-
1 vultur [1]
1. vultur (voltur), uris, m. (vello), der Geier, Stoßvogel, Raubvogel, I) eig., Liv., Verg. u.a. – Sprichw., profert cornua vultur, für etwas Unmögliches, Claud. in Eutr. 1, 352. – II) übtr., Geier, Nimmersatt, v. räuberischen od. habgierigen Menschen, Sen. ep. 95, 43. Mart. 6, 62, 4.
-
2 vultur
1. vultur (voltur), uris, m. (vello), der Geier, Stoßvogel, Raubvogel, I) eig., Liv., Verg. u.a. – Sprichw., profert cornua vultur, für etwas Unmögliches, Claud. in Eutr. 1, 352. – II) übtr., Geier, Nimmersatt, v. räuberischen od. habgierigen Menschen, Sen. ep. 95, 43. Mart. 6, 62, 4. -
3 Vultur [2]
2. Vultur (Voltur), uris, m., ein Berg in Apulien, in der Nähe von Venusia, j. Voltore, Hor. carm. 3, 4, 9. Lucan. 9, 185.
-
4 Vultur
2. Vultur (Voltur), uris, m., ein Berg in Apulien, in der Nähe von Venusia, j. Voltore, Hor. carm. 3, 4, 9. Lucan. 9, 185. -
5 vulturnus [2]
-
6 кондор
-
7 vulturnus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vulturnus
-
8 edax
edāx, ācis (edo), I) gefräßig, homo, Ter. u. Cic.: hospes, Cic.: dominus, Hor.: turdus, Hor.: vultur, Ov. – animalia edaciora, Augustin. de mor. Manich. 9. – animalia edacissima, Sen. ep. 60, 3. – Plur. edācēs, subst., die Gefräßigen, die Fresser, Sen. ep. 108, 15. – II) übtr., nagend, verzehrend, vernichtend, imber. Hor.: umor, Cael. Aur.: cibi acres atque edaces, Cael. Aur.: edaces curae, Hor.: mit Genet., tempus edax rerum, Ov. met. 15, 234. – / Abl. edācī, Cic. ep. 9, 20, 2. Val. Flacc. 6, 420.
-
9 oripelargus
orīpelargus, ī, m. (ὀρειπέλαργος), der Bergstorch, Plin. 10, 8 (dort fälschlich unter die Adler gezählt, da er = das Weibchen des Aasgeiers, Vultur Percnopterus, L.).
-
10 pulpo
pulpo, āre, Naturlaut des Geiers (vultur), Suet. fr. 161. p. 251, 1 R. Anthol. Lat. 762, 27 (233, 27).
-
11 rimor
rīmor, ātus sum, ārī (rima), zerspalten, I) im allg., aufreißen, aufwühlen, terram rastris, Verg. georg. 3, 534. – II) insbes.: A) suchend durchwühlen, durchstöbern, durchsuchen, durchforschen, 1) eig.: a) den Boden u. dgl., von Vögeln (die Wiesen nach Futter), Verg.: u. so stagna et paludes, Colum.: v. Schweine, paludes, Colum.: v. Menschen, terram, Sen.: ipsam humum pilis, Tac. – b) andere Dinge, vultur viscera rimatur epulis (zur Speise), Verg.: partes apertas, Verg.: canes elatis rimantur naribus auras, Ov.: exta, besichtigen, Iuven. – absol., quod cuique repertum rimanti, Verg. Aen. 7, 507 sq. – 2) übtr., durchforschen, ausforschen, zu erspähen suchen, id quoque rimatur quantum potest, Cic.: secreta, Tac.: offensas (die gespannten Verhältnisse), Tac.: multa in Caesellio reprehendendo, Gell. – B) meton., suchend aufstöbern, fustem, Apul. met. 3, 27.
-
12 satio [1]
1. satio, āvī, ātum, āre ( vom Adi. *satius zum St. sati –; vgl. satis), zur Genüge anfüllen, satt machen, sättigen, I) eig.: u. übtr.: 1) eig.: mit Speise u. Trank, turtures, Colum.: agnos, Lucr.: se, Plin.: satiati canes sanguine erili, Ov.: satiatus vultur humano corpore, Plin.: satia te sanguine, quem sitisti, Iustin.: cibus, quem occuparunt, satiat, sättigt zur Genüge, Curt. – 2) übtr.: a) v. Befriedigung körperlicher Bedürfnisse, sättigen = befriedigen, stillen, desideria naturae, Cic.: famem, Ov.: sitim, Mart. – b) v. Farben, sättigen, color Tyrius pelagio satiatur, Plin. – c) vom hinlänglichen Düngen des Ackers, sättigen, solum stercore, Colum. u. Plin. – d) von anderen Dingen, terra satiata, mit Wasser gesättigt (Ggstz. arida), Sen.: ignes satiantur odoribus (i.e. ture), Ov.: loca (aegra) oleo, recht einschmieren, Veget. – II) bildl.: 1) = sättigen, hinlänglich stillen, befriedigen, ex longa fame se auro, Curt.: aviditatem legendi, Cic.: animum, Cic.: mentem oculosque alcis non sanguine et vulneribus suis, Cic.: oculis non satiari posse, sich nicht satt sehen können, Sen. rhet.: u. so nequaquam se esse satiatum, habe sich nicht satt gesehen, Cic.: Romanus satiatus somno, der hinlänglichen Schlaf genossen hat, Liv.: satiatum esse prosperis adversisque, Glück und Unglück im vollsten Maße genossen haben, Tac. – 2) bis zum Überdrusse sättigen, mit Überdruß erfüllen, übersättigen, im Passiv = etwas satt haben, überdrüssig sein, numerus agnoscitur, deinde satiat, Cic.: assiduo satiatus aratro, der sich satt u. müde gepflügt hat, Tibull.: vitā satiatus (lebenssatt, -müde) et senectute confectus, Lact.: m. Genet., cum satiata ferinae dextera caedis erat. Ov. met. 7, 808: satiatus et aevi et decoris, Sil. 16, 604.
-
13 sulcator
sulcātor, ōris, m. (sulco), I) der Furcher, Pflüger, Leontini campi, Prud. c. Symm. 2, 940: patuli agri, Avien. descr. orb. 587. – II) poet. übtr., der Durchfurcher = Durchschneider, lateris sulcator vultur, Zernager, Claud.: von Schiffenden, Averni, Stat.: v. Flüssen, fluvius sulcator arenae, der durchfließt, Lucan.
-
14 tragopan
-
15 voltur [1]
1. voltur, uris, m., s. 1. vultur.
-
16 Voltur [2]
2. Voltur, uris, m., s. 2. Vultur.
-
17 vulturinus
vulturīnus (volturīnus), a, um (vultur), vom Geier, Geier-, fel, Plin.: sanguis, Plin.: collum, Mart.: species (Gestalt), Plin.
-
18 edax
edāx, ācis (edo), I) gefräßig, homo, Ter. u. Cic.: hospes, Cic.: dominus, Hor.: turdus, Hor.: vultur, Ov. – animalia edaciora, Augustin. de mor. Manich. 9. – animalia edacissima, Sen. ep. 60, 3. – Plur. edācēs, subst., die Gefräßigen, die Fresser, Sen. ep. 108, 15. – II) übtr., nagend, verzehrend, vernichtend, imber. Hor.: umor, Cael. Aur.: cibi acres atque edaces, Cael. Aur.: edaces curae, Hor.: mit Genet., tempus edax rerum, Ov. met. 15, 234. – ⇒ Abl. edācī, Cic. ep. 9, 20, 2. Val. Flacc. 6, 420. -
19 oripelargus
orīpelargus, ī, m. (ὀρειπέλαργος), der Bergstorch, Plin. 10, 8 (dort fälschlich unter die Adler gezählt, da er = das Weibchen des Aasgeiers, Vultur Percnopterus, L.).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > oripelargus
-
20 pulpo
pulpo, āre, Naturlaut des Geiers (vultur), Suet. fr. 161. p. 251, 1 R. Anthol. Lat. 762, 27 (233, 27).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
vultur — VÚLTUR, vulturi, s.m. 1. Numele mai multor păsări răpitoare de zi, cu ciocul lung, ascuţit şi coroiat, cu aripi lungi şi cu picioare puternice, cu gheare tari, care se hrănesc cu animale vii şi cu stârvuri; vultan. ♢ Ochi (sau privire) de vultur … Dicționar Român
VULTUR — a volatu Latinis, uti vult Becmannus in Origg. L. L. qui qualis sit, vide supra ubi de avium Volatu: an a vultu, quod perspicacissimus? Graecis γὺψ, item αἰγυπιὸς, quô nomine tamen proprie vultur niger venit, quem Hebr. daja appellant, ut videre… … Hofmann J. Lexicon universale
Vultur [1] — Vultur, Geier, s.d. 2). Das Linnéische Geschlecht V. ist jetzt getheilt in V. (eigentliche Geier), Sarcoramphus (Kammgeier), Cathartes (Hühnergeier), Percnopterus (Aasgeier) u. Gypaëtos (Bartgeier) … Pierer's Universal-Lexikon
Vultur [2] — Vultur, Zweig der Apenninen, südlich von Venusia, bildete dort die Grenze zwischen Apulien u. Lucanien … Pierer's Universal-Lexikon
Vultur — Vultur, der Geier; Vulturidae (Geier), eine Familie der Raubvögel; Vulturinae, Unterfamilie, echte Geier … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Vultur — ? Андский кондор Летящий кондор над каньоном Колка в Перу Научная классификация Царство: Животные Тип: Хорд … Википедия
Vultur — Andenkondor Männlicher Andenkondor (Vultur gryphus) im Tierpark Berlin Systematik Klasse: Vögel … Deutsch Wikipedia
Vultur — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Vultur peut désigner : Vultur, un genre monotypique constitué de l unique espèce Condor des Andes (Vultur gryphus), un charognard qui vit dans les… … Wikipédia en Français
Vultur — noun a bird that is usually restricted to the Andean condor • Syn: ↑genus Vultur • Hypernyms: ↑bird genus • Member Holonyms: ↑Cathartidae, ↑family Cathartidae • Member Meronyms: ↑ … Useful english dictionary
Vultur — kaliforniniai kondorai statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Gymnogyps; Vultur angl. condor vok. Kondor, m rus. кондор, m pranc. condor, m ryšiai: platesnis terminas – Naujojo pasaulio grifai siauresnis terminas – kaliforninis… … Paukščių pavadinimų žodynas
Vultur — andiniai kondorai statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Vultur ryšiai: platesnis terminas – Naujojo pasaulio grifai siauresnis terminas – andinis kondoras … Paukščių pavadinimų žodynas