-
1 Wipfel
-
2 Wipfel
Wipfel m wierzchołek -
3 Wipfel
-
4 Wipfel
сущ.1) лес. вершина дерева2) высок. верхушка, макушка (дерева), вершина3) дер. вершинник, вершина (дерева) -
5 Wipfel
ḿвершина дерева, верхушка, макушкаDeutsch-Russisch Wörterbuch der Forstwirtschaft, Holz-und Möbelindustrie > Wipfel
-
6 Wipfel
m <-s, -> вершина, верхушка, макушка (дерева)Der Wind bewégt die Wípfel der Bäume. — Ветер колышет верхушки деревьев.
-
7 Wipfel
Neue große deutsch-russische Wörterbuch Polytechnic > Wipfel
-
8 Wipfel
верши́на, верху́шка, маку́шка -
9 Wipfel
Wípfel m -s, = высок.верши́на, верху́шка, маку́шка ( дерева) -
10 Wipfel
mверхушкаDeutsch-Russische Geologie und Mineralogie Wörterbuch > Wipfel
-
11 Wipfel
m -s, =вершина, верхушка ( дерева) -
12 auf dem Wipfel des Baumes
предл.общ. на вершине верхушке дерева, на на верхушке дереваУниверсальный немецко-русский словарь > auf dem Wipfel des Baumes
-
13 верхушка
ж1) ( верхняя часть) Spitze f; Gipfel m ( вершина); Wipfel m ( дерева)2) разг. (организации и т.п.) Spitze f; Elite f ( элита) -
14 макушка
-
15 верхушка
верхушка ж 1. (верхняя часть) Spitze f c; Gipfel m 1d (вершина); Wipfel m 1d (дерева) верхушка мачты Topp m 1a верхушка лёгкого анат. Lungenspitze f c 2. разг.( организации и т. п.) Spitze f c; Elite f c (элита) -
16 макушка
-
17 Haupt
1) Kopf голова́. sehr geh u. poetisch глава́. greises <graues, weißes> Haupt седа́я голова́ [седовла́сая глава́]. gesenkten Hauptes, mit gesenktem Haupt с опу́щенной [vor Kummer, Trauer auch пони́кшей] голово́й2) Führer глава́3) Gipfel верши́на. sehr geh глава́. Wipfel верху́шка bemoostes Haupt a) Student ве́чный студе́нт b) alter Herr престаре́лый <пожило́й> господи́н. graues Haupt стари́к. sehr geh (седовла́сый) ста́рец. die Haupter seiner Lieben его́ люби́мая семья́, его́ бли́зкие. an Haupt und Gliedern krank sein прогни́ть pf (im Prät) , разва́ливаться. an Haupt und Gliedern erneuern по́лностью обновля́ть обнови́ть. sein Haupt mit Asche bestreuen посыпа́ть /-сы́пать го́лову пе́плом. sein Haupt erheben поднима́ть подня́ть го́лову. sein Haupt verbürgen отвеча́ть свое́й голово́й. sein Haupt verhüllen Trauer zeigen " надева́ть /-де́ть тра́ур". jdn. aufs Haupt schlagen разбива́ть /-би́ть кого́-н. на́голову. über jds. Haupte schweben нави́снуть pf (im Prät) над чьей-н. голово́й. jds. Zorn [Verdacht] auf sein Haupt herabziehen < laden> навлека́ть /-вле́чь на себя́ <на свою́ го́лову> чей-н. гнев [чьё-н. подозре́ние]. Schuld auf sein Haupt laden провини́ться pf. nicht wissen, wo man sein Haupt hinlegen soll(te) не знать, где главу́ приклони́ть. zu jds. Haupten (befindlich) a) über jdm. над чьей-н. голово́й b) am Kopfende v. Liegendem в голова́х (у) кого́-н. zu Haupten des Tisches во главе́ стола́. zu Haupten des Bettes в голова́х крова́ти, у изголо́вья крова́ти -
18 säuseln
1) v. Laubwerk, Wind шелесте́ть, шурша́ть про-. ingress зашелесте́ть, зашурша́ть. im Wind säuseln v. Laubwerk шелесте́ть <шурша́ть> на ветру́ | säuseln ше́лест, шурша́ние. ein säuseln geht durch die Wipfel [durch die Zweige] маку́шки дере́вьев [ве́тви <ве́тки>] зашелесте́ли <зашурша́ли>2) v. Musik(instrument) ти́хо звуча́ть про-. ingress зазвуча́ть3) v. Pers лепета́ть про-
См. также в других словарях:
Wipfel — Wipfel, so v.w. Gipfel. Daher Wipfelbruch, so v.w. Duftbruch. Wipfeldürre, so v.w. Gipfeldürre. Wipfelreich, so v.w. Gipfelreich. Wipfler, ein Baum, welchem der Wipfel abgehauen ist, um ihn zur Bienenzucht zu gebrauchen. Wipfeln, einem Baum den… … Pierer's Universal-Lexikon
Wipfel — Sm std. (8. Jh.), mhd. wipfel auch (wiffel), ahd. wipfil Stammwort. md. wippel. Zu wippen, mhd. wipfen, (Wippe). Also Hin und Herbewegtes, Wippendes . deutsch s. Wippe … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Wipfel — Wipfel: Das nur dt. Substantiv (mhd. wipfel, ahd. wiphil) ist eine Bildung zu dem im Nhd. untergegangenen Verb mhd. wipfen »sich schwingend bewegen, hüpfen, springen« (vgl. ↑ wippen). Es bedeutet also eigentlich »das Hin und her Schwingende« … Das Herkunftswörterbuch
Wipfel — Zopfholz (fachsprachlich); Baumwipfel * * * Wip|fel [ vɪpf̮l̩], der; s, : oberer Teil, Spitze eines meist hohen Baumes: der Junge kletterte in den Wipfel des Baumes; der Wind bewegt geräuschvoll die hohen Wipfel. Syn.: ↑ Krone. Zus.: Baumwipfel.… … Universal-Lexikon
Wipfel — Als Wipfel, forstlich Zopfholz, bezeichnet man die Spitze eines Baumes. Er bildet sich aus dem Ende des Stammes und ist meist noch mit Zweigen, Ästen und Blättern, bzw. Nadeln versehen. Pfad entlang der Wipfel Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
Wipfel — der Wipfel, (Oberstufe) Spitze eines hohen Baumes Synonyme: Baumwipfel, Laubkrone (geh.) Beispiel: Es begann zu regnen und der Wind pfiff durch die Wipfel der Bäume … Extremes Deutsch
Wipfel — [Baum]krone, Spitze; (geh.): Laubkrone; (landsch., sonst veraltet): Gipfel. * * * Wipfel,der:Baumwipfel+Baumkrone·Blätterkrone WipfelKrone,Baumkrone,Spitze,Gipfel … Das Wörterbuch der Synonyme
Wipfel — viršūnė statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Aukščiausia kalno, kalnagūbrio, kalnų masyvo dalis. atitikmenys: angl. apex; peak; summit vok. Baumkrone, f; Bergspitze, f; Spitze, f; Wipfel, m rus. верхушка, f; вершина, f … Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas
Wipfel — viršūnė statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Statinio, medžio aukščiausia vieta. atitikmenys: angl. apex; peak; summit vok. Baumkrone, f; Bergspitze, f; Spitze, f; Wipfel, m rus. верхушка, f; вершина, f … Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas
Wipfel — Magst den Wipfel schon betrachten, musst aber die Wurzel nicht verachten. Dän.: Dersom dit ax end florerer högt, foragt ei din rod for den staaer lavt. (Prov. dan., 174.) … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Wipfel-Stachelwanze — (Acanthosoma haemorrhoidale) Systematik Unterklasse: Fluginsekten (Pterygota) … Deutsch Wikipedia