-
1 tubus
tubus, ī, m., I) die Röhre, 1) die Wasserröhre (als Rohr oder hohler, zylinderförmiger Körper, gew. aus Blei; verschieden von canalis u. fistula), Vitr., Colum. u.a.: ius aquarum tubo deducendarum, Corp. inscr. Lat. 12, 2493. – übtr., modo qui per omnes viscerum tubos ibat, Mart. 11, 61, 6. – 2) in der Priestersprache = tuba, Varro LL. 5, 117. – II) übtr., das weibliche Glied, die Scheide, Mart. 11, 61, 6.
-
2 tubus
tubus, ī, m., I) die Röhre, 1) die Wasserröhre (als Rohr oder hohler, zylinderförmiger Körper, gew. aus Blei; verschieden von canalis u. fistula), Vitr., Colum. u.a.: ius aquarum tubo deducendarum, Corp. inscr. Lat. 12, 2493. – übtr., modo qui per omnes viscerum tubos ibat, Mart. 11, 61, 6. – 2) in der Priestersprache = tuba, Varro LL. 5, 117. – II) übtr., das weibliche Glied, die Scheide, Mart. 11, 61, 6. -
3 tubus
Tubus m, Narkosetubus m, Trachealtubus m -
4 tubus
tubus, -ok Tube f -
5 tubus
-
6 tubus
(DE) Tube {e}; (EN) draw-slide; tube -
7 tubus
{Deutsch:} Röhre (f){Русский:} трубка (ж) -
8 tubus stand
< opt> ■ Tubusträger m -
9 cuffed (tracheal) tubus
cuffed [tracheal] tubus( Anästh) Manschettentubus mFachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > cuffed (tracheal) tubus
-
10 тубус
-
11 тубус светового микроскопа
тубус светового микроскопа
Конструктивный узел светового микроскопа, служащий для установки окуляра на определенном расстоянии от микрообъектива.
1 - штатив; 2 - предметный столик; 3 - насадка; 4 - окуляр; 5 - тубус; 6 - устройство смены объективов; 7 - микрообъектив; 8 - конденсор; 9 - механизм перемещения конденсора; 10 - коллектор; 11 - осветительная система; 12 - механизм фокусировки микроскопа.
[ ГОСТ 28489-90]Тематики
Обобщающие термины
EN
DE
FR
32. Тубус светового микроскопа
D. Tubus von Lichtmikroskop
E. Tube of a light microscope
F. Tube de microscope lumineux
Конструктивный узел светового микроскопа, служащий для установки окуляра на определенном расстоянии от микрообъектива
Источник: ГОСТ 28489-90: Микроскопы световые. Термины и определения оригинал документа
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > тубус светового микроскопа
-
12 тубус медицинского эндоскопа
тубус медицинского эндоскопа
тубус
Ндп. ствол
Составная часть медицинского эндоскопа, содержащая рабочую часть эндоскопа и предназначенная для непосредственного наблюдения объекта.
[ ГОСТ 18305-83( СТ СЭВ 3928-82)]Недопустимые, нерекомендуемые
Тематики
Синонимы
EN
DE
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > тубус медицинского эндоскопа
-
13 тубус
Tubus m. (plur.: Tuben)Русско-немецкий словарь по фототехнике, фотографии, кинотехнике и киносъемке > тубус
-
14 тубус
n1) geol. akzessorisches Rohr (Biv.)2) med. Aufnahmetubus3) opt. Tubus4) microel. Verkleinerungseinrichtung (фотоповторителя)5) confect. Runddose6) cinema.equip. "Tüte" (осветительного прибора направленного света), Tubus (напр., светозащитный) -
15 airway
1. Luftweg m, Atemweg m; 2. intratrachealer Tubus m; Narkosetubus m, Tubus m· to establish an adequate airwayeine suffiziente Beatmungsmöglichkeit schaffen -
16 армированная трахеальная трубка
армированная трахеальная трубка
Трахеальная трубка, в стенки которой включен дополнительный материал, препятствующий ее перегибу.
[ ГОСТ Р 52423-2005]Тематики
- ингаляц. анестезия, искусств. вентиляц. легких
EN
DE
FR
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > армированная трахеальная трубка
-
17 трубка Коула
трубка Коула
Трахеальная трубка, сочетающая короткую ларинготрахеальную часть малого диаметра с более длинной ротовой частью большего диаметра.
[ ГОСТ Р 52423-2005]Тематики
- ингаляц. анестезия, искусств. вентиляц. легких
EN
DE
FR
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > трубка Коула
-
18 artus [2]
2. artus, ūs, m. (Stamm AR-o, griech. ΑΡ-ω, wov. auch 1. artus, arma, ἄρθρον u.a.), das Gefüge, gew. Plur. artūs, tuum, Dat. u. Abl. tubus, m., die Gelenke mit ihren Gliedern, die Gelenkglieder, Gliedmaßen ( dagegen membra die Glieder [Kopf u. Rumpf nicht ausgenommen] als Körperteile, von denen eben die artus die äußern Teile bilden), magni membrorum artus, magna ossa lacertique, Verg.: nervi atque artus sapientiae (im Bilde), Cic.: digitorum contractio facilisque porrectio propter molles commissuras et artus nullo in motu laborat, Cic.: nondum in sua membra artus redierant, Sen. rhet.: luxata corpora in artus redeunt, Plin.: ambusti multorum artus vi frigoris, Tac. – dolor artuum, Gelenk-, Gliederschmerz, Gicht, Cic.: artubus trementibus, Sisenn. fr.: omnibus artubus contremisco, Cic. – poet. = membra, die Glieder (s. Heinse Ov. met. 2, 823), salsus per artus sudor iit, Verg.: sopor fessos complectitur artus, Verg.: ubi mortales Tirynthius exuit artus, Ov. – / Der Singul. nur Lucan. 6, 754. Val. Flacc. 4, 312. Prisc. inst. 6, 77 (wo hoc artu) u. part. XII vers. Aen. 1, 11 (wo artu corporis). – Plur. heterokl. artua, Plaut. Men. 855. – Dat. u. Abl. Plur. gew. artubus (vgl. Diom. 308, 3); selten artibus, zB. Tert. de anim. 10; vgl. Ter. Scaur. (VII) 25, 1 sqq. – Spät. lat. Plur. arctus, Akk. arctus, Virg. gramm. p. 86, 9: Abl. Plur. arctubus, ibid. p. 8, 8.
-
19 canalis [1]
1. canālis, is, Abl. ī, m. u. f. (urspr. Adi. v. canna, also rohrförmig), die Röhre, Rinne, I) die Wasserrinne, der Kanal (u. zwar als langer, weiter u. hohler Raum, durch den eine Flüssigkeit usw. ihren Durchgang hat, gew. aus Stein gemauert, versch. von tubus u. fistula, w. s.; vgl. Vitr. 8, 6 [7], 1 sqq.), Scriptt. r. r., Liv. u.a.: manu canales facere, künstliche Kanäle anlegen, Sen. – vom Kanal in Bergwerken, der Schacht, Plin.: u. die in die Kloake führende »Abzugsrinne«, Plaut. Curc. 476. – übtr., aciem velut canali dirigere, in eine Bahn, ganz geradeaus, Plin. 11, 148: ebenso canale directo, geraden Wegs (= rectā viā), Apul. met. 6, 18: u. vom Gang, v. Fluß der Rede, ego confiteor certo canali cuncta decurrere, Gad. Gallican. b. Non. 198, 6: pleniore canali fluere, in vollerem Ergusse (Flusse) hinströmen, Quint. 11, 3, 167. – II) als t. t. der Architektur: a) die Auskehlung, Kannelüre am Säulenkapitäl, Vitr. 3, 5, 7. – b) c. fundi, die Kolbenrinne an der Katapulte, Vitr. 10, 15, 4. – III) als t. t. der Chirurgie = σωλήν, die Röhre, in die das bereits (mit der ferula) geschiente Bein gebracht wird, die Beinlade, Cels. 8, 10. – IV) als t. t. der Anatomie, can. animae, die Luftröhre, Plin. 8, 29: recta tenuataque cervix (vulvae), quem canalem vocant, Cels. 4, 1. § 38. – V) als t. t. der Landw., eine Vorrichtung bei der Ölbereitung, derPreßtrog, Col. 12, 50 (52), 6. – VI) als t. t. der Botanik, die Rippe des Blattes, Plin. 25, 48. – VII) die Halmpfeife, Halmflöte, Calp. ecl. 4, 76. – / Wegen des gen. fem. s. Serv. Verg. georg. 3, 330. Philarg. Verg. georg. 4, 265. – Abl. Sing. gew. canali; aber canale bei Apul. met. 6, 18. Ven. Fort. vit. S. Mart. 3, 114. – Nbf. canāle, Varr. sent. 91 Riese (101 De-Vit.).
-
20 tuba
tuba, ae, f. (verwandt mit tubus), I) die Röhre im Druckwerke, die Steigeröhre, Gußröhre, fistula, quae tuba dicitur, Vitr. 10, 7, 2. – II) ein gerades, in eine trichterförmige Öffnung auslaufendes Blasinstrument von tiefem, schmetterndem Tone, die Trompete, Tuba, u. zwar zunächst die Kriegstrompete der Römer, mit der das Zeichen zum Angriff, zum Marsch, zum Aufziehen auf die Wache und zur Ablösung, zur Arbeit und zur Ruhe, sowie auch zur Versammlung gegeben wurde, A) eig. u. bildl.: 1) eig.: tubae sonus, Caes., tubarum sonus, Cic., tubarum cantus, Liv.: clangor tubae, Verg.: tubae rancitas, Plin.: non tuba directi, non aeris cornua flexi, Ov.: tuba a Graeco inscienter inflata, Liv.: concinunt tubae, Liv.: cornua ac tubae concinuere, Tac.: tubae cornuaque concinuerunt, Liv.: occanere cornua tubasque iussit, Tac.: canere inde tubae simul ab arce, simul a portu et ab navibus, Liv.: tubā signum dandum, Caes.: e muro ex composito tubā datum signum erat, Liv.: non exaudito tubae sono, Caes.: simulac tubarum est auditus cantus, Liv. – außerhalb des Militärwesens gebraucht bei religiösen Feierlichkeiten, Spielen, Leichenbegängnissen u. dgl., Hor., Verg., Ov. u.a. – 2) bildl. = Anstifter, belli civilis tubam quam illi appellant, die T. zum B., Cic. ep. 6, 12, 3: haec (est) tuba rixae, die T. zum Streite, Iuven. 15, 52. – B) meton.: 1) das Kriegszeichen, der Krieg, navalis, Mart. spect. 28, 2: civilis, Claud. rapt. Pros. 1, 65: ante tubam (Kriegsanfang), Claud. laud. Stil. 1, 192. – 2) das Getön, a) nimborum, Claud. gigant. 60. – dah. auch b) erhabene, epische Poesie, Mart. 8, 3, 22 u.a. Claud. in Prob. et Olybr. cons. 198. – c) die volltönende, erhabene Rede, Sidon. epist. 4, 3, 10. Prud. c. Symm. 2, 68.
См. также в других словарях:
Tubus — (lat. „Röhre“) bezeichnet: allgemein einen Körper oder Bauteil in der Form eines Hohlzylinders, siehe Zylinder (Geometrie) Fernrohrtubus, bei optischen Fernrohren jenes Rohr, welches die Linsen trägt, siehe Fernrohr #Aufbau und Funktionsweise… … Deutsch Wikipedia
tubus — túbus m DEFINICIJA cijev, ob. optičkih instrumenata ETIMOLOGIJA lat. tubus … Hrvatski jezični portal
Tubus — (lat.), 1) so v.w. Rohr; T. acustĭcus, so v.w. Hörrohr; 2) so v.w. Fernrohr; 3) (Bot.), so v.w. Röhre; 4) (Anat.), Kanal; T. cibarius intestinalis, der Darmkanal … Pierer's Universal-Lexikon
Tubus — (lat.), Rohr, Röhre, besonders soviel wie Fernrohr … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Tubus — (lat.), Röhre; insbes. Fernrohr … Kleines Konversations-Lexikon
Tubus — Tubus, Fernrohr(s. d.) … Damen Conversations Lexikon
Tubus — Tubus, lat., Röhre; Fernrohr; Tubulithen, versteinerte Röhrenwürmer … Herders Conversations-Lexikon
TÜBus — Bus des Stadtverkehr Tübingen auf der Wilhelmstraße Der Stadtverkehr Tübingen (SVT, auch als TüBus bezeichnet) ist der Betreiber der Stadtbuslinien in Tübingen. Der Betriebszweig de … Deutsch Wikipedia
Tubus — Tu|bus 〈m.; , Tu|ben od. se〉 1. Röhre 2. 〈i. e. S.〉 die innen geschwärzte Röhre optischer Instrumente 3. Zwischenrohr, Zwischenring [lat., „Röhre“] * * * Tu|bus, der; , …ben u. se [lat. tubus, ↑ Tube]: 1. (Optik) Rohr an optischen Geräten, das… … Universal-Lexikon
túbus — a m (ȗ) 1. fiz. znotraj počrnjena cev optičnih priprav, v kateri so leče: premikati tubus pri mikroskopu; tubus daljnogleda 2. fot. cev, s katero se poveča oddaljenost objektiva od ohišja fotografskega aparata: uporabljati tubus pri slikanju od… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Tubus — Tube »röhrenförmiger, biegbarer Behälter (für Farben, Salben u. a.)«: Das Wort wurde im 19. Jh. aus gleichbed. engl. tube entlehnt, das über frz. tube auf lat. tubus »Röhre« zurückgeht. Beachte dazu den medizinischen Fachausdruck Tubus »Röhrchen … Das Herkunftswörterbuch