Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Urson

  • 1 urson

    ma
    zool. North American porcupine ( Erethizon dorsatum).

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urson

  • 2 Urson

    3. ENG (North) American [Canadian] porcupine
    4. DEU Urson m
    5. FRA porc-épic m nord-américain

    FÜNFSPRACHIGES WÖRTERBUCH DER TIERISCHEN NAMEN > Urson

  • 3 urson

    Универсальный англо-русский словарь > urson

  • 4 urson

    English-Russian dictionary of chemistre > urson

  • 5 urson

    The English-Russian dictionary general scientific > urson

  • 6 invito [2]

    2. invītō, Adv. (invitus), wider Willen, Plaut. fr. bei Charis. 202, 31. Lex Urson. tab. 3, 3. lin. 32 im Corp. inscr. Lat. 2, 5439.

    lateinisch-deutsches > invito [2]

  • 7 largior

    largior, ītus sum, īrī (largus), I) etwas reichlich mitteilen, etwas (Bedeutendes od. in Menge) schenken, spenden, austeilen (aus Freigebigkeit od. zur Erreichung bestimmter Zwecke), hominibus semen, Cornif. rhet.: qui eripiunt aliis quod aliis largiantur, Cic.: largitur in servos quantum aderat pecuniae, Tac.: tibi eum liberalem dabo et pecuniam suam plenis manibus largientem, Lact. – absol. = bedeutende Geschenke austeilen, ex alieno, Cic., de alieno, Liv. u. Iustin.: de alqo (auf jmds. Kosten), Ter.: ex ea (dote) te largiri illi, Plaut.: insbes. um zu bestechen, largiundo (durch Bestechung) alqd parare, Sall.: largiundo atque pollicitando magis incendere plebem, Sall. – II) übtr., etwas aus Freigebigkeit verleihen, zugestehen, einräumen, verstatten, alci civitatem, Cic.: populo libertatem, Cic.: alci laetitiam, Plaut.: alci occasionem, Plin.: rationem homini, Cic.: patriae suum sanguinem, für das V. verspritzen, Cic.: plusculum amori, Cic.: rei publicae iniurias, verzeihen, Tac.: m. folg. Fragesatz, quidquid solamen humandi est, largior, Verg. Aen. 10, 494: m. folg. ut u. Konj., si quis mihi deus largiatur, ut usw., Cic. de sen. 83. – / Imperf. largibar, Prop. 1, 3, 25: Fut. largibor, Iuvenc. 2, 562 (566). Gramm. Vat. 5, 119: largibere, Plaut. Bacch. 828: Parag. Infin. largirier, Plaut. asin. 932. Lucr. 5, 166. – aktive Formen, Fut. largibo, Cato orat. 25. fr. 2 ed. Iordan (Vulg. inlargibo): Imperat. largi, Acc. tr. 282, largito, Lex Urson. im Corp. inscr. Lat. 2, 5439. IV. tab. Malac. 3. lin. 30. – Praes. passiv, largiatur, Papin. dig. 35, 2, 11. § 6: ebenso Partic. largitus passiv, Tibull. 4, 1, 129.

    lateinisch-deutsches > largior

  • 8 quadriduum

    quadrīduum (quatrīduum, quattrīduum), ī, n. (quattuor u. dies), ein Zeitraum von vier Tagen, vier Tage, triduum quadriduumve, Cic. ep.: quadridui iter, Lentul. in Cic. ep., iter quatridui, Frontin.: quatridui navigatio, Plin.: quadridui causā, um sie vier T. zu benutzen, Cic.: hoc triduo aut quadriduo, Plaut.: in quadriduo, Plaut.: intra quadriduum, Val. Max.: triduum aut quadriduum post, Cato: post quadriduum, Vell.: post triduum vel quadriduum, Hieron.: iustitium, quod quadriduum fuit, Liv.: ne plus quadriduum in sole siveris, Cato: quadriduum per vastas solitudines absumptum est, Curt.: pro C. Cornelio quadriduo egisse, Plin. ep.: in eisdem castris quadriduo moratus, Sall.: quadriduo, quo haec gesta sunt, vier Tage, nachdem dieses geschehen war, Cic. – / Die richtige Schreibart quadriduum überall in den besten Hdschrn. (s. A. Fleckeisen Fünfzig Artikel usw. S. 25 f.) u. in Inschrn., zB. Lex Urson. (Corp. inscr. Lat. 2, 5439) 70, 10 (wo archaist. quadriduom).

    lateinisch-deutsches > quadriduum

  • 9 урзоловая кислота

    Универсальный русско-английский словарь > урзоловая кислота

  • 10 invito

    1. invīto, āvī, ātum, āre, höflich auffordern, einladen, I) eig.: A) im allg.: alqm in legationem (zur Annahme einer Legatenstelle), Cic.: hostes ad deditionem, Hirt. b. G.: ad dimicandum, Auct. b. Afr.: alqm praemiis ad alqd, Cic.: certare sagittā invitat qui forte velint, Verg.: Aenean solio, sich auf den Thron zu setzen, Verg.: hostem ultro moenibus (in die M.), Verg. – m. ut u. Konj., invito eum per litteras, ut apud me deversetur, Cic. ad Att. 13, 2a, 2: missas (esse) legationes ad Germanos eosque invitatos, uti ab Rheno discederent, Caes. b. G. 4, 6, 3: invitatus ut accumberet, Suet. vit. Ter. p. 292, 32 Roth (p. 29, 2 Reiff.). – m. Infin., ieientare nulla invitat, Afran. com. 19: vicina invitet decedere ripa calori, Verg. georg. 4, 23. – B) insbes., jmd. als Gast einladen, zu Gaste bitten, u. als Folge = jmd. bewirten, a) alqm, zB. eius comites, Cic.: alqm ad prandium, Cic.: alqm ad convivium magnum, Ambros.: alqm ad cenam, Liv., Vitr. u. Phaedr., alqm ad cenam in hortos in posterum diem, Cic.: alqm ad nuptias, Iustin.: alqm hospitio, Cic., od. in hospitium, Liv.: alqm tecto ac domo, Cic.: alqm domum suam, Cic. – alqm benigne, Cic.: invitati hospitaliter per domos, Liv.: invitat comiter regios iuvenes, Liv.: alqm apparatis epulis, Liv.; vgl. Benecke Iustin. 1, 6, 5: alqm olusculis pomisque satis comiter copioseque, Gell.: alqm magnis poculis, jmdm. wac-
    ————
    ker zutrinken (damit er sich betrinke), Plaut. – scherzh. übtr., istunc istis (clavis), tüchtig verprügeln, Plaut. rud. 811. – v. lebl. Subjj., invitat genialis hiems, ladet ein (zum Feste), Verg. georg. 1, 302. – b) se, sich (im Essen und Trinken) gütlich tun, sich's wohl schmecken lassen, sich bekneipen, sich bezechen, sese plusculum, des Guten zu viel tun, Turpil. fr.: se largissime, Suet.: plusculum se in prandio, Turpil. fr.: se in cena plusculum, Plaut.: se ibi cibo vinoque, Sall. hist. fr. 4, 4 (4, 26). – II) übtr., jmd. gleichs. einladen, A) übh. = höflich entgegenkommen, mit Höflichkeit behandeln, Plin. ep. 7, 31, 7. – B) jmd. zu etw. ermuntern, hinziehen, reizen, auffordern, alqm praemiis ad rem, Cic.: ingenia, quae gloriā invitantur, Cic.: appetitum animi, hervorrufen, Cic.: hiems invitat, Verg.: quibus rebus vita amantum invitari solet, Reiz bekommt, Turpil. com. 203: inv. somnos, Hor.: mare fossis, hereinleiten, Solin.: so auch interior medias sinus invitatus in aedes, mitten zwischen die Gebäude geleitet, Rutil. Nam. – Archaist. Pers.-Form invitassitis = invitaveritis, Plaut. rud. 811.
    ————————
    2. invītō, Adv. (invitus), wider Willen, Plaut. fr. bei Charis. 202, 31. Lex Urson. tab. 3, 3. lin. 32 im Corp. inscr. Lat. 2, 5439.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > invito

  • 11 largior

    largior, ītus sum, īrī (largus), I) etwas reichlich mitteilen, etwas (Bedeutendes od. in Menge) schenken, spenden, austeilen (aus Freigebigkeit od. zur Erreichung bestimmter Zwecke), hominibus semen, Cornif. rhet.: qui eripiunt aliis quod aliis largiantur, Cic.: largitur in servos quantum aderat pecuniae, Tac.: tibi eum liberalem dabo et pecuniam suam plenis manibus largientem, Lact. – absol. = bedeutende Geschenke austeilen, ex alieno, Cic., de alieno, Liv. u. Iustin.: de alqo (auf jmds. Kosten), Ter.: ex ea (dote) te largiri illi, Plaut.: insbes. um zu bestechen, largiundo (durch Bestechung) alqd parare, Sall.: largiundo atque pollicitando magis incendere plebem, Sall. – II) übtr., etwas aus Freigebigkeit verleihen, zugestehen, einräumen, verstatten, alci civitatem, Cic.: populo libertatem, Cic.: alci laetitiam, Plaut.: alci occasionem, Plin.: rationem homini, Cic.: patriae suum sanguinem, für das V. verspritzen, Cic.: plusculum amori, Cic.: rei publicae iniurias, verzeihen, Tac.: m. folg. Fragesatz, quidquid solamen humandi est, largior, Verg. Aen. 10, 494: m. folg. ut u. Konj., si quis mihi deus largiatur, ut usw., Cic. de sen. 83. – Imperf. largibar, Prop. 1, 3, 25: Fut. largibor, Iuvenc. 2, 562 (566). Gramm. Vat. 5, 119: largibere, Plaut. Bacch. 828: Parag. Infin. largirier, Plaut. asin. 932. Lucr. 5, 166. – aktive Formen, Fut. largibo, Cato orat. 25. fr.
    ————
    2 ed. Iordan (Vulg. inlargibo): Imperat. largi, Acc. tr. 282, largito, Lex Urson. im Corp. inscr. Lat. 2, 5439. IV. tab. Malac. 3. lin. 30. – Praes. passiv, largiatur, Papin. dig. 35, 2, 11. § 6: ebenso Partic. largitus passiv, Tibull. 4, 1, 129.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > largior

  • 12 quadriduum

    quadrīduum (quatrīduum, quattrīduum), ī, n. (quattuor u. dies), ein Zeitraum von vier Tagen, vier Tage, triduum quadriduumve, Cic. ep.: quadridui iter, Lentul. in Cic. ep., iter quatridui, Frontin.: quatridui navigatio, Plin.: quadridui causā, um sie vier T. zu benutzen, Cic.: hoc triduo aut quadriduo, Plaut.: in quadriduo, Plaut.: intra quadriduum, Val. Max.: triduum aut quadriduum post, Cato: post quadriduum, Vell.: post triduum vel quadriduum, Hieron.: iustitium, quod quadriduum fuit, Liv.: ne plus quadriduum in sole siveris, Cato: quadriduum per vastas solitudines absumptum est, Curt.: pro C. Cornelio quadriduo egisse, Plin. ep.: in eisdem castris quadriduo moratus, Sall.: quadriduo, quo haec gesta sunt, vier Tage, nachdem dieses geschehen war, Cic. – Die richtige Schreibart quadriduum überall in den besten Hdschrn. (s. A. Fleckeisen Fünfzig Artikel usw. S. 25 f.) u. in Inschrn., zB. Lex Urson. (Corp. inscr. Lat. 2, 5439) 70, 10 (wo archaist. quadriduom).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > quadriduum

  • 13 skipti

    * * *
    n.
    1) division, distribution sharing (þér hafit land lítit, en erut margir til skiptis);
    2) change (mörgum þótti þetta s. mjök í móti skapi);
    3) shift (þat munu Danir kalla betra s. at drepa heldr víking norrœnan en bróðurson sinn danskan);
    4) pl. dealings, transactions, disputes, fights (þau ein s. munu vit eiga, at þér mun eigi betr gegna).
    * * *
    n. a division, distribution, sharing; þegar í áttir er skipt úmögum, þá skal þat s. halda, Grág. i. 237; þér hafit lítið af ríki, en erut margir til skiptis, Fms. i. 52; þessa skiptis mun ek opt iðrask, Eg. 294; ok er þeir fundusk um skiptin, orðu þeir vel ásáttir, Þorst. Síðu H. 117.
    2. a shift; þat munu Danir kalla at betra skipti sé at drepa heldr vÍking Norrænan en bróður sinn Danskan, Fms. i. 85: a change, mörgum þótti þetta s. mjök á móti skapi, Eg. 64.
    II. exchange, dealings, transactions, as also contests, disputes, fights, only in plur.; í þvílíkum skiptum konunganna fannsk þat á, at …, Fms. i. 17; þau ein s. munu vit eiga, Nj. 141; fórn þeirra s. svá, at…, 196; s. vár sona. Eiríks, Eg. 524; með þessu skilr s. þeirra, Ísl. ii. 274; hafa þeir fengit minna hlut í várum skiptum, Fms. vii. 256; mæltu menn at hér væri makliga um þeirra s., Ld. 148; ef hinn sári maðr segir öðrum frá þeirra skiptum, Grág. ii. 33; við-s., af-skipti, dealings; um-s., a change; see also the compds, missera-skipti, síða-skipti; hesta-s., a change of horses; all these compds being used only in plur.
    III. time; í bæði skiptin both times; eitt s., once. skipta-vinr, m. a customer.

    Íslensk-ensk orðabók > skipti

  • 14 móðursonr

    m. mother’s son; engi móðurson, not a living soul.

    Íslensk-ensk orðabók > móðursonr

  • 15 ursone

    ursone s.m. (zool.) ( Erethizon dorsatum) urson.

    Dizionario Italiano-Inglese > ursone

  • 16 дикобраз, североамериканский

    3. ENG (North) American [Canadian] porcupine
    4. DEU Urson m
    5. FRA porc-épic m nord-américain

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > дикобраз, североамериканский

  • 17 porcupine, American

    3. ENG (North) American [Canadian] porcupine
    4. DEU Urson m
    5. FRA porc-épic m nord-américain

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > porcupine, American

  • 18 porcupine, Canadian

    3. ENG (North) American [Canadian] porcupine
    4. DEU Urson m
    5. FRA porc-épic m nord-américain

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > porcupine, Canadian

  • 19 porcupine, North American

    3. ENG (North) American [Canadian] porcupine
    4. DEU Urson m
    5. FRA porc-épic m nord-américain

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > porcupine, North American

  • 20 Erethizon dorsatum

    3. ENG (North) American [Canadian] porcupine
    4. DEU Urson m
    5. FRA porc-épic m nord-américain

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Erethizon dorsatum

См. также в других словарях:

  • Urson — (Erethizon dorsatum) Systematik Ordnung: Nagetiere (Rodentia) Unterordnung …   Deutsch Wikipedia

  • urson — URSÓN, (2) ursoane, s.n. 1. Ţesătură care imită blana de urs. 2. Palton, haină confecţionată din urson (1). – Din fr. ourson. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  ursón s. n., (sorturi, obiecte confecţionate) pl. ursoáne Trimis de… …   Dicționar Român

  • Urson — Ur son, n. [Cf. {Urchin}.] (Zo[ o]l.) The Canada porcupine. See {Porcupine}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Urson — Urson, s.u. Stachelschwein 1) b) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ursōn — Ursōn, C20H17O2, ein krystallinischer Stoff, welcher sich neben Arbutin in der Bärentraube (Arbutus Uva ursi) findet; man erhält ihn durch Ausziehen der Blätter mit Äther; bildet farblose Nadeln, welche in Wasser, verdünnten Säuren u. Alkalien… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Urson — Urson, s. Stachelschwein …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Urson — Urson, s. Stachelschweine …   Kleines Konversations-Lexikon

  • urson — /ûrˈsən/ noun The Canadian porcupine ORIGIN: Fr ourson, dimin of ours, from L ursus bear …   Useful english dictionary

  • Urson — ursonas statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Erethizon dorsatum angl. American porcupine; Canadian porcupine; North American porcupine vok. Urson rus. североамериканский дикобраз pranc. porc épic nord… …   Žinduolių pavadinimų žodynas

  • Urson — Ụrson   [lateinisch französisch] der, (s)/ s, Art der Baumstachler.   …   Universal-Lexikon

  • urson — ourson …   Dictionnaire des rimes

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»