Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Vīminius

  • 1 Viminius

    Vīminius, s. vīminālis.

    lateinisch-deutsches > Viminius

  • 2 Viminius

    Vīminius, s. Viminalis.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Viminius

  • 3 viminius

    vīmĭnĭus, ii, m., v. viminalis, II.

    Lewis & Short latin dictionary > viminius

  • 4 Viminius

    vīmĭnālis, e, adj. [id.], of or belonging to osiers.
    I.
    In gen.:

    salix,

    bearing twigs for plaiting, Col. 4, 30, 2; Plin. 17, 20, 32, § 143.—
    II.
    Adj. propr.: Viminalis Collis, one of the seven hills of Rome (Liv. 1, 44), so named from a willow-copse which stood there; whence, also, the Jupiter there worshipped was called Vīmĭnĭus, Varr. L. L. 5, § 51 Müll.; Front. Aquaed. 1, 19; Plin. 17, 1, 1, § 2; Fest. p. 376 Müll.—The gate leading to it was called Viminalis Porta, Fest. l. l.; Front. Aquaed. 1, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > Viminius

  • 5 viminalis

    vīminālis, e (vimen), zum Flechtwerke-, zum Reise gehörig, Reis-, I) im allg.: salix, Korbweide, Colum. 4, 30, 2. Plin. 17, 143. Iuven. 3, 71. – II) insbes., als nom. pr., Viminalis collis, einer von den sieben Hügeln Roms (Liv. 1, 44, 3), nach dem dort wachsenden Weidengebüsche benannt, wonach auch der dort verehrte Jupiter Viminius hieß, Varro LL. 5, 51. Plin. 17, 2. Liv. 1, 44, 3. Frontin. aqu. 19. Fest. 376 (a), 8. Vgl. Jordan-Hülsen Topogr. der Stadt Rom 1, 3. S. 372 f. – u. Viminalis porta, das in der Mitte des Walles von Rom am Viminal gelegene Tor, Frontin. aqu. 19. Fest. 376 (a), 8. Vgl. Jordan-Hülsen Topogr. der Stadt Rom 1, 1. S. 222 f.

    lateinisch-deutsches > viminalis

  • 6 viminalis

    vīminālis, e (vimen), zum Flechtwerke-, zum Reise gehörig, Reis-, I) im allg.: salix, Korbweide, Colum. 4, 30, 2. Plin. 17, 143. Iuven. 3, 71. – II) insbes., als nom. pr., Viminalis collis, einer von den sieben Hügeln Roms (Liv. 1, 44, 3), nach dem dort wachsenden Weidengebüsche benannt, wonach auch der dort verehrte Jupiter Viminius hieß, Varro LL. 5, 51. Plin. 17, 2. Liv. 1, 44, 3. Frontin. aqu. 19. Fest. 376 (a), 8. Vgl. Jordan-Hülsen Topogr. der Stadt Rom 1, 3. S. 372 f. – u. Viminalis porta, das in der Mitte des Walles von Rom am Viminal gelegene Tor, Frontin. aqu. 19. Fest. 376 (a), 8. Vgl. Jordan-Hülsen Topogr. der Stadt Rom 1, 1. S. 222 f.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > viminalis

  • 7 viminalis

    vīmĭnālis, e, adj. [id.], of or belonging to osiers.
    I.
    In gen.:

    salix,

    bearing twigs for plaiting, Col. 4, 30, 2; Plin. 17, 20, 32, § 143.—
    II.
    Adj. propr.: Viminalis Collis, one of the seven hills of Rome (Liv. 1, 44), so named from a willow-copse which stood there; whence, also, the Jupiter there worshipped was called Vīmĭnĭus, Varr. L. L. 5, § 51 Müll.; Front. Aquaed. 1, 19; Plin. 17, 1, 1, § 2; Fest. p. 376 Müll.—The gate leading to it was called Viminalis Porta, Fest. l. l.; Front. Aquaed. 1, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > viminalis

См. также в других словарях:

  • VIMINEUS — seu VIMINIUS, epitheton Iovis, apud Romanos, unde collis Viminalis, quod ibi arae Iovis Viminii, aut quod ibi Vimineta fuerint. Eius hodie maxima pars inculta iacet, facitque cum Esquiliis quintam urbis regionem: Hinc quoque porta Viminalis. Vide …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»