-
1 Viminius
Vīminius, s. vīminālis.
-
2 Viminius
Vīminius, s. Viminalis.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Viminius
-
3 viminius
vīmĭnĭus, ii, m., v. viminalis, II. -
4 Viminius
I.In gen.:II.salix,
bearing twigs for plaiting, Col. 4, 30, 2; Plin. 17, 20, 32, § 143.—Adj. propr.: Viminalis Collis, one of the seven hills of Rome (Liv. 1, 44), so named from a willow-copse which stood there; whence, also, the Jupiter there worshipped was called Vīmĭnĭus, Varr. L. L. 5, § 51 Müll.; Front. Aquaed. 1, 19; Plin. 17, 1, 1, § 2; Fest. p. 376 Müll.—The gate leading to it was called Viminalis Porta, Fest. l. l.; Front. Aquaed. 1, 19. -
5 viminalis
vīminālis, e (vimen), zum Flechtwerke-, zum Reise gehörig, Reis-, I) im allg.: salix, Korbweide, Colum. 4, 30, 2. Plin. 17, 143. Iuven. 3, 71. – II) insbes., als nom. pr., Viminalis collis, einer von den sieben Hügeln Roms (Liv. 1, 44, 3), nach dem dort wachsenden Weidengebüsche benannt, wonach auch der dort verehrte Jupiter Viminius hieß, Varro LL. 5, 51. Plin. 17, 2. Liv. 1, 44, 3. Frontin. aqu. 19. Fest. 376 (a), 8. Vgl. Jordan-Hülsen Topogr. der Stadt Rom 1, 3. S. 372 f. – u. Viminalis porta, das in der Mitte des Walles von Rom am Viminal gelegene Tor, Frontin. aqu. 19. Fest. 376 (a), 8. Vgl. Jordan-Hülsen Topogr. der Stadt Rom 1, 1. S. 222 f.
-
6 viminalis
vīminālis, e (vimen), zum Flechtwerke-, zum Reise gehörig, Reis-, I) im allg.: salix, Korbweide, Colum. 4, 30, 2. Plin. 17, 143. Iuven. 3, 71. – II) insbes., als nom. pr., Viminalis collis, einer von den sieben Hügeln Roms (Liv. 1, 44, 3), nach dem dort wachsenden Weidengebüsche benannt, wonach auch der dort verehrte Jupiter Viminius hieß, Varro LL. 5, 51. Plin. 17, 2. Liv. 1, 44, 3. Frontin. aqu. 19. Fest. 376 (a), 8. Vgl. Jordan-Hülsen Topogr. der Stadt Rom 1, 3. S. 372 f. – u. Viminalis porta, das in der Mitte des Walles von Rom am Viminal gelegene Tor, Frontin. aqu. 19. Fest. 376 (a), 8. Vgl. Jordan-Hülsen Topogr. der Stadt Rom 1, 1. S. 222 f.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > viminalis
-
7 viminalis
I.In gen.:II.salix,
bearing twigs for plaiting, Col. 4, 30, 2; Plin. 17, 20, 32, § 143.—Adj. propr.: Viminalis Collis, one of the seven hills of Rome (Liv. 1, 44), so named from a willow-copse which stood there; whence, also, the Jupiter there worshipped was called Vīmĭnĭus, Varr. L. L. 5, § 51 Müll.; Front. Aquaed. 1, 19; Plin. 17, 1, 1, § 2; Fest. p. 376 Müll.—The gate leading to it was called Viminalis Porta, Fest. l. l.; Front. Aquaed. 1, 19.
См. также в других словарях:
VIMINEUS — seu VIMINIUS, epitheton Iovis, apud Romanos, unde collis Viminalis, quod ibi arae Iovis Viminii, aut quod ibi Vimineta fuerint. Eius hodie maxima pars inculta iacet, facitque cum Esquiliis quintam urbis regionem: Hinc quoque porta Viminalis. Vide … Hofmann J. Lexicon universale