus

  • 13 dissipatio

    dissipātio, ōnis, f. (dissipo), I) die Zerstreuung (passiv), Cic. de rep. 2, 7; de nat. deor. 1, 71. – II) die Zerteilung, A) die Versplitterung durch Verkauf, praedae, Cic. Phil. 13, 10. – B) als Redefigur, die Zerlegung eines Begriffs in einzelne Teile, Cic. de or. 3, 207; vgl. Quint. 9, 3, 39.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dissipatio

  • 14 occupatus

    1. occupātus, a, um, PAdi. (occupo), I) in Beschlag genommen = verheiratet, Plur. subst., occupatae (Ggstz. vacuae), Ps. Quint. decl. 376. – II) durch Geschäfte (durch andere Dinge) in Anspruch genommen, beschäftigt (Ggstz. otiosus u. nachaugust. vacuus), homo occupatus, Sen.: homines occupati, Plaut.: homo vehementer occupatus, Cic.: occupata est, sie hat zu tun, Plaut. (s. Brix Plaut. mil. 252): quamvis occupatus sis, otii tamen plus habes, Cic.: suspenso animo et occupato, in der Zerstreuung und mit anderen Dingen beschäftigt, Cic.: occupata mea tempora, Cic.: aures occupatae, Phaedr.: festinabam eramque occupatior, Cic.: quod comitiorum dies occupatiorem me habebant, Cael. in Cic. ep.: non dubito, quin occupatissimus fueris (viele Abhaltungen gehabt hast), Cic. – m. Genet., occupatus animi, Cl. Mam. de stat. anim. praef. p. 697 Migne. – m. in u. Abl., minime male cogitantes, qui in eo studio occupati sunt, Cato: occupati in munitione castrorum, Caes.: occupatus in apparatu nuptiarum, Iustin.: certum aliquid, in quo animum debeat habēre occupatum, dem er seine ganze Aufmerksamkeit widmen muß, Cic.: in metendo occupati, Caes.: non in apparando bello, sed in sufficiendo collega occupatus, Cic.: qui in eo erat occupatus, ut bellum quam diutissime duceret, Nep. – m. circa u. Akk., Semiramis circa cul-
    ————
    tum capitis sui occupata, Val. Max.: circa consularia occupatus comitia, Sen. – m. inter u. Akk., inter pectinem speculumque occupati, Sen. de brev. vit. 12, 3. – m. Infin., quamquam negotiumst, si quid vis, non sum occupatus umquam amico operam dare, hab ich einem Fr. zu dienen immer Zeit, Plaut. merc. 288.
    ————————
    2. occupātus, ūs, m. (occupo) = occupatio, Sidon. epist. 4, 2, 3: Plur., post magni Alexandri occupatus, Schol. Iuven. 6, 83.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > occupatus

См. также в других словарях:

  • Zerstreuung — Zerstreuung …   Deutsch Wörterbuch

  • Zerstreuung — Zerstreuung, 1) das von einander Entfernen od. Entferntsein mehrer Individuen od. Gegenstände, deren Zusammenbleiben, weil sie in ihrer Vereinigung ein Collectivganzes bilden, od. aus einem andern Grunde, gefordert wird; 2) s. Diaspora; 3) in… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Zerstreuung — ↑Dekonzentration, ↑Diffusion, ↑Dispersion, ↑Dissipation, ↑Distraktion …   Das große Fremdwörterbuch

  • Zerstreuung — Zer·streu·ung die; , en; 1 etwas, das zur Unterhaltung dient, besonders damit man nicht an Probleme usw denkt <Zerstreuung suchen, finden; für Zerstreuung sorgen; jemandem Zerstreuung bieten> 2 nur Sg; das Auseinandertreiben einer Gruppe… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Zerstreuung — die Zerstreuung, en (Aufbaustufe) Tätigkeit, mit der man die Zeit verbringt, Unterhaltung Synonyme: Ablenkung, Zeitvertreib Beispiele: Sie zogen durch die Stadt und suchten Zerstreuung. Den Urlaubern wurden vielerlei Zerstreuungen geboten …   Extremes Deutsch

  • Zerstreuung — Beschäftigung; Ablenkung; Verbreitung; Dispersion; Verteiltheit * * * Zer|streu|ung [ts̮ɛɐ̯ ʃtrɔy̮ʊŋ], die; , en: dem Zeitvertreib dienendes Vergnügen: zur Zerstreuung der Gäste spielte eine Kapelle. Syn.: ↑ Abwechslung, ↑ …   Universal-Lexikon

  • Zerstreuung — 1. a) Auflösung, Beendigung, Zersprengung; (bes. Militär): Versprengung. b) Auslöschung, Ausmerzung, Beseitigung; (ugs.): Ausräumung. 2. Ablenkung, Fun, Spaß, Unterhaltung, Vergnügen, Zeitvertreib; (geh.): Ergötzung; (bildungsspr.): Amüsement;… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Zerstreuung — Das fürchterlichste Mittel gegen quälende Gedanken ist die Zerstreuung, sie führt zur Gedankenlosigkeit. «Franz Grillparzer» …   Zitate - Herkunft und Themen

  • Zerstreuung — zerstreuen, zerstreut, Zerstreuung ↑ streuen …   Das Herkunftswörterbuch

  • Zerstreuung — sklaida statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. diffusion; dispersion; dissipation; leak; leakage; scatter; scattering; variance; variation vok. Dispersion, f; Dissipation, f; Streuung, f; Zerstreuung, f rus. дисперсия, f; диссипация, f;… …   Automatikos terminų žodynas

  • Zerstreuung — sklaida statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Optinės spinduliuotės erdvinio pasiskirstymo pokytis, susijęs su jos sklidimo krypties pasikeitimu dėl sąveikos su kūno paviršiumi arba medžiaga nekintant spinduliuotės… …   Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»