Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

vultur

  • 21 rimor

    rīmor, ātus sum, ārī (rima), zerspalten, I) im allg., aufreißen, aufwühlen, terram rastris, Verg. georg. 3, 534. – II) insbes.: A) suchend durchwühlen, durchstöbern, durchsuchen, durchforschen, 1) eig.: a) den Boden u. dgl., von Vögeln (die Wiesen nach Futter), Verg.: u. so stagna et paludes, Colum.: v. Schweine, paludes, Colum.: v. Menschen, terram, Sen.: ipsam humum pilis, Tac. – b) andere Dinge, vultur viscera rimatur epulis (zur Speise), Verg.: partes apertas, Verg.: canes elatis rimantur naribus auras, Ov.: exta, besichtigen, Iuven. – absol., quod cuique repertum rimanti, Verg. Aen. 7, 507 sq. – 2) übtr., durchforschen, ausforschen, zu erspähen suchen, id quoque rimatur quantum potest, Cic.: secreta, Tac.: offensas (die gespannten Verhältnisse), Tac.: multa in Caesellio reprehendendo, Gell. – B) meton., suchend aufstöbern, fustem, Apul. met. 3, 27.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rimor

  • 22 satio

    1. satio, āvī, ātum, āre ( vom Adi. *satius zum St. sati –; vgl. satis), zur Genüge anfüllen, satt machen, sättigen, I) eig.: u. übtr.: 1) eig.: mit Speise u. Trank, turtures, Colum.: agnos, Lucr.: se, Plin.: satiati canes sanguine erili, Ov.: satiatus vultur humano corpore, Plin.: satia te sanguine, quem sitisti, Iustin.: cibus, quem occuparunt, satiat, sättigt zur Genüge, Curt. – 2) übtr.: a) v. Befriedigung körperlicher Bedürfnisse, sättigen = befriedigen, stillen, desideria naturae, Cic.: famem, Ov.: sitim, Mart. – b) v. Farben, sättigen, color Tyrius pelagio satiatur, Plin. – c) vom hinlänglichen Düngen des Ackers, sättigen, solum stercore, Colum. u. Plin. – d) von anderen Dingen, terra satiata, mit Wasser gesättigt (Ggstz. arida), Sen.: ignes satiantur odoribus (i.e. ture), Ov.: loca (aegra) oleo, recht einschmieren, Veget. – II) bildl.: 1) = sättigen, hinlänglich stillen, befriedigen, ex longa fame se auro, Curt.: aviditatem legendi, Cic.: animum, Cic.: mentem oculosque alcis non sanguine et vulneribus suis, Cic.: oculis non satiari posse, sich nicht satt sehen können, Sen. rhet.: u. so nequaquam se esse satiatum, habe sich nicht satt gesehen, Cic.: Romanus satiatus somno, der hinlänglichen Schlaf genossen hat, Liv.: satiatum esse prosperis adversisque, Glück und Unglück im vollsten Maße genossen haben, Tac. – 2) bis zum Überdrusse sättigen, mit
    ————
    Überdruß erfüllen, übersättigen, im Passiv = etwas satt haben, überdrüssig sein, numerus agnoscitur, deinde satiat, Cic.: assiduo satiatus aratro, der sich satt u. müde gepflügt hat, Tibull.: vitā satiatus (lebenssatt, -müde) et senectute confectus, Lact.: m. Genet., cum satiata ferinae dextera caedis erat. Ov. met. 7, 808: satiatus et aevi et decoris, Sil. 16, 604.
    ————————
    2. satio, ōnis, f. (sero), I) das Säen, Lucr., Cic. u.a. – Plur. sationes, konkr. = a) die Saaten, Sen. ep. 60, 2. – b) die besäten Äcker, die Saatfelder, Cic. Verr. 3, 38. – II) das Pflanzen, Anpflanzen, Verg. u. Liv.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > satio

  • 23 sulcator

    sulcātor, ōris, m. (sulco), I) der Furcher, Pflüger, Leontini campi, Prud. c. Symm. 2, 940: patuli agri, Avien. descr. orb. 587. – II) poet. übtr., der Durchfurcher = Durchschneider, lateris sulcator vultur, Zernager, Claud.: von Schiffenden, Averni, Stat.: v. Flüssen, fluvius sulcator arenae, der durchfließt, Lucan.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sulcator

  • 24 tragopan

    tragopān, ānis, Akk. āna, m. (von τράγος, Bock, u. Pan), ein fabelhafter Vogel, viell. Bartgeier (Vultur barbatus, L.), Mela 3, 9, 2 (3. § 88). Plin. 10, 136. Solin. 30, 29.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tragopan

  • 25 voltur

    1. voltur, uris, m., s. 1. vultur.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > voltur

  • 26 Voltur

    2. Voltur, uris, m., s. 1. vultur.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Voltur

  • 27 vulturinus

    vulturīnus (volturīnus), a, um (vultur), vom Geier, Geier-, fel, Plin.: sanguis, Plin.: collum, Mart.: species (Gestalt), Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vulturinus

  • 28 андский кондор

    Универсальный русско-немецкий словарь > андский кондор

  • 29 калифорнийский кондор

    adj
    ornit. Kalifornischer Kondor (Gymnogyps californianus, Vultur californianus)

    Универсальный русско-немецкий словарь > калифорнийский кондор

  • 30 andescondor

    de [Vultur gryphus]
    Andenkondor m

    Niederländisch-Deutsch Wörterbuch > andescondor

См. также в других словарях:

  • vultur — VÚLTUR, vulturi, s.m. 1. Numele mai multor păsări răpitoare de zi, cu ciocul lung, ascuţit şi coroiat, cu aripi lungi şi cu picioare puternice, cu gheare tari, care se hrănesc cu animale vii şi cu stârvuri; vultan. ♢ Ochi (sau privire) de vultur …   Dicționar Român

  • VULTUR — a volatu Latinis, uti vult Becmannus in Origg. L. L. qui qualis sit, vide supra ubi de avium Volatu: an a vultu, quod perspicacissimus? Graecis γὺψ, item αἰγυπιὸς, quô nomine tamen proprie vultur niger venit, quem Hebr. daja appellant, ut videre… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Vultur [1] — Vultur, Geier, s.d. 2). Das Linnéische Geschlecht V. ist jetzt getheilt in V. (eigentliche Geier), Sarcoramphus (Kammgeier), Cathartes (Hühnergeier), Percnopterus (Aasgeier) u. Gypaëtos (Bartgeier) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Vultur [2] — Vultur, Zweig der Apenninen, südlich von Venusia, bildete dort die Grenze zwischen Apulien u. Lucanien …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Vultur — Vultur, der Geier; Vulturidae (Geier), eine Familie der Raubvögel; Vulturinae, Unterfamilie, echte Geier …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Vultur — ? Андский кондор Летящий кондор над каньоном Колка в Перу Научная классификация Царство: Животные Тип: Хорд …   Википедия

  • Vultur — Andenkondor Männlicher Andenkondor (Vultur gryphus) im Tierpark Berlin Systematik Klasse: Vögel …   Deutsch Wikipedia

  • Vultur — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Vultur peut désigner : Vultur, un genre monotypique constitué de l unique espèce Condor des Andes (Vultur gryphus), un charognard qui vit dans les… …   Wikipédia en Français

  • Vultur — noun a bird that is usually restricted to the Andean condor • Syn: ↑genus Vultur • Hypernyms: ↑bird genus • Member Holonyms: ↑Cathartidae, ↑family Cathartidae • Member Meronyms: ↑ …   Useful english dictionary

  • Vultur — kaliforniniai kondorai statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Gymnogyps; Vultur angl. condor vok. Kondor, m rus. кондор, m pranc. condor, m ryšiai: platesnis terminas – Naujojo pasaulio grifai siauresnis terminas – kaliforninis… …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • Vultur — andiniai kondorai statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Vultur ryšiai: platesnis terminas – Naujojo pasaulio grifai siauresnis terminas – andinis kondoras …   Paukščių pavadinimų žodynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»