-
1 verbena
verbēna, ae (surtout au plur.), f. [st2]1 [-] rameau d'un arbre consacré (laurier, olivier, myrte...), rameau sacré. [st2]2 [-] Plin. verveine. - voir l'article verbena.* * *verbēna, ae (surtout au plur.), f. [st2]1 [-] rameau d'un arbre consacré (laurier, olivier, myrte...), rameau sacré. [st2]2 [-] Plin. verveine. - voir l'article verbena.* * *Verbena, verbenae, pen. prod. Plin. Vervaine. -
2 verbēna
verbēna ae, f a leafy twig, olive-branch, sacred bough (of laurel, olive, myrtle, or cypress, borne by the fetiales): fetialis patrem patratum Fusium fecit verbenā caput tangens, L.: sacerdotes Cereris cum infulis et verbenis (as suppliants): ex arā hinc sume verbenas tibi, T.: Verbenas adole pinguīs, V., H., O.* * *leafy branch/twig from aromatic trees/shrubs (religious/medicinal purposes) -
3 verbena
verbēna, ae, f. (v. Don. ad Ter. And. 4, 3, 11); usually in plur.: verbēnae, ārum, f., foliage, herbage, the leaves, twigs, and branches of laurel, olive, or myrtle, cypress, tamarisk, sacred boughs, etc.:II.verbenas vocamus omnes frondes sacratas, ut est laurus, oliva vel myrtus,
Serv. ad Verg. A. 12, 120; cf. id. ad Verg. E. 8, 65, where is given the derivation, a viriditate;such boughs were borne by the fetiales,
Liv. 1, 24, 6; 30, 43, 3; Plin. 22, 2, 3, § 5:verbenā tempora vincti,
Serv. ad Verg. A. 12, 120;by priests suing for protection,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 110;and were used in sacrifices and other religious acts,
Plaut. Truc. 2, 5, 33; Ter. And. 4, 3, 11; Hor. C. 1, 19, 14; 4, 11, 7; Ov. M. 7, 242; Verg. E. 8, 65; Plin. 15, 29, 36, § 119; Suet. Vesp. 7.—A class of plants used in medicine as cooling remedies, including the olive, myrtle, ivy, etc., Cels. 2, 22 fin.; 8, 10, 7. -
4 verbena
verbēna, ae (aus *verbesna zu verber, Schlag = Rute, griech. ῥάβδος, Rute, ahd. rëba, nhd. Rebe), gew. im Plur. verbēnae, ārum, f., die Zweige des Lorbeers, Ölbaums, Myrtenbaums, der Zypresse, Tamariske usw., als heilige Zweige von den Fetialen, wenn sie Bündnisse schlossen od. Genugtuung forderten, auf dem Kopfe getragen (vergl. Serv. Verg. ecl. 8, 65 u. Aen. 12, 120), Verg., Liv. u. Plin.: ebenso von schutzflehenden Priestern, Cic. Verr. 4, 110: und beim Opfern u. anderen religiösen Handlungen zum Bekränzen od. Räuchern gebraucht, Komik., Hor. u.a. – Celsus versteht unter verbenae eine gewisse Klasse von Pflanzen, die eine zusammenziehende, zurücktreibende Wirkung haben, u. rechnet dazu den Ölbaum, die Zypresse, den Myrten- u. Mastixbaum, die Tamariske, den Hartriegel, Rosen, Lorbeeren, Brombeeren, Efeu und Granatäpfel, s. Cels. 2, 33. p. 73, 17 D.; vgl. 8, 10. no. 7. p. 351, 6 D. – / vulg. berbena, berbina, Gloss.
-
5 verbena
verbēna, ae (aus *verbesna zu verber, Schlag = Rute, griech. ῥάβδος, Rute, ahd. rëba, nhd. Rebe), gew. im Plur. verbēnae, ārum, f., die Zweige des Lorbeers, Ölbaums, Myrtenbaums, der Zypresse, Tamariske usw., als heilige Zweige von den Fetialen, wenn sie Bündnisse schlossen od. Genugtuung forderten, auf dem Kopfe getragen (vergl. Serv. Verg. ecl. 8, 65 u. Aen. 12, 120), Verg., Liv. u. Plin.: ebenso von schutzflehenden Priestern, Cic. Verr. 4, 110: und beim Opfern u. anderen religiösen Handlungen zum Bekränzen od. Räuchern gebraucht, Komik., Hor. u.a. – Celsus versteht unter verbenae eine gewisse Klasse von Pflanzen, die eine zusammenziehende, zurücktreibende Wirkung haben, u. rechnet dazu den Ölbaum, die Zypresse, den Myrten- u. Mastixbaum, die Tamariske, den Hartriegel, Rosen, Lorbeeren, Brombeeren, Efeu und Granatäpfel, s. Cels. 2, 33. p. 73, 17 D.; vgl. 8, 10. no. 7. p. 351, 6 D. – ⇒ vulg. berbena, berbina, Gloss. -
6 Verbena officinalis
{Deutsch:} echtes Eisenkraut (n), gebräuchliches Eisenkraut (n), Richardskraut (n), Stahlkraut (n), Traubenkraut (n), Wundkraut (n){Русский:} вербена аптечная (ж), вербена лекарственная (ж)Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Verbena officinalis
-
7 verbenae
verbēna, ae, f. (v. Don. ad Ter. And. 4, 3, 11); usually in plur.: verbēnae, ārum, f., foliage, herbage, the leaves, twigs, and branches of laurel, olive, or myrtle, cypress, tamarisk, sacred boughs, etc.:II.verbenas vocamus omnes frondes sacratas, ut est laurus, oliva vel myrtus,
Serv. ad Verg. A. 12, 120; cf. id. ad Verg. E. 8, 65, where is given the derivation, a viriditate;such boughs were borne by the fetiales,
Liv. 1, 24, 6; 30, 43, 3; Plin. 22, 2, 3, § 5:verbenā tempora vincti,
Serv. ad Verg. A. 12, 120;by priests suing for protection,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 110;and were used in sacrifices and other religious acts,
Plaut. Truc. 2, 5, 33; Ter. And. 4, 3, 11; Hor. C. 1, 19, 14; 4, 11, 7; Ov. M. 7, 242; Verg. E. 8, 65; Plin. 15, 29, 36, § 119; Suet. Vesp. 7.—A class of plants used in medicine as cooling remedies, including the olive, myrtle, ivy, etc., Cels. 2, 22 fin.; 8, 10, 7. -
8 verbenaca
verbēnāca, ae, f. (verbena), Eisenkraut (Verbena officinalis, L.), Plin. 25, 105; vgl. Ps. Apul. herb. 3.
-
9 limus
[st1]1 [-] līmus, a, um: oblique, de travers. - limis (oculis) spectare: regarder de côté, à la dérobée. [st1]2 [-] līmus, i, m.: le limus (tablier avec une bordure violette en bas, porté par les victimaires). - alii fontemque ignemque ferebant, velati limo et verbena tempora vincti, Virg. En. 12, 120: d'autres portaient le feu et l'eau, vêtus d'un limus et le front ceint de rameaux de verveine. [st1]3 [-] līmus, i, m.: limon, argile, vase, boue, fange; dépôt, sédiment, souillure.* * *[st1]1 [-] līmus, a, um: oblique, de travers. - limis (oculis) spectare: regarder de côté, à la dérobée. [st1]2 [-] līmus, i, m.: le limus (tablier avec une bordure violette en bas, porté par les victimaires). - alii fontemque ignemque ferebant, velati limo et verbena tempora vincti, Virg. En. 12, 120: d'autres portaient le feu et l'eau, vêtus d'un limus et le front ceint de rameaux de verveine. [st1]3 [-] līmus, i, m.: limon, argile, vase, boue, fange; dépôt, sédiment, souillure.* * *I.Limus, m. g. Plin. Boue et fange, Limon.II.Limus, Adiectiuum, Quod et Limis dicitur. Festus. Qui est de travers.\Limis oculis aspicere vel intueri. Plin. De travers, Bailler une oeillade. -
10 verbenaca
verbēnāca, ae, f. (verbena), Eisenkraut (Verbena officinalis, L.), Plin. 25, 105; vgl. Ps. Apul. herb. 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > verbenaca
-
11 lustrago
lūstrago, inis f.вербена (Verbena officinalis, L) Ap -
12 panchromos
panchrōmos, ī m. (греч. ; лат. verbenaca)вербена обыкновенная, железняк (Verbena officinalis, L) Ap -
13 berbena
berbēna, s. verbēna /.
-
14 verbenarius
verbēnārius, iī, m., der Fetialis, der die verbenae trug (s. verbēna), Varro de vit. pop. Rom. II. fr. 14 (bei Non. 528, 18 falsch verbenatus). Plin. 22, 5.
-
15 verbenatus
verbēnātus, a, um (verbena), mit heiligen Zweigen bekränzt, Suet. Cal. 27, 2.
-
16 verber
verber, eris, n., im Sing. nur im Genet. u. Abl. (vgl. verbena), I) abstr. = der berührende Schlag, Stoß, Prall, Wurf, 1) im allg.: a) Sing.: virgae, Ov.: trementes verbere ripae, Wogenschlag, Hor.: remorum in verbere perstant, Ov.: verbere adverso siderum, Plin. – b) Plur.: verbera caudae, Hor.: ventorum, Lucr.: radiorum (solis), Lucr.: puppis verberibus senis agitur, von den Ruderschlägen, Lucr.: dare verbera ponto, Schläge (mit den rudernden Armen), v. Schwimmer, Ov.: verbera lapidum, Steinwürfe, Ov. – 2) insbes., nur Plur., verbera, die züchtigenden Schläge mit einer Peitsche, Geißel usw., die Hiebe = die Peitschen-, Geißelhiebe, die Auspeitschung, Geißelung, a) eig.: verbera civium, Quint.: verberum notae, Striemen, Tac.: mitto carcerem, mitto verbera, Cic.: castigare alqm verberibus, Cic.: afficere alqm verberibus, Curt.: verberibus lacerari, Liv., foedum in modum lacerari, Liv.: corpus verberibus lacerum figere in crucem, Iustin.: alci oculum per centurionem verberibus excutere, Suet.: verbera subire, über sich ergehen lassen, v. Pers., Hor. u. Plin.; v. den Händen, Ov. – b) bildl.: patruae verbera linguae, Zungenhiebe = Schmähungen, Hor.: contumeliarum verbera, Cic.: fortunae verbera, Schläge des Sch., Gell. – II) konkr. = das Schlag-, Wurfwerkzeug, A) das Schlagwerkzeug = der Prügel, gew. die Peit sche, Geißel, a) Sing.: verber tortum, Verg.: ictus verberis, Ov.: pecora verbere domantur, Sen.: ostendere nepotem sub verbere centurionis, Tac.: posse se puerili verbere moneri, mit der Kinderrute gestraft werden, Tac. ann. 5, 9; vgl. affectus verberibus puerilibus, Iul. Val. 1, 39 (41). – b) Plur.: iubet verbera afferri, Liv.: alqm verberibus caedere, Komik.: verbera saetosa, Peitsche aus Fell mit den Haaren, Prop. – B) das Schleuderwerkzeug = der Riemen der Schleuder u. ähnl. Wurfwerkzeuge, Verg., Sil. u.a.
-
17 berbena
berbēna, s. verbena ⇒. -
18 verbenarius
verbēnārius, iī, m., der Fetialis, der die verbenae trug (s. verbena), Varro de vit. pop. Rom. II. fr. 14 (bei Non. 528, 18 falsch verbenatus). Plin. 22, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > verbenarius
-
19 verbenatus
verbēnātus, a, um (verbena), mit heiligen Zweigen bekränzt, Suet. Cal. 27, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > verbenatus
-
20 verber
verber, eris, n., im Sing. nur im Genet. u. Abl. (vgl. verbena), I) abstr. = der berührende Schlag, Stoß, Prall, Wurf, 1) im allg.: a) Sing.: virgae, Ov.: trementes verbere ripae, Wogenschlag, Hor.: remorum in verbere perstant, Ov.: verbere adverso siderum, Plin. – b) Plur.: verbera caudae, Hor.: ventorum, Lucr.: radiorum (solis), Lucr.: puppis verberibus senis agitur, von den Ruderschlägen, Lucr.: dare verbera ponto, Schläge (mit den rudernden Armen), v. Schwimmer, Ov.: verbera lapidum, Steinwürfe, Ov. – 2) insbes., nur Plur., verbera, die züchtigenden Schläge mit einer Peitsche, Geißel usw., die Hiebe = die Peitschen-, Geißelhiebe, die Auspeitschung, Geißelung, a) eig.: verbera civium, Quint.: verberum notae, Striemen, Tac.: mitto carcerem, mitto verbera, Cic.: castigare alqm verberibus, Cic.: afficere alqm verberibus, Curt.: verberibus lacerari, Liv., foedum in modum lacerari, Liv.: corpus verberibus lacerum figere in crucem, Iustin.: alci oculum per centurionem verberibus excutere, Suet.: verbera subire, über sich ergehen lassen, v. Pers., Hor. u. Plin.; v. den Händen, Ov. – b) bildl.: patruae verbera linguae, Zungenhiebe = Schmähungen, Hor.: contumeliarum verbera, Cic.: fortunae verbera, Schläge des Sch., Gell. – II) konkr. = das Schlag-, Wurfwerkzeug, A) das Schlagwerkzeug = der Prügel, gew. die Peit-————sche, Geißel, a) Sing.: verber tortum, Verg.: ictus verberis, Ov.: pecora verbere domantur, Sen.: ostendere nepotem sub verbere centurionis, Tac.: posse se puerili verbere moneri, mit der Kinderrute gestraft werden, Tac. ann. 5, 9; vgl. affectus verberibus puerilibus, Iul. Val. 1, 39 (41). – b) Plur.: iubet verbera afferri, Liv.: alqm verberibus caedere, Komik.: verbera saetosa, Peitsche aus Fell mit den Haaren, Prop. – B) das Schleuderwerkzeug = der Riemen der Schleuder u. ähnl. Wurfwerkzeuge, Verg., Sil. u.a.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Verbena — Verbena … Wikipédia en Français
Verbena — puede referirse a: Fiesta popular que se celebra por la noche, Género botánico: Verbena El nombre común de la planta Antirrhinum barrelieri. El nombre común de la planta Salvia verbenaca. El nombre común de la planta Verbena officinalis. Nombre… … Wikipedia Español
Verbena — Ver*be na, n. [L. See {Vervain}.] (Bot.) A genus of herbaceous plants of which several species are extensively cultivated for the great beauty of their flowers; vervain. [1913 Webster] Note: Verbena, or vervain, was used by the Greeks, the Romans … The Collaborative International Dictionary of English
verbena — verbenà, ènos sf. (2) DŽ, NdŽ, LEXXXIII405 bot. šakota kvapi darželių gėlė dantytais lapais, skėtiškais žiedais (Verbena): Verbena vaistinė (V. officinalis) LBŽ. Darželinė verbena (V. hybrida) LFV264. Šalikelės verbenom ir pinavijom nusodintos… … Dictionary of the Lithuanian Language
Verbena — statusas T sritis vardynas apibrėžtis Verbeninių (Verbenaceae) šeimos augalų gentis (Verbena). atitikmenys: lot. Verbena angl. verbena; vervain vok. Eisenkraut; Verbene rus. вербена lenk. werbena … Dekoratyvinių augalų vardynas
verbena — statusas T sritis vardynas apibrėžtis Verbeninių (Verbenaceae) šeimos augalų gentis (Verbena). atitikmenys: lot. Verbena angl. verbena; vervain vok. Eisenkraut; Verbene rus. вербена lenk. werbena … Dekoratyvinių augalų vardynas
verbena — (Del lat. verbēna). 1. f. Planta herbácea anual, de la familia de las Verbenáceas, con tallo de seis a ocho decímetros de altura, erguido y ramoso por arriba, hojas ásperas y hendidas, flores de varios colores, terminales y en espigas largas y… … Diccionario de la lengua española
VERBENA — quasi Herbena, i. e. Veneris vena, denotabat apud Veteres omnem herbam frondemque, quâ Arae coronabantur, Francisc. Gouldm. Giction. Lat. Angl. Iul. vero Caesar Scaliger, Poetices l. 1. c. 21. ubi de Ara Apollini in Comaediis statui solita, sic:… … Hofmann J. Lexicon universale
verbena — verbéna ž DEFINICIJA bot. ljekovita biljka (Verbena officinalis) iz porodice Verbenaceae; sporiš ETIMOLOGIJA lat. verbena … Hrvatski jezični portal
verbena — [vər bē′nə] n. [ModL < L, foliage, branches, vervain < IE * werb , to turn, bend < base * wer > WORM] any of a genus (Verbena) of plants of the verbena family, with spikes or clusters of showy red, white, or purplish flowers, widely… … English World dictionary
Verbena — ist eine im römischen Staatskult von den Fetialen getragene heilige Zweige, siehe Sagmina Gattung der Eisenkrautgewächse, siehe Verbenen eine Stadt in Alabama, siehe Verbena (Alabama) Diese Seite ist eine Begriffsklärung … Deutsch Wikipedia